Antonovka-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de appelboomvariëteit Antonovka

Dit ras is een van de populairste in ons land. Het wordt zeer gewaardeerd om zijn hoge opbrengst, smaak en vruchtgrootte, evenals de weinig veeleisende teeltomstandigheden. Antonovka-appels vormen meer dan 60% van alle appels in blik en soortgelijke appelproducten en worden in vrijwel het hele land op industriële schaal geteeld.

Appels: kleur, grootte, gewicht

Antonovka-appels zijn doorgaans middelgroot tot groot (150 tot 300 gram) en rond, soms licht afgeplat. Ze zijn licht geribd, waarbij de ribben over de hele lengte duidelijk zichtbaar zijn. De schil van de Antonovka is glad, stevig en aangenaam groen, en kleurt geel naarmate hij rijpt, met weinig tot geen blos. De chemische samenstelling wordt gekenmerkt door de volgende indicatoren per 100 gram product:

• P-actieve stoffen – 327 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 17 milligram.
• Tannines – 40-41 milligram.
• Pectinen (vezels) – 8-16%.
• Fructose (totale suikers) – 9,22%.
• Titreerbare zuren – 1%.

Het vruchtvlees is compact, stevig, sappig en knapperig. Het heeft een kenmerkende zoetzure smaak en een zeer krachtig aroma, wat de variëteit zijn uitzonderlijke reputatie heeft opgeleverd. De officiële smaakscore is 5 uit 5.

Antonovka-appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De gemiddelde hoogte van een boom is direct afhankelijk van de onderstam waarop hij groeit. Kroon De plant heeft doorgaans een zeer krachtige, ovaalvormige tak als hij jong is. In de loop der jaren wordt hij bolvormig en spreidend. De grote, sterke takken hebben geen ondersteuning nodig, zelfs niet bij een vrij grote oogst. Sommige volwassen bomen kunnen een behoorlijk groot oppervlak beslaan, met een diameter van wel 9-10 meter.

De scheuten zijn overwegend geneticuleerd met een gladde, bruinachtige schors die na verloop van tijd ruw en bruin wordt. De stam kan zeer groot in diameter worden, zo groot dat een volwassen plant hem niet meer kan vastpakken. De sterkte, diepte en vertakking van de wortelstok zijn afhankelijk van de wortelstok. Bijzonder dichte wortels worden waargenomen bij diameters tot 1,2 meter en dieptes van 60-70 centimeter. Dit garandeert een lange levensduur (tot 80-120 jaar) met consistente, overvloedige oogsten. Wetenschappers hebben vruchtdragende exemplaren gevonden van 170 en zelfs 200 jaar oud.

Productiviteit en bestuiving

De variëteit wordt niet als zelfsteriel beschouwd, wat betekent dat hij geen bestuivers van andere variëteiten nodig heeft om vruchten te produceren. De oogst is in dit geval echter mager, dus het is gebruikelijk om Antonovka-appelbomen dicht bij appelbomen met geschikte bloeitijden te planten. De vruchten blijven stevig aan de takken zitten, zelfs als ze zeer overrijp zijn. Zorgvuldige aandacht is vereist voor tijdige oogst, anders kan het fruit rotten.

Een volwassen appelboom kan minstens tweehonderd kilo fruit produceren, en in sommige gevallen zelfs 450-500. Het record staat op de Antonovka-oogst van 1 ton, oftewel 200 kilo, appels in één seizoen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Als er een toonbeeld van winterhardheid onder appelbomen bestaat, dan is het wel de Antonovka. Deze boom kan namelijk prima tegen lage temperaturen. Hij overleeft zelfs temperaturen tot -50 °C. Daarom wordt hij overal in ons land veel gekweekt, ook in het Verre Oosten en elders. Siberië.

Antonovka heeft geen speciale immuniteit tegen schurft of echte meeldauw. Veel tuinders, vooral beginners, beweren echter het tegendeel. Het draait allemaal om goede verzorging en preventieve maatregelen die de ontwikkeling van ziekten voorkomen. Als dit correct en tijdig wordt gedaan, kunnen deze en vele andere problemen gemakkelijk worden vermeden. Bovendien is de variëteit veel beter bestand tegen tuinrot.

Ondersoorten en onderstammen

De Russische bioloog Mikhail Vasilyevich Rytov beschrijft in zijn werk zeventien ondersoorten van de Antonovka-variëteit, terwijl Michurin al 26 soorten benoemt.

Ondersoort

De staatsdatabase van de "Commissie van de Russische Federatie voor het testen en beschermen van selectieprestaties" vermeldt slechts 7 hoofdondersoorten, waarvan het zinvol is om er drie hoofdsoorten uit te lichten.

Onderstammen

Antonovka wordt niet aangetroffen op zuilvormige onderstammen, hoewel pomologen hiermee blijven experimenteren.

