Alle appelbladziekten: oorzaken, symptomen, gevolgen

Bladeren van appelbomen zijn een indicator van ziekte of voedingsproblemen. Slechte landbouwpraktijken, weersomstandigheden en virussen kunnen aanzienlijke schade aan een appelboomgaard veroorzaken. Het is belangrijk om tekenen van schade vroegtijdig te herkennen om de oogst en een gezonde boom te behouden.

Roest

Zuilroest is een ziekte die wordt veroorzaakt door een roestschimmel die appelbladeren aantast. De kleur van het mycelium varieert van geel en feloranje tot rood en bruin.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• In het beginstadium van de ziekte aan de bovenzijde donker Er verschijnen kleine gele of oranje vlekjes op de zijkant van het blad.
• Naarmate de ziekte vordert, groeit het mycelium door het blad heen en vormen zich aan de onderkant felgekleurde, bolvormige kolommen die zich snel over het bladoppervlak verspreiden.
• De sporen van de schimmel, die in de zuilen zijn gerijpt, verspreiden zich binnen 24 uur door de hele boom. De aangetaste bladeren stoppen met het produceren van chlorofyl en vallen af.
• Gebrek aan voeding bij appelbomen leidt tot vruchtverlies.
• Zonder tijdige behandeling dringen de sporen de boomstam binnen, wat leidt tot het afsterven van jonge scheuten en het barsten van de schors.

De ziekte leidt niet tot de dood van de appelboom, maar vermindert wel de vorstbestendigheid en de opbrengst aanzienlijk.

Oorzaken van infectie:

• onkruid in de boomstamcirkel;
• de aanwezigheid van een infectiebron binnen een straal van 50 m.

Mozaïek

Mozaïek is een ziekte die wordt veroorzaakt door een virus dat zich vermenigvuldigt in levende boomcellen.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• In het beginstadium verschijnt er een geel of witachtig patroon langs de nerven van de bladeren.
• Naarmate de ziekte vordert, worden de bladeren geheel lichter van kleur, maar ze vallen niet af.
• De appelboom stopt met ontwikkelen, er groeien geen nieuwe bladeren en er komen geen vruchten.

Er is geen remedie tegen het mozaïekvirus. Aangetaste bladeren en jonge scheuten moeten zo snel mogelijk na ontdekking worden verwijderd en verbrand, om te voorkomen dat het virus zich voortplant. Anders zal de appelboom afsterven.

Oorzaken van infectie:

• plantmateriaal dat besmet is met een virus;
• aanwezigheid van ongedierte;
• onbewerkt gereedschap voor het snoeien van takken.

Schurft

Appelschurft is een ziekte die wordt veroorzaakt door ascomyceten die alle bovengrondse delen van de appelboom aantasten. Volwassen sporen overwinteren in afgevallen bladeren en vruchten of in de bovengrond.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• In het beginstadium verschijnen er donkere geelgroene vlekken op de bovenste bladeren van jonge scheuten.
• Binnen 14 dagen groeien de vlekken, wordt het midden donker en barst het, en de sporen verspreiden zich en tasten alle bladeren van de appelboom aan.
• Binnen 21 dagen ontstaat er schurft op de jonge scheuten, vruchtbeginsels en vruchten.
• De bladeren worden hard en vallen af, de vruchten worden misvormd, er verschijnen bruine of zwarte fluweelachtige vlekken op en het vruchtvlees barst.
• Als de boom niet behandeld wordt, vallen de vruchten af ​​en dringen de sporen de boomstam binnen, waardoor de schors barst.

Meestal leidt de ziekte niet tot de dood van de appelboom, maar het vermindert wel de vorstbestendigheid en de opbrengst aanzienlijk. Bovendien gaat de smaak van het fruit achteruit.

Oorzaken van infectie:

• hoge luchtvochtigheid (meer dan 90%) bij lage temperatuur (minder dan +15 °C);
• dichte beplanting;
• gebrek aan formatieve snoei;
• gevallen vruchten of bladeren van vorig jaar die niet zijn verzameld.

