Zwarte appelboomkanker: foto's, symptomen en behandeling

Appelkanker is een gevaarlijke ziekte die vooral fruitgewassen aantast in gebieden met constante temperatuurschommelingen. Onmiddellijke behandeling en preventieve maatregelen zijn noodzakelijk zodra de eerste tekenen van de ziekte worden opgemerkt; anders verspreidt de infectie zich door de boomgaard en verwoest deze binnen 2-3 jaar.

Beschrijving van de ziekte

De veroorzaker van zwarte kanker is een buideldier paddestoel (Sphaeropsis malorum Peck), een lid van de familie Botryosphaeriaceae. Sporen van de pathogene schimmel dringen de boom binnen via verschillende oppervlakkige wonden en besmetten niet alleen levend, maar ook dood weefsel. Oude appelbomen ouder dan 20 jaar zijn het meest vatbaar voor deze infectie.

Het schimmelmycelium overwintert in de boomschors en wordt in het vroege voorjaar door de wind, regen en insecten door de hele tuin verspreid.

De ziekte kreeg de naam "zwarte kanker" vanwege de kenmerken van de progressie ervan, die lijken op de vorming en ontwikkeling van een kankergezwel, dat wil zeggen de intensieve deling van pathogene cellen, wat bijdraagt ​​aan de dood van levend weefsel in elk organisme.

Gunstige omstandigheden voor infectie

Optimale omstandigheden voor de activering van schimmelsporen zijn hoge temperaturen en luchtvochtigheid. April en mei zijn potentieel gevaarlijke maanden voor appelbomen, omdat de grond, die na het smelten van de sneeuw nog vochtig is, een gunstige omgeving biedt voor schimmelinfecties.

Luchttemperatuur

Maximale levensvatbaarheid van ziekteverwekkers schimmel Het manifesteert zich bij temperaturen tussen +22 en +28 °C en een luchtvochtigheid tot 80%. Onder deze omstandigheden hebben schadelijke micro-organismen niet meer dan 6 uur nodig om volledig te rijpen.

Lage immuniteit

Oude appelbomen, evenals bomen die verzwakt zijn door onvoldoende verzorging, zijn vrijwel niet bestand tegen infecties en worden daarom als eerste aangetast. Nadat het mycelium het houtachtige weefsel van oudere bomen heeft doordrongen, vermenigvuldigt het zich actief en verspreidt het zich snel door de boomgaard.

Jonge, krachtige bomen zijn beter bestand tegen de ziekte en hun snelle weefselregeneratie voorkomt dat schimmelsporen het hout binnendringen. Jonge bomen en het volgen van basislandbouwpraktijken garanderen geen 100% bescherming tegen zwarte kanker, maar verkleinen de kans erop aanzienlijk.

Het niet naleven van landbouwbeginselen

Onjuist snoeien, het verwaarlozen van wondbehandeling en het te dicht laten groeien van de kroon dragen allemaal bij aan de verspreiding van zwarte kanker naar bomen. De ziekte vormt ook een groot risico voor gewassen die zijn aangetast door plagen, schimmels en bacteriële ziekten: echte meeldauw, schurft enz. Gevestigd op bomen korstmossen en mossen stimuleren de ontwikkeling van infecties door ze warme en vochtige omstandigheden te bieden.

Gevolgen van overmatige verzorging

Overmatig gebruik van meststoffen leidt tot een overmatige ophoping van meststoffen in de bodem. Dit creëert een broedplaats voor schimmelinfecties.

Landingsfouten

Onvoldoende afstand tussen appelbomen versnelt de besmetting in de boomgaard. Vanwege de beperkte ruimte geven veel tuinders de voorkeur aan dichte beplanting. Regelmatige inspectie en extra verzorging verkleinen in dit geval de kans op infectie.

De volgende factoren verhogen ook het risico op het ontwikkelen van kanker bij zwarte mensen:

• te diepe aanplant (verdieping van de wortelhals);
• stilstaand water in een gebied veroorzaakt door onvoldoende drainage.

Tekenen van infectie

Zwarte kanker is in een vroeg stadium moeilijk te herkennen, dus het is raadzaam om appelbomen regelmatig te inspecteren op tekenen van schade. Als de eerste tekenen worden opgemerkt, moet de behandeling onmiddellijk worden gestart.

Op de schors

Geïnfecteerde bast zorgt ervoor dat de boom binnen drie jaar sterft. De incubatietijd na infectie is twee tot drie weken. Infectie is meestal te herkennen aan een wond omgeven door paarsbruine vlekken (pycnidia), die zich geleidelijk over het oppervlak uitbreiden en zwart worden.

Naarmate de ziekte vordert, veranderen de vlekken in diepe deuken. De bast begint te verslechteren en af ​​te bladderen, en de beschadigde plekken zien er verkoold uit.

