Schildluizen op appelbomen en andere planten: effectieve methoden voor bestrijding en preventie

Schildluizen zijn een veelvoorkomende plaag in appelboomgaarden. Ze zijn redelijk vorstbestendig, planten zich snel voort en zijn resistent tegen insecticiden. Om bomen volledig van schildluizen te ontdoen, is het belangrijk te weten welke methoden echt effectief zijn en welke alleen ter preventie worden aanbevolen.

Beschrijving van de plaag

Schildluizen zijn insectenplagen uit de familie Hemiptera, superfamilie wolluis. Er zijn meer dan 2000 soorten bekend, waarvan de gevaarlijkste voor appelbomen zijn:

• appelkommaschaal;
• Californische schildluis.

Beide soorten ongedierte hebben gemeenschappelijke kenmerken:

• De vrouwelijke schildluis bereikt de geslachtsrijpheid in het larvestadium, zonder ledematen, ogen en voelsprieten. De ontwikkelde organen zijn de voortplantingsorganen.
• Leidt een sedentaire levensstijl.
• Gekenmerkt door seksueel dimorfisme: er zijn aanzienlijke anatomische verschillen tussen vrouwtjes en mannetjes.
• Door mechanische actie kan het schild eenvoudig van het lichaam worden gescheiden.
• De vrouwtjes en larven van de schildluis hebben stekende mondborstels waarmee ze de bast doorboren en zich aan het oppervlak vasthechten.
• Doordat het insect zich voedt met het sap van appelbomen, beschadigt het het cambium, het structurele weefsel dat verantwoordelijk is voor de groei en ontwikkeling van de boom.
• Een kolonie schildluizen zorgt binnen 20 tot 30 dagen voor de dood van jonge scheuten en kan binnen één seizoen een volwassen boom volledig verwoesten.

Apple komma schaal

De plant is wijdverspreid in het appelteeltgebied en lijkt op een komma.

De belangrijkste kenmerken van de vrouwelijke plaag:

• lichaam – 0,7–1,8 mm, melkachtig wit, peervormig;
• schild - dicht, donkerbruin van kleur of in overeenstemming met de kleur van de boomschors, tot 4 mm lang, bestaat uit één larvenhuid;
• pygidium – het achterste ronde gedeelte van het abdomen, uitgebreid ten opzichte van het voorste deel, omvat de anus en de legboor;
• ontwikkeling begint bij een omgevingstemperatuur van +6…+8 °C;
• vruchtbaarheid – 70–100 eieren per seizoen;
• aantal generaties per jaar – 1;
• ei – 0,1 × 0,3 mm, ovaalvormig, wit, naarmate het rijpt (binnen 8–10 maanden) krijgt het een beige tint;
• de grootte van een driedaagse larve is 0,3–0,5 mm;
• de rijpingstijd van de larve bedraagt ​​30–50 dagen;
• levensduur – tot 90 dagen.

De mannelijke appelschildluis wordt gekenmerkt door de volgende indicatoren:

• lichaam – langwerpig, tot 0,5–0,8 mm lang, verdeeld in kop, borst en rond achterlijf;
• schild – dicht, lichtbruin, lichtoranje of roodgrijs van kleur, tot 0,8 mm lang;
• heeft vleugels en kan zich tot 20 m verplaatsen;
• het mondapparaat is afwezig;
• levensduur – tot 24 uur, sterft onmiddellijk na de paring.

Ontwikkelingsfasen en tijdsbestekken

Eerste larve (zwerver)

De larven komen uit in het vroege voorjaar, wanneer de temperatuur stabiliseert op +8…+10 °C. De massale uitkomst valt samen met het begin van de appelbloesem en duurt 7-14 dagen.

Belangrijkste kenmerken:

• plat ovaal lichaamsvorm;
• goed ontwikkelde antennes en ogen, drie paar poten;
• kleur – van lichtgeel tot lichtbruin;
• lengte – tot 0,3 mm.

Binnen 24 uur na het uitkomen van de eieren kruipen de larven langs de boomstam, hetzij op eigen houtje, hetzij door middel van phoresie – verspreiding met behulp van bijvoorbeeld andere insecten. mieren.

De larve hecht zich met zijn mondslurf aan de stam of jonge scheut van een appelboom, raakt bedekt met een dunne waslaag en wordt onbeweeglijk. Na 12 tot 18 dagen scheurt de waslaag aan de basis en gaat de larve de tweede ontwikkelingsfase in.

Larve van het tweede stadium

De larve van het tweede stadium ontwikkelt een schild dat bestaat uit de restanten van de wasachtige coating van het eerste stadium en zijn eigen secretoire afscheidingen, die biologisch actieve stoffen bevatten en de ontwikkeling van het vrouwtje bevorderen. De omvang van het schild neemt toe naarmate de larve groeit.

