Winnaar appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Pobeditel-variëteit

Deze vroegdragende wintervariëteit verwierf na zijn marktintroductie onmiddellijk blijvende populariteit onder tuinders in de centrale regio, dankzij de vele voordelen die hij van zijn "ouders" erfde. De bomen zijn milieuvriendelijk, bestand tegen lage temperaturen en plotselinge temperatuurschommelingen, stellen weinig eisen aan de grond, verzorging en bewatering, en kunnen zelfs zonder vormsnoei groeien. Ze dragen regelmatig vrucht en leveren ondanks hun compacte formaat een indrukwekkende opbrengst.

De Pobeditel-variëteit produceert vrij grote, aantrekkelijke vruchten met een hoge verkoopkwaliteit. Ze zijn smakelijk, aromatisch en goed te bewaren in een standaard kelder. Deze variëteit wordt aanbevolen voor zowel commerciële als kleine privétuinen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn middelgroot tot groot en wegen tot 170-230 gram, soms zelfs meer. De vorm is rond, afgeplat langs de centrale as, gelijkmatig en symmetrisch; de appels zijn over het algemeen gelijkmatig van grootte. De ribbels zijn subtiel en de zijnaad is niet zichtbaar.

De schil van de vrucht is dicht, glanzend, zeer glanzend en glad. De schil is elastisch, middeldik tot dik, stevig en duurzaam en biedt goede bescherming tegen mechanische beschadigingen. De primaire kleur van de Pobeditel-appel is geel, heldergeel of lichtgroen. Bij rijpheid raken de appels bedekt met een gestreepte, gespikkelde of wazige, gevlekte blos van karmijnrood of helderrood. Onderhuidse gaatjes zijn talrijk, vaag afgebakend, grijsgroen of grijsachtig, en kunnen licht roestig zijn. De chemische samenstelling wordt aanbevolen te beoordelen aan de hand van de volgende parameters:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 257 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 11,9 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 12,1%.
• Pectinen (vezels) – 14,3%.
• Titreerbare zuren – 0,47%.

De Winner onderscheidt zich door zijn dichte, fijnkorrelige vruchtvlees, dat sneeuwwit of licht romig is. Het is sappig, intens aromatisch, knapperig, prikkelend en gemakkelijk te breken. De smaak wordt over het algemeen als dessertachtig, zoetzuur, evenwichtig en harmonieus beschouwd. Een professionele proeverij scoort 4,5-4,7 van de 5 punten.

Winnaar appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Het voornaamste verschil van deze appelboom is zijn compacte formaat. De maximale hoogte van een boom op 12-15 jaar bereikt nauwelijks 2,5-3 meterDe vorm is netjes en rond, kan bolvormig of breed ovaal zijn zonder snoei, met een maximale diameter tot 3 meter en dicht bebladerd. De scheuten zijn middeldik, stomp geplaatst, rond in doorsnede en bedekt met bruinbruine of groenbruine schors. De vruchtvorming vindt plaats op nieuwe scheuten en ringvormige scheuten.

De bladeren zijn middelgroot of groot, licht langwerpig, ovaal-eivormig, met lange puntige uiteinden. De bladranden zijn gekarteld, gekarteld en dubbel gekarteld. Ze zijn gerimpeld en hebben een matte glans; de achterkant kan licht viltig behaard zijn. De bladeren zijn groen of donkergroen, met ruwe ribbels, soms bootvormig. De wortelstok is op de meeste onderstammen vezelig, sterk vertakt, diep en in staat om efficiënt vocht in de grond op te nemen.

Productiviteit en bestuiving

De vruchtbaarheidscijfers van deze variëteit zijn vrij hoog.

Een volwassen boom kan per seizoen ongeveer 150-190 kilo aan prachtige, grote vruchten produceren, mits hij op tijd en goed verzorgd wordt en bemest.

De Winner is voorwaardelijk zelfbestuivend, wat betekent dat hij ook vruchten produceert als er geen andere appelbomen in de buurt zijn. Met bestuivers binnen 100-150 meter neemt de opbrengst echter met 50-75% toe. Ervaren tuiniers raden aan om de bloeiende tuin te besproeien met honingsiroop of suiker opgelost in water om bijen aan te trekken, en om mobiele bijenstanden te gebruiken.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Omdat appelbomen goed bestand zijn tegen lage temperaturen, kunnen ze niet alleen in de zuidelijke regio's worden geplant, maar ook in het centrale deel van het land, veel noordelijker en oostelijker. Vorst tot -25-27 °C, zelfs als deze langer dan een paar weken aanhoudt, is niet schadelijk voor de bomen en ze lopen geen ernstige schade op. Een goede voorbereiding en winterbescherming zijn echter essentieel.