Kenmerken van de groeiende Antonovka

Landing

Basisvoorwaarden

• De standplaats moet droog zijn; de soort houdt niet van stilstaand water. Grondwaterstanden lager dan 2,5 meter zijn ook niet ideaal, net als de oever van een open waterpartij.
• Voor het planten in het voorjaar moet de locatie vóór de winter klaar zijn, en voor het planten in de herfst 1,5 tot 2 maanden van tevoren.
• Graaf gaten van 60-70 centimeter diep en 90-100 centimeter in diameter. Meng een derde van de grond met meststof, vul de grond aan en voeg 2-3 emmers water (20-30 liter) toe. Het is een goed idee om bij het planten een beetje zand toe te voegen aan kleigrond en een kleine hoeveelheid klei aan zandgrond.
• Laat minimaal 4-6 meter ruimte tussen de bomen en wissel ze bij voorkeur af met bestuivers.
• Sla direct palen in de grond om ze vast te binden. Deze worden ongeveer 2-3 jaar na het planten verwijderd.
• Plaats de zaailingen in de gaten, bedek met aarde en schud voorzichtig om luchtbellen te verwijderen. Druk de grond licht aan, maar niet te hard. De wortelhals moet 5-7 centimeter boven het oppervlak uitsteken.
• Na het planten worden de bomen bewaterd met 20 liter water en gemulcht met mest, bij voorkeur paardenmest.

Landingsdata

Het is het beste om Antonovka in de herfst te planten, maar houd er rekening mee dat u minstens 25-35 dagen voor de eerste vorst moet plannen. De beste planttijd is daarom eind september of begin oktober, afhankelijk van uw klimaatzone. Bij het planten in het voorjaar moeten de bomen vóór eind april worden geplant, wanneer de meeste planten nog saploos zijn.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Antonovka wordt beschouwd als een zeer winterharde variëteit en heeft daarom vrijwel geen vorstbescherming nodig. Eerstejaars planten, vooral die in de herfst geplant, kunt u echter het beste in jute wikkelen of omringen met sparrentakken.

Zorg ervoor dat je de stammen en onderste takken elke herfst witkalkt om ze te beschermen tegen schimmels en ongedierte. Het is ook een goed idee om de stammen in de winter in te vetten met reuzel of vet om schade door knaagdieren te voorkomen.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Bij elke gekweekte plant moet de grond losgemaakt worden, maar deze soort heeft aanzienlijk minder aandacht nodig dan andere. In de herfst is simpelweg rond de stam graven voldoende. Het is ook verstandig om onkruid of worteluitlopers te verwijderen en afgevallen bladeren en vruchten direct te verwijderen.

Afhankelijk van het weer kun je water geven, maar het is cruciaal om niet te veel water te geven. Een goede regel is de zogenaamde tiendagenregel. Deze stelt dat als het regent, je de bomen de komende tien dagen geen water hoeft te geven. Als de natuurlijke vochtigheid in deze periode echter terugkeert, moet het watergeefschema met nog eens tien dagen worden uitgesteld.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

In het eerste jaar hoeven zaailingen niet gesnoeid te worden, maar in het tweede jaar moet je de hoofdstam met een derde inkorten en elke derde jonge tak snoeien. Leid de kroon zo dat deze niet te dicht wordt; dit zorgt voor een snellere en rijkere oogst.

Sanitaire snoei vindt plaats vanaf het derde jaar na het planten van de zaailing in de volle grond. Dit houdt in dat alle dode, zieke, droge of beschadigde takken worden verwijderd. Deze vorm van snoei kan ook helpen bij het vormen van de kroon, indien nodig: palmetvormig, liggend, spaarzaam getrapt, getrapt of spoelvormig. Het is verstandig om regelmatig, om de 4-5 jaar, verjongingssnoei uit te voeren, waarbij 2-4 volwassen takken worden verwijderd.

Rijping en vruchtzetting van Antonovka-appelbomen

Het begin van de vruchtvorming

Veel verkopers beweren dat zaailingen al 3-4 jaar na het planten in vrij grote hoeveelheden vrucht beginnen te dragen, maar dit is een marketingtruc. Tot ongeveer 6-8 jaar kun je niet meer dan 4-15 kilo appels van een boom oogsten. Gekloonde appelbomen beginnen eerder vrucht te dragen, terwijl bomen die uit zaad of op onderstammen zijn gekweekt, iets later vrucht beginnen te dragen.

Bloeitijd

Deze soort bloeit, net als andere soorten, midden tot laat. De bloei begint half tot eind mei, maar in sommige regio's kan de bloei tot begin juni aanhouden. De plant produceert grote witte bloemen, soms met een roze of lichtpaarse tint, die een sterke, karakteristieke geur verspreiden.

Vruchtvorming en groei

De groeisnelheid van deze appelboom is niet erg hoog; jonge boompjes kunnen slechts 6-8 centimeter per jaar groeien. De volledige opbrengst komt meestal pas na tien jaar. Zelfs vrij oude bomen (50-60 jaar oud) kunnen meer dan een halve ton smaakvolle appels produceren. De appels kunnen worden bewaard tot de volgende oogst.