Makovetsky-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Makovetsky-variëteit

Landschapsarchitecten waren meteen verliefd op deze appelboom. Hij is onderhoudsarm, heeft geen speciale meststoffen of frequente watergift nodig en is bestand tegen lage temperaturen en intense zomerhitte. Hij groeit even goed in afgelegen tuinen als in de sterk vervuilde omgeving van moderne steden. De boom ziet er niet alleen tijdens de bloei, maar ook in andere periodes van het jaar zeer aantrekkelijk uit.

De overvloedige vruchten van Makovetsky zijn een lust voor het oog. Ze hangen in pittoreske trossen aan de takken en vallen soms pas in het voorjaar af. Bovendien zijn de appels ook prima eetbaar. Ze worden vers gegeten, verwerkt tot compote, gedroogd tot gekonfijt fruit en gebruikt voor het maken van jam en conserven. Deze variëteit wordt aanbevolen voor sierbeplanting en kan worden gebruikt voor het maken van geïmproviseerde bonsai, pittoreske bogen, hagen en leibomen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn klein tot zeer klein, met een diameter van 0,5-3 centimeter, soms zelfs 5. Ze kunnen 4-15 gram wegen, soms zelfs 25-35 gram. De appels zijn over het algemeen middelgroot tot kleiner dan gemiddeld, symmetrisch, rond, maar vaker rond-langwerpig, langwerpig of licht cilindrisch. Ze zijn glad, met lichte ribbels en gladde stelen, rood van kleur, lang en dun.

De schil is dicht, soms zelfs hard, dik, elastisch en duurzaam. Hij is glad en glanzend en kan tijdens de rijping een dichte waslaag ontwikkelen. De primaire kleur is geel of geelgroen, maar deze wordt volledig verborgen door de diepe blos. Dit geeft appels hun rode, kastanjebruine, bietkleurige of paarse uiterlijk. Onderhuidse vlekken zijn donkergrijs of grijsgroen, bijna onzichtbaar, klein en weinig in aantal. De chemische samenstelling wordt gekenmerkt door de volgende lijst met gegevens:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 112 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 11,1 milligram.
• Fructose (totale suikers) – 7,2%.
• Pectines – 12,4%.
• Titreerbare zuren – 1,1%.

Het vruchtvlees is aanvankelijk stevig, fijnkorrelig en vrij sappig. Na de eerste vorst kan het vettig, licht bitter en onaangenaam worden. De basissmaak is zuur en scherp, met een vleugje zoet, wrang en niet voor iedereen geschikt. Er is geen officiële smaakbeoordeling.

Makovetsky-appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De bomen van deze variëteit zijn middelgroot en groeien snel. Ze kunnen een maximale hoogte van 4,5-6 meter bereiken zonder dat er snoei nodig is.De kroon is breed ovaal, spreidend en wordt in de loop der jaren hangend en zelfs treurend. De takken zijn recht of gebogen, kunnen geknikt, middeldik en afgerond in doorsnede zijn. Ze staan ​​haaks op de stam of bijna haaks erop, zijn bedekt met een roodbruine of roodbruine schors en dragen gemengde vruchten.

De bladeren zijn klein, ovaal, licht langwerpig, kort gepunt, leerachtig, glanzend en zeer glanzend. De randen zijn overwegend gekarteld, scherp gekarteld, gekarteld en plat, en kunnen lichtjes gevouwen zijn tot een bootvorm. Jonge blaadjes zijn meestal helderrood; tegen midzomer krijgen ze een bordeauxrode of donkerrode tint, en in de herfst kunnen ze oranjerood of zelfs geeloranje verkleuren. Het wortelstelsel is middeldiep of diep, vezelig of penwortelachtig bij wilde bomen, en is goed aangepast aan het zoeken naar vocht.

Productiviteit en bestuiving

Het is niet gebruikelijk om over de opbrengst van sierappelbomen te praten, omdat ze niet voor hun fruit worden gekweekt. Er valt echter wel wat te leren van wat tuinders zeggen.

In een goed jaar kan één enkele Makovetsky-boom ongeveer 25-50 kilo kleine, zure vruchten opleveren. Er is geen consistent patroon in de vruchtzetting, maar de opbrengst kan van jaar tot jaar licht fluctueren, afhankelijk van het klimaat en het weer..

De boom is volledig zelfbestuivend en heeft geen externe bestuivers nodig om vruchten te produceren. De Makovetsky-variëteit zelf is een hoogwaardige, goedkope bestuiver voor veel variëteiten met geschikte bloeitijden. Daarom wordt hij vaak gebruikt als bestuiver in intensieve commerciële boomgaarden.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Sierappelbomen, afstammelingen van de Nedzvetsky-variëteit, zijn uitstekend bestand tegen koude. Deze variëteit overleeft gemakkelijk strenge winters, waarbij de temperaturen langdurig dalen tot -32-34 °C. Als er geen strengere vorst meer wordt verwacht, zijn er geen speciale maatregelen nodig. De stammen worden in jute gewikkeld, sparrentakken worden rond de wortels geplaatst, de grond wordt geharkt en bedekt met stro of hooi. In de koudste streken is het toegestaan ​​om de bomen in ballen te wikkelen.

De bomen zijn gemiddeld resistent tegen bacteriële en schimmelziekten. Preventie en tijdige behandeling met industriële bestrijdingsmiddelen zullen zeker geen kwaad kunnen. Het is ook de moeite waard om de appelbomen te bespuiten tegen insectenplagen. Schurft Bomen worden zelden aangetast, maar wel in grote hoeveelheden, net als een lawine. Het is dus verstandig om op veilig te spelen.

