Bryanskoye appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Kleur	Rood
Rijpingsseizoen	Herfst
Grootte van appels	Groot
Smaak	Zoet en zuur
Kroontype	Gemiddelde boomhoogte
Houdbaarheid	Gemiddelde houdbaarheid
Sollicitatie	Voor recycling , Vers
Winterhardheid	Hoge winterhardheid
Vruchtleeftijd	Tot 5 jaar

Geschiedenis van oorsprong en groeiregio's

Groeiregio's

Middenzone.
Krim.
Ten zuiden van Rusland.
Noord-Kaukasus.
Enkele noordelijke regio's.
Moskou en de regio Moskou.

Oorsprong

In 1987 werd het Al-Russische Lupine Onderzoeksinstituut opgericht bij het Regionaal Landbouwexperimenteel Station van de deelstaat Brjansk. In de fruitteeltafdeling, op een proefstation in de buurt van Brjansk, werd een nieuw appelras ontwikkeld, genaamd Brjanskoje. De selectie maakte gebruik van het toen al bekende ras Pobeditel en de hybride complexvorm SR0523. De officiële auteur is de Russisch-Sovjetwetenschapper en plantenveredelaar Alexander Ivanovitsj Astakhov.

Het V.R. Williams Federal Scientific Center for Crops and Insemination diende in 1993 officieel een aanvraag in voor registratie van het ras. Het duurde echter geruime tijd voordat de aanvraag werd beoordeeld en goedgekeurd. Het ras Bryanskoye werd in 2001 officieel opgenomen in het staatsregister en vervolgens bestemd voor de regio's Centraal en Wolga-Vjatka.

Beschrijving van de Bryanskoye-variëteit

De boom, die in de uitgestrekte provincie Brjansk groeit, is opmerkelijk vanwege zijn vermogen om zich aan te passen aan een breed scala aan omgevingsomstandigheden. Hij verdraagt gemakkelijk temperatuurschommelingen in de winter, van langdurige dooi tot strenge, bittere vorst, evenals de vochtigheid en hitte in de zomer. Brjansk draagt al heel vroeg vruchten en heeft geen bestuivers, speciale verzorging, frequent water geven of bemesten nodig.

De appels zijn werkelijk prachtig, heerlijk en sappig, met een kenmerkend aroma. Ondanks de korte houdbaarheid en de geringe weerstand tegen vruchtrot, worden de bomen aanbevolen voor zowel commerciële boomgaarden als kleine moestuinen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchtgrootte varieert van middelgroot tot groot, met een gewicht van 140-170 gram, en soms zelfs 250-300 gram. Sommige tuinders melden dat ze één exemplaar hebben gekweekt met een gewicht van zelfs 400-450 gram, maar dit vereist enige inspanning. De vrucht is rond of breed geribbeld en kan langs de centrale as licht afgeplat zijn.

De huid is dicht, maar vrij dun en kwetsbaar, en barst gemakkelijk bij beschadiging of beten. Ze is glad en glanzend. Ze is over het algemeen groenachtig of groengeel van kleur. De blos is dik of middeldik, vaag en gevlekt, roodachtig roze, karmijnrood of zelfs scharlakenrood, en bedekt 45-90% van het oppervlak. Onderhuidse puncties zijn zeldzaam; ze zijn klein maar licht, waardoor ze goed zichtbaar zijn. De chemische samenstelling is het gemakkelijkst te beoordelen aan de hand van de volgende indicatoren:

P-actieve stoffen – 296 milligram.
Ascorbinezuur (vitamine C) – 10,9 gram.
Suiker (fructose) – 8,7%.
Titreerbare zuren – 0,44%.
Pectinen (vezels) – 11,2%.

Het vruchtvlees heeft een aangename textuur, is fijnkorrelig, sappig, middelhard en vrij sappig. De appels hebben een kenmerkende dessertachtige zoetzure smaak, met een uitgesproken zoetheid en citroenachtige zuurheid, en een krachtig aroma. Professionals geven deze appels een smaakscore van 4,8-4,9 uit 5.

Bryanskoye appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Er wordt aangenomen dat de Bryanskoye-variëteit middelgroot, hoewel hij zonder snoei gemakkelijk 6-8 meter hoog kan wordenDe kroon is ovaal of zelfs piramidaal in de beginfase, maar kan met de jaren rond, breed ovaal of zelfs spreidend worden. De takken zijn recht, vrij lang en dun, omhoog gericht en steken bijna loodrecht uit de stam. De scheuten zijn bedekt met een gladde, groene of groenbruine schors zonder beharing, die bruin verkleurt en kan barsten, splijten of afbrokkelen.

De bladeren zijn groen, donkergroen, soms smaragdgroen, groot, dicht, afgeplat, ovaal-langwerpig, rond, leerachtig, glanzend en licht gerimpeld. De bladpunt is kort en puntig en de bladranden zijn gekarteld, gekarteld en kunnen licht golvend zijn. Het wortelstelsel is meestal vezelig, sterk vertakt en goed uitgegraven, aangepast aan de zoektocht naar voedingsstoffen en vocht.