Zwarte rivierkreeft

Zwarte rivierkreeft – een schimmelziekte die het weefsel van de boomstam aantast, maar de eerste tekenen ervan zijn te zien op de bladeren van de appelboom.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• Schimmelsporen dringen door in scheuren in de schors die door thermische of mechanische schade zijn ontstaan.
• In de beginfase van de ziekte verschijnen er kleine vlekjes (1-3 mm) van donkerrode of bruine kleur op de bladeren. De schors van jonge scheuten schilfert af, de bloemblaadjes worden donkerder en er verschijnen donkere, rottende plekken op de vruchten.
• De vlekken op de bladeren breiden zich uit en worden grijs. De schors van de boomstam wordt hobbelig en er ontstaan ​​ingezonken vlekken met een donkerrode of paarse tint. Jonge scheuten sterven af. Vruchtknoppen die in dit stadium van de ziekte aan de appelboom verschijnen, drogen uit, maar vallen niet af. Vruchten van verschillende rijpheidsgraden worden volledig donkergrijs.
• De bladeren worden zwart en vallen af, de schors laat los en er komt donkergrijs of donkerbruin hout tevoorschijn.
• Als een tak, een deel van de kroon of de hele boom zwart wordt, is dat een teken dat de boom dood is.

De ziekte leidt binnen 1–2 jaar tot de dood van de appelboom.

Oorzaken van infectie:

• thermische of chemische verbranding van de schors;
• leeftijd van de boom (appelbomen ouder dan 18 jaar zijn het meest vatbaar voor de ziekte);
• Overtreding van de technologie voor formatieve snoei, mechanische schade.

Echte meeldauw

Echte meeldauw (wit, as) is een ziekte die wordt veroorzaakt door echte meeldauwschimmels.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• Wit schimmelmycelium ontwikkelt zich voornamelijk op de bladeren aan de voet van de boom. De bovenkant van het blad raakt bedekt met een poederachtige laag die gemakkelijk met de hand kan worden afgeveegd, maar die binnen enkele minuten weer terugkomt.
• Nadat de sporen rijp zijn, verschijnen er druppels vloeistof (dauw) op het oppervlak van het blad.
• De plaquette wordt donkerder en krijgt een gele, grijze of lichtbruine tint, terwijl de sporen alle bladeren van de boomkroon en jonge scheuten aantasten.
• Bladeren krullen om en vallen af, jonge scheuten drogen uit. Vruchtbeginsels vormen zich niet of raken bedekt en sterven af. De vruchten stoppen met ontwikkelen, worden bleek, raken bedekt met een bruinachtig net en vallen af.

Echte meeldauw verspreidt zich snel en vermindert de weerstand van de appelboom tegen vorst en ongedierte.

Oorzaken van infectie:

• dichte beplanting;
• gebrek aan formatieve snoei;
• de aanwezigheid van onkruid in de boomstamcirkel;
• gevallen vruchten of bladeren van vorig jaar die niet zijn verwijderd;
• beschikbaarheid bladluizen of mieren.

Moniliose

Moniliose – een schimmelziekte die twee vormen kent, veroorzaakt door verschillende ziekteverwekkers. De eerste, vroege vorm wordt moliniale brandwond genoemd, omdat deze symptomen vertoont die vergelijkbaar zijn met die van verschillende soorten brandwonden. De tweede vorm is vruchtrot.

Tekenen en verloop van een moliniale brandwond:

• De plant verschijnt tijdens de bloei en de sporen worden verspreid door insecten, vooral bijen.
• Allereerst worden de topbladeren van de takken en jonge scheuten zwart.
• Naarmate de ziekte voortschrijdt, drogen jonge takken uit en sterven af. Vergelijkbare symptomen zijn kenmerkend voor chemische verbranding van de boom.
• De eierstokken worden donker en sterven af, maar vallen niet af. Dit is ook een typisch voorbeeld van thermische verbranding.

