Isaev's Dessert Appelboom: Variëteit Kenmerken en Verzorging

Beschrijving van de Dessert Isaev-variëteit

Deze middelgrote, maar zeer vruchtbare boom wordt beschouwd als vroegrijp. De resulterende variëteit is zeer productief en zelfs vroegdragend, perfect voor wie niet kan wachten. De bomen zijn winterhard, stellen weinig eisen en hebben een goed aanpassingsvermogen aan de omgeving. Ze zijn vrij compact, maar om recordresultaten te behalen, is zorgvuldige snoei noodzakelijk, omdat ze de neiging hebben te dicht te groeien.

De vruchten zijn aantrekkelijk, met aantrekkelijke, rozebruin gestreepte zijkanten. Ze zijn smakelijk en aromatisch, gemakkelijk te vervoeren, zelfs over lange afstanden, en redelijk goed te bewaren, zij het kort, in een gewone kelder. Nadelen zijn de neiging van de vruchten om te vallen en de noodzaak tot zorgvuldig snoeien, anders worden de vruchten kleiner. Deze variëteit wordt aanbevolen voor de teelt in privétuinen en wordt soms gebruikt als commerciële variëteit voor de productie van sap en andere producten.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn middelgroot tot iets groter dan gemiddeld en wegen 120-170 gram, zelden iets groter. Ze zijn rond of afgerond-kegelvormig, raapvormig, afgeplat aan de bladsteel en langwerpig aan de kelk. De ribbels zijn licht zichtbaar, maar de vruchten zijn over het algemeen glad, uniform, symmetrisch en zonder zijnaad.

De Dessert Isaev heeft een dunne, delicate schil die glad is, maar toch vrij stevig, sterk en elastisch. Hij is glanzend en glanzend, en wanneer hij volledig rijp is, raakt hij bedekt met een blauwachtige of zilverachtige waslaag. De basiskleur van de schil is groengeel of diepgeel, soms met een vleugje lichtgroen. De blos bedekt minstens 45-60% van het oppervlak. Hij is gestreept, gevlekt of gespikkeld, en rood of karmozijnrood van kleur. Onderhuidse gaatjes zijn talrijk, maar ze zijn klein, licht, groengrijs en nauwelijks zichtbaar. De chemische samenstelling kan worden bepaald met behulp van de volgende gegevens:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 232 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 10,4 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 11,9%.
• Pectinen (vezels) – 10,2%.
• Titreerbare zuren – 0,49%.

De dessertappel heeft vrij dicht, fijnkorrelig vruchtvlees met een zeer aangename consistentie. Hij is niet stekelig, zeer mals, smelt in de mond, sappig, licht knapperig en heeft een krachtig, kenmerkend aroma. De smaak wordt als harmonieus, evenwichtig en dessertachtig ervaren; hij is zoetzuur, met een vleugje kruiden en een uitgesproken zuurheid in de nasmaak. Professionele proevers geven de appel 4,4-4,6 van de 5 sterren voor smaak en uiterlijk.

Isaev's Dessert Appelboom: Kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Bomen worden over het algemeen als middelgroot geclassificeerd. Ze worden maximaal 4-4,5 meter lang. Ongeveer, indien niet gesnoeid. Tuinders beperken de stam over het algemeen tot 3,5-4 meter voor gemakkelijke oogst en onderhoud. De kroonvorm is in de jonge jaren meestal ovaal, maar wordt naarmate de boom ouder wordt rond, soms bolvormig, en kan spreidend of zelfs hangend zijn. De boom is gevoelig voor overmatige groei en vereist regelmatige, correcte snoei. De scheuten staan ​​haaks op de hoofdstengel; ze zijn lang, recht en slank, bedekt met bruine of roodbruine, soms bruine, schors. De vruchtzetting is gemengd.

Het blad is ovaal of eivormig, langwerpig, middelgroot of klein, dicht en leerachtig. Het is glad en heeft een lichte matte glans, met grove ribbels, een lange, puntige, gedraaide punt en fijn gekartelde, gekartelde randen. Het wortelstelsel is uitgebreid, goed vertakt en aangepast aan de zoektocht naar water en voedingsstoffen.

Productiviteit en bestuiving

Het ras staat bekend om zijn hoge opbrengst, vooral in vergelijking met noordelijke appelbomen met compacte kroongroottes.

Een volwassen Dessert Isaev-boom kan jaarlijks ongeveer 100-140 kilo aan geurige en prachtige vruchten produceren..

