Papirovka-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van het appelras Papirovka

Appels met een vroege zomer zijn erg populair en leveren midden in de zomer heerlijke, frisse en sappige vruchten. Deze variëteit voldoet perfect aan deze omschrijving. De bomen zijn gemakkelijk te kweken, redelijk goed bestand tegen lage temperaturen, verdragen matige watergift en arme grond, en hebben weinig verzorging nodig.

De vruchten van de Papirovka zijn groot, mooi, smakelijk en zeer aromatisch. Ondanks hun extreem slechte houdbaarheid en de onmogelijkheid om ze te vervoeren, blijven deze bomen een populaire keuze in tuinen in ons land. Ze worden aanbevolen voor gebruik in de moestuin of uitsluitend voor de productie van sap.

Appels: hoe ze eruit zien

De appels zijn over het algemeen middelgroot tot bovenmiddelgroot, maar jonge bomen produceren doorgaans grotere vruchten. Het vruchtgewicht kan variëren van 150 tot 220 gram. Ze zijn rond of rond-kegelvormig, kunnen licht raapvormig of afgeplat, symmetrisch of scheef zijn en onregelmatig gevormd. De ribbels zijn duidelijk zichtbaar; soms lijken de appels zelfs hoekig of driehoekig door de grote ribben.

De schil is erg dun en gemakkelijk te beschadigen. Hij is glad, glanzend en glimmend, met een dunne wasachtige laag tijdens de rijping. Hij heeft een groene tint, maar wordt naarmate hij rijpt steeds witter, bleker en zelfs doorschijnend, met een lichtgroene tint. Papirovka heeft helemaal geen blos. Onderhuidse vlekken zijn lichtgrijs, wit, grijs of lichtgroen, talrijk en duidelijk zichtbaar aan de oppervlakte. De chemische samenstelling kan worden beoordeeld aan de hand van de volgende indicatoren:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 209 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 21,1 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 9,4%.
• Pectinen (vezels) – 10,2%.
• Titreerbare zuren – 0,98%.

Het vruchtvlees is middelmatig stevig, matig los, grofkorrelig en knapperig, maar toch zeer mals en niet prikkelend. De smaak is zoetzuur, waarbij de zuurgraad de hoofdrol speelt. Het wordt beschouwd als een tafelfruit, harmonieus, en het aroma is medium, kenmerkend appelachtig. Bij overrijpheid kan het katoenachtig, kruimelig en smaakloos worden. De scores van professionele smaakmakers blijven vrij laag: 3,9-4,1 punten op een schaal van 5.

Papirovka-appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De variëteit wordt geclassificeerd als een middelgrote boom, omdat Zonder snoei kunnen ze een maximale hoogte van 4,5-5 meter bereiken.Het kan echter worden gebruikt om compactere variëteiten te creëren om de oogst en het onderhoud van de stammen zo eenvoudig mogelijk te maken. In sommige gevallen kan de boom op zwarte grond zelfs 7-8 meter hoog worden, wat beter vermeden kan worden.

De kroon kan piramidaal, ovaal of breed piramidaal zijn in de jonge jaren, en zich met de leeftijd uitbreiden, steeds bolvormiger, ronder of spreidend worden. De scheuten zijn lang, middeldik en recht, bedekt met een grijze of groengrijze schors, licht of zwaar behaard. Papirovka draagt ​​ringvormige vruchten. De bladeren zijn groen, mat, soms staalgrijs of grijsgroen door de beharing. Ze zijn dicht, leerachtig en hebben grove ribben. Het wortelstelsel is diep, vertakt en goed aangepast aan de wateropname.

Productiviteit en bestuiving

De boom wordt niet beschouwd als een vroegrijpe vruchtboom, hoewel hij vrij snel groeit. Bovendien is het geen boom met een hoge opbrengst.

Eén volwassen Papirovka-boom kan per seizoen ongeveer 65-80 kilo sappig fruit opleveren, dat direct verwerkt moet worden. De hoogste geregistreerde opbrengst was 189 kilo appels, geplant in de regio Orjol in 1997..

