Wit-Russische frambozenappelboom: kenmerken en verzorging van de variëteit

Beschrijving van de Wit-Russische frambozensoort

Deze snelgroeiende, winterharde Wit-Russische variëteit viel meteen in de smaak bij hobbytuiniers. De bomen zijn compact, aantrekkelijk en hebben een nette kroon, waardoor ze weinig ruimte innemen in de tuin, waardoor ze geschikt zijn voor een beperkte ruimte. Ze zijn behoorlijk winterhard, stellen weinig eisen aan de grond en verzorging, en zijn milieuvriendelijk. Deze appelbomen produceren regelmatig indrukwekkende oogsten zonder te rusten, hebben een behoorlijke levensduur en zijn matig ziekteresistent.

De vruchten rijpen aan de boom en worden groot, aantrekkelijk en rozebruin, met een kenmerkend, herkenbaar aroma. Ze zijn zeer smakelijk, goed houdbaar en goed te transporteren over lange afstanden. Deze variëteit wordt aanbevolen voor het planten in kleine tuinen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn overwegend symmetrisch, uniform, rond of afgeplat. Ze zijn middelgroot tot groot (140-170 gram), maar kunnen soms groter worden (tot 200-250 gram). Ze zijn uniform, met een licht zichtbare ribbel en zonder zijnaad.

De Wit-Russische framboos heeft een dunne maar sterke, elastische en dichte schil. Hij is glad en zeer glanzend, en wanneer hij volledig rijp is, kan hij een zichtbare waslaag met een zilverblauwe tint hebben. De basiskleur van de schil is groengeel of lichtgroen, maar deze is niet bijzonder zichtbaar, omdat hij voor 55-80% verborgen is onder een dichte, gespikkelde, doorschijnende en diffuse blos met een helder karmijnrode of paarsrode tint. Een paar kleine, lichtgrijsgroene, onderhuidse vlekjes zijn nauwelijks zichtbaar op het oppervlak. De volgende informatie over de chemische samenstelling van de vrucht is nuttig voor specialisten:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 270 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 18,4 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 10,8%.
• Pectinen (vezels) – 8,2%.
• Titreerbare zuren – 0,52%.

De appels hebben een aangenaam fijnkorrelig vruchtvlees, zeer sappig, knapperig en stekelig, maar toch vrij mals. De kleur kan zuiver wit of licht romig zijn, en het aroma is intens. Het is kenmerkend, aangenaam en zeer herkenbaar. De smaak wordt beschouwd als dessertachtig, harmonieus en evenwichtig, met een aangename zoetzure balans. Professionele proevers geven de appels 4-4,3 punten voor zowel uiterlijk als smaak.

Wit-Russische frambozenappelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Het is een middelgrote boom die maximaal 4-5 meter hoog kan worden.De kroon heeft een duidelijk gedefinieerde ronde of breed ovale vorm, een gemiddelde dichtheid en de takken staan ​​in een scherpe hoek ten opzichte van de geleider. Ze splijten echter zelden vanwege hun hoge fusiesnelheid. De takken zijn middeldik, geknikt en lang, bedekt met kersen- of roodbruine bast. Deze variëteit produceert gemengde vruchtzetting: op ringetjes, stengels en vruchttakken.

Het blad is doorgaans groot, afgeplat, zeer glanzend en glimmend. De bladeren zijn leerachtig, dicht en gerimpeld, met een ruwe nervatie; aan de achterkant kan een lichte viltachtige beharing zichtbaar zijn. De bladkleur is donkergroen of diep smaragdgroen, de bladpunt is kort en puntig en de randen zijn gezaagd-gekarteld. Het wortelstelsel is matig tot beter dan gemiddeld diep en kan soms een penwortel zijn, maar is meestal vezelig en sterk vertakt.

Productiviteit en bestuiving

De bomen worden over het algemeen als gemiddeld gewaardeerd, hoewel de opbrengst voor velen te wensen overlaat.

Met tijdige en regelmatige verzorging kan een tienjarige boom niet meer dan 45-60 kilo appels per seizoen opleveren. Bij een normale plantdichtheid is de opbrengst gemiddeld niet meer dan 150-180 centner per hectare..