De variëteit is zelfbestuivend en zelffertiel, dus er zijn geen externe bestuivers nodig. Veel tuinders melden echter dat geschikte appelbomen binnen een halve kilometer de opbrengst aanzienlijk verhogen, tot wel 15-35%. Het gebruik van mobiele bijenstanden voor het planten van fruit is altijd een goed idee, en ze zouden ook voor Isaev's Dessert geen kwaad kunnen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Appelbomen onderscheiden zich door hun uitstekende weerstand tegen lage temperaturen, inclusief plotselinge temperatuurschommelingen en -veranderingen. Ze verdragen vorst tot -35-37 °C vrij gemakkelijk en ondervinden vrijwel geen schade. Als het koude weer te lang aanhoudt, kunnen de knoppen licht bevriezen, maar deze herstellen zich zeer snel. De stam is iets gevoeliger voor droogte en heeft water nodig.

De variëteit is zeer resistent tegen schurft en een aantal andere appelziekten, hoewel hij geen genetische immuniteit heeft. Hij wordt zelden ziek en de schade betreft vooral de bladeren, hoewel de appels wel gegeten en verwerkt kunnen worden. Hoewel parasieten zelden de stam aantasten, zijn preventieve behandelingen nog steeds noodzakelijk.

Onderstammen en ondersoorten

Isaev's Dessert heeft geen eigen ondersoort, hoewel hij op verschillende onderstammen wordt gekweekt. De meest populaire zijn dwerg- en semi-dwergvariëteiten, die een nog compactere kroon mogelijk maken en minimale ruimte in de tuin innemen. Dit heeft geen noemenswaardige invloed op de vruchtkwaliteit. Er is geen zuilvormig ras. kruipend kan worden gemaakt door takken aan in de grond geslagen palen vast te binden en de centrale geleider door te knippen.

Kenmerken van het kweken van Dessert Isaev

Landing

Basisvoorwaarden

• Het is het beste om voor deze variëteit een plek te kiezen waar de kroon het grootste deel van de dag volle zon krijgt, zonder schaduw, vooral wanneer de jonge bomen groeien en zich stevig vestigen. In de schaduw groeit de woestijnboom slecht, traag en weigert vaak te bloeien of vrucht te dragen.
• Ventilatie van de kroon is cruciaal voor deze soort; stilstaande lucht in de takken is ongewenst, omdat dit ziektes veroorzaakt. Tocht is ook ongunstig voor de boom; evenwicht is cruciaal.
• Appelbomen moeten worden geplant op plekken waar het grondwaterpeil niet hoger is dan 2 meter boven het oppervlak. Anders kunnen de bomen het oppervlak bereiken en rotten. Plant geen appelbomen in moerassen of weilanden in uiterwaarden, in de buurt van meren en rivieren, beken of vijvers; zelfs een ondiepe put kan een slechte buur zijn.
• Het is een goed idee om plantgaten van tevoren te graven. Laat ze minstens 4-5 weken rusten om te voorkomen dat de wortelstokken verbranden door meststoffen. Graaf gaten van 60-70 centimeter diep en tot 1 meter in diameter, voeg minerale en/of organische meststof toe aan de bodem, dek het hele gat af met een drainagelaag en vul het met water (25-40 liter).
• U kunt ongeveer 3-4 meter tussen de bomen aanhouden, maar het is raadzaam om ook tussen de rijen bomen eenzelfde afstand aan te houden.
• Steek direct palen, planken of trellis in de gaten om de zaailingen te ondersteunen. Het is het beste om ze aan de noordkant van de stam te plaatsen voor extra bescherming tegen koude winterwinden.
• Het is raadzaam om zaailingen alleen te kopen bij gerenommeerde verkopers of kwekerijen, omdat ze op wilde planten lijken. De entplaats moet duidelijk zichtbaar zijn en de schors erboven en eronder moet qua kleur en textuur verschillen.
• Inspecteer de boom voor het planten en knip alle verdroogde, rotte of gebroken scheuten af. Week de wortelstokken enkele uren in water om de groei te versnellen.
• Zet de boom op een drainageoppervlak, spreid de wortels met de hand uit en bedek ze met aarde, waarbij u de grond laag voor laag aandrukt. Geef de appelbomen 45-60 liter water en mulch beschikbare materialen, zelfs gemaaid gras.

Landingsdata

Deze makkelijke en veerkrachtige soort kan zowel in het voorjaar als in de herfst geplant worden. De overlevingskansen van zaailingen zijn op elk moment ongeveer gelijk, maar vorst moet vermeden worden voordat de bomen gestopt zijn met sapstromen of beginnen te bloeien. Dit kan knoppen en zelfs scheuten beschadigen, hoewel het herstel zeer snel verloopt.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

De Isaev-woestijnboom heeft in de meeste delen van ons land geen winterverblijf nodig. In de meest barre streken is het echter een goed idee om jonge bomen met een tent af te dekken. Anders kunt u de stammen omwikkelen met dakleer, jute of andere beschikbare materialen. U kunt sparrentakken op de wortelzone stapelen, aarde opstapelen of strobalen of hooimatten over de wortels strooien.