Papirovka wordt beschouwd als zelfvoorzienend en zelfbestuivend; wind en bijen zijn voldoende voor de vruchtvorming. Veel ervaren tuinders geven echter aan dat het het beste is om andere vroegbloeiende appelbomen binnen 45-80 meter te planten om de oogst te maximaliseren. Het is het beste om een ​​bijenstal in de buurt van uw tuin te hebben, maar mobiele bijenstallen zijn ook een optie.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De variëteit is zeer goed bestand tegen lage temperaturen. Ze overleven gemakkelijk winters met temperaturen tot -22-27 °C en zelfs lager. Vorstschade bij -40 °C (-40 °F) werd slechts bij 11-12% van de bomen waargenomen. Binnen slechts een jaar herstellen de bomen zich volledig en beginnen ze normaal vrucht te dragen. Desondanks moeten alle appelbomen, vooral jonge, voor de winter worden afgedekt met agrofiber, jute of oude panty's.

De weerstand van papirovka tegen schurft, evenals tegen andere schimmelinfecties in appels, is gemiddeld. De plant wordt niet vaak aangetast door ziekten, maar tijdens jaren met ernstige epidemieën kan de plant snel en ernstig geïnfecteerd raken. Daarom is het belangrijk om preventieve fungicidebehandelingen te blijven uitvoeren en de appelbomen tegelijkertijd te bespuiten met insecticiden, aangezien insecten ook gemakkelijk de stammen aantasten.

Onderstammen en ondersoorten

De boom kan op verschillende onderstammen worden gekweekt: vegetatief, laag en halfhoog. De basiskenmerken van de vrucht blijven gelijk aan die van de oorspronkelijke soort, alleen de compactheid en hoogte van de kroon veranderen, en de vorstbestendigheid neemt licht af.

Kenmerken van het kweken van Papirovka

Landing

Basisvoorwaarden

• De variëteit groeit goed in vrijwel elke grondsoort, inclusief zwarte aarde, zand of klei. Overmatig vruchtbare grond wordt meestal "verdund" met rivierzand, terwijl armere grond periodiek bemest moet worden.
• Zonnige, goed geventileerde plekken zijn ideaal voor deze soort. Papirovka kan echter ook in de schaduw aanzienlijke opbrengsten opleveren.
• Kies direct een vaste plek voor een één- of tweejarige zaailing. Als je hem later verplant, overleeft hij het mogelijk niet, of moet je hem verplaatsen met een grote kluit aarde met kleine wortels.
• Het grondwaterpeil op de locatie mag niet hoger zijn dan 2,5-3 meter, anders zal de variëteit dit niveau bereiken en beginnen te rotten.
• De plantafstand tussen bomen binnen een rij en tussen rijen hangt direct af van de gekozen onderstam. Vegetatieve rassen moeten 4,5-5 meter uit elkaar staan, terwijl dwerg- of semi-dwergrassen dichter bij elkaar kunnen worden geplant, zelfs op 2,5-3 meter.
• De gaten worden van tevoren gegraven met een diameter van 70-85 centimeter en dezelfde diepte. Op de bodem wordt meststof aangebracht, gevolgd door een drainagelaag van grind of gebroken baksteen, en vervolgens wordt het geheel gevuld met 20-35 liter water.
• Speciale steunen worden direct in de boom geheid of gegraven. De palen kunnen van hout, plastic of metaal zijn en mogen pas 4-5 jaar na het planten worden verwijderd.
• Zet de zaailing rechtop en bedek hem met aarde. Schud de aarde om ongewenste luchtbellen te verwijderen. Druk de grond met de hand aan en maak een aarden wal rondom de plant, voeg 25-35 ml water toe. Mulch het oppervlak met beschikbare materialen (gemaaid gras, zaagsel, compost of humus).

Landingsdata

Jonge bomen kunnen in het voorjaar of de herfst in de volle grond worden geplant; er is weinig verschil tussen beide. Het belangrijkste is dat de kans op vorst volledig geweken is. Dit betekent dat u het beste een warme, zonnige dag kunt kiezen, eind maart of begin april, wanneer de kans op vorst geweken is, of eind september of begin oktober, wanneer de eerste vorst nog minstens 2-3 weken op zich laat wachten. Zaailingen met een gesloten wortelstelsel, wat betekent dat ze in speciale zakken of potten staan ​​die niet weggegooid hoeven te worden, kunnen het hele groeiseizoen door geplant worden.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

In zuidelijke streken met mild weer heeft Papirovka vrijwel geen winterbedekking nodig, behalve als ze heel jong zijn. In strengere klimaten is het het beste om de wortelzone te bedekken met strobalen, droge grasmatten of lappen, en de stammen te wikkelen in jute, nylon panty's, agrofibre, dakleer of dakleer. Dwergvariëteiten hebben baat bij een tentachtige beschutting.

