Appels die aan de boom rotten: oorzaken en behandeling

Veel tuinders hebben het probleem ondervonden dat appels direct aan de boom beginnen te rotten. Om dit probleem te verhelpen, is het belangrijk om de exacte oorzaak te achterhalen en de juiste behandeling te kiezen.

Oorzaken van verval

Het rottingsproces wordt veroorzaakt door een schimmelziekte die appelbomen aantast en niet alleen het fruit, maar ook de bladeren en jonge scheuten aantast.

Steenfruitbomen zijn doorgaans gevoelig voor deze ziekte. Schimmelsporen worden gemakkelijk door wind en regen van de ene boom naar de andere overgebracht en vernietigen alle delen ervan.

Kenmerkende tekenen van een schimmelziekte

Het belangrijkste symptoom van een schimmelinfectie in appelbomen is de aanwezigheid van bruine vlekken op de vrucht, die zich snel over het hele oppervlak verspreiden. Andere tekenen zijn onder meer:

• stopzetting van de vruchtgroei, aanwezigheid van talrijke wormschades;
• verlies van elasticiteit van de pulpa;
• het verschijnen van kleine bruine vlekjes die in de loop van de tijd groter worden;
• het verschijnen van grijze conidiën op het oppervlak van rottende appels.

De infectie dringt door in het vruchtvlees via schade veroorzaakt door schadelijke insecten, vogels en wespen.

Appelrot kan worden veroorzaakt door een van de volgende ziekten:

• moniliose;
• chlorose;
• vliegenvanger;
• schurft.

Moniliose

Moniliaal brandwond En vruchtrot Dit is een schimmelziekte die wordt veroorzaakt door de ascomyceet Monilia. Deze ziekte komt vooral veel voor in gebieden met een gematigd klimaat en langdurige koude lentes. Bomen worden meestal geïnfecteerd tijdens de bloeifase. Nadat de infectie de boomschors heeft doorboord, duurt het tot 14 dagen voordat de infectie zich verspreidt. Daarna worden de bloemen en bladeren bruin, drogen ze uit en sterven ze af.

Bij warm, vochtig weer verschijnen schimmelsporen als een witte laag op de stengels en onderkant van de bladeren. Het mycelium verspreidt zich vervolgens door de hele tuin, meegevoerd door de wind of ongedierte. Er ontstaan ​​bruine vlekken op de vruchten van geïnfecteerde bomen, die geleidelijk het hele oppervlak aantasten.

Hierdoor wordt het vruchtvlees van de appel los, wordt het bruin en krijgt het een wijnachtige, alcoholische smaak. Tien dagen na de infectie verschijnen er kleine crèmekleurige kussentjes – sporodochia – op het vruchtoppervlak. Appels die met de schimmel besmet zijn, mummificeren vaak en blijven tot het einde van de winter aan de boom hangen.

Ideale omstandigheden voor ontwikkeling vruchtrot – hoge luchtvochtigheid (tot 90%) en gematigde temperatuur (van +15 tot +20 °C).

Chlorose

Deze ziekte wordt gekenmerkt door een verstoring van de chlorofylproductie in de bladeren en een afname van de fotosynthese. Chlorose wordt meestal veroorzaakt door virale of schimmelinfecties. Ziekteverwekkers worden verspreid door de wind of schadelijke insecten. Niet-infectieuze chlorose ontwikkelt zich als gevolg van slechte landbouwpraktijken, evenals ongunstige bodem- en klimaatomstandigheden.

De belangrijkste symptomen van de ziekte:

• vroegtijdige vergeling van jonge bladeren, terwijl de nerven niet van kleur veranderen en groen blijven;
• langzame groei van de bladeren, waardoor ze kleiner worden dan normaal;
• krullen van de bladeren aan de randen;
• uitdrogen en afvallen van bloemen en bladeren;
• vervorming van knoppen;
• geleidelijk afsterven van het wortelstelsel;
• verminderde vruchtzetting, beschadiging en rotting van de vruchten.

Niet-infectieuze chlorose kan eenvoudig worden behandeld door de micro-elementen die de boom mist, aan te vullen.

Schurft

Appelschurft is een ziekte die wordt veroorzaakt door de schimmel Venturia inaequalis. De infectie tast de bladeren en vruchten van appelbomen aan, waardoor de opbrengst en de kwaliteit van de oogst aanzienlijk afnemen. De ziekteverwekker, in het pseudotheciumstadium, overwintert in de vruchten en afgevallen bladeren. Schimmelsporen verspreiden zich zodra jonge scheuten zich beginnen te ontwikkelen.

Appelbomen raken voornamelijk besmet met schurft tijdens de knopzwelling, knopvorming en -kleuring, bloei en het afvallen van bloemblaadjes. Schimmelsporen nestelen zich aan de onderkant van de bladeren en beginnen bij toenemende luchtvochtigheid in de schil te kiemen. Na 2-3 weken treedt het conidiënstadium op, waarbij de micro-organismen, getransformeerd tot conidiën, de bladeren van de kroon opnieuw infecteren. De ideale luchttemperatuur voor dit proces is 18 tot 20 °C.

Nadat de aangetaste eierstokken en bladeren afvallen paddestoel De korst blijft zich ontwikkelen en vormt pseudothecia die aan het begin van het volgende seizoen actief worden. Zo is de cyclus voltooid. Tijdens de rijping van het fruit veroorzaakt de korst barsten, harde plekken en bruinbruine vlekken op de schil.

