Borovinka-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Kleur	Rood , Gestreept
Rijpingsseizoen	Herfst
Grootte van appels	Gemiddeld , Groot
Smaak	Zoet en zuur
Kroontype	Gemiddelde boomhoogte
Houdbaarheid	Hoge houdbaarheid
Sollicitatie	Universele variëteit
Winterhardheid	Hoge winterhardheid
Vruchtleeftijd	Tot 5 jaar

Geschiedenis van oorsprong en groeiregio's

Groeiregio's

Noordelijk.
Noordwest.
Noord-Kaukasisch.
Centraal.
Midden-Wolga.
Wolga-Wjatka.
Beneden-Wolga.
Oost-Siberisch.
West-Siberisch.
Oeral.

Oorsprong

De exacte geschiedenis van de oorsprong van deze variëteit is onbekend, dus wordt hij over het algemeen beschouwd als een product van zogenaamde natuurlijke selectie. Het betreft een oude Russische variëteit, zeker meer dan 150 jaar oud. De eerste vermeldingen ervan zijn te vinden in de werken van de beroemde Russische botanicus en boswachter Andrej Timofejevitsj Bolotov, die dateren uit de late achttiende en vroege negentiende eeuw.

Volgens Bolotov verwijst de naam Borovinka (zoals opgenomen in het Staatsregister van Rassen) of Borovina naar een appel die in een dennenbos groeit, dat wil zeggen de vrucht van een wilde appelboom. In de loop van zijn lange geschiedenis heeft dit ras vele andere namen gekregen uit verschillende landen: Borovitskaya, Borovichka, Duchess of Oldenburg, Kharlamovsky Naliv, Kharlamovka, Bravina en Bravinskoye.

Aan het begin van de twintigste eeuw schreef de Russische landbouwbioloog Michail Vasiljevitsj Rytov dat de appelboom zich tegen het einde van de achttiende eeuw over heel West-Europa had verspreid. Van daaruit had hij zelfs Noord-Amerika bereikt, met name de Verenigde Staten en Canada.

Beschrijving van de appelboomvariëteit Borovinka

Dankzij zijn consumentenkwaliteiten en uitzonderlijke verzorgingsgemak verspreidde de Borovinka zich snel door heel Europa en stak vervolgens met succes de oceaan over naar Amerika en zelfs Australië. Deze appelbomen zijn zeer resistent tegen diverse ziekten en leveren al op jonge leeftijd consistent goede oogsten op, waardoor ze niet alleen aanbevolen zijn voor kleine tuinen, maar ook voor commerciële, intensieve boomgaarden.

Appels: kleur, grootte, gewicht

Borovinka-vruchten zijn meestal middelgroot tot iets groter dan gemiddeld, met een gewicht van 80-100 gram. Ze zijn rond, meestal regelmatig van vorm en hebben geen opvallende ribbels.

De schil van de appel is glad, glanzend en lichtgroen of bijna geel. De schil kan bedekt zijn met een gevlekte, gestreepte roze blos, die een klein oppervlak beslaat (niet meer dan 45-50%). Lichte onderhuidse vlekjes zijn duidelijk zichtbaar op het oppervlak. De chemische samenstelling van appels kan worden gekarakteriseerd door de volgende indicatoren per 100 gram product:

Catechines (P-actieve stoffen) – 125 milligram.
Ascorbinezuur (vitamine C) – 15,3 milligram.
Totale suikers (fructose) – 11,5%.
Titreerbare zuren – 0,87%.
Pectinen (vezels) – 15,6%.

Het vruchtvlees is groenachtig en verkleurt naar citroengeel wanneer het rijp is. Het is licht stevig en grof, knapperig en kan licht kruimelig en grofkorrelig zijn. De smaak is zoet, maar met een karakteristieke zuurheid. De meeste tuinders geven het een 4,05 uit 5.

Mackintosh-appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De Borovinka-boom wordt als middelgroot beschouwd en bereikt, zonder snoei, doorgaans een hoogte van ongeveer 4-5 meter. Kroon Hij heeft een ronde of zelfs bolvormige vorm en kan op oudere leeftijd uitwaaieren en een oppervlakte van wel 5 vierkante meter innemen. De skeletachtige takken zijn vrij schaars en steken in een scherpe hoek uit de hoofdstam. De scheuten zijn meestal donkerbruin, maar kunnen na verloop van tijd donkerder en bruiner worden.

De bladeren zijn licht langwerpig en ovaal, met een puntige punt die soms spiraalvormig krult. Ze zijn donkergroen, vaak met een prachtige grafietglans, leerachtig en behaard. Het wortelstelsel van de appelboom is vrij uitgebreid en de aanwezigheid van een centrale penwortel hangt volledig af van de gebruikte onderstam.

Productiviteit en bestuiving

Het ras onderscheidt zich door een stabiele jaarlijkse vruchtproductie van maximaal 85-115 kilogram van één boom.