Om te voorkomen dat knaagdieren de bast en jonge takken in de winter beschadigen, worden de stammen ingesmeerd met vet, gesmolten dierlijk vet, stookolie of andere onaangenaam ruikende stoffen. Om te voorkomen dat insecten zich in de scheuren in de bast nestelen, wordt de bast witgekalkt met kalk, een dikke, geconcentreerde oplossing, tot een hoogte van ongeveer 1-1,2 meter.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Bomen hebben een uitgebreid wortelstelsel, waarvan sommige zich ondiep en vlak onder de oppervlakte uitstrekken, dus graven moet voorzichtig gebeuren. Het beste is om dit twee keer per jaar te doen: in de late herfst en het vroege voorjaar. Volgroeide bomen hoeven helemaal niet uitgegraven te worden als u kruiden of gras rond de stam zaait voor natuurlijke beluchting. Vergeet niet om onkruid, afval, rottende bladeren of fruit onder de boom te verwijderen.

Bomen hebben water nodig, vooral als ze jong zijn en nog in ontwikkeling. Een goede regel om te volgen is de 10-dagenregel. Dit betekent dat je water moet geven als er tien dagen geen neerslag is gevallen. Als het regent, tel dan tien dagen vanaf die datum en geef opnieuw water. Meststoffen worden verdund met water, waardoor ze gemakkelijker te verspreiden zijn en beter door de wortels worden opgenomen. Zorg ervoor dat je na elke waterbeurt, de volgende dag, de grond losmaakt om te voorkomen dat deze verdicht raakt.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De snoei begint in het eerste jaar na aanplant, tenzij de boom al in de kwekerij is gesnoeid. Vervolgens wordt de centrale stam met een derde teruggesnoeid en worden alle zijscheuten verwijderd, waardoor er slechts twee of drie takken op verschillende hoogtes en ver uit elkaar overblijven. Deze takken vormen de skelettakken. Daarna is twee keer per jaar snoeien nodig om te voorkomen dat de boom te groot wordt. De optimale vorm is een spaarzame, trapsgewijze groei.

Sanitair snoeien houdt in dat alle zieke, dode of gebroken scheuten worden gesnoeid. Dit gebeurt vaker in de herfst en minder vaak in de lente, maar dit kan naar behoefte worden aangepast. Het verwijderen van te dichte scheuten, kruisende scheuten of scheuten die verticaal of naar binnen groeien, kan zowel in de lente als in de herfst worden gedaan; het maakt geen verschil. De afgesneden delen moeten worden afgedicht om de belasting van de boom te verminderen.

Rijping en vruchtvorming van de Dessert Isaev

Het begin van de vruchtvorming

Knoppen kunnen al in het eerste jaar aan de boom verschijnen, maar het is niet raadzaam om ze te laten bloeien. Dit zijn waarschijnlijk steriele bloemen en zullen geen vruchten produceren. De eerste oogsten kunnen al in het derde of vierde jaar worden geplukt, zodra de boom voldoende blad heeft verzameld. Houd er rekening mee dat Isaev's Dessertnoe jaarlijks een bloeicontrole nodig heeft, waarbij tot 35-50% van de vruchten moet worden verwijderd. Anders worden de vruchten elk jaar kleiner tot ze de grootte van een kers hebben bereikt en verdwijnen ze vervolgens helemaal.

Bloeitijd

De overvloedige, weelderige bloei begint in één keer en duurt ongeveer 14-16 dagen. In de meeste gebieden begint de bloei half mei, maar in de meest noordelijke regio's of na een lange, koude winter kan het iets later zijn. De bloemen zijn prachtig, sneeuwwit, groot, met delicate, mooie en lichte bloemblaadjes, intens geurend en bedekken alle takken dicht.

Vruchtvorming en groei

Bomen van deze variëteit kunnen minstens 35-50 centimeter per jaar groeien, en soms zelfs meer. Ze groeien sneller voordat ze vrucht dragen, en nemen dan iets af. Ze dragen op dezelfde manier meer vrucht. Rond het 10e tot 12e jaar zijn de oogsten volgroeid en zullen dat de komende 50 jaar of langer blijven, mits goed verzorgd en gesnoeid.

Dessertappels rijpen rond de middelste of tweede helft augustus, vrij vroeg. Zodra de blos dieper wordt en een waslaagje duidelijk zichtbaar wordt op het oppervlak, is het fruit klaar om te plukken. Het is het beste om dit snel te doen, voordat het fruit op de grond valt. Appels kunnen zonder veel moeite worden vervoerd en verwerkt, maar ze kunnen maximaal 25-45 dagen in een kelder worden bewaard, en tot 60 dagen in een speciale bewaarplaats. koelkast.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Isaev Dessert, zodat ook een beginnende tuinier nuttige informatie uit de eerste hand kan verkrijgen.