De Pobeditel-appelboom is van nature resistent tegen schurft en andere ziekten. Hij wordt zelden aangetast, behalve tijdens jaren met ernstige epifytotische ziekten en/of wanneer hij groeit in een extreem vochtige, slecht geventileerde ruimte. De bladeren worden voornamelijk aangetast, maar de appels blijven geschikt voor consumptie of verwerking. Tijdige en regelmatige preventieve behandelingen minimaliseren het risico op ziekten en plagen.

Onderstammen en ondersoorten

Deze variëteit is pas recent op de markt verschenen, dus het is nog te vroeg om over de ondersoort te spreken. Pobeditel kan echter op verschillende onderstammen worden gekweekt. Zo produceren dwergonderstammen nog compactere kronen, maar dit gaat ten koste van een aanzienlijk verminderde winterhardheid.

Kenmerken van het kweken van de Winner

Landing

Basisvoorwaarden

• Bijna elke plek, zelfs halfschaduw, is geschikt voor het planten van appelbomen. Zonlicht is het grootste deel van de dag gunstig voor de appelboom, maar dit heeft geen noemenswaardige invloed op de groei of kwaliteit van het fruit. In de volle schaduw zal de Pobeditel zwak en spichtig worden en mogelijk niet bloeien of vrucht dragen.
• Grondwaterstanden tot 2 meter worden hierbij niet meegerekend, maar fruitbomen planten in moerassige gebieden of uiterwaarden is beter niet. Het planten van zo'n appelboom in de buurt van een beek of rivier is echter wel goed mogelijk.
• Er moet rekening worden gehouden met ventilatie van de kronen, aangezien het blad vrij dicht is. Tocht moet worden vermeden, maar verder zijn er geen beperkingen.
• Het is niet nodig om gaten te maken voor het plantseizoen van de Pobeditel; 3-4 weken voor het planten is voldoende. Graaf hiervoor gaten van 80x90x70 centimeter, vul de bodem met aarde en meststof, voeg een drainagelaag toe en vul met water.
• Om de eigenschappen van de onderstam te behouden, blijft de wortelhals van de zaailing 5-9 centimeter boven de grond. Houd rekening met bodemdaling, zodat u grond in het plantgat kunt toevoegen.
• Appelbomen hebben niet veel ondersteuning nodig, maar het is toch het beste om palen of trellis in de grond te slaan om ze te ondersteunen. Door ze aan de noordkant van de stam te plaatsen, biedt u ze ook extra bescherming tegen koude winterwinden.
• Plaats de zaailingen op een drainagemat en spreid alle scheuten uit zodat ze vrij kunnen liggen. Maak het gat indien nodig iets breder. Bedek de appelboom met de bovenste laag aarde en druk deze licht aan met de hand. Geef 15-25 liter water en breng mulch aan.

Landingsdata

In gematigde en warme klimaten kunnen appelbomen zowel in het voorjaar als in de herfst geplant worden; ze gedijen even goed. In de Noord-Kaukasus en op de Krim planten sommigen zelfs bomen eind oktober of november, en ze gedijen dan goed. In strengere streken verdient het de voorkeur om in het voorjaar te planten, zodra de grond volledig is opgewarmd en het risico op vorst voorbij is.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Bomen zijn behoorlijk winterhard, maar ze moeten tijdens de koude periode toch worden afgedekt, vooral als ze jong zijn. Jonge boompjes kunnen in de meest barre klimaten gemakkelijk worden afgedekt met een tent, en de hoogte van volwassen appelbomen maakt dit zonder veel moeite mogelijk. De omgeving van de stam kan worden afgedekt met hooi, strobalen of opgehoopte aarde. In warmere gebieden is het voldoende om de stam simpelweg in te pakken met dakleer, teerpapier, jute of oude panty's.