Borden en koers vruchtrot:

• Op de schil van de vrucht ontstaan ​​bruine, rottende vlekken, die snel het hele vruchtvlees aantasten.
• Het gevaar van de ziekte is dat deze niet in een vroeg stadium kan worden ontdekt. ​​Aangetaste vruchten moniliose, zijn onderhevig aan vernietiging.

De ziekte ontwikkelt zich snel en kan binnen 1 tot 3 jaar tot de dood van de boom leiden.

Oorzaken van infectie:

• gevallen vruchten of bladeren van vorig jaar die niet zijn verwijderd;
• aanwezigheid van ongedierte.

Bacteriose

Bacteriose (bacteriële bacterievuur, necrose) is een ziekte die wordt veroorzaakt door gramnegatieve bacteriën. Een kenmerkend kenmerk van necrose is dat het vaak samengaat met de vroege vorm. moniliose en heeft een vergelijkbare ziekteontwikkeling. Via door schimmels aangetaste bladeren en scheuten dringen bacteriën de stam binnen en verspreiden zich via sapvoerende vaten door de hele boom.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• Er ontstaan ​​roze of roodachtige vlekken tussen de nerven van de bladeren.
• Jonge scheuten drogen binnen 24 uur uit.
• Het afsterven van bladeren en scheuten begint bovenaan de kroon.
• De boomschors raakt bedekt met een witte, kleverige laag, die vervolgens donkerder wordt.
• Bladeren, vruchtbeginsels en bloemen verdrogen en sterven af, maar vallen niet af.

Bacteriose is gevaarlijk en kan binnen een jaar tot de dood leiden. Bovendien vermindert het de kans dat een appelboom de vorst overleeft tot 5%.

Oorzaken van infectie:

• geïnfecteerd plantmateriaal;
• moniliose;
• hoge luchttemperatuur (meer dan +30°C) gecombineerd met een hoge luchtvochtigheid (meer dan 90%);
• gevallen vruchten of bladeren van vorig jaar die niet zijn verwijderd;
• gebrek aan preventieve behandeling;
• aanwezigheid van bladluizen of mieren.

Melkachtige glans

Melkachtige glans is een schimmelziekte die vrij zelden voorkomt.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• In het beginstadium van de ziekte raken de bladeren bedekt met een lichtgrijze parelmoerachtige laag die niet door mechanische bewerking kan worden verwijderd.
• Het blad delamineert, waardoor er een luchtruimte in de holte ontstaat en de kroon een zilverachtige kleur krijgt.
• Aangetaste bladeren worden geel en krijgen donkerbruine vlekken.
• De volledige bladafsterving begint bij de punt, die eerst zwart wordt en uitdroogt. In dit stadium van de ziekte verschijnen er donkere vlekken op de schors, wat wijst op een schimmelaantasting op de stam en de skelettakken van de appelboom.
• De bladeren vallen volledig af, snee Op de takken zijn bruine ringen van dood weefsel zichtbaar.

De ziekte vermindert de weerstand van de appelboom tegen vorst en kan binnen 2–3 jaar tot de dood van de boom leiden.

Oorzaken van infectie:

• de aanwezigheid van onkruid in de boomstamcirkel;
• gevallen vruchten of bladeren van vorig jaar die niet zijn verwijderd;
• aanwezigheid van bladluizen of mieren.

Fyllostoctose

Fyllostik (bruinvlekkenziekte) is een schimmelziekte die voornamelijk de bladeren van bomen aantast.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• Op de bladeren ontstaan ​​vlekken van verschillende kleuren – van geel en bruin tot bruin en zwart. De vlekken zijn rond of langwerpig, met een diameter van maximaal 5-7 mm, met of zonder zwarte rand.
• Binnen 10 tot 12 dagen rijpen de schimmelsporen en worden de vlekken bedekt met een transparant laagje.
• Het blad verdroogt, sterft af en valt af.
• De vruchten stoppen met groeien en de schimmel veroorzaakt bruine vlekken op de schil. Hun smaak wordt aanzienlijk aangetast en ze rijpen niet volledig.

