Appelboom Alyonushka: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de appelboomsoort Alyonushka

Deze variëteit nam ooit een belangrijke plaats in in de Siberische fruitteelt, met minstens 40% van alle boomgaarden die voor de teelt ervan bestemd waren. Dit is niet verwonderlijk, aangezien de appelboom zich onderscheidt door zijn hoge winterhardheid, benijdenswaardige vroege vruchtzetting en aanzienlijke opbrengsten, ondanks zijn compacte formaat en uitzonderlijke onderhoudsgemak. Bovendien zijn de appels zo rijk aan diverse voedingsstoffen dat ze tijdens het koude seizoen veilig als een vitaminebom kunnen worden gebruikt.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten van deze variëteit zijn uniform, rond en kunnen licht afgeplat zijn, maar zijn vrij klein. Ze kunnen een maximaal gewicht van 24-40 gram bereiken, waarmee ze lijken op hun directe voorouder, de Renet. Ze hebben meestal een subtiele ribbel, maar de naad is meestal duidelijk zichtbaar.

De schil van de vrucht is glad, glanzend en vaak bedekt met een lichte olieachtige waas, lichtgoud of lichtgroengeel van kleur. De waas bedekt meer dan 85-90% van het oppervlak, met een vaag, roodachtig roze streepjespatroon dat tijdens de bewaring in de kelder intenser wordt. De chemische samenstelling van de vrucht kan worden gekarakteriseerd door de volgende indicatoren per 100 gram:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 196 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 31,2 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 10,8%.
• Pectinen (vezels) – 16,6%.
• Titreerbare zuren – 0,7%.

Het vruchtvlees van de Alyonushka-appel is sneeuwwit en krijgt zelfs na langdurige bewaring geen gele of romige kleur. De appel is grofkorrelig, sappig en mals, met een gemiddelde stevigheid en een aangenaam, krachtig aroma. De smaak van de appel wordt beschouwd als dessertachtig, evenwichtig en harmonieus, met een zoetzure ondertoon en uitgesproken kruidige tonen. Volgens professionele proeverijen scoorden de appels 4,3 punten voor uiterlijk en 4,6 punten voor smaak (uit een totaal van 5).

Appelboom Alyonushka: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De boom groeit snel, in tegenstelling tot de Minusinsky Red. Hij groeit snel, maar neemt iets af zodra de vruchtvorming begint. Hij wordt beschouwd als een middelgrote boom, hoewel het beter zou zijn om hem een ​​natuurlijke semi-dwerg te noemen. Zonder snoei bedraagt ​​de maximale hoogte van de boom slechts 2,5-3 meter.

Kroon In zijn jonge vorm is hij ovaal of rond, maar naarmate hij ouder wordt, wordt hij onvermijdelijk spreidend, doordat de takken gaan hangen. Hij heeft een gemiddelde dichtheid, vereist regelmatig snoei en produceert vrij veel blad. De takken zijn lang en naar boven gericht, maar de uiteinden hangen vaak naar beneden, waardoor ze een bezemachtige vorm krijgen. De schors is glad, bruinachtig of bruingroen. Op plekken zonder direct zonlicht kan hij een delicate olijfkleur hebben.

De appelboom draagt ​​vrucht op de groei van vorig jaar, samengestelde en enkelvoudige ringen, en vruchttakken. Het blad is lichtgroen, rond-langwerpig, ovaal, leerachtig, mat en opvallend behaard met een gekartelde, puntig toelopende rand. Het wortelstelsel is oppervlakkig, sterk vertakt en heeft al dan niet een centrale penwortel, afhankelijk van de gebruikte onderstam.

Productiviteit en bestuiving

Deze variëteit levert hoge opbrengsten op onder geschikte omstandigheden en goed microzonebeheer. De vruchtzetting begint ongeveer drie of vier jaar na het buiten planten, maar op dat moment kunt u slechts enkele tientallen aromatische vruchten oogsten.

De Alyonushka bereikt haar hoogtepunt rond de leeftijd van 11-13 jaar. Er kan dan wel 60-80 kilo appels van één boom geoogst worden.

De eerste tien jaar draagt ​​de boom jaarlijks vrucht, maar daarna om het jaar, waarbij actieve vruchtzetting wordt afgewisseld met rustperiodes. De gemiddelde periode van actieve vruchtzetting is ongeveer 50-75 jaar, waarna de vruchtzetting geleidelijk afneemt tot nul.

