Appelboom 'Anise scarlet': kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de variëteit Scarlet Anise

Deze variëteit is een van de weinige oude die zijn populariteit vandaag de dag nog steeds heeft behouden. Hij bezit talloze goede eigenschappen die hem in Russische boomgaarden niet hebben verdrongen door nieuwere appelbomen. Hij is extreem lang houdbaar, de opbrengst is hoog en zijn milieuvriendelijkheid kan zich meten met die van veel andere variëteiten. De bomen stellen weinig eisen, hebben weinig grond, meststoffen of water nodig en zijn tolerant voor vervuiling.

De vruchten van de scharlaken anijs zijn prachtig, aromatisch en heerlijk. Ze zijn rijk aan voedingsstoffen. Ze kunnen over lange afstanden worden vervoerd en zelfs enige tijd worden bewaard in koelkast of in een gewone kelder. De nadelen zijn onder meer de kleine omvang van de appels en de vatbaarheid voor ziekten, met name schimmels. Dit ras wordt aanbevolen voor teelt op individuele boerderijen en commerciële aanplant.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten van deze anijssoort zijn doorgaans middelgroot of iets kleiner. Ze wegen 85-110 gram, soms iets groter, maar over het algemeen kleiner. De appels zijn rond, uniform, licht afgeplat langs de centrale as, vaak raapvormig en taps toelopend naar de kelk. De ribbels kunnen zichtbaar of glad zijn en er is geen naad aan de zijkant.

De schil van de vrucht is glad, glanzend, egaal en zeer glanzend. Hij is vrij dicht, sterk en elastisch, maar niet dik of broos. De primaire kleur is lichtgroen, soms lichtgeel of citroenkleurig. De blos beslaat ongeveer 65-80% van het oppervlak en varieert van scharlakenrood, felrood, donkerrood, bijna bordeauxrood of dieprood, diffuus en uniform, zonder strepen of strepen. Onderhuidse gaatjes zijn talrijk; ze zijn middelgroot, licht en duidelijk zichtbaar. Wanneer de vrucht rijp is, raakt hij bedekt met een dichte, blauwachtig-zilveren waslaag. Om de chemische samenstelling te begrijpen, is het noodzakelijk om verschillende indicatoren te onderzoeken:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 116 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 6,2 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 9,7%.
• Pectinen (vezels) – 7,8%.
• Titreerbare zuren – 0,56%.

De appels hebben een middelzwaar, fijnkorrelig vruchtvlees met een zeer aangename textuur, sneeuwwit of lichtgroen van kleur. Ze zijn sappig, knapperig, doordringend en verfrissend. De smaak wordt beschouwd als een dessertappel; ze is evenwichtig, zoetzuur en harmonieus. Volgens professionele proevers scoort de appel 4,7-4,8 van de 5 mogelijke punten.

Appelboom Anijsscharlaken: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De "wilde" voorouders van deze variëteit zorgden voor een krachtige en grote kroon. De boom wordt als hoog beschouwd en kan gemakkelijk tot 6-7 meter hoog worden, en soms zelfs tot 9-10De vorm van de boom is op jonge leeftijd meestal sterk ovaal of piramidaal, met een gemiddelde of lage dichtheid. De takken zijn middelmatig dik, gebogen, geknikt, omhoog gericht en staan ​​haaks op de geleider. Ze zijn bedekt met lichtbruine of bruine schors, glad en behaard. De appelboom draagt ​​vruchten op uitlopers en ringen.

De bladeren zijn middelgroot, afgeplat, maar kunnen licht gegolfd zijn. Ze zijn lichtgroen of groen, mat, met ruwe ribbels, een korte puntige top en fijn gekartelde, gekartelde en gekartelde randen. Het wortelstelsel is diepgeworteld en vertakt, aangepast om een ​​grote boom te dragen en vocht en voedingsstoffen in de grond op te nemen.

Productiviteit en bestuiving

Deze variëteit staat ongetwijfeld bekend om zijn hoge opbrengst.

Een enkele volwassen boomstam, volledig gevormd en in de bloei van zijn leven, kan minstens 250-300 kilo appels per seizoen opleveren. In de meest vruchtbare jaren kan dit oplopen tot 350-400 kilo..

