Kruipappelboom: planten, verzorgen en bemesten in Siberië en elders

Het barre Siberische klimaat zorgt niet altijd voor een gewenste oogst. Normale, hoge appelrassen bevriezen vaak, en de vruchten van lokale rassen worden gekenmerkt door een slechte smaak en een onaantrekkelijke presentatie. Om deze reden waren tuinders in de noordelijke regio's de eersten die appelbomen op hellingen kweekten.

Algemene beschrijving

De kruipappel is een dwergboom met een gedrongen kroon. In deze vorm neemt deze fruitboom veel meer ruimte in beslag dan gewone appelbomen, maar verdraagt ​​hij tegelijkertijd strenge winters veel beter.

Kruipende, laaggroeiende bomen bereiken een hoogte van 45-50 cm en kenmerken zich door hun ongewone vertakking: niet omhoog, maar parallel aan de grond. Sommige kruipende soorten hebben een gedrongen kroon, maar andere kunnen hun kroon gemakkelijk aanpassen dankzij flexibele takken en stam.

Om een ​​spreidende kroon te creëren, begint de vormgeving direct na het planten van de zaailing. Nadat er gewichten aan de takken zijn bevestigd, worden deze voorzichtig naar de grond gebogen. Dit proces gebeurt geleidelijk, waarbij de belasting wordt gecontroleerd om te voorkomen dat de scheuten afbreken.

Doordat appelbomen klein van stuk zijn, kunnen ze gemakkelijk worden afgedekt voor de winter. Dit vergroot de overlevingskans aanzienlijk en heeft een positief effect op de oogst.

Bij correcte landbouwmethoden kunnen de eerste vruchten van dwergvariëteiten 3 tot 4 jaar na het planten worden verkregen.

Voordelen

Het belangrijkste kenmerk van kruipappelbomen is hun lage groeisnelheid. Deze eigenschap was het primaire doel bij hun ontwikkeling. Een boomhoogte van een halve meter maakt volledige winterbedekking mogelijk en vergemakkelijkt enkele onderhoudsmaatregelen (spuiten, snoeien). Een goede winterbedekking voor appelbomen in het strenge Siberische klimaat zorgt voor een volledige ontwikkeling en vroege vruchtzetting. Bovendien wordt de levensduur van kruipappelbomen helemaal niet verkort, zoals bijvoorbeeld bij dwergvariëteiten wel het geval is.

Principes van variëteitselectie

Hoewel elke appelboomsoort een kruipende variant kan produceren, is het aan te raden om rassen met grote vruchten en een goede smaak te kiezen. Zuidelijke rassen moeten ook worden vermeden: vanwege hun ongeschiktheid voor barre omstandigheden lopen ze het risico de Siberische winters niet te overleven.

Rassen die speciaal voor de teelt in noordelijke streken zijn gekweekt, zijn ideaal. Onderstammen van lokale wilde rassen met een hoge winterhardheid leveren uitstekende resultaten op. In dat geval kan elk ras als ent worden gebruikt.

De gekochte zaailingen moeten een goed ontwikkeld wortelstelsel hebben en de stamdikte mag niet meer dan 1 cm bedragen.

Een kruipappelboom voorbereiden op het planten

Klimappelbomen nemen veel ruimte in beslag, dus het is belangrijk om je tuin ruim van tevoren te plannen en de optimale plek met vruchtbare grond te kiezen. Fruitbomen moeten beschermd worden tegen tocht, harde windstoten en overmatige vochtigheid. Vermijd locaties in de buurt van grondwater, wat vaak wortelrot veroorzaakt.

Het is raadzaam om enkele dagen voor het planten de gaten te graven en ze voor 2/3 te vullen met een mengsel bestaande uit 3 componenten:

• de bovenste vruchtbare laag van de grond;
• graszodengrond;
• humus.

Fosfor- en kaliumpreparaten in verhoudingen die geschikt zijn voor hoge, volwassen bomen, zijn geschikt als meststof.

Landing

Appelbomen kunnen niet alleen in het voorjaar, maar ook in het najaar (20 dagen voor de vorst) geplant worden. In het eerste geval wordt de kroon in de zomer gevormd; in het tweede geval worden de takken, die naar de grond leunen, vastgezet met pinnen of haken. Zowel in Siberië als in andere streken gebeurt het planten op de traditionele manier: onder een hoek van 40 graden of verticaal.

De wortelhals mag alleen diep in droge grond worden geplant. Hoge luchtvochtigheid kan boomrot veroorzaken. Geplante zaailingen moeten 2-3 emmers water per plant krijgen, en daarna de grond rond de bomen. mulch Humus of veen. Mulch beschermt de grond tegen uitdroging en het wortelstelsel tegen vorst.

Regels voor de verzorging van een kruipappelboom

De verzorging van kruipappelbomen kent zijn eigen subtiliteiten, met name wat betreft snoei en kroonvorming. Deze twee procedures vereisen een grondige studie.

