Waarom druppelt er plakkerige vloeistof uit mijn appelboom?

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom appelbomen kleverige vloeistof afgeven. Tuinders noemen dit proces gummosis. Men gelooft dat dit de manier is waarop de boom de ziekte probeert te bestrijden, maar een dergelijke behandeling is niet effectief. Als er een amberkleurige vloeistof uit de stam, takken of vruchten begint te lekken, geeft de appelboom aan dat er iets mis is en dat er hulp nodig is.

Wat is gummosis?

Gomvloeiing wordt gekenmerkt door de vorming van een heldere, amberkleurige vloeistof met een vrij dikke consistentie. Deze kleverige substantie komt uit gaten in de bast en staat bekend als gom. Veel meerjarige gewassen lijden aan deze aandoening.

Gom bevat calcium, magnesium, kalium en verschillende organische zuren. Het is meestal smaakloos, maar kan soms zoet of licht bitter zijn. De karakteristieke smaak ontstaat wanneer de boom besmet is met een schimmel.

Gom verschijnt in de stam, takken en vruchten – dit komt grotendeels door de aanwezigheid van zetmeel in plantenweefsels. Overtollig zetmeel leidt tot weefseldegeneratie.

In aangetaste organische cellen wordt de mineraalstofwisseling verstoord en neemt de zetmeelconcentratie toe. De cellen stoppen met de vorming van nieuw hout en transformeren in gom.

De hoeveelheid amberkleurige vloeistof die de boom afscheidt, neemt geleidelijk toe. Deze wordt aangemaakt via wonden in de bast, die meestal vrij diep zijn. Langdurige gomvorming verzwakt de plant aanzienlijk en leidt tot de dood van individuele delen en zelfs hele bomen.

Waarom doet dit probleem zich voor?

Tandvleesdoorstroming kan worden veroorzaakt door:

• mechanische schade aan de schors;
• verkeerde snoei of kroonvorming;
• mismatch van de variëteit met de klimatologische groeiomstandigheden;
• tekort of teveel aan mineralen;
• verzuring van de bodem;
• onjuiste irrigatie;
• schade aan de stam door schadelijke insecten;
• bevriezing en zonnebrand.

Schade aan de schors door virussen en schimmels

Schimmels en virussen kunnen de stamcellen binnendringen en schade veroorzaken. Als u dit vermoedt, schraap dan met een scherp mes dood weefsel van de beschadigde plek. Als de wond groot is, sluit deze dan af met tuinvernis, die bijenwas en minerale componenten bevat die de genezing versnellen.

Fouten bij het vormen en snoeien van de kroon

Als er een amberkleurige vloeistof op de stam en takken van een appelboom verschijnt, kan dit komen doordat de plant verkeerd is gevormd of gesnoeid om hygiënische redenen.

Dit gebeurt wanneer tuinders slecht geslepen gereedschap gebruiken, takken te veel snoeien of het juiste snoeischema niet volgen. Dit leidt tot overmatige sapstroom, rotting in de aangetaste gebieden en verminderde vorstbestendigheid.

Mismatch van de variëteit met de klimatologische groeiomstandigheden

Als de appelboomsoort niet geschikt is voor het groeiklimaat, kan er ook gomziekte ontstaan. Gomziekte ontwikkelt zich bij hoge luchtvochtigheid en lage temperaturen, evenals bij extreme zomerhitte. Langdurige vorst in de winter en droge, hete wind in de warmere maanden beschadigen de bomen en veroorzaken een overmatige sapproductie. Een soortgelijk probleem doet zich voor bij terugkerende vorst in het voorjaar en langdurige dooi. Als de appelboomsoort niet aan deze omstandigheden is aangepast, zal hij uiteindelijk afsterven.

Gomvorming kan optreden door een tekort of juist een teveel aan organische stof of minerale meststoffen. Meststoffen moeten correct op de stamcirkel van de boom worden aangebracht.

Overmatige sapstroom bij appelbomen wordt vaak veroorzaakt door schimmel- en bacterieziekten. Deze ziekten hebben een schadelijke invloed op de scheuten en het vaatstelsel. Om schimmelgroei te voorkomen, moeten de bomen drie keer per seizoen worden bespoten met Bordeaux-spray of kopersulfaatoplossing.

Ongeschikte grond

Een andere factor die gomvorming veroorzaakt, is bodemverzuring. Dit treedt op wanneer er zich te veel kalium en magnesium in de bodem ophoopt. Om de bodem te neutraliseren, kunt u schelpgesteente, gebluste kalk, krijt, dolomietmeel en houtas gebruiken. Deze helpen de pH van de bodem te normaliseren en de concentratie beschikbaar calcium te verhogen.

Sapproductie door appeltakken en -stammen vindt vaak plaats wanneer appels groeien in gebieden met zware kleigrond. Stilstaand vocht in de grond verhoogt de concentratie mineralen in het hout, waardoor de celvorming verstoord wordt. Overbewatering en zware grond veroorzaken wortelrot, wat kan leiden tot de dood van de appelboom.

Om de samenstelling van kleigrond te verbeteren, kunt u verteerde mest, rivierzand en compost gebruiken. De grond in het gebied waar appelbomen groeien, moet voortdurend worden losgemaakt en onkruid rond de boomstammen moet zo snel mogelijk worden verwijderd.

Onjuiste bewatering en ongedierteaanvallen

Zowel een tekort als een teveel aan vocht belemmeren de normale opname van mineralen. Bomen krijgen daardoor geen kans om zich normaal te ontwikkelen.

Insecten die de bast beschadigen, veroorzaken aanzienlijke schade aan planten. Denk hierbij aan schorskevers, schildluizen en trips. Door de tuin en boomstammen drie keer in het vroege voorjaar te behandelen, voordat de sapstroom begint, kunnen ze worden voorkomen.

Bevriezing en brandwonden

Soms veroorzaakt gomziekte bevriezing bij appelbomen en zonnebrand. Bomen kunnen hiertegen worden beschermd door de stammen en takken wit te kalken. Deze behandeling wordt in de herfst uitgevoerd, nadat de bladeren zijn gevallen maar voordat de vorst intreedt. Bomen kunnen ook in het voorjaar witgekalkt worden.

Als een appelboom huilt, betekent dit dat hij hulp nodig heeft. Een tuinier mag dit teken niet negeren als hij een grote oogst wil.