Bloemen

Bloemen die door zwarte kanker zijn aangetast, worden bruin, misvormen en verdrogen. De stamper en meeldraden worden zwart.

Fruit

De infectie tast meestal rijp fruit aan. De incubatietijd duurt 6-9 dagen. Daarna verschijnen er donkere vlekken op het oppervlak, die zich geleidelijk uitbreiden. De appels beginnen te verschrompelen, mummificeren en krijgen een opvallende zwarte kleur.

Bladeren

De ziekte manifesteert zich op de bladeren als roodbruine vlekjes, die geleidelijk grijs worden en ringen vormen. Naarmate de ziekte vordert, neemt het aantal vlekjes toe, wat leidt tot bladverwelking en afsterven. De aangetaste appelboom verliest binnen twee maanden al zijn bladeren.

Overeenkomsten met andere ziekten

Zwarte kanker kan verward worden met andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen. Om een ​​verkeerde diagnose te voorkomen en de juiste behandeling te kiezen, is het belangrijk om de belangrijkste verschillen tussen deze aandoeningen te begrijpen:

1. Cytosporose – het verschijnen van grijze vlekken op de schors die vervolgens niet zwart worden en niet op verkoling lijken. De schors bladdert niet af, maar krijgt door structurele veranderingen een rafelig uiterlijk.
2. Een veelvoorkomende kankersoort is de vorming van gezwellen met donkerrode bultjes op het oppervlak van de schors.
3. Moniliose – de vruchten krijgen een zwarte kleur met een blauwe tint.

Gevaar voor mensen

Zwarte kanker is niet gevaarlijk voor mensen; het eten van aangetast fruit is echter uit den boze.

Behandelingsmethode

Als de ziekte de stam of de skelettakken aantast en zich in een eindstadium bevindt, wordt de boom ontworteld en vernietigd. In andere gevallen is de ziekte behandelbaar met een uitgebreide aanpak.

Reinigingsprocedure

Allereerst wordt de gehele tuin onderworpen aan een sanitaire behandeling, die het volgende inhoudt:

• verzameling van geïnfecteerde vruchten en bladeren;
• snoeien van aangetaste boomfragmenten;
• vernietiging van alle plantenresten bij brand (deze procedure is alleen toegestaan ​​buiten de tuin).

Verwerking van de schors van skelettakken en stam

Skelettakken die volledig zijn aangetast door zwarte kanker worden net onder het gebied dat grenst aan gezond weefsel gesnoeid. Gedeeltelijk beschadigde takken worden verwijderd, inclusief een klein deel van gezond weefsel.

Desinfectie-operaties

Na het snoeien worden alle afgesneden plekken behandeld met antibacteriële middelen. Hiervoor zijn de volgende middelen goed geschikt:

• kopersulfaatoplossing (1–3%);
• geconcentreerde oplossing van kaliumpermanganaat.

Nadat de wond is opgedroogd, wordt er een laag speciale olieverf of tuinpek op aangebracht. Dit voorkomt dat er vocht en lucht bij de wond komt, waardoor de wond weer kan teruggroeien.

Verdere behandeling

Omdat zwarte kankersporen gemakkelijk door de hele tuin verspreid worden, is het niet voldoende om alleen de aangetaste boom te behandelen. In dat geval moeten alle groeiende gewassen preventief behandeld worden.

Principes van tuinbouw

Preventieve maatregelen omvatten het bespuiten van alle vegetatie in de tuin met fungiciden. De grond rond boomstammen wordt rijkelijk besproeid met antischimmelmiddelen.

Gebruik van volksremedies

Naast chemische preparaten is het toegestaan ​​om volgens volksrecepten bereide preparaten als ontsmettingsmiddel te gebruiken, bijvoorbeeld:

• oplossing van zout en jodium;
• wasmiddelschaafsel opgelost in water (72%);
• pap van zuringbladeren (voor toepassing op wonden);
• waspoeder verdund in water.

Klei en toorts

Om met dit recept een werkbare oplossing te verkrijgen, wordt koeienmest gemengd met klei in een verhouding van 1:1, waarna water wordt toegevoegd. De consistentie moet gemakkelijk aan te brengen zijn op de aangetaste plekken, zonder te klonteren of te druppelen. De oplossing wordt aangebracht op voorbehandelde en ontsmette wonden, afgedekt met een verband en vervolgens wordt er een extra helende laag overheen aangebracht.

Colofonium, nigrol en was

Het geneesmiddel wordt als volgt bereid:

• Verwarm de hars, nigrol en was afzonderlijk van elkaar in gelijke delen (paraffine kan als vervanging worden gebruikt);
• De warme ingrediënten worden samengevoegd en grondig gemengd.

