Kandil-sinap appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de variëteit Kandil-sinap

Deze inheemse boom uit de Krim heeft vele voordelen, maar is niet overal in ons land gemakkelijk te kweken. De bomen zijn warmteminnend en geven de voorkeur aan open, zonnige plekken. Ze groeien in elke grondsoort, vereisen weinig verzorging en leveren een goede oogst op. Ze hebben echter verschillende nadelen: de vruchtzetting van Kandil-sinap begint laat en is opvallend onregelmatig, waardoor de appels vaak al vóór de oogst op de grond vallen.

De vruchten zijn vrij groot en aantrekkelijk, hebben een aangename smaak en zijn commercieel gezien goed te gebruiken. Ze kunnen over lange afstanden worden vervoerd en kunnen een tijdje in een gewone kelder worden bewaard. Deze variëteit wordt uitsluitend aanbevolen voor privétuinen, waar de eigenaren bereid zijn lang op de eerste oogst te wachten.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn opvallend, rond, langwerpig, cilindrisch en licht kegelvormig. Ze worden vrij groot en wegen in goede jaren 120-150 tot 200 gram. De ribbels zijn duidelijk zichtbaar, vooral bij de kelk; de rest van het oppervlak is licht glad.

De primaire kleur van de Kandil is groen of, wanneer volledig rijp, groengeel, soms lichtgroen of citroengeel. De schil is framboosrood, roze of felrood, vaag en gevlekt, doorschijnend, soms intens verzadigd. De schil is middeldik, elastisch, plooibaar en barst moeilijk open, maar is toch dun. Er zijn talloze kleine groene of grijsgroene onderhuidse puntjes, die zonder vergrootglas zichtbaar zijn. Professionals onderscheiden de volgende chemische kenmerken:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 205 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 12,1 milligram.
• Fructose (totale suikers) – 12,4%.
• Pectines – 7,3%.
• Titreerbare zuren – 0,37%.

Van binnen zijn de vruchten geelwit of citroenkleurig, stevig en fijnkorrelig. Het vruchtvlees heeft een aangename, licht pittige, zoetzure smaak, is sappig, knapperig en laat zich gemakkelijk pellen. Dit zijn appels die je gemakkelijk met je vingers kunt breken. Volgens een onofficiële beoordeling scoren ze 4,6 uit 5.

Appelboom Kandil-sinap: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Dit zijn vrij grote, hoge bomen, die 6-8 meter hoog worden. De kroon is piramidaal of smal piramidaal. De takken zijn lang, dun en recht, naar boven gericht, steken bijna haaks uit de stam en worden smaller naarmate ze hoger groeien. Ze zijn bedekt met een bruine of roodbruine schors, niet behaard, glad en glanzend. De vruchtzetting is gemengd (complexe ringen, speren en vruchttakken).

De kandelaar is dicht bebladerd met kleine tot middelgrote, ovaalvormige bladeren. Ze zijn behaard, mat en dicht, met taps toelopende en scherp gepunte toppen. De bladschijven zijn grijsgroen, met golvende randen, vaak gevouwen in een bootvormig patroon, fijn gekarteld en licht gekarteld. Het wortelstelsel is uitgebreid, vaak vezelig, maar matig diep en bevindt zich ongeveer op het uitsteeksel van de kroon. Ervaren tuiniers zeggen dat harde wind de boom kan omvallen.

Productiviteit en bestuiving

Het feit dat de boom pas laat vrucht draagt ​​en dat de vrucht zeer regelmatig is (eens in de twee tot drie jaar), wordt ruimschoots gecompenseerd door de hoge productiviteit van de boom.

In vruchtbare jaren kunnen volwassen en volledig gevormde bomen een grote opbrengst van wel 200-240 kilo fruit of meer produceren. Volgens de gegevens van de beroemde Russische kweker Lev Simirenko werd aan het einde van de negentiende eeuw een opbrengst van 1392 kilo (87 pond) aromatisch fruit geregistreerd..