Belangrijkste kenmerken:

• lichaamslengte – 0,3–0,6 mm;
• vorm – langwerpig, bijna de vorm van een komma;
• ogen, voelsprieten en poten ontbreken;
• De kleur van de larve is vuilwit, het achterste gedeelte van de buik is bruin.

De tweede ontwikkelingsfase duurt 20 tot 30 dagen, waarna de larve zich ontwikkelt tot een vrouwelijke schildluis.

Vrouwelijk

De vrouwelijke schildluis voedt zich actief met boomsap. In de loop van 18 tot 22 dagen ontwikkelt zich een ondoordringbaar, hard schild tot 4 mm groot, dat een kenmerkende kommavorm aanneemt. Het lichaam van de plaag groeit en vult de volledige ruimte onder het schild. Deze ontwikkelingsfase vindt meestal plaats in juli.

In het begin augustus Het vrouwtje begint bevruchte eitjes onder haar schild te leggen, waarbij haar lichaam krimpt om ruimte te bieden aan de legsel en slechts een klein gebied inneemt aan de voorkant. Zodra het proces voltooid is, sterft het vrouwtje.

Gedurende 45 tot 60 dagen legt elk individu tot wel 100 eieren onder zijn schaal.

Eieren

De eitjes van de plaag overwinteren op de schors van de appelboom, onder het schild. Ze zijn vorstbestendig en verdragen temperaturen tot -40 °C. In het voorjaar, wanneer het warmer wordt, beginnen de larven uit te komen.

Californische schildluis

In Rusland komt de Californische schildluis veel voor in de zuidelijke regio's, de Krim, de Kaukasus en het Verre Oosten. De soort staat geregistreerd als quarantainesoort; de import van plantmateriaal uit gebieden waar de plaag voorkomt, is verboden.

Het beschadigt fruit- en sierbomen en -struiken van verschillende soorten en variëteiten. Meer dan 250 plantensoorten worden mogelijk aangetast.

De belangrijkste kenmerken van de vrouwelijke plaag:

• verwijst naar een levendbarende insectensoort;
• vruchtbaarheid – 120–200 mobiele larven per generatie;
• aantal generaties per jaar – 2–4;
• de ontwikkelingsperiode van elke generatie bedraagt ​​58–62 dagen;
• lichaam – 2,8–3,5 mm, heldergeel, rond;
• schild - dicht, donkerbruin van kleur of in overeenstemming met de kleur van de boomschors, met een witte rand, tot 5 mm in diameter, bestaat uit twee larvenhuiden;
• in het midden van het schild bevinden zich twee lichtbruine of lichtoranje strepen;
• levensduur – tot 180 dagen.

Bij het mannetje zijn de volgende kenmerken kenmerkend:

• lichaam – ovaal, tot 0,9 mm lang, verdeeld in kop, borst en rond achterlijf;
• schild – dicht, lichtgrijs, grijs of zwart, tot 1 mm lang;
• heeft vaak vleugels en kan een afstand tot 30 m afleggen, maar er zijn ook exemplaren zonder vleugels gevonden;
• voelsprieten, drie paar poten en ogen zijn goed ontwikkeld;
• het mondapparaat is afwezig;
• houdbaarheid – tot 48 uur.

Ontwikkelingsfasen en tijdsbestekken

Eerste larve (zwerver)

De massale ontwikkeling van de overwinterde larven vindt plaats in het vroege voorjaar, wanneer de sapstroom op gang komt. De ontwikkeling van mannetjes en vrouwtjes verloopt in deze periode identiek.

Belangrijkste kenmerken:

• platte, langwerpige ovale lichaamsvorm;
• goed ontwikkelde antennes en ogen, drie paar poten;
• het mondapparaat is 2–3 keer langer dan het lichaam en bedraagt ​​0,5–0,9 mm;
• kleur – van lichtgeel tot lichtoranje;
• lengte – tot 0,3 mm.

Binnen enkele uren na het ontwaken kruipen de larven zelfstandig of met behulp van andere insecten langs de boomstam.

Ze kunnen 5 tot 7 dagen zonder voedsel overleven, maar hechten zich binnen 1 tot 2 uur na de ontwikkeling met hun mondsnuit aan de stam of skelettakken.

Zodra de larve zich begint te voeden, scheidt hij wasachtige draden af ​​die zich ontwikkelen tot een wit schild dat zijn lichaam bedekt. ​​In de loop van 7-10 dagen wordt het schild donkerder en krijgt het een vuilwitte of grijze tint. De vervelling begint en duurt nog 10-12 dagen, waarna de ontwikkeling van het eerste stadium voltooid is.

Larve van het tweede stadium

De tweede fase van de larvale ontwikkeling begint 20–22 dagen na het begin van de ontwikkeling.