De Wit-Russische framboos is volledig steriel en heeft daarom absoluut bestuivers van buitenaf nodig, anders produceert hij geen appels. Plant deze niet verder dan honderd meter van de boomstammen, anders neemt de opbrengst evenredig af met de afstand tot de bestuivers.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Bomen van deze variëteit zijn winterhard en bestand tegen temperaturen tot -29-32 °C. Ze verdragen kou goed, mits ze goed voorbereid zijn op de winter en tijdig worden afgedekt. ​​Langdurige koude periodes of plotselinge temperatuurschommelingen kunnen knopschade veroorzaken, maar ze herstellen zich goed. Binnen slechts één jaar is de boom volledig hersteld en draagt ​​hij zonder enige verandering vrucht.

De boom is niet bijzonder vatbaar voor ziekten, maar hier vruchtrot kan de oogst ernstig bedreigen. Cytosporose, parasha en echte meeldauw Het ontwikkelt zich meestal door een gebrek aan preventieve behandelingen tijdens jaren van zware epifyten en hoge luchtvochtigheid. Als er tijdig met fungiciden en insecticiden wordt gespoten, is er geen risico op ernstige gevolgen.

Onderstammen en ondersoorten

De Wit-Russische frambozenboom kent geen eigen variëteiten, maar kan wel op verschillende onderstammen worden gekweekt. Hierdoor kan de boom unieke eigenschappen ontwikkelen, die echter geen invloed hebben op de smaak, grootte of kwaliteit van de vrucht.

Kenmerken van de teelt van Wit-Russische frambozen

Landing

Basisvoorwaarden

• Zonovergoten plekken worden aanbevolen voor alle appelbomen, en met name voor de Wit-Russische framboos. Deze gedijt goed in de volle zon; in de schaduw groeit hij slecht, produceert hij slechte vruchten en de resulterende appels zijn zuur, klein en smakeloos.
• Het is belangrijk om de juiste locatie te kiezen, zonder tocht, want dat kan onherstelbare schade aan de appelboom veroorzaken, bijvoorbeeld in de winter. Stilstaande lucht in de kronen is echter ook onvermijdelijk. Een evenwicht is vereist, en dat is niet eenvoudig.
• De boom gedijt goed in luchtige, doorlatende en vruchtbare grond, maar niet overmatig. Zwarte grond moet verrijkt worden met rivierzand en klei, maar leem en zandgrond zijn ook op zichzelf geschikt.
• De grondwaterstand moet strikt worden gecontroleerd; deze mag niet hoger worden dan twee meter. Als appelbomen worden geplant op een te natte plek, op een bergrug of in de buurt van een rivier, vijver of beek, kunnen de wortels rotten, wat kan leiden tot de dood van de boom.
• Het is belangrijk om de gaten van tevoren voor te bereiden, omdat ze een bepaalde tijd moeten uitharden. Idealiter worden gaten van 80x90x1000 cm gegraven in het seizoen vóór het planten, maar in geval van nood is 2-4 weken uitharden voldoende.
• Een laag aarde gemengd met meststof wordt op de bodem van de gaten gelegd, vervolgens wordt drainage aangebracht en wordt het geheel gevuld met water. De gaten mogen niet worden afgedekt; ze moeten in de open lucht blijven.
• Er moet een afstand van 4-5 meter tussen de bomen worden aangehouden om te voorkomen dat de volwassen stammen tegen de wortels en kruinen botsen.
• De wortelhals moet bij het planten minimaal 7-10 centimeter boven het oppervlak uitsteken. Als de grond na de eerste watergift inklinkt, zal de opening de boom verhinderen om hoger te wortelen.
• Het is een goed idee om direct trellis, planken of palen in de gaten te graven om de zaailingen aan vast te binden. Plaats ze bij voorkeur aan de noordkant van de stam voor extra bescherming tijdens vorst.
• De boom wordt in een drainagegat geplaatst, bedekt met aarde, aangestampt, bewaterd met 45-50 liter water en het oppervlak wordt gemulcht.

Landingsdata

De Wit-Russische framboos kan zowel in het voorjaar als in de herfst geplant worden; er is weinig verschil. Kies daarom bij voorkeur een warme, droge dag in maart-april of september-oktober, voordat de sapstroom begint. Hoe strenger het klimaat in de plantregio, hoe beter het is om in het voorjaar te planten, wanneer de grond al volledig is opgewarmd door de vroege zon.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Al aan het einde augustus Alle watergift en bemesting moet volledig worden stopgezet om de boom de tijd te geven de sapstroom in de stam te stoppen. Vervolgens worden de boomstammen ontdaan van rommel en ingepakt in stof, jute, dakleer, dakleer en zelfs oude panty's. Stro, hooi of sparrentakken worden over de wortels gegooid. Jonge bomen kunnen in een tentachtige afdekking worden gewikkeld.