De stopverf wordt in een glazen bak bewaard en op dezelfde manier aangebracht als tuinvernis.

Tuingrond

In dit geval bestaat de kit uit een met fungicide behandelde grond die licht bevochtigd is met water. Omdat deze kit gemakkelijk afspoelt, is opnieuw aanbrengen na regen noodzakelijk.

Appelschors

Voor de behandeling van zwarte kanker raden ervaren tuinders het volgende aan:

• een stuk schors van een gezonde appelboom afsnijden;
• geef het dezelfde vorm als de wond;
• aanbrengen op het beschadigde gebied en verbinden;
• Bedek alle voegen met tuinhars.

Extra manieren om de ziekte te bestrijden

Een sterke oplossing van kaliumpermanganaat, die antibacteriële eigenschappen heeft, wordt vaak gebruikt om zwarte kanker te behandelen. Hiervoor wordt kaliumpermanganaat verdund met water in een verhouding van 5 gram per 10 liter. De oplossing wordt niet alleen gebruikt voor de behandeling van wonden, maar ook voor de behandeling van de hele boom.

Antibiotica

De meest gebruikte antibiotica voor de behandeling van kanker bij zwarte mensen zijn:

• tetracycline;
• streptomycine.

Staminjecties

Deze methode vereist geen voorbehandeling; een enkele bespuiting met fungiciden is voldoende. Bij injecties wordt streptomycine in het hout geïnjecteerd. De procedure verloopt als volgt:

• op een hoogte van 1 m boven de grond wordt een klein gaatje in de stam gemaakt waarin het antibioticum wordt geïnjecteerd;
• na de procedure wordt de injectieplaats afgesloten met een voorwerp in de vorm van een kurk;
• De operatie wordt maximaal 5 keer herhaald, met een frequentie van 1 keer per week.

Elke skelettak die dikker is dan 15 cm wordt onderworpen aan een injectiebehandeling.

Gebruikte medicijnen

Alle middelen die gebruikt worden om zwarte schimmel in fruitgewassen te bestrijden, worden conventioneel onderverdeeld in 3 groepen:

• antiseptica – RanNet pasta, ZSP antikankerplamuur, Robin Green biologische balsem;
• om sporen te vernietigen - Topaz, Fitosporin, Horus en anderen;
• ter versterking van het immuunsysteem - "Humate P", "Baikal M", "Obereg", "Zircon".

Koperhoudende preparaten

Deze middelen worden gebruikt om wonden te desinfecteren en schimmelsporen te doden, terwijl kopersulfaat de bodem ook verrijkt met nuttige micro-elementen. De meest voorkomende zijn:

• "KOOR";
• Bordeaux mengsel;
• "Oxychom".

Topdressing

Om het herstelproces te versnellen, worden fruitgewassen gevoed met minerale supplementen. Bij zwarte kanker is het gebruik van organische meststoffen onaanvaardbaar vanwege het risico op terugval.

Gebruik van antischimmelmiddelen die bedoeld zijn voor menselijk gebruik

Het is onmogelijk om zwarte schimmel op bomen uit te roeien met medicijnen die voor mensen bedoeld zijn, omdat de ziekte bij mensen een andere oorzaak heeft dan bij planten.

Duur van de behandeling van de ziekte

Operaties om zwarte kanker te bestrijden worden in het vroege voorjaar of late najaar uitgevoerd:

1. Voer in het voorjaar een hygiënische snoei uit (tot half april). Spuit met fungiciden vóór en ná het uitlopen van de knoppen en herhaal de procedure na de bloei.
2. In de herfst worden geïnfecteerde boomdelen gesnoeid om hygiënische redenen, worden de wonden schoongemaakt, behandeld met een antisepticum en verzegeld. De stam en de skelettakken worden witgekalkt met kalkmortel.

Preventieve maatregelen

Maatregelen om besmetting van de tuin met zwarte kanker te voorkomen, omvatten een aantal operaties:

• tijdig snoeien van de kroon met aansluitend bewerken van de afgesneden delen;
• het correct planten van zaailingen met inachtneming van de afstand;
• aanpassing van het voedings- en waterregime;
• inrichting van drainagesystemen;
• periodieke reiniging van de tuin, vernietiging van plantenresten.

Weerstand tegen infectie

Bij het kiezen van appelboomrassen voor de teelt is het het beste om rassen te kiezen die zo goed mogelijk bestand zijn tegen lage temperaturen en schommelingen. Dit verkleint het risico op schorsschade in de winter.

Het voorkomen van zwarte kanker is veel gemakkelijker dan het genezen ervan. Daarom is het belangrijk om alle landbouwkundige richtlijnen en aanbevelingen voor tuinonderhoud te volgen.