De ziekte leidt niet tot de dood van de boom, maar vermindert wel de vorstbestendigheid van de appelboom aanzienlijk en leidt tot oogstverlies.

Oorzaken van infectie:

• dichte beplanting;
• gebrek aan formatieve snoei;
• de aanwezigheid van onkruid in de boomstamcirkel;
• gevallen vruchten of bladeren van vorig jaar die niet zijn verwijderd;
• aanwezigheid van bladluizen of mieren.

Roetdauw schimmel

Roetdauw schimmel – infectie van appelbladeren door schimmelmycelium, dat zich alleen kan ontwikkelen in honingdauw. Deze vloeistof is het bijproduct van bladluizen, schildluizen of cicaden.

Symptomen en verloop van de ziekte:

• Er verschijnt een kleverige, heldere vloeistof op de bladeren, wat wijst op de aanwezigheid van ongedierte.
• Het oppervlak van de bladeren wordt grijs: dit is het eerste teken van schimmelvorming.
• Bij de rijping van de sporen ontstaat een zwarte roetlaag die moeilijk mechanisch te verwijderen is.
• De bladeren worden hard, sterven af ​​en vallen af.

Roetdauw is niet dodelijk voor de appelboom, maar vermindert wel aanzienlijk de vorstbestendigheid. Zelfs als de schadelijke insecten die de schimmel veroorzaken volledig worden uitgeroeid, lijdt de boom, die van bladeren is beroofd, aan een gebrek aan voedingsstoffen, met als gevolg een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van het fruit.

Oorzaken van infectie:

• de aanwezigheid van bladluizen, mieren, schildluizen of cicaden.

Chlorose

Chlorose is een mineraaltekort. Bepaalde bladkleurveranderingen duiden op bemestingsfouten:

• StikstofBij een tekort worden de bladeren geel en krijgen jonge scheuten een rode tint. Bij een teveel groeien jonge bladeren en scheuten sneller en krijgt de kroon een donkergroene kleur.
• FosforKleine jonge bladeren, het ontbreken van jonge scheuten en roodverkleuring van de bladnerven en bladstelen bij een tekort en bij een teveel zijn tekenen van rozevorming.
• PotassiumEen tekort aan dit mineraal leidt tot het afsterven van het bladweefsel van de randen tot het midden, terwijl een teveel leidt tot uitdroging van de individuele scheuten.
• CalciumEen tekort uit zich in het lichter worden van de bladpunten en leidt tot verstoringen in de wortelontwikkeling. Een overschot leidt tot vergeling van de bladschijven en een misvorming van de vruchten, die kleiner worden.
• IjzerBij een tekort worden de bladeren lichtgeel, soms zelfs wit, en vallen ze voortijdig af, 30-45 dagen later. De appelboom krijgt dan geen tijd om vorstbestendig te worden en kan afsterven.

Chlorose is geen ziekte, maar het gebrek aan voedingsstoffen dat het signaleert, kan leiden tot een lagere opbrengst, vorstresistentie en het afsterven van jonge scheuten, schors of wortels van de appelboom.

Rozetheid

Rozetziekte (kleinbladziekte) is een niet-infectieuze ziekte die wordt veroorzaakt door onvoldoende zinkbemesting van appelbomen. De ziekte manifesteert zich in de vroege tot middenzomer.

Gekenmerkt door:

• de groei van kleine bladeren, terwijl hun kleur aanzienlijk bleker is dan die van een gezonde boom;
• omhoog gebogen randen van bladschijven;
• de vorm van een blad dat in een buis is gedraaid.

De vruchten van zo'n boom vormen zich niet, maar worden klein en smakeloos.

Conclusie

Ziekten aan appelbladeren kunnen niet alleen worden veroorzaakt door schimmels of virussen, maar ook door ongunstige weersomstandigheden of gebrek aan goede verzorging. Het herkennen van de eerste tekenen helpt om de oorzaak snel te identificeren, een behandeling te starten en de boomgaard te behouden.