Vanaf het derde of vierde decennium kan de boom echter om het jaar vrucht dragen. De maximale geregistreerde opbrengst bedraagt 220 kilo, hoewel de Borovinka bijvoorbeeld niet te vergelijken is met de uitstekende Antonovka.

Deze appelboom wordt als zelfsteriel beschouwd. Dit betekent dat er zonder kruisbestuiving met andere rassen geen appels zullen worden geproduceerd. Ervaren tuiniers raden aan om appelbomen in de buurt van bijenkorven te planten, omdat de geur van de bloesems niet erg sterk is en bestuivende insecten deze mogelijk niet waarnemen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Borovinka is een winterhard ras, omdat het temperaturen tot -22-28 °C gemakkelijk verdraagt. Mits beschutting kunnen de appelbomen zelfs temperaturen tot -35-40 °C overleven. Daarom kan de boom vrijwel overal in ons land worden geteeld.

Het nadeel van de appelboom is dat hij geen specifieke weerstand heeft tegen appelziekten of -plagen. Hij is zeer vatbaar voor schurft, echte meeldauw, vruchtrot, het wordt gemakkelijk gegeten door bladluizen en bladrollerMet tijdige preventieve maatregelen kan dit echter allemaal worden voorkomen.

Ondersoorten en onderstammen

Er bestaan verschillende variëteiten van de Borovinka, elk met zijn eigen kenmerken.

Ondersoort	Beschrijving
Kruipend (kruipend)	Borovinka leent zich goed voor teelt op een dergelijke onderstam. Hij moet echter wel naar een standaardloze vorm worden geleid, zodat de boom in de winter beschermd is tegen strenge vorst. Dit maakt het mogelijk om Borovinka te kweken in de barre omstandigheden van het Hoge Noorden, in Siberië en in het Verre Oosten met hun korte zomer.
Rood	Deze ondersoort onderscheidt zich door zijn grote blos en vruchten die gemiddeld 100 gram wegen. Hij is bijzonder goed bestand tegen lage temperaturen en, belangrijker nog, wordt zeer zelden aangetast door schurft en echte meeldauw.
Akulovskaja	Deze subvariëteit is wijdverspreid in de Wolga- en Donregio. De vorstbestendigheid is iets lager dan die van de oorspronkelijke variëteit, maar dit wordt gecompenseerd door de rijping halverwege het seizoen. De vruchten zijn doorgaans groen met een zeer lichte blos. Een nadeel is de bijzondere gevoeligheid voor echte meeldauw en schurft, evenals voor andere schimmelinfecties.
Ananas	Deze variëteit onderscheidt zich door zijn winterrijping en langere houdbaarheid. Het gemiddelde vruchtgewicht is 100-120 gram en de vruchten zijn geelgroen met een licht doorschijnende roze tint. Ze hebben een aangename zoetzure smaak en zijn opmerkelijk resistent tegen schurft.
Altaj	De boom groeit doorgaans op een middelgrote onderstam en bereikt een hoogte van 3-5 meter. De kroon is piramidaal en de vruchten zijn meestal middelgroot. Ze hebben een aangename zoetzure smaak en een krachtiger aroma dan andere soorten. De boom is gemiddeld bestand tegen lage temperaturen en ziekten.

Kenmerken van de teelt van Borovinka

Landing

Belangrijkste kenmerken

Zowel zonnige als schaduwrijke plekken zijn geschikt om te planten. Borovinka maakt het niet zoveel uit waar hij groeit; hij verdraagt gemakkelijk schaduw van hogere bomen.
Bodem De grond moet een lage zuurgraad hebben. Indien dit niet mogelijk is, kan kalk worden toegevoegd. De soort gedijt goed in leem- en zwarte grond, maar groeit ook probleemloos in goed bemeste zandgrond.
Plantgaten worden minimaal 2-3 weken van tevoren voorbereid. Graaf gaten van 70 centimeter diep en 1 meter in diameter. Meng wat aarde met meststof en giet dit terug in de grond. Voeg vervolgens 20-30 liter water toe.
Plaats een drainagelaag op de bodem van het gat. Je kunt grind, gebroken baksteen of zelfs notendoppen gebruiken. Een laag van 10-15 centimeter is voldoende.
Aan de noordkant worden paaltjes in de grond geslagen om de zaailing te ondersteunen. Deze mogen de eerste drie jaar niet worden verwijderd.
Voordat u de boom plant, kunt u hem 4 tot 6 uur onderdompelen in een emmer met koud water. Zo kunnen de wortels zich goed met vocht vullen.
Bedek de zaailingen met aarde en druk deze stevig maar niet te stevig aan. Na het planten is het gebruikelijk om ze 20-40 liter water te geven.

Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de hoogte van de wortelhals. Idealiter steekt deze voor de boleet 20-30 centimeter boven het grondoppervlak uit.