Scharlaken anijs is volledig zelfsteriel, dus tenzij er een andere appelboom in de buurt is die tegelijkertijd bloeit, zal hij geen vruchten produceren. Daarom is het het beste om bestuivers binnen een straal van 60-120 meter te plaatsen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Appelbomen zijn goed bestand tegen vorst. In een gematigd continentaal klimaat kunnen ze temperaturen tot -27-32 °C verdragen zonder dat er schade optreedt. Als de kou echter aanhoudt, kunnen knoppen en scheuten beschadigd raken. Het is daarom niet wenselijk om de boom onvoorbereid of onbedekt te laten voor de winter. Deze variëteit is intolerant voor droogte en extreme hitte en vereist regelmatige en tijdige watergift.

De variëteit is relatief resistent tegen schurft en wordt zelden aangetast, alleen tijdens jaren met ernstige epifytotische ziekten, en dan nog meestal op de bladeren. Andere schimmelinfecties kunnen echter wel ernstig worden aangetast. Echte meeldauw – de belangrijkste vijand van de variëteit, evenals een parasitaire aantasting. Preventief spuiten moet tijdig worden uitgevoerd.

Onderstammen en ondersoorten

De boom zelf is een ondersoort en heeft geen aparte ondersoort. Hij wordt gekweekt op verschillende onderstammen, waardoor hij unieke eigenschappen en eigenschappen krijgt die vrijwel geen invloed hebben op de vrucht. De zaailingen zelf worden vaak gebruikt als onderstammen, die stabiliteit en het vermogen om voedingsstoffen in de bodem te verzamelen, waarborgen.

Kenmerken van het kweken van scharlaken anijs

Landing

Basisvoorwaarden

• Appelbomen kunnen het beste op een droge, verhoogde plek staan, waar het grondwaterpeil niet hoger dan 2 meter stijgt. Anders kunnen de wortels rotten en sterven de bomen af.
• Een zonnige, goed geventileerde plek is ook essentieel. In de schaduw gedijen anijsbomen niet; ze worden spichtig, vernauwen en gaan vaak zelfs dood. De frequentie van schimmelinfecties, die gedijen in vochtige, stilstaande lucht, hangt af van de ventilatie van het bladerdak. Het is belangrijk om hier een evenwicht te vinden, aangezien tocht ook bomen kan doden.
• Het is niet nodig om van tevoren gaten te graven; 2-3 weken voor het planten is voldoende. Idealiter zijn ze 80-90 centimeter diep en maximaal 1 meter in diameter. Voeg aarde en meststof toe aan de bodem, zorg voor drainage, geef water en laat de grond onbedekt.
• Het is het beste om zaailingen te kopen bij gerenommeerde verkopers of bij kwekerijen. Ze worden meestal volledig voorbereid geleverd om in de tuin te planten. Inspecteer de boom 's avonds, knip droge of gebroken wortels af en laat de boom 5-8 uur in water weken.
• Bij het planten moet de entplaats, de wortelhals, minimaal 8-12 centimeter boven het oppervlak blijven om te voorkomen dat de wortels hoger groeien. Anders gaan de eigenschappen van de onderstam verloren.
• Palen of trellis worden direct bij het graven van de gaten ingegraven. Als ze ook aan de noordkant worden geplaatst, beschermen ze de bomen in de winter tegen vorst en koude wind.
• Plaats de boom met zijn wortelstok op een drainagepaal, richt de scheuten recht, bestrooi met aarde (van de bovenste laag), stamp licht aan en geef water, mulch het oppervlak met gehakseld gras of zaagsel, compost, mest, humus.

Landingsdata

Bomen zijn kwetsbaarder dan de oorspronkelijke soort en minder vatbaar voor vorst, vooral als de vorst lang aanhoudt. Het is belangrijk om jonge appelbomen direct na het planten te vermijden om te bevriezen. Plant ze daarom het beste in het voorjaar, eind maart of begin april. Tegen die tijd is de grond volledig opgewarmd en is de kans op vorst minder groot. In warme, gematigde streken kunnen bomen eind september of begin oktober geplant worden, nadat de bladeren zijn gevallen.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Om bomen, vooral jonge, voor de winter te beschermen, kunnen ze volledig worden ingepakt in agrofibre of zeildoek, zoals een tent. Dit is echter niet voldoende voor grote, volwassen bomen. In plaats daarvan kunnen de stammen worden omwikkeld met beschikbare materialen en kan het wortelgebied worden bedekt met sparrentakken, stro of opgestapeld met aarde. Uiteraard moet dit alles volledig worden verwijderd voordat de sapstroom in het voorjaar door de stammen begint te stromen.

