Melba-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van het Melba-appelras

De Melba-appelsoort is een kunstmatig gekweekt ras. Hij is wereldwijd populair vanwege zijn hoge opbrengst en aangename smaak. Deze bomen zijn geschikt voor teelt in heel Rusland, maar ze zijn niet winterhard en daarom niet geschikt voor het Verre Oosten of de Verenigde Staten. Siberië Het is beter om iets anders te kiezen.

Appels: kleur, grootte, gewicht

Deze variëteit wordt beschouwd als een nazomervariëteit, wat betekent dat de appels rijpen van half tot eind augustus. Ze zijn doorgaans middelgroot tot groot, met een gewicht tot 150-200 gram, rond of licht afgeplat en licht langwerpig richting de kelkblaadjes. Jonge vruchten zijn geelgroen van kleur en ontwikkelen naarmate ze rijpen een grote rode blos in strepen. De chemische samenstelling kan worden gekarakteriseerd door de volgende indicatoren per 100 gram product:

• P-actieve stoffen – 295-297 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 13,3-13,5 gram.
• Suiker (fructose) – 10-10,5%.
• Titreerbare zuren – 0,78%.
• Pectinen (vezels) – 10-10,2%.

Melba-appels hebben een dunne, wasachtige schil en sneeuwwit, zoet vruchtvlees met een lichte zuurheid. Ze zijn zacht, matig stevig, zeer sappig en hebben een uitgesproken vanille-snoeparfum. Proevers geven ze een 4,8-5 uit 5. Hun smaak wordt als rijk, levendig en harmonieus ervaren. De vrucht is stevig, laat zich goed transporteren en is op een koele plaats minstens 4-6 maanden houdbaar. Daarom worden ze vaak commercieel geteeld.

Melba-appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De variëteit wordt als middelgroot beschouwd en bereikt daarom zelden een hoogte van meer dan 3 meter.Het is aan te raden de hoogte van de boom te beperken door hem regelmatig te snoeien; dit zal de oogst aanzienlijk vereenvoudigen. Voor jonge bomen kroon De boom kan licht piramidaal zijn, maar wordt later rond en matig breed. De boom heeft meestal een zuilvormige structuur, maar de centrale stam kan ook gebogen zijn. De schors van de takken is donkerbruin, soms met een oranje tint, en kan met de jaren grijs of bruin worden en gebarsten.

Jonge scheuten hebben een roodachtige tint en kunnen licht afhangen, in tegenstelling tot oudere scheuten die hoog groeien. In de meeste gevallen zitten de vruchtstelen vast aan de ringvormige takken. De takken van de boom kunnen een vrij groot oppervlak beslaan, tot wel 5-7 meter. Het blad is zachtgroen, langwerpig met een gekartelde rand en kan lichtgeel van kleur zijn. Het wortelstelsel is vertakt en heeft, afhankelijk van de onderstam, al dan niet een centrale penwortel.

Productiviteit en bestuiving

Melba wordt beschouwd als een variëteit met een hoge opbrengst, mits goed verzorgd.

Een volwassen boom kan 80-120 kilo fruit produceren.

Meestal worden zaailingen van één of twee jaar oud geplant, die hun maximale opbrengst bereiken als ze tien tot dertien jaar oud zijn.

De variëteit is zelfbestuivend, wat betekent dat er geen extra bestuiving nodig is om vruchten te produceren. Hoge opbrengsten zijn echter onwaarschijnlijk onder deze omstandigheden, dus het is het beste om Melba te planten met bestuivers die ongeveer tegelijkertijd bloeien.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De variëteit is niet bijzonder koudebestendig. Hij kan temperaturen tot -22-25 °C verdragen zonder vruchtverlies. Daarom wordt hij voornamelijk geteeld in zuidelijke streken, de Kaukasus en gematigde klimaten. Als je appelbomen op vorstbestendige onderstammen goed beschermt tegen de wind, kunnen ze zelfs in Siberië geteeld worden, maar dan is er een groot risico op zonnebrand.

Het ras heeft een benijdenswaardige resistentie tegen verschillende appelziekten, behalve schurftAppelbomen worden vaak en uitgebreid door deze ziekte aangetast. Het is daarom raadzaam om de bomen regelmatig te snoeien om hygiënische redenen en om afgevallen bladeren en vruchten eronder direct te verwijderen.