Landingsdata

Het is het beste om twee- of driejarige zaailingen in de volle grond te planten. Dit kan in het voorjaar, vóór het uitlopen van de knoppen, ergens begin tot half april. Je kunt Borovinka echter ook in de herfst planten, nadat de bladeren zijn gevallen. Het belangrijkste is om minimaal drie tot vier weken te wachten tot de eerste vorst.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Om jonge, tere zaailingen tegen vorst te beschermen, is het essentieel om een aantal voorbereidende maatregelen te nemen. Dit betreft voornamelijk het water geven, dat minstens vier weken voor de eerste vorst moet worden gestopt. Anders heeft de boom geen tijd om zich voor te bereiden en kan de sapstroom in de stam leiden tot bevriezing en afsterven. De gemakkelijkste manier is om de stam te omringen met sparrentakken, strobundels of hooi, maar je kunt hem ook omwikkelen met schuimrubber, dakleer of dakleer.

Je kunt de bast van jonge appelbomen beschermen tegen ongedierte door ze in de herfst eenvoudigweg wit te kalken. Witkalk de stam en enkele onderste takken. Het insmeren van de stam met reuzel of vet en het behandelen met geschikte chemicaliën helpt ook om knaagdieren af te weren.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Zoals elke appelboom prefereert de Borovinka luchtige, maar toch voedzame grond. Maak daarom de grond rond de stam regelmatig los. Verwijder tegelijkertijd worteluitlopers en scheuten van andere struiken en bomen en verwijder onkruid.

Bomen van deze soort verdragen droogte niet goed. Daarom is het bij droog weer essentieel om ze regelmatig water te geven, één keer per week, met 30-40 liter water. Idealiter gebeurt dit in twee doses: 's ochtends en 's avonds. Het is ook aan te raden om de omgeving van de stam te mulchen, bijvoorbeeld met gemaaid gras, dierlijke mest of compost. Dit helpt om het vocht langer vast te houden en onkruidgroei te voorkomen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De eerste vormsnoei vindt direct na het planten plaats. De hoofdstam wordt met precies een derde ingekort en de takken die als steun dienen, worden 5-7 centimeter ingekort. Let erop dat u niet meer dan een derde van de takken van de appelboom tegelijk verwijdert, anders kan de boom door stress ziek worden en zelfs afsterven. In de toekomst zal de kroon, die de neiging heeft dicht te worden, regelmatig in de herfst of het voorjaar moeten worden uitgedund, waarbij overtollige scheuten worden verwijderd.

Bij hygiënisch snoeien worden alle beschadigde, zieke of dode takken verwijderd. Het is het beste om de afgesneden plekken direct af te dichten met verf op waterbasis of tuinlak. Zorg ervoor dat de sapstroom in de stam nog niet is begonnen of al is gestopt tijdens het snoeien.

Bestuivers

Map.
Kaneel gestreept.
Rode anijs.
Antonovka.
Astrachan rood en wit.

Voortplanting

Groeien uit zaden.
Enten door middel van stekken en enten.

Ziekten en plagen

Schurft.
Echte meeldauw.
Vruchtrot.
Groene bladluis.
Bladroller.
Bloemkever.

Rijping en vruchtzetting van de Borovinka-appelboom

Het begin van de vruchtvorming

In het tweede jaar na het planten van een zaailing in de volle grond, zie je bloemen en vervolgens vruchten. Deze zullen echter sporadisch zijn en formeel begint de vruchtvorming pas in het derde of vierde jaar, wanneer je 5 tot 15 kilo zoetzure appels kunt oogsten.

Bloeitijd

Zoals de meeste appelbomen bloeit de Borovinka in mei. De bloeitijd kan echter enigszins variëren, afhankelijk van de regio, van begin tot eind mei. De boom produceert vrij grote, lichtroze bloemen met een kenmerkende, maar niet al te sterke geur. De bomen bloeien zeer snel uit, in slechts 3-4 dagen.

Vruchtvorming en groei

Deze variëteit staat bekend om zijn overvloedige vruchtzetting gedurende zijn hele levenscyclus. Een volledige oogst van wel 100 kilo kan al na 6-8 jaar van één boom worden geoogst. Appels rijpen in zuidelijke streken eind augustus, maar in het noorden kan het tot half september duren. De boom zelf groeit slechts licht. In één groeiseizoen kan hij niet meer dan 8-10 centimeter groeien. Snoeien is daarom niet veel werk.

Appels kunnen onder alle omstandigheden tot februari bewaard worden, maar om ervoor te zorgen dat ze tot de lente goed blijven zonder kwaliteitsverlies, hebben ze temperaturen onder de 1°C en een hoge luchtvochtigheid (tot 85-90%) nodig. De vruchten worden in één laag in houten kratten gelegd en bestrooid met zaagsel.