Bomen witkalken met kalk is effectief tegen insecten en verbetert het uiterlijk van de tuin aanzienlijk. Ter preventie worden commercieel geproduceerde pesticiden, verkrijgbaar in tuincentra, aanbevolen. Om te voorkomen dat hongerige hazen en andere knaagdieren de bast en de jonge, tere scheuten in de winter opeten, kunt u de stammen insmeren met reuzel, talk, vet, stookolie of diverse andere commercieel verkrijgbare producten.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Het gebied rond appelbomen moet twee keer per jaar worden omgespit. In het vroege voorjaar wordt de grond losgemaakt om te zorgen voor voldoende vocht en zuurstoftoevoer naar de wortels. In de herfst wordt het gebied ontdaan van afval, afgevallen bladeren en rottend fruit, en wordt de grond opnieuw bewerkt. Tijdens het groeiseizoen kan de bovenste laag grond voorzichtig worden omgewoeld met een schoffel of houweel. In de loop der jaren kan het gebied worden ingezaaid met kruiden of gewoon gazongras. Dit zorgt voor natuurlijke beluchting en onderdrukt onkruidgroei.

Appelbomen krijgen tien dagen water. Dit betekent dat je, als het tien dagen niet heeft geregend, water kunt geven (25-40 liter per stam, twee keer per dag). Dit schema kun je de eerste 8-10 jaar aanhouden. Volwassen bomen kunnen minder vaak water krijgen, 5-8 keer per seizoen als het niet regent. Het is handig om meststof te verdunnen met water en dit langs de kroonrand aan te brengen, wat ongeveer overeenkomt met het gebied dat door de wortels wordt ingenomen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De boom is niet gevoelig voor overmatige dichtheid, dus na de eerste snoei in het jaar van aanplant heeft de tuinier niet veel werk. Het is belangrijk om de natuurlijke vertakking te behouden en takken te verwijderen die geen functie hebben, dat wil zeggen takken die geen vrucht dragen (die naar binnen groeien of verticaal omhoog steken). De optimale vorm voor deze boom is schaars, bekervormig of schaars gelaagd.

Vergeet de hygiënische snoei niet. Verwijder in de herfst alle gebroken en droge scheuten om te voorkomen dat ze onnodig sap uit de boom wegzuigen. Het is belangrijk om de snedes na het snoeien af ​​te dichten om de belasting van de boom te verminderen. U kunt... tuin var, klei, verf op olie- en waterbasis, of op zijn minst gewone grond.

Rijping en vruchtvorming van scharlaken anijs

Het begin van de vruchtvorming

Anijsappels beginnen ongeveer 4-5 jaar na het planten vruchten te dragen. Verwacht geen overvloedige oogst, maar je kunt wel een paar kilo appels krijgen. De grootste vruchten rijpen aan jonge bomen en bereiken een gewicht van 100-140 gram, maar worden daarna merkbaar kleiner.

Bloeitijd

Scharlaken anijs heeft een gemiddelde bloeitijd. De bloei begint begin, half of zelfs eind mei, afhankelijk van de groeiregio en de weersomstandigheden. De bloemen zijn groot, dicht begroeid met takken en hebben een sterke, aangename geur. Ze zijn bekervormig en bestaan ​​uit langwerpige, holle bloemblaadjes van lichtgroen of sneeuwwit.

Vruchtvorming en groei

Bomen groeien zeer snel en bereiken een hoogte van 45-70 centimeter per jaar. Naarmate het vruchtseizoen nadert, stopt deze snelle groei, maar de appelboom groeit nog steeds 35-45 centimeter. Tot de boom volledig volgroeid is, draagt ​​hij jaarlijks vruchten. Rond het 8e of 9e jaar is de oogst volledig, maar er zijn ook vruchtcycli. De vruchten worden kleiner, maar dit heeft geen invloed op de smaak.

Appels rijpen in verschillende regio's anders. In de Boven-Wolga worden ze bijvoorbeeld beschouwd als winterappels, terwijl ze in de Beneden-Wolga een zomerras zijn dat eind augustus of begin september geoogst kan worden. Het is het beste om ze direct te plukken nadat ze rijp genoeg zijn om te verkopen, wat te zien is aan een dikke waslaag; anders kunnen ze eraf vallen. Appels kunnen het beste in kratten worden vervoerd in plaats van los. Ze zijn niet erg lang houdbaar, ongeveer 45-60 dagen in een speciale koelkast. In een kelder is scharlaken anijs maximaal een maand houdbaar.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Scarlet Anis, zodat ook een beginnende tuinier nuttige informatie uit de eerste hand kan krijgen.