Productiviteit en bestuiving

Deze boom wordt niet alleen gewaardeerd om zijn vroege vruchtzetting, maar ook om zijn goede vruchtbaarheid. Deze boom is het hele jaar door vruchtbaar en neemt geen rustpauzes.

Ervaren tuinders in Brjansk kunnen per seizoen 250-300 kilo aromatisch fruit oogsten van één volwassen appelboom, en soms zelfs meer in gunstige jaren. Het record staat op 610 centen per hectare..

Een bijzonder voordeel van de appelboom is zijn volledige zelfbestuiving. Om de oogst te maximaliseren, is het niet nodig om verschillende appelrassen tussen de bomen te planten. Zelfs als er geen andere appelbomen in de buurt staan, zelfs niet op kilometers afstand, zal de vrucht overvloedig aanwezig zijn. Maar indien mogelijk, en bestuivers van buitenaf zich er niet mee bemoeien, kunt u de bomen tijdens de bloei besproeien met suikersiroop en mobiele bijenstanden gebruiken om te helpen bij het planten.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Bryanskoye is zeer vorstbestendig, en bovendien bestand tegen plotselinge temperatuurschommelingen in een korte periode. De bomen kunnen temperaturen tot -35-37 °C verdragen. Het is echter ook aan te raden de bomen niet te bedekken voor de winter en zich er goed op voor te bereiden. Als u dit tijdig en regelmatig doet, zult u geen problemen ondervinden bij de teelt van deze variëteit.

Het ras vertoont een matige tot hoge ziekteresistentie, maar is volledig immuun voor schurft. De code bevat het Vm-gen en polygenen die appelbomen beschermen tegen schurft. Dit is een ander belangrijk voordeel van het ras, dat tuinders in ons land en daarbuiten aantrekt.

Onderstammen en ondersoorten

Bryanskoye wordt gekweekt op verschillende onderstammen, die elk licht afwijkende eigenschappen aan de oorspronkelijke variëteit geven. Er zijn echter ook drie belangrijke ondersoorten die het vermelden waard zijn.

Ondersoort	Bijzonderheden
Roze	Deze variëteit wordt beschouwd als een hoogproductieve ondersoort, die bijzonder goed bestand is tegen extreme weersomstandigheden. Hij produceert vruchten van 150-200 gram met een diffuse rozerode blos. Ze rijpen iets later, in de vroege herfst, en zijn 2-3 maanden houdbaar.
Gouden	Naast de hierboven genoemde hoofdondersoorten is deze variëteit ontwikkeld met behulp van Delicious Golden en Antonovka. Dit maakt hem nog vorstbestendiger. De vruchten wegen doorgaans 180-240 gram, zijn gelijkmatig van formaat en plat. De blos is ofwel volledig afwezig of verschijnt als lichte, doorschijnende goudoranje vlekken.
Aloë	Deze onderscheidt zich van de vorige variëteit door zijn iets grotere vruchten, een ronde, langwerpige vorm en een helder karmijnrode, scharlakenrode of felrode, doorlopende, wazige blos die 85-95% van het oppervlak bedekt. Het vruchtvlees is wit en heeft een dichte, sappige textuur. Hij rijpt eind augustus en is 21-30 dagen houdbaar in een speciale koelkast.

Kenmerken van de groeiende Bryansk

Landing

Basisvoorwaarden

Om deze variëteit te planten, kiest u een plek die de hele dag in de volle zon staat. In de schaduw groeien bomen slecht, worden ze zwak, produceren ze weinig fruit of bloeien ze helemaal niet.
Het is raadzaam om appelbomen te voorzien van voldoende ventilatie in de kroon. De plantplaats moet daarom ook goed geventileerd zijn.
De grondwaterstand mag niet hoger zijn dan 2,2-2,4 meter, anders bereikt de boom het grondwaterpeil en begint hij van onderaf te rotten. Uiteindelijk zal hij waarschijnlijk sterven, omdat hij op hoge leeftijd extreem moeilijk te verplanten is.
Goed vochtige leem of zandleem, luchtige podzolgrond, verdund met rivierzand zijn de beste opties voor Brjansk.
Plantgaten moeten 5-8 maanden vóór het verplanten van de bomen in de volle grond worden voorbereid. Graaf hiervoor gaten van 60-70 centimeter diep en tot 1 meter in diameter. Voeg op de bodem grond toe, verdund met humus, fosfor-kaliummeststoffen, turf, houtas en kippenmest. Voeg vervolgens een hoopje drainagemateriaal van 10-12 centimeter toe, bewater het hele gat met 45-60 liter water en laat het buiten staan.
De bomen zijn vrij groot en hun wortelstelsel komt ongeveer overeen met de grootte van hun kroon. Daarom is het raadzaam om 5,5-6 meter tussen de gaten te laten, en 6-7 meter tussen de rijen kan handig zijn.
Het is onmogelijk om dieper te gaan wortelhals zaailing, vooral als het nodig is om de eigenschappen van de onderstam te behouden.
Plaats de zaailing verticaal in het midden van het gat en spreid de wortels langs de drainagehelling. Bedek met aarde, stamp de grond met de hand aan en geef 35-40 liter water. Om vocht vast te houden en onkruidgroei te voorkomen, kunt u het oppervlak mulchen met grasmaaisel, stro of zaagsel.