Insecten migreren vaak naar kieren en spleten in boomschors voor de winter, dus het is de moeite waard om ze te verjagen om je tuin te beschermen. Om dit te doen, kun je de bomen witkalken met een dikke kalkoplossing tot een hoogte van ongeveer 80-90 centimeter. Het bestrijken van de stammen met stookolie, vet of andere sterk geurende stoffen helpt ook om knaagdieren af ​​te weren.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

De grond rond de stammen moet regelmatig worden losgemaakt om de lucht- en vochtdoorlatendheid te garanderen. Spitten gebeurt doorgaans niet vaker dan twee keer per jaar, maar schoffelen kan vaker, bijvoorbeeld het jaar erop. glazuur Dag. Je kunt in het Pobeditel-gebied gras zaaien, maar het is beter om er kruiden zoals peterselie of basilicum te kweken. Deze vormen geen vast tapijt, maar zorgen wel voor natuurlijke beluchting.

De Pobeditel waardeert water, maar overdrijf het niet. U kunt 2-3 keer per maand water geven, elke 10-14 dagen. Houd rekening met natuurlijke neerslag en bereken de benodigde tijd vanaf de laatste regenval. Meststoffen en kunstmest worden ook met water gemengd en langs de kroon aangebracht, waar de fijne wortelspruiten zich bevinden. Hierdoor kunnen de appelbomen deze veel beter opnemen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De beste optie voor deze variëteit is een schaarse kroon, of in het slechtste geval een schaarse kroon. Deze wordt meestal in de kwekerij gevormd. In het eerste jaar wordt de centrale geleider met ongeveer een derde ingekort en worden alle takken gesnoeid, waarbij de skeletscheuten op verschillende hoogtes en ver uit elkaar blijven staan. Deze scheuten bepalen de vorm van de boom. Vervolgens worden alle overbodige takken gesnoeid: de takken die omhoog groeien, de takken die naar binnen groeien, en alle kruisende of parallelle takken.

Elke herfst is het noodzakelijk om een ​​hygiënische snoei uit te voeren, waarbij alle gebroken, zieke of dode scheuten worden weggesneden. Ze bieden geen enkel voordeel en zuigen het sap uit de boom, dus het is het beste om ze onmiddellijk te verwijderen. Alle wonden aan de boom moeten na het schoonmaken en snoeien zorgvuldig worden gedicht. tuinplaats of overschilderen.

Rijping en vruchtzetting van de Winnaar

Het begin van de vruchtvorming

De Pobeditel-variëteit wordt beschouwd als een vroegdragende boom, hoewel de eerste oogst ongeveer 5-6 jaar op zich laat wachten. De bloemen beginnen al in het derde of vierde jaar te bloeien, maar ontwikkelen zich meestal nog niet tot vruchtbeginsels. Daarom is het het beste om ze in deze fase volledig te plukken, zodat de bomen blad en wortelstokken kunnen ontwikkelen. De eerste oogsten zijn vrij goed, met een boom die tot 8-12 kilo fruit draagt.

Bloeitijd

De knoppen verschijnen half tot eind april, soms iets later. Ze gaan pas eind mei open, soms zelfs begin juni. Ze bedekken de takken dicht en maken de bomen decoratief. De bloemen zijn groot, lichtroze of sneeuwwit, met grote, vlezige bloemblaadjes en geuren heerlijk. De bloei duurt 10-14 dagen.

Vruchtvorming en groei

Bomen kunnen ongeveer 25-40 centimeter per jaar hoog worden en worden daarom als middelgroot beschouwd. Door hun geringe lengte bereiken ze vrij snel hun uiteindelijke vorm en nemen ze ook nog eens productief toe. Van jaar tot jaar neemt het aantal vruchten exponentieel toe. In het zesde tot negende jaar bereiken de oogsten hun volledige productie, met een opbrengst van meer dan 110-120 kilo.

Appels rijpen in oktober of november, afhankelijk van de teeltregio en de weers- en klimaatomstandigheden. Om dit moment echter niet te missen, kunt u ze eind september oogsten. Technische rijpheid en consumptierijpheid vallen niet samen; ze bereiken hun optimale smaak pas na 4-6 weken bewaring. Appels worden niet alleen in dozen vervoerd, maar ook in bulk, in een dunne laag, en bewaard tot het volgende voorjaar, zelfs in een gewone kelder. In een speciale koelkast de vruchten blijven tot de volgende oogst houdbaar.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Pobeditel, zodat ook een beginnende tuinier nuttige informatie uit de eerste hand kan krijgen.