Een van de nadelen van de variëteit is de zelfsteriliteit. Om vruchten te produceren, heeft de plant bestuivers nodig. Deze worden meestal geplant in een dichtheid van minstens één boom per 50-100 vierkante meter. Voor de zekerheid kunt u Kandil tijdens de bloei besproeien met een suiker- of honingoplossing om meer bijen aan te trekken.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De tolerantie van de variëteit voor lage temperaturen wordt over het algemeen als gemiddeld beschouwd. In werkelijkheid heeft de variëteit echter veel last van vorst onder de -18-20 °C. Zelfs het hout kan bevriezen, waarbij de knoppen als eerste te lijden hebben. Plotselinge temperatuurschommelingen veroorzaken ernstige stress, waardoor de bomen een lange herstelperiode nodig hebben.

Kandil is niet bijzonder resistent tegen schurft of andere appelboominfecties of schimmels. Regelmatige preventieve behandeling is noodzakelijk. Bij infectie raken de bladeren en vruchten beschadigd, waardoor ze ongeschikt zijn voor consumptie. Parasieten kunnen de bomen ook gemakkelijk beschadigen.

Onderstammen en ondersoorten

De ondersoorten van de variëteit zijn zo divers dat ze het beste apart kunnen worden beschouwd. De groei op dwerg- en semi-dwergonderstammen geeft de bomen veel unieke eigenschappen, terwijl de beste eigenschappen van de moederboom behouden blijven. De meest populaire zijn de middelgrote MM106-onderstam (4-6 meter hoog) en de dwerg M9 (2,5-3,3 meter hoog). Deze bomen beginnen respectievelijk 3-4 en 2-3 jaar na aanplant in de volle grond vrucht te dragen.

Kenmerken van het kweken van Kandil-sinapa

Landing

Basisvoorwaarden

• Bomen hebben zonnige, open plekken nodig om te gedijen. Ze hebben het moeilijk in de schaduw en kunnen zelfs doodgaan als ze niet de benodigde dosis ultraviolet licht krijgen.
• De plantlocatie voor Kandil moet zo gekozen worden dat deze maximaal beschermd is tegen sterke noordenwind en tocht in het algemeen. Deze zorgen er vaak voor dat appelbomen ziek worden, verwelken en zelfs lichte vorst kan ervoor zorgen dat hun knoppen bevriezen.
• In tegenstelling tot Europese soorten prefereert de appelboom ondiep grondwater, ongeveer 1,2-1,5 meter onder de oppervlakte. De wortelstok is ondiep, waardoor de zaailing mogelijk niet voldoende vocht krijgt. Deze boom kan zonder problemen in de buurt van een rivier of vijver worden geplant.
• Vrijwel elke grond is geschikt om te planten, maar deze moet los, luchtig en doorlatend zijn. In zanderige Kandil zul je vaak moeten... water, is het de moeite waard om hiermee rekening te houden.
• De gaten hoeven niet van tevoren te worden voorbereid; ze kunnen 1-3 weken van tevoren worden gegraven. Vul de bodem met vruchtbare grond gemengd met meststoffen (mineralen en organisch materiaal) in standaardverhoudingen. Ze moeten ongeveer 50-60 centimeter diep zijn en een omtrek hebben van 60-80 centimeter.
• Zorg dat er minimaal 2 tot 2,2 meter tussen de stammen zit. Zo voorkom je dat de stammen tegen de kroon en wortels botsen als ze volgroeid zijn.
• In een privétuin plant u direct palen waaraan de stam wordt vastgebonden. Als de beplanting vrij groot is, is het beter om trellis te plaatsen. Deze beschermen de bomen niet alleen tegen schade door harde wind, maar bieden ook bescherming tegen de kou.
• De entplaats (wortelhals) van de appelboom moet altijd boven het maaiveld liggen. De boom kan hoger wortelen, wat onaanvaardbaar is voor het behoud van de kwaliteiten van de onderstam. Na het planten is enige bodemdaling mogelijk, dus de onderstam moet 5-8 centimeter verhoogd worden.
• De bomen worden zorgvuldig geïnspecteerd, alle droge of gebroken scheuten worden afgesneden en 4-8 uur in water gezet.
• Verzamel een hoop drainagemateriaal in het midden van het gat, plaats de zaailing erop en bedek met aarde. Druk de aarde licht aan met de hand. Zorg ervoor dat er geen holtes bij de wortels ontstaan, anders kan er rotting optreden. Geef de bomen 30-40 liter water en mulch de grond om extra vocht vast te houden.