Om te voorkomen dat insecten zich nestelen in de spleten van de bast en rond de wortelstokken, worden boomstammen meestal witgekalkt met kalk tot een hoogte van ongeveer 1-1,4 meter. Om hongerige knaagdieren, zoals muizen of hamsters, af te weren, kunnen bomen worden bedekt met gesmolten dierlijk vet, smeermiddel, machineolie of andere industriële producten.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Papirovka geeft de voorkeur aan losse, luchtige, zuurstofrijke grond, dus het gebied rond de stam moet twee keer per jaar worden omgespit en nog vaker worden geschoffeld. Je kunt dit 5-6 keer per seizoen doen, waarbij je ook onkruid, scheuten van andere planten en worteluitlopers verwijdert.

Bomen water geven is niet nodig, vooral niet als er veel neerslag valt. Het is een goed idee om de 10-dagenregel te volgen als het extreem warm en droog weer is. Dat wil zeggen, geef de zaailingen eens in de tien dagen water, en als het in die periode regent, tel dan de tijd tot het water geven. Voeg ook meststof toe aan de grond, omdat deze veel beter door de bomen wordt opgenomen wanneer er water wordt toegevoegd.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De kroon moet vanaf het eerste jaar na aanplant worden geleid. De centrale kern wordt met ongeveer 30% ingekort en er blijven slechts 2-3 skeletachtige takken over. Deze moeten op verschillende hoogtes staan, ver uit elkaar. Ook deze moeten worden ingekort om de boom de gewenste vorm te geven. In de toekomst hoeft alleen nog onderhoud te worden uitgevoerd, waarbij takken die omhoog of naar binnen uitsteken, worden gesnoeid.

In de herfst en lente, voordat de knoppen opengaan of nadat de bladeren zijn gevallen, wordt ook de kroon gesnoeid. Hierbij worden niet alleen zieke of beschadigde scheuten verwijderd, maar ook dode scheuten. De verjonging begint in het 13e tot 15e jaar, waarbij 1-3 volwassen takken worden verwijderd.

Rijping en vruchtvorming van Papirovka

Het begin van de vruchtvorming

Het ras wordt vroegdragend genoemd omdat de eerste appels al in het derde of vierde jaar van de takken geplukt kunnen worden, wat vrij snel is. Appelbomen op zaadonderstammen kunnen wat later vruchten dragen, maar uiterlijk in het vierde of vijfde jaar. De oogst in de eerste jaren zal waarschijnlijk niet volwaardig zijn, maar een smaaktest (5-15 kilo) is zeker voldoende.

Bloeitijd

In warme klimaten is de Papirovka een van de eerste appelbomen in de tuin die bloeit. Rond de eerste dagen van mei produceert hij grote, talrijke knoppen met vlezige, sneeuwwitte of lichtgroene bloemblaadjes, prachtig en geurig. Rond de 5e of 10e mei beginnen ze open te gaan en rond de 20e of 30e mei vallen ze af. In barre omstandigheden kan dit echter worden uitgesteld tot eind mei of zelfs begin juni (zelden).

Vruchtvorming en groei

Bomen van deze variëteit worden als snelgroeiend beschouwd, omdat ze 45-70 centimeter per seizoen kunnen groeien. Daardoor kunnen ze zeer snel hun maximale hoogte bereiken. Tuinders moeten ervoor zorgen dat de bomen niet te hoog worden door de stammen te snoeien en te vormen. De opbrengsten nemen ook vrij snel toe en bereiken hun volledige rijpheid in het 9e tot 12e jaar, wat de eigenaar een goede voorraad ruw materiaal oplevert om vers te eten of voor het maken van sappen, jam en ingemaakte vruchten.

Deze zomerappels worden meestal vroeg geplukt, vandaar dat ze als vroeg worden beschouwd. Ze zijn al in de eerste helft van augustus klaar om te eten. Ze hebben echter een nadeel: de appelbomen dragen de eerste jaren slechts jaarlijks vrucht en beginnen na een jaar of twee te rusten. Bovendien zijn de appels maar kort houdbaar, slechts 1-2 weken, en zijn ze door hun dunne schil en malse vruchtvlees moeilijk te vervoeren.

Geef uw feedback over de Papirovka-variëteit, zodat andere tuinliefhebbers kunnen leren over uw ervaringen met het kweken van deze bomen.