Hierdoor raken de appels misvormd, vullen ze niet meer en worden ze klein. Zonder tijdige behandeling rotten en sterven de vruchten af.

Schurft komt doorgaans voor in gebieden met regenachtige zomers; in droge gebieden komt de ziekte veel minder vaak voor.

Vliegenegel

De ziekte ontstaat wanneer schimmelsporen de vrucht binnendringen. De aanwezigheid van deze micro-organismen vormt geen gevaar voor de mens. Aangetaste vruchten zijn prima eetbaar: hun oorspronkelijke smaak en houdbaarheid blijven onveranderd. Het enige wat de commerciële waarde van de appels vermindert, is hun uiterlijk: een oppervlak bedekt met kleine donkere vlekjes die lijken op vliegenpoep.

Op deze plekken kunnen sporen rijpen, waardoor de schimmel zich kan vermenigvuldigen en nieuwe bomen kan infecteren. De vliegenluizen zijn vooral actief in vochtige omstandigheden, zoals regenachtig weer of na dauw. De besmetting vindt het snelst plaats in dichte beplanting of in laaggelegen boomgaarden met vrijwel geen ventilatie.

Preventie van vliegluis bestaat uit verschillende procedures:

• tijdig onkruid verwijderen;
• teelt van rassen die resistent zijn tegen verschillende infecties;
• verwijdering en vernietiging van beschadigde vruchten;
• langdurige opslag van uitsluitend hoogwaardige gewassen.

Methoden om ziekten te bestrijden

Er zijn verschillende bekende methoden om het probleem van fruitrot te verhelpen, namelijk:

• systematische implementatie van preventieve maatregelen;
• het omspitten van de grond gevolgd door behandeling met een oplossing van kopersulfaat;
• naleving van het voedingsregime;
• behandeling van appelbomen met speciale preparaten;
• het planten van zaailingen rekening houdend met diagrammen en aanbevelingen.

Verwijdering van rot fruit

Appelbomen die tekenen van schade vertonen, worden onmiddellijk verwijderd en buiten de boomgaard vernietigd om te voorkomen dat de infectie zich naar andere bomen verspreidt.

Preventieve procedures

Het behandelen van veel schimmelziekten is een uitdaging, dus het is belangrijk om tijdig maatregelen te nemen om de ontwikkeling van rottingsprocessen te voorkomen. Om dit te bereiken, worden een aantal maatregelen en basisregels aanbevolen:

1. Het snoeien van beschadigde takken en gevallen bladeren en deze vervolgens verbranden.
2. Boomstammen witkalken met een mengsel van kalk en fungiciden. Deze procedure is vooral effectief in het vroege voorjaar.
3. Bij het planten moet u zich strikt houden aan de vereiste afstand tussen de zaailingen. Zorg voor luchtcirculatie tussen de bomen.
4. Tijdige verwerking van appelbomen tuinplaats wanneer zij verwondingen van verschillende aard toebrengen.
5. Bij het snoeien van geïnfecteerde takken, een klein beetje gezond weefsel verwijderen.
6. Verwijder alle rotte vruchten van appelbomen en voorkom dat ze de winter overwinteren.
7. Regelmatig preventief besproeien van de tuin.
8. Verplicht om in de herfst de grond in boomstamcirkels om te spitten en tegelijkertijd meststoffen toe te dienen vóór de winter.

Gebruik van speciale medicijnen

Om diverse ziekten en plagen te voorkomen, is het raadzaam om de appelboomgaard periodiek chemisch te behandelen. De eerste bespuiting vindt plaats in het vroege voorjaar, vóór de bloei.

Hiervoor worden de volgende middelen gebruikt:

Direct na de bloei wordt de volgende behandeling met dezelfde producten uitgevoerd. Deze procedure wordt vervolgens in juli herhaald. In de herfst, na de oogst, worden de bomen bespoten met een koperhoudend Bordeaux-mengsel.

Ziekteresistente rassen

Veredelaars hebben nog geen rassen ontwikkeld die volledig immuun zijn voor schimmelinfecties. Er zijn echter verschillende rassen bekend die relatief resistent zijn tegen moniliose.

Regels voor het planten van bomen

Om appelbomen te beschermen tegen infecties en plagen, is het belangrijk om de volgende plantregels te volgen:

1. Plant de zaailingen op het juiste moment: in het vroege voorjaar of in de tweede helft van de herfst.
2. Houd de vereiste afstand tussen de zaailingen aan – van 3 tot 5 meter. Dit voorkomt luchtstagnatie.
3. Koop plantmateriaal met een gesloten kluit grond om schade aan de boom te voorkomen.
4. Planten mag alleen in vooraf voorbereide gaten: voor herfstbeplanting moeten deze in het voorjaar worden voorbereid, en vice versa. De standplaats moet aan de zonnige kant van het perceel liggen, met een grondwaterstand van minimaal 2 meter.

Alleen als u zich aan alle regels voor het planten en kweken van fruitgewassen houdt, kunt u elk jaar een gezonde en overvloedige oogst krijgen.

Vroegtijdige detectie van tekenen van vruchtrot, een juiste behandeling en preventieve maatregelen gedurende meerdere jaren kunnen helpen om deze infectie volledig te elimineren.