Belangrijkste kenmerken:

• diameter van het ronde lichaam – 0,4–0,6 mm;
• ogen, voelsprieten en poten ontbreken;
• de kleur van de larve is citroengeel;
• schildkleur - grijs.

De tweede ontwikkelingsfase duurt 30 tot 35 dagen, waarna de larve zich ontwikkelt tot een vrouwtje van de Californische schildluis.

Vrouwelijk

De rijping van het vrouwtje valt samen met de seksuele rijpheid van het mannetje. In de daaropvolgende 20 tot 30 dagen paart het insect, vaak via parthenogenese – zonder bevruchting.

Het duurt 45 tot 60 dagen voordat nieuwe larven uitkomen.

Aan het einde van de appelvruchtperiode bestaan ​​kolonies van de Californische schildluis uit individuen van verschillende leeftijden. Wanneer de temperatuur daalt tot -15 tot -20 °C, sterven de larven van het tweede stadium en de vrouwtjes. De larven van het eerste stadium overwinteren onder de schildluis bij temperaturen tot -35 °C.

Schade veroorzaakt

De schildluis bedekt de stam en de scheuten van de appelboom met een ononderbroken laag. Geïnfecteerde bomen:

• een aanzienlijke ontwikkelingsachterstand hebben;
• geen nieuwe scheuten produceren;
• geen vrucht dragen of een kleine oogst appels van lage kwaliteit produceren - klein en smakeloos;
• de vorstbestendigheid van appelbomen neemt af;
• de immuniteit tegen schimmel- of virusziekten neemt af of verdwijnt;
• het ontwikkelingsrisico neemt tienvoudig toe zwarte rivierkreeft.

Als de plaag niet wordt bestreden, sterft de boom binnen 1 tot 2 jaar.

Oorzaken van infectie

Schildluizen komen in de tuin terecht:

• met gekochte zaailingen die besmet zijn met ongedierte;
• wanneer de takken van een gezonde boom in contact komen met een zieke boom;
• door phoresie - de verspreiding van larven vanuit aangrenzende gebieden met behulp van mieren of andere insecten, maar ook vogels of de wind.

Tekenen van schildluizen

De belangrijkste tekenen van de aanwezigheid van ongedierte:

• Kleverig sap, een bijproduct van de schildluis, verschijnt op de bladeren en binnen 12 tot 24 uur begint zich zwarte rot te ontwikkelen. In dit stadium is het schild van de schildluis nog niet volledig gevormd, dus is het tijd om te beginnen met spuiten met chemicaliën.
• Vastgehechte plagen verschijnen op de stam, skeletachtige takken en scheuten. In dit stadium is de plaag al behoorlijk ernstig en is een combinatie van maatregelen nodig om de plaag te bestrijden.

Eén van de tekenen dat een appelboom door de Californische schildluis is aangetast, zijn de afzonderlijke of meerdere felrode vlekken op het fruit.

Appelboomvariëteiten die resistent zijn tegen schildluizen

De volgende soorten zijn immuun voor de Californische schildluis:

• Rosavka;
• Saffier;
• Kiev winter;
• Antonovka gewone;
• Simirenkovets.

Er zijn geen rassen ontwikkeld die resistent zijn tegen de appelschildluis, maar het is wel gebleken dat jonge bomen een sterkere immuniteit hebben.

Tijdige implementatie van preventieve maatregelen verhoogt de duurzaamheid.

Methoden voor ongediertebestrijding

Het vernietigen van schildluizenkolonies is erg moeilijk vanwege hun dikke schilden; de plagen zijn volledig resistent tegen insecticiden. Bestrijding vereist een combinatie van verschillende methoden.

Mechanische methode

De mechanische methode om van schildluizen af ​​te komen is als volgt:

• Maak de stam, takken en scheuten die door schildluizen zijn aangetast schoon met een staalborstel. Het is belangrijk om de boomschors niet te beschadigen, aangezien schimmelziekten zich snel kunnen ontwikkelen en verspreiden in de aangetaste gebieden.
• Takken die ernstig door ongedierte zijn beschadigd, worden verwijderd met een scherp mes of een snoeischaar. Zorg er bij het snoeien met een ijzerzaag voor dat u de randen van de wond afsnijdt en afdicht. tuinplaats.

Verzameld afval en beschadigde of aangetaste delen van de installatie moeten door verbranding worden vernietigd.

Zodra de behandeling is voltooid, kunt u beginnen met het bestrijden van het ongedierte met behulp van chemicaliën.