De variëteit is volledig zelfsteriel, wat betekent dat het essentieel is om te zorgen voor de beschikbaarheid van geschikte bestuivende appelrassen om een ​​oogst te verkrijgen. Deze moeten binnen een straal van 50-150 meter van elkaar worden geteeld, anders kunnen de honingplanten niet bestuiven. Ervaren tuinders planten boomgaarden in de buurt van bijenkorven of gebruiken mobiele bijenkorven tijdens de bloeiperiode van de appelbomen om de bijen te helpen bij hun werk.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Deze variëteit wordt beschouwd als een van de meest koudebestendige ter wereld. Tijdens tests overleefden de zaailingen ongewoon koud weer, met grondtemperaturen die daalden tot onder de -48 °C. Gedurende deze periode verloor Alyonushka slechts een derde van zijn kroon, maar herstelde zich binnen slechts een jaar volledig. Daarom maken velen gebruik van deze eigenschappen bij het planten van appelbomen, zelfs in het Verre Oosten. De bomen zijn echter niet erg bestand tegen hitte en droogte en kunnen afsterven als ze niet snel water krijgen.

SchurftAlyonushka kan snel en zwaar besmet raken met een van de meest voorkomende appelziekten. Niet alleen de bladeren, maar ook de vruchten worden aangetast. De plant is ook vatbaar voor andere infectieziekten en schimmelziekten, en plagen tasten gemakkelijk de bladeren, de vruchten en zelfs het hout aan. Daarom moeten regelmatig preventieve maatregelen worden genomen om plantsterfte te voorkomen.

Onderstammen en ondersoorten

Er is geen onderzoek gedaan naar de teelt van ondersoorten van de Alyonushka-variëteit, hoewel de bomen zelf enigszins kunnen verschillen, afhankelijk van vele externe factoren. De variëteit wordt gekweekt op vegetatieve, dwerg- en semi-dwergonderstammen; zuilvormige variëteiten bestaan ​​niet. Als u dus iets soortgelijks wordt aangeboden, is het hoogstwaarschijnlijk oplichterij. Er zijn experimenten uitgevoerd met de teelt van de variëteit als kruipende boom. Hij reageert goed op snoei, draagt ​​krachtig vrucht en wordt niet hoger dan een meter, maar produceert kleinere vruchten die een zure, scherpe smaak krijgen.

Bijzonderheden van de groei van Alyonushka

Landing

Basisvoorwaarden

• De plantlocatie voor Alenushka moet zorgvuldig worden gekozen; hij geeft de voorkeur aan zonnige, goed verwarmde plekken gedurende de dag. Het is raadzaam de bomen te beschermen tegen tocht, anders kunnen ze ziek worden. Ze gedijen het beste onder de beschutting van muren, hagen, hekken en hogere bomen.
• Bodem Vrijwel elke grondsoort is geschikt, zolang het maar geen pure klei of te zure grond is. Leem, zwarte aarde en zandleem zijn ideaal voor deze soort.
• Plant appelbomen niet in de buurt van moerassen, natuurlijke wateren of putten. Ze houden ook niet van vochtige, laaggelegen gebieden of gebieden in de buurt van grondwater. Het grondwater mag niet dieper zijn dan 2,5-3 meter, anders kunnen de wortels rotten.
• Zoals bij de meeste appelbomen moeten de gaten van tevoren worden gegraven. Idealiter gebeurt dit in de herfst, maar 2-5 weken voor het planten kan ook. Het wortelstelsel is, net als de boom zelf, vrij compact, dus gaten van maximaal 50 centimeter diep en met dezelfde diameter zijn nodig.
• Het is optimaal om ongeveer 3 meter tussen de bomen in een rij te laten, zodat de kronen niet met elkaar in conflict komen. Tussen de rijen kan 2 meter worden gelaten.
• Een laag teelaarde gemengd met humus, nitrofoska of andere meststoffen wordt op de bodem van het gat aangebracht. Vervolgens wordt drainage aangebracht, zoals grind of vermiculiet, en wordt er 20-30 liter water toegevoegd. Het gat blijft braak liggen totdat de appelbomen zijn geplant.
• Op de plantdag wordt het wortelstelsel zorgvuldig onderzocht. Alle uitgedroogde, zieke of beschadigde scheuten worden met een snoeischaar afgesneden. Vervolgens worden de scheuten 6-9 uur lang in warm water ondergedompeld.
• Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de wortelhals minimaal 4-8 centimeter boven het oppervlak uitsteekt, anders schiet de wortel vast en gaan de eigenschappen van de onderstam hopeloos verloren.
• De palen worden direct in de gaten geslagen, bij voorkeur aan de noordkant. Het is het beste om ze de eerste paar jaar te laten staan.
• Plaats de zaailingen op een drainageplatform, spreid hun wortelstelsel uit en bedek ze zorgvuldig met aarde, die u licht aandrukt. De grond rond de appelboom moet zacht zijn, niet betegeld.
• Er wordt een klein hoopje grond rondom de omtrek van de boomstam gegoten, hier wordt 20-30 liter water aan toegevoegd en het kan geen kwaad om het oppervlak te mulchen met humus of een ander geschikt materiaal.