Ondersoorten en onderstammen

Er bestaan ​​meerdere hybride, maar zeer gelijkende ondersoorten van deze variëteit.

Er zijn online vaak berichten dat er een andere ondersoort bestaat – de zuilvormige Melba – maar niets daarvan staat vermeld in het staatsregister van cultivars. De verwarring kan ontstaan ​​doordat jonge bomen, tot wel 3-5 jaar oud, een vergelijkbare kroonvorm hebben.

Onderstammen: kenmerken

Elke Melba-hybride kan op verschillende onderstammen worden gekweekt.

Deze laatste hebben doorgaans een hogere opbrengst en worden daarom door veel ervaren tuinders gewaardeerd.

Kenmerken van de Melba-teelt

Een goede oogst van dit appelras kost niet veel moeite, maar het vergt wel wat werk. Er moet rekening worden gehouden met het klimaat, de weersomstandigheden, de bodemgesteldheid en vele andere factoren.

Landing

Basisvoorwaarden

• De soort houdt niet van dicht grondwater of een hoge luchtvochtigheid. Als planten alleen mogelijk is in een laaggelegen gebied, is het daarom het beste om voor drainage te zorgen door een emmer notendoppen in het plantgat te gieten. Je kunt ook een speciale plantheuvel maken om de boom hoger te laten groeien.
• Deze soort is erg lichtminnend, dus kies een zonnige plek op 4-6 meter afstand van andere bomen. Hij houdt niet van tocht, dus kies een plek die beschut is door hagen, muren, hekken of hogere beplanting.
• Voor Melba worden gaten gegraven van 60-80 centimeter diep met gladde randen en een diameter van minimaal 1 meter.
• Verwijder voor het planten de bladeren van de takken en bind ze samen om vochtverlies te voorkomen. Als de zaailingen zwak en dun zijn, is het het beste om ze 24 uur voor het planten in een emmer water te laten weken, zodat ze vocht kunnen opnemen en beter kunnen wortelen.
• Bomen kunnen direct in de grond geplant worden, maar alleen als deze leemhoudend is. Zo niet, dan moet je de grond voorbereiden. Meng hiervoor gelijke delen turf, zand en compost of dierlijke mest (bij voorkeur paardenmest). Doe dit alles in een voorgegraven plantgat.
• De zaailing wordt zo geplaatst dat de wortelhals aan de oppervlakte zichtbaar is. Indien nodig worden er direct palen in de grond geslagen om de boom te ondersteunen. De grond rond de boom wordt niet verdicht, maar slechts licht aangedrukt – Melba heeft graag dat zijn wortels voldoende bewegingsvrijheid hebben.
• Geef direct na het planten water, maar niet te veel. 8-10 liter per boom is voldoende.

Landingsdata

Melba wordt meestal in de herfst geplant in plaats van in het voorjaar. De beste tijd is eind september of begin oktober. Dit hangt volledig af van de groeiregio. De boom heeft ongeveer drie tot vier weken nodig om goed te wortelen. Dit moet vóór de eerste strenge vorst gebeuren, anders sterft hij af.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Deze soort is vrij warmteminnend en heeft daarom zorgvuldige bescherming tegen vorst nodig. Bomen die in hun eerste levensjaar zijn geboren, moeten extra goed tegen de kou worden beschermd. Het is een goed idee om de stam te bekleden met sparrentakken, deze te wikkelen in stro, jute of dakleer; ook restjes dakleer kunnen worden gebruikt. Bij dreigende vorst, harkt u een laag grond van 15-25 centimeter over de wortelstok. Jaarlijks mulchen met mest is ook een goed idee. De stammen kunnen worden ingesmeerd met vet of gesmolten reuzel.

Jonge scheuten, vooral die welke appelbomen bedekken met stro of jute, trekken onvermijdelijk knaagdieren en insecten aan. Daarom moeten de stammen met speciale middelen worden behandeld en witgekalkt. Fijn metaal- of nylongaas, of dunne frambozen- of kersentakken gedrenkt in kalk, kunnen worden gebruikt om de takken vast te binden.

Boomverzorging

Om een ​​rijke oogst van een boom te krijgen, moet je er voldoende tijd aan besteden. Het vereist speciale omstandigheden en verzorging, maar die zijn niet moeilijk te bereiken.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Melba geeft de voorkeur aan losse, luchtige grond, dus de bomen moeten jaarlijks omgespit worden. Het is ook een goed idee om de grond elke keer dat u water geeft los te maken. Houd er echter rekening mee dat deze soort niet van overmatige vochtigheid houdt, dus water geven moet met de grootste voorzichtigheid gebeuren.