Landingsdata

In warme klimaten kunt u deze soort in maart-april planten, zodra de grond volledig is opgewarmd. Het is echter beter om te kiezen voor de herfstperiode (september-oktober), nadat de bladeren zijn gevallen. In koelere streken heeft de eerste optie altijd de voorkeur.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

De variëteit is warmteminnend, dus hij moet goed voorbereid zijn op de winter. augustus Eind september of begin september wordt de watergift volledig stopgezet. Jonge stammen worden afgedekt met een tent, terwijl oudere stammen worden omwikkeld met jute, agrofibre of dakleer. Bescherming van de wortelstok is over het algemeen niet nodig in milde klimaten, maar sparrentakken of stromatten kunnen worden toegevoegd.

Witkalken met dikke kalk helpt insecten af ​​te weren, die zich vaak nestelen in spleten en scheuren in de bast. Het is ook een goed idee om bomen in de herfst en lente wit te kalken. Knaagdieren effectief weren met reuzel, stookolie of vet. Er zijn ook commercieel geproduceerde producten verkrijgbaar; deze zijn effectief en goedkoop.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Kandil geeft de voorkeur aan losse, luchtige grond met een goede beluchting. Daarom is het noodzakelijk om twee keer per jaar rond de stam te spitten. Doe dit echter niet dieper dan een halve spade om beschadiging van de kleine wortels te voorkomen. Je kunt de grond na het water geven elke keer losmaken met een schoffel, bij voorkeur de volgende ochtend. Dit voorkomt dat de grond hard wordt en te dicht opeen komt te zitten.

Geef de zaailingen de eerste 3-4 jaar om de 7-10 dagen water, tenzij er regen is gevallen. Wacht na een regenbui een week en geef dan opnieuw water. Water geven is ook een goed moment om de grond te bemesten en te voeden, maar pas 2-4 jaar na het planten.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De kroon is niet erg dicht, maar er zijn andere nuances waarmee rekening moet worden gehouden bij het vormen. De vorm is hoog en piramidaal, en de takken reiken altijd omhoog, dus ze moeten met kracht naar achteren worden gebogen door ze aan palen of de stam vast te binden.

Pogingen van tuinders om een ​​andere vorm te creëren zijn mislukt. De enige optie is om de boom te laten groeien zoals hij groeit. De natuurlijke vertakking wordt gestimuleerd door snoeien en moet worden gereguleerd.

Rijping en vruchtvorming van Kandil-sinap

Het begin van de vruchtvorming

Deze variëteit kan gerust laatdragend genoemd worden, en je zult vrij lang moeten wachten op de oogst. De eerste bloemen verschijnen pas in het 9e tot 11e jaar en de vruchten verschijnen zelfs nog later, rond het 12e tot 15e jaar. Deze late vruchtzetting wordt beschouwd als een van de grootste nadelen van de appelboom.

Bloeitijd

Kandil bloeit een week of anderhalve week later dan Europese variëteiten, waardoor hij over het algemeen vorstbestendig is. Bestuivers zijn er ook in overvloed, want de appelboom kan 18-21 dagen bloeien. De bloemen zelf zijn vrij groot, sneeuwwit, met tere, luchtige bloemblaadjes, verzameld in kleine bloeiwijzen en/of solitair.

Vruchtvorming en groei

De late vruchtzetting van de boom is voornamelijk te wijten aan de trage groei. Hij kan slechts 20-30 centimeter per jaar bereiken. Het duurt geruime tijd voordat hij zijn uiteindelijke vorm krijgt. Zodra de vruchten beginnen te rijpen, gaat de appelboom nog langzamer. De vruchtzetting neemt geleidelijk toe naarmate hij groeit.

Appels rijpen rond eind augustus of begin april. Je kunt zien dat ze rijp zijn om te plukken aan hun kenmerkende olieachtige, blauwachtige bloei, levendige schilkleuren en smaak. Je hoeft niet te wachten tot ze rijp zijn om te consumeren; ze zijn meteen heerlijk. Het is belangrijk om de appels vroeg te plukken, anders kunnen ze eraf vallen. Ze moeten voorzichtig worden vervoerd en maximaal in december of begin januari in de kelder worden bewaard.

Deel uw eigen ervaringen met de appelboomsoort Kandil-Sinap, zodat ook beginnende tuinders geen vragen hebben over het kweken van deze bomen.