Landingsdata

Alyonushka kan in het voorjaar geplant worden, voordat de knoppen beginnen te openen, of in de herfst, nadat de bladeren zijn gevallen en de sapstroom in de stammen is gestopt. Ervaren tuiniers geven de voorkeur aan de laatste methode, omdat ze geloven dat de overlevingskans van de zaailingen aanzienlijk zal toenemen en hun groeisnelheid aanzienlijk zal toenemen. Jonge appelbomen gekocht met gesloten wortelstelsel (in speciale zakken of potten die niet weggegooid hoeven te worden) kunnen op elk moment van de lente tot de herfst geplant worden.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Appelbomen zijn zo winterhard dat ze geen speciale vorstbescherming nodig hebben, maar het kan geen kwaad om droge bladeren, hooi en takken op de wortelzone te stapelen of wat sparrentakken te verspreiden. Als je je toch zorgen maakt, kun je de stammen omwikkelen met agrofibre, jute of zelfs dakleer, of ze omringen met stromatten, maar meestal zijn dergelijke maatregelen niet nodig.

De grootste wintergevaren voor Alyonushka zijn insecten en knaagdieren. Daarom moeten de stammen regelmatig worden gewit, bespoten met kopersulfaat en ingevet met reuzel en vet.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Onkruid wieden en worteluitlopers verwijderen wordt jaarlijks aanbevolen, maar voor deze soort is eenmaal per jaar rond de stam graven voldoende. Let wel op: doe dit voorzichtig om te voorkomen dat de wortels dicht bij de oppervlakte beschadigd raken. In de toekomst kunt u dit gebied met graszoden bedekken om het werk te vergemakkelijken.

Appelbomen kunnen en moeten water krijgen. Het is het beste om de tiendagenregel te volgen: als het langer dan tien dagen droog blijft, is het tijd om water te geven. Voor een volwassen boom is 10-20 liter water, tweemaal daags, 's ochtends en 's avonds, voldoende. Bemesting kan nu worden toegevoegd, maar doe dit pas 3-4 jaar na het planten.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De eerste vormsnoei vindt plaats in het jaar dat de boom in de volle grond wordt geplant. Hierbij wordt een derde van de lengte van alle takken en de centrale stam verwijderd. Dit moet na drie jaar opnieuw gebeuren. Droge, beschadigde of zieke takken moeten regelmatig in het voorjaar en de herfst worden verwijderd. De afgeknipte delen kunnen worden afgedicht met tuinlak of verf op waterbasis. Het is ook het beste om takken die naar binnen wijzen of verticaal uitsteken, te verwijderen.

Rijping en vruchtvorming van Alyonushka

Het begin van de vruchtvorming

Bomen beginnen al drie of vier jaar na het planten vrucht te dragen, maar deze paar dozijn appels worden waarschijnlijk niet als een volledige oogst beschouwd. Sommige bomen bloeien al in het eerste of tweede jaar, maar het is het beste om alle bloesems volledig te verwijderen, zodat de zaailingen een wortelstelsel en kroon kunnen ontwikkelen, waardoor ze sterk genoeg worden om de appels te laten rijpen.

Bloeitijd

De bloesems van de Aljonoesjka-appel beginnen in de tweede helft van mei te bloeien en duren niet lang. Wees dus voorzichtig en mis het moment niet als u van plan bent een mobiele bijenstal op te zetten. Ze zijn over ongeveer 5-6 dagen uitgebloeid en u kunt dan zonder oogst komen te zitten. De appelbloesems zelf zijn groot, met vlezige, witte of lichtroze bloemblaadjes, en hebben een heldere, krachtige geur.

Vruchtvorming en groei

Appelbomen groeien aanvankelijk zeer snel en bereiken binnen 1-2 jaar een hoogte van 1-2 meter, maar zodra de vruchten beginnen te groeien, neemt de productie sterk af. Ongeveer 6-8 jaar na aanplant kan een volledige oogst worden behaald en de bomen bereiken hun hoogtepunt pas na 10-12 jaar. Aanvankelijk dragen ze elk jaar vrucht, maar daarna om het jaar, waardoor ze een rustperiode krijgen. Eén boom kan echter 65-80 kilo geurig en heerlijk fruit opleveren.

De volledige rijping vindt plaats rond half augustus, waardoor deze appelbomen als zomerappels worden beschouwd. Ze houden stevig vast aan de takken, dus er is geen haast met de oogst. Ze zijn ook redelijk goed te transporteren. Maar net als alle zomerrassen zijn ze niet lang houdbaar. Zelfs in een goede kelder met de juiste temperatuur en luchtvochtigheid kunnen ze slechts 30-45 dagen worden bewaard. Daarna gaat de smaak achteruit en wordt het vruchtvlees los, wollig en onaangenaam. Daarom is het bij grote hoeveelheden het beste om de appels direct te verwerken tot sappen, jams, compotes en conserven.

Geef uw feedback over de winterharde Alyonushka-variëteit en deel uw ervaring en kennis met andere amateur- en professionele tuinders.