• In het voorjaar bodem Het is al verzadigd met smeltwater nadat de sneeuw is gesmolten. Daarom hoeven bomen pas rond half tot eind mei water te krijgen, afhankelijk van het weer en de regio.
• Gedurende de zomermaanden moet Melba eenmaal per week in kleine porties (10-18 liter) water krijgen.
• Als het regent, hoeft u mogelijk pas weer water te geven als het weer droog is.

Eind augustus of begin september moet de watergift volledig worden stopgezet als de herfst regenachtig is. Bij extreem droog weer kan de stam licht vochtig worden gemaakt (2-3 liter). De watergift moet worden stopgezet tot half tot eind oktober, zodat de boom zich kan voorbereiden op de winter.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Om een ​​hoge opbrengst en een gemakkelijke oogst te garanderen, is regelmatig snoeien noodzakelijk. Dit kan het beste in het vroege voorjaar gebeuren, voordat de sapstroom begint.

• VormendDe centrale stam wordt in het eerste jaar met ongeveer een derde ingekort. Hierdoor kunnen de zijtakken zich sneller ontwikkelen en een mooie kroon vormen.
• OndersteunendMelba is een vrij vertakte boom, dus u zult systematisch zwakkere takken moeten verwijderen en tegelijkertijd de resterende takken met de helft of een derde moeten inkorten. Deze vorm van snoei wordt echter alleen uitgevoerd bij jonge bomen van 3-6 jaar oud.
• SanitairVerwijder regelmatig oude, zieke, beschadigde of droge takken.
• VerjongendHet is volkomen acceptabel om per jaar 2-3 oudere takken te snoeien om de boom te verjongen.

Appelbomen van deze variëteit vereisen speciale zorg bij het snoeien. Behandel alle gesnoeide plekken direct met tuinlak of verf op waterbasis.

Er mag alleen geënt worden op appelbomen van geschikte rassen, wilde bomen of perenbomen (met verlies van vorstbestendigheid).

Ziekten en plagen

Deze variëteit heeft een unieke eigenschap: hij is extreem resistent tegen bijna alle appelziekten, behalve schurft. Melba wordt vaak en uitgebreid aangetast door schurft en is moeilijk te behandelen. Daarom is het belangrijk om tijd te besteden aan preventief snoeien, waarbij u systematisch bladeren en rottend fruit onder de boom verwijdert. Regelmatig bespuiten van de bomen met Bordeauxse pap (2%) en de stam met ammoniumnitraat (10%) wordt aanbevolen. Het zijn echter niet de ziekten, maar de plagen die het grootste gevaar vormen:

• Schildluis.
• Schorskevers.
• Bloemenetende kevers.
• Groene bladluis.
• Rupsen.
• Fruitmot.

Om appelbomen tegen insecten te beschermen, kunt u ze midden in de lente, maar vóór de bloei, behandelen met speciale oplossingen, zoals koperoxychloride. Dit doodt ongedierte dat zich tijdens de winter in de wortelzone heeft verstopt.

Rijping en vruchtzetting van Melba-appelbomen

Het begin van de vruchtvorming

Jonge zaailingen die uit zaad zijn gekweekt, beginnen al 2-4 jaar na het planten in de volle grond vrucht te dragen. Een volledige oogst is echter pas na 8-10 jaar te verwachten.

Bloeitijd

Melba-appelbloesems beginnen vroeg te bloeien, eind april of begin mei. De appelbloesems zijn groot en hebben vaak een dieproze tint, soms met een paarse tint.

Vruchtvorming en groei

Een kleine hoeveelheid appels kan al in het vierde jaar worden geoogst, waarna de opbrengst geleidelijk toeneemt. Een enkele volwassen boom kan maximaal 120 kilo appels opleveren.

Je kunt al in de tweede helft van augustus beginnen met het oogsten van fruit van een volwassen boom. Ze rijpen niet allemaal tegelijk, dus het is aan te raden om ze indien nodig met de hand te plukken. Overrijp fruit valt vanzelf van de boom, maar is niet langer dan 2-3 weken houdbaar.

Geef hieronder in de reacties uw feedback over Melba en deel uw ervaringen met andere beginnende tuiniers.