Onderstammen en ondersoorten

Sierappelbomen worden gekweekt op een grote verscheidenheid aan onderstammen. Ze gedijen op vrijwel elke onderstam. Dwerg- en semi-dwergbomen groeien compacter en bereiken slechts een hoogte van 2-2,5 meter, maar kunnen ook als kruipboom worden geleid. Er zijn geen zuilvormige variëteiten.

Kenmerken van de groeiende Makovetsky

Landing

Basisvoorwaarden

• De appelboom gedijt goed op een open, zonnige plek. Hij gedijt echter ook in de schaduw, sterft niet af en zal u verrassen met prachtige bloemen en vruchten.
• Het is het beste om deze soort te planten waar het grondwaterpeil niet te hoog is. De plant zal het vocht bereiken en beginnen te ontkiemen. Als er geen geschikte locatie beschikbaar is, kunt u een decoratieve heuvel of een wal maken, of een leisteenplaat op een diepte van 1,7-2 meter uitgraven om als wortelstoksnijder te dienen, waarbij u de leisteen horizontaal in verschillende richtingen richt.
• Tocht is doorgaans niet schadelijk voor Makovetsky-appelbomen, maar toch is het beter om een ​​rustige, afgelegen hoek van het perceel te kiezen.
• Voor deze soort is vrijwel elke grondsoort geschikt, maar op vruchtbare grond groeit de soort veel actiever en sneller.
• De plantgaten moeten uiterlijk 3-4 weken voor dit tijdstip worden gegraven. Ze moeten de tijd krijgen om te bezinken, anders verbranden de wortelstokken door de meststof. Graaf gaten van 50-70 centimeter diep en ongeveer 60-90 centimeter in diameter, vul de bodem met organisch materiaal en mineralen, dek af met drainagemateriaal en geef 40-50 liter water.
• Het is een goed idee om direct een paal of plank in het gat te slaan om de jonge zaailingen aan vast te binden. Het beste is om het vast te binden met natuurlijk bindtouw of touw in de vorm van een achtje. Dit minimaliseert schade aan de bast van de boom door de wind.
• Bij het planten en het behouden van de eigenschappen van de onderstam moet u de entplaats van de appelboom (wortelhals) ongeveer 4-8 centimeter boven het grondoppervlak laten.
• In het midden van het gat wordt een hoop drainagemateriaal aangelegd. Plaats de appelboom erop, met de wortels wijd uitgespreid, bedekt met aarde en aangestampt. Geef water met 25-40 liter water. Indien nodig kan de grond worden gemulcht met een geschikt materiaal voor extra vochtretentie.

Landingsdata

Net als alle andere soorten kunnen sierappelbomen zowel in het vroege voorjaar als in de late herfst geplant worden. Kies een warme, heldere, regenvrije dag eind maart of begin april, wanneer de zon de grond heeft opgewarmd. In de herfst is de optimale tijd na de bladval, rond eind september of begin oktober, soms zelfs tot eind november.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

De Makovetsky-variëteit is zeer winterhard en vereist dus geen speciale verzorging. In warme klimaten heeft hij geen beschutting nodig; water geven moet vanaf september stoppen. In koudere klimaten kunnen de stammen in jute worden gewikkeld of zelfs volledig worden afgedekt, zoals een tent. Stro, hooi, sparrentakken, goed gedroogde bladeren of piepschuim kunnen op de wortels worden gelegd. Houd er rekening mee dat dit alles in het vroege voorjaar moet worden verwijderd voordat de sapstroom begint.

Appelbomen worden witgekalkt met kalk om ze te beschermen tegen insecten die zich nestelen in de spleten van de schors. De boom kan van tevoren worden geborsteld, wat een extraatje is. Om te voorkomen dat hongerige knaagdieren de schors of jonge scheuten in de winter beschadigen, worden de bomen rijkelijk ingesmeerd met reuzel, stookolie, vet of oude droogolie.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

De grond rond jonge Makovetsky-bomen moet twee keer per jaar worden bewerkt. Dit gebeurt meestal in het voorjaar of de herfst, voordat de sapstroom in de stam begint of nadat het groeiseizoen is afgelopen. Onkruid, scheuten aan de basis en uitlopers van planten moeten onmiddellijk worden verwijderd, maar niet te veel. Sommige wortels bevinden zich dicht bij de oppervlakte en het is belangrijk om deze niet te verstoren. In de zomer kunt u de grond lichtjes schoffelen, bijvoorbeeld op de tweede dag na het water geven en bemesten, om te voorkomen dat deze te dicht wordt.

Water geven Makovetsky-bomen krijgen naar behoefte water, maar niet overmatig. Jonge zaailingen hebben twee tot drie keer per maand water nodig, terwijl volwassen bomen profiteren van natuurlijke neerslag, plus drie tot vier keer per seizoen. De watergift kan worden afgestemd op de bloei, vruchtzetting en rijping. Meststoffen en kunstmest worden ook vaak in deze periode toegediend; deze worden veel beter en sneller opgenomen met water.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Verwijder in het eerste jaar een derde van de hoogte van de centrale geleider en vorm 2-4 steuntakken, op verschillende hoogtes. Het is belangrijk dat ze ver uit elkaar staan. Later kun je elke gewenste vorm creëren, van een haag of cordon tot een piramidevorm of een hoge, glooiende vorm. Het is zeker mogelijk om van een sierappelboom een ​​kruipboom te maken, maar dat heeft weinig zin, omdat hij niet voor fruit wordt gekweekt.

Rijping en vruchtvorming van Makovetsky

Het begin van de vruchtvorming

Dit is een zeer vroeg rijpende appelboom, zoals de meeste