Kroonvorming

Het duurt 4 tot 6 jaar voordat het kruipende skelet van de boom zich volledig heeft ontwikkeld. Gedurende deze tijd moeten snoeiwerkzaamheden en het vastzetten van takken tijdig worden uitgevoerd.

Jonge boompjes die in de herfst zijn geplant, worden in het voorjaar losgemaakt en mogen vrij groeien tot ongeveer juni. De takken worden vervolgens gebogen, zodat ze minstens 5 cm boven de grond uitsteken. In augustus worden de taktoppen afgeknepen, wat de groei remt en de houtvorming van de bast versnelt.

Ook voorjaarsbeplantingen groeien rijkelijk tot in de zomer. Om een ​​rijke vertakking te bevorderen, kunnen appelboomstammen tot een derde worden teruggesnoeid, maar dit is niet noodzakelijk. In de zomer beginnen tuinders met het vormen van de takken: buig de stam voorzichtig naar de grond en zet hem vast.

Trimmen

In het voorjaar worden de zaailingen gesnoeid tot de vijfde knop, zodat de uitlopende kroon zich kan ontwikkelen vanuit de jonge scheuten. Deze scheuten worden horizontaal vastgezet, zodat de takken waterpas staan ​​en de grond niet raken.

De kroon kan in een schotelvorm worden gevormd door de takken gelijkmatig in een cirkel te bevestigen of door twee armen te vormen. De tweede optie is als volgt: twee hoofdarmen worden tegenover elkaar geplaatst, elk met 4-5 takken (0,4 m uit elkaar).

Vooral kruipbomen moeten tijdig gesnoeid worden, omdat een te hoge kroondichtheid de opbrengst negatief beïnvloedt. Een gebrek aan goed tuinonderhoud kan leiden tot een aantal problemen:

• vatbaarheid voor diverse ziekten en plagen;
• late vruchtzetting;
• verslechtering van de kwaliteit van het fruit, verandering van de kleur.

Tijdig en correct snoeien verjongt appelbomen en stimuleert de groei van jonge, vruchtdragende takken.

Correctie van onregelmatige vorm

In sommige gevallen ontwikkelt het skelet door de ontwikkeling een onregelmatige vorm. Dit kan worden gecorrigeerd door de groeiende takken zijwaarts te buigen en ze met nietjes of haken aan de grond vast te zetten.

Herstel van bevroren bomen

De belangrijkste tekenen van schade aan appelbomen door strenge vorst zijn krimp en verkleuring van het blad. In dit geval kan verjongende snoei de boom redden. Jonge takken houden het vaatstelsel van de boom gezond. De groei van nieuwe scheuten bevordert daarom de verjonging van de fruitboom als geheel en normaliseert de stofwisseling. De snoei vindt plaats in het vroege voorjaar. Na voltooiing worden de afgesneden takken volledig verwijderd en worden de beschadigde plekken behandeld met tuinpek. Grotere snoeiwonden worden overschilderd met oker, ijzermenie of olieverf.

Witkalk

In de herfst moet de stam en de hoofdtakken van de kruipboom witgekalkt worden. Bereid hiervoor een oplossing met:

• een kleine hoeveelheid klei;
• limoen;
• pasta die voor hechting zorgt.

Tijdens het witkalken wordt de samenstelling aangebracht op de skeletachtige takken en de stam. Dit proces beschermt de boom niet alleen tegen ultraviolette straling, maar ook tegen ongedierte, omdat alle delen van de appelboom zich zo dicht mogelijk bij de grond bevinden. Witkalken helpt bij het vernietigen van insectenpoppen en -eieren.

Bescherming tegen knaagdieren

Er zijn verschillende manieren om kruipappelbomen tegen knaagdieren te beschermen:

• het toevoegen van creosoot aan de witkalk, dat afstotende eigenschappen heeft;
• het creëren van een beschutting tegen sparrentakken;
• het plaatsen van plastic flessen gevuld met giftig aas onder de stam van een appelboom;
• gebruik van speciale mazen;
• het vastmaken van kruiden met een specifieke geur aan de takken: moerasrozemarijn, munt, vlierbes.

Met een van de genoemde opties kunt u de schors beschermen tegen ongedierte.

Onkruid verwijderen

Het is belangrijk om de omgeving rond de stam van kruipappelbomen schoon te houden, omdat gras een aantrekkelijke broedplaats is voor insectenplagen die vervolgens de boom in migreren. Bovendien hebben hoge onkruiden een negatieve invloed op de fotosynthese en de rijping van fruit.

Naast het vernietigen van onkruid is het noodzakelijk om regelmatig los te maken en mulch bodem: bedek met gemaaid gras of zaagsel.

Watergeefmodus

Kruipfruitbomen hebben veel water nodig, maar de takken mogen de grond niet raken. Daarom worden ze ondersteund met steunen tot een hoogte van maximaal 30 cm.

Aan het einde augustus frequentie glazuur Ze worden verkleind en in oktober wordt er voor het laatst vocht toegevoegd, voordat de bomen worden voorbereid op de winter.

Bevruchting

Bij het bemesten van leiappelbomen is het belangrijk om een ​​neutrale pH-waarde van de grond te behouden. Als de pH-waarde verhoogd is, gebruik dan dolomietmeel of kalk, en als de grond te droog is, zaagsel of turf. Bemestingsinstructies:

• in het voorjaar – stikstofbevattende samenstellingen: ammoniumnitraat, ureum, humus of nitroammofoska;
• tijdens de bloeiperiode – ureum, superfosfaat of kippenmest;
• na de bloei – natriumhumaat, nitroammophoska, infusie van gemaaid gras;
• Breng in de herfst wortelpreparaten aan die fosfor of kalium bevatten om het immuunsysteem te versterken. Dit is belangrijk bij de voorbereiding op de winter.

In de zomer kan wortelbemesting worden vervangen door bladbemesting met minerale verbindingen. Deze methode verhoogt de koudetolerantie.

Teelt in Siberië en de Oeral

De teelt van kruipappelbomen in Siberië en de Oeral heeft een aantal unieke kenmerken. Er zijn een aantal aanbevelingen die u kunt volgen bij het tuinieren in deze gebieden:

• de maximale benadering van de kroon tot de grond, waardoor de boom kan creëren betrouwbaar schuilplaats;
• in de winter de takken met dikke doeken omwikkelen ter bescherming tegen knaagdieren;
• isoleren van de wortelzone met een laag humus;
• de kroon bedekken met sneeuw en daarbovenop met jute;
• de tuin volledig voorbereiden op strenge vorst voordat deze komt, zodat bevriezing wordt voorkomen.

Mogelijke oorzaken van onvruchtbaarheid

Klimappelbomen beginnen 3-4 jaar na aanplant vrucht te dragen, terwijl laatdragende rassen pas na 8 jaar vrucht dragen. Een gebrek aan vruchtvorming kan door verschillende factoren worden veroorzaakt:

• onjuist planten van zaailingen;
• ongeletterde kroonvorming;
• het niet naleven van landbouwvoorwaarden;
• mismatch tussen de variëteit en het teeltgebied.

De vruchtvorming kan ook afhangen van de kwaliteit van de zaailingen. Daarom raden we aan om ze alleen te kopen bij kwekerijen die gespecialiseerd zijn in dit vakgebied.

Kenmerken van voortplanting

De meest voorkomende methode om klimappelbomen te vermeerderen is door ze te begraven. Dit proces is relatief eenvoudig vanwege de laaggroeiende takken. Er wordt een zorgvuldige dwarssnede gemaakt waar de takken de grond raken, waardoor de voedingsstroom wordt vertraagd. Dit bevordert zwelling en de vorming van kleine wortels. De geprepareerde tak wordt in de grond begraven, vastgezet met draad en bedekt met aarde. Geef bij droog weer minstens twee keer per week water. In de herfst wordt de moedertak gesnoeid en wordt het gewortelde deel herplant.

Klimappelbomen kunnen ook worden vermeerderd door enten. Hiervoor is de juiste onderstam nodig. In de herfst, wanneer de sapstroom stopt, neem je een eenjarige ent van de appelboom en bewaar je deze tot het voorjaar. De ent wordt gemaakt op een stevige tak vóór het uitlopen van de knoppen.

Het algoritme voor het uitvoeren van de bewerking is als volgt:

• een schuine snede in een tak maken;
• snijd de stek op dezelfde manier af, maar laat er maximaal 4 knoppen aan zitten;
• verbind de stek met de tak, zodat de bast elkaar raakt;
• wikkel de ent in met folie en behandel deze met tuinpek.

Een onderstam selecteren

Elke variëteit is geschikt als onderstam voor kruipappelbomen, maar deze moet zo flexibel en vorstbestendig mogelijk zijn. Ervaren tuinders raden hiervoor de klonale onderstam "Progress" aan, die zich onderscheidt door maximale weerstand tegen zware omstandigheden, niet alleen in het bovenste deel van de boom, maar ook in het wortelstelsel.

Advies van experts

Het duurt enkele jaren voordat een kruipboom een ​​mooie kroon heeft ontwikkeld. Om het gewenste resultaat te bereiken, is het essentieel om de juiste landbouwpraktijken strikt te volgen: tijdig takken buigen, snoeien en bemesten. water geven, losmaken en mulchen grond. Bij het verzorgen van uw tuin kunt u een aantal aanbevelingen volgen:

1. Dun de knoppen de eerste jaren na aanplant uit tijdens periodes van intense bloei. Zo kan, zodra de last is weggenomen, alle energie van de boom worden gericht op versterking en ontwikkeling, wat een positief effect zal hebben op toekomstige oogsten.
2. Zorg voor ondersteuning van de takken om te voorkomen dat het fruit gaat rotten.

Het kweken van hangende appelbomen kost meer tijd en moeite dan het verzorgen van een traditionele boomgaard. Een slimme aanpak zal de tuinier echter belonen met vorstbestendige bomen die een smakelijke, hoogwaardige oogst opleveren.