Boomstammen worden ingesmeerd met vet of reuzel om te voorkomen dat knaagdieren in de winter de zachte bast en jonge takken opvreten. Om insecten af ​​te weren, worden bomen twee keer per jaar witgekalkt. Dit geeft de bomen niet alleen een verzorgde uitstraling, maar weert ook ongedierte dat zich voor de winter heeft verschuild in de buurt van de wortelstokken of in de spleten van de bast.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

In de tuin is het gebruikelijk om in het voorjaar en de herfst rond appelbomen te graven, maar soms is één keer graven al voldoende. Verwijder tegelijkertijd alle rommel, droge bladeren en rottend fruit rond de boomstammen en snoei scheuten van andere planten, worteluitlopers en onkruid weg. Tijdens het groeiseizoen kun je de grond voorzichtig losmaken met een schoffel, bijvoorbeeld de dag na het water geven.

Het is het beste om de Wit-Russische frambozenboom regelmatig water te geven, zodat de wortelzone nooit volledig uitdroogt. Het is cruciaal om niet te overdrijven, want te veel vocht is ook schadelijk. Je kunt de tiendagenregel gebruiken: geef elke tien dagen water als het niet regent. Tel na regenval de tien dagen af ​​en geef de bomen opnieuw water.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Appelbomen zijn niet vatbaar voor overgroei, maar het is essentieel om de juiste groeirichting te bepalen en een skelet van takken te vormen. De ideale vorm hiervoor is een schaarse of dun begroeide boom. Je kunt een piramidale, ovale of zelfs bolvormige boom creëren; deze bomen zijn zeer flexibel en tolerant. Het belangrijkste is om te voorkomen dat je meer dan een derde van de groene massa in één keer afsnijdt.

Voer in de herfst een inspectie en een sanitaire reiniging uit. Alle gebroken, zieke of beschadigde scheuten, evenals droge scheuten, worden weggesneden. Snoei voorzichtig met een zaag; kleine takken kunnen worden bijgesneden met een snoeischaar. De snijvlakken worden ingevet. tuinplaats of verf.

Rijping en vruchtzetting van de Wit-Russische framboos

Het begin van de vruchtvorming

De bomen zijn vrij vroeg vruchtdragend, maar dit hangt grotendeels af van de groeiregio. In hun natuurlijke habitat beginnen ze in het derde of vierde jaar vrucht te dragen, terwijl dat in gematigde klimaten pas in het vierde of vijfde jaar is. Verder naar het noorden kan de periode aanzienlijk langer zijn. Je hoeft dus niet lang op de vruchten te wachten, hoewel de variëteit geen grote hoeveelheden produceert, hooguit een paar kilo.

Bloeitijd

De appelboom opent zijn roze knoppen half mei, wanneer een grote verscheidenheid aan appelbomen in bloei staat. Bestuivers ondervinden daardoor vrijwel geen hinder. De bloemen zelf zijn groot, geurig en hebben een delicate roze of witroze tint. Het proces duurt minstens 12-14 dagen.

Vruchtvorming en groei

De Wit-Russische frambozenboom groeit matig en groeit ongeveer 35-45 centimeter per jaar. Hij bereikt vrij snel zijn optimale grootte en verhoogt geleidelijk zijn opbrengst. Een volledige oogst kan al na 10-12 jaar worden binnengehaald. Het is belangrijk om te weten dat de gemiddelde vruchtperiode slechts 30-40 jaar bedraagt, dus je moet er snel bij zijn om alle voordelen te plukken.

De oogstrijpheid vindt eind september plaats, wanneer al het fruit klaar is om geplukt en bewaard te worden. De consumptierijpheid treedt iets later in, na ongeveer een maand bewaring. In een gewone kelder is het fruit tot april houdbaar, en in een speciale kelder. koelkast Ze zijn tot mei te bewaren. Ze zijn goed te transporteren; ze kunnen in bulk worden vervoerd als de reis niet te lang is, maar het is beter om ze in dozen met twee of drie lagen te verzenden.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Belorusskoye Malinovoye, zodat ook een beginnende tuinier nuttige informatie uit de eerste hand kan verkrijgen.