Landingsdata

Appelbomen kunnen zowel in het voorjaar als in de herfst geplant worden. In het eerste geval is het het beste om te wachten tot de grond volledig is opgewarmd, wat meestal eind maart of begin april gebeurt. Het belangrijkste is om te wachten tot de knoppen nog niet zijn begonnen te groeien, maar ook tot er geen nachtvorst meer is geweest. In het laatste geval wacht je tot de bladeren zijn gevallen, rond september of oktober. De eerste vorst zou minstens 3-4 weken moeten duren.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Standaard vorstbeschermingsmaatregelen zijn voldoende. In zeer barre klimaten kunt u daarom grond op de wortels stapelen en deze afdekken met strobalen, hooimatten of sparrentakken. Stammen kunnen gemakkelijk worden omwikkeld met dakleer, zeildoek, jute of zeildoek; jonge bomen kunnen worden omwikkeld met een bolvormige wikkel.

Behandel de boomstammen twee keer per jaar, in het vroege voorjaar en de late herfst, met witte kalk. Dit voorkomt dat insecten zich nestelen in de scheuren in de bast. Om knaagdieren te weren, kunt u de stammen insmeren met gesmolten dierlijk vet, stookolie of smeermiddel.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

In het begin, als de bomen nog jong zijn, is het verstandig om er twee keer per jaar omheen te spitten en 10-15 keer per seizoen te schoffelen. Dit maakt de grond los, waardoor zuurstof de wortels kan bereiken. In de loop der jaren kunt u dit echter minder vaak doen, ongeveer met de helft. Als u hier geen energie of tijd voor heeft, kunt u de stam in het 10e tot 14e jaar bekleden met graszoden of aromatische, zelfzaaiende kruiden zaaien, zoals dille, peterselie, munt of marjolein.

Brjansk heeft, vooral als het jong is, water nodig tijdens droge periodes. U kunt elke twee tot drie maanden water geven en de watergift afstemmen op de natuurlijke neerslag. Indien mogelijk kunt u druppelirrigatie gebruiken.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Bomen komen doorgaans uit de kwekerij met een goed gevormde kroon, vaak dun begroeid. Het is het beste om deze gewoon te onderhouden, om zo nuttige vertakking te stimuleren en schadelijke vertakking te voorkomen. Alle takken die naar binnen groeien of verticaal uitsteken, moeten worden gesnoeid.

Sanitair snoeien kan gedurende het hele groeiseizoen worden uitgevoerd, waarbij zieke, droge of gebroken scheuten direct worden verwijderd. De afgesneden plekken (wonden) worden gedicht met tuinpek of in ieder geval moerasgrond.

Bestuiversoorten

James Grieve.
Ik durfde.
Melba.
Mantet.
Honingcrumble.
Map.

Voortplanting

Wortelen.
Niertransplantatie.
Stekken.
Groeien uit zaad.

Ziekten en plagen

Bacteriële brandwond.
Echte meeldauw.
Cytosporose.
Groene bladluis.
Fruitmot.
Bladroller.
Meidoorn.

Rijping en vruchtvorming van Bryansk

Het begin van de vruchtvorming

Het ras begint zeer snel vruchten te dragen. Al in het derde of vierde jaar na aanplant kan het enkele kilo's heerlijke en aromatische appels produceren. Indien geënt snijden aan een volwassen boom, dan kun je het jaar na het enten al vruchten krijgen.

Bloeitijd

De Bryanskoe-boom begint half mei te bloeien, maar de bloeitijd kan enigszins variëren. Zo bloeit de boom later bij koud en vochtig weer, en eerder bij koud weer. Hij draagt grote, prachtige, schotelvormige, sneeuwwitte bloemen, soms met een lichtroze ondertoon, en verspreidt een krachtige, kruidige geur.

Vruchtvorming en groei

Onder geschikte omstandigheden groeien de bomen zeer snel en bereiken ze een hoogte van 45-60 centimeter per jaar, of zelfs meer. Jonge zaailingen bereiken snel hun volledige grootte en beginnen in het vierde tot zevende jaar te vertragen. Ze verhogen geleidelijk hun productiviteit en produceren elk jaar steeds grotere hoeveelheden appels. Een volledige oogst kan al in het negende tot tiende jaar na aanplant worden behaald.

Appels rijpen half tot eind september en worden daarom beschouwd als laat-herfst- of voorwinterappels. Ze houden goed stand aan de takken en kunnen gemakkelijk tot de vorst hangen. Ze zijn echter niet erg lang houdbaar. In een speciale koelkast blijven ze maximaal 2-3 maanden goed zonder kwaliteitsverlies, en soms zelfs korter.