Chemische bestrijding

Chemische bestrijding is de meest effectieve manier om schildluizen te bestrijden. Het is belangrijk om de aangetaste plant gedurende het seizoen te behandelen met de aanbevolen producten, volgens het aanbevolen schema:

1. Voorjaarsbehandeling. Begin in het vroege voorjaar, wanneer de gemiddelde temperatuur +5 tot +7 °C bereikt, wat samenvalt met de start van de ontwikkeling van de eerste-stadium larven, die geen hard schild hebben. Bespuit de appelboom en de omgeving met een van de volgende producten:

• Actara is een verlammend gif. Het dringt door in het bladweefsel en, samen met boomsap, in de monddelen van de schildluis, waardoor deze binnen 2 tot 24 uur sterft.
• Actellic is zeer effectief. Het dringt direct door bij contact met de onbeschermde larven en verlamt het zenuwstelsel, wat binnen 12 tot 36 uur leidt tot hun onvermijdelijke dood. Het is inactief tegen schildluis-eieren en vrouwtjes.
• Fitoverm is een biologisch product. Het veroorzaakt verlamming van de larven binnen 6-12 uur en leidt tot de dood binnen 24-36 uur.
• Bitoxibacilline is een biologisch insecticide met intestinale werking. Het doodt larven in een vroeg stadium binnen 12 tot 36 uur.

Herhaalde behandeling van larven in het eerste stadium wordt 7–10 dagen na de eerste uitgevoerd.

2. Vervolgbehandelingen (tot 5 keer per seizoen) met de biologische preparaten "Fitoverm" en "Bitoxibacilli" worden alleen uitgevoerd als er geen vrouwtjes aanwezig zijn, om de plaag volledig te vernietigen en te voorkomen dat deze opnieuw verschijnt.
3. Chemische zomerbehandeling wordt uitgevoerd in gevallen waarin voorjaarsbespuiting niet op tijd en daardoor niet effectief is. Deze behandeling omvat wortelbespuiting. water geven appelbomen met preparaten verdund volgens de bijgevoegde instructies:

• Aktara;
• Fosfamide.

De bewatering gebeurt met een dosering van 10-15 liter oplossing per boom van 2-3 m hoog. Het gif dringt door tot in alle weefsels van de appelboom via het wortelstelsel en, samen met het sap, in de mondholte van de vrouwelijke schildluis, die binnen 6-12 uur sterft.

Na 12–24 uur moet de boom worden bespoten met Actellic, Fitoverm of Aktara.

Voor het einde van het seizoen moet de appelboom tijdig gesnoeid worden. water Om gifstoffen te verwijderen, is het belangrijk om het waterverbruik in de gaten te houden en overbewatering te voorkomen. Behandeld hout is namelijk minder resistent tegen schimmelziekten.

Wortelbehandeling is de meest effectieve manier om schildluizen direct te bestrijden. Deze methode vereist echter wel dat de hele oogst wordt vernietigd.

4. De herfstbehandeling bestaat uit preventief spuiten met biologische preparaten.

Agrotechnische maatregelen

Ze worden uitgevoerd ter preventie en bescherming, en als onderdeel van een uitgebreid ongediertebestrijdingsprogramma. Ze omvatten het volgende:

• tijdig snoeien en kroonvormen;
• het verwijderen van droge takken en takken die door schimmelziekten zijn aangetast;
• het aanhouden van optimale afstanden bij het planten van fruitbomen;
• tijdige vernietiging van onkruid in de stamcirkel van appelbomen en op de wortelspruiten;
• vernietiging van mierenhopen;
• tijdige bemesting van appelbomen met minerale toevoegingen om de weerstand tegen ongedierteschade te vergroten;
• invoering van verplichte preventieve maatregelen in het voorjaar en de herfst.

Het voorkomen van schildluisbesmettingen op appelbomen met traditionele methoden

Als preventieve maatregelen wordt het volgende aanbevolen:

• Besproei of was de boom met een zeepoplossing in het voorjaar, voordat de sapstroom begint en na de bloei. Om de oplossing te bereiden, mengt u 150 gram wasmiddel grondig met 10 liter warm water. Breng dit 's ochtends vroeg of na zonsondergang aan. Dit beschermt tegen ziekten en voorkomt dat ongedierte zich op de stam of bladeren nestelt.
• Besproei de boom en bewater de grond met een aftreksel van uienschillen, bereid volgens dit recept: trek 3-5 dikke handenvol in 5-7 liter kokend water en laat 3-5 uur trekken. Dit verhoogt de weerstand tegen ziekten en voorkomt plagen.

Conclusie

Het bestrijden van schildluizen is een vrij complex en energie-intensief proces. De tijd om de plaag uit te roeien is beperkt, omdat de kolonies de boom snel verwoesten. Daarom moeten in zeldzame gevallen extreme maatregelen worden genomen, waarbij een jaar oogst verloren gaat om een ​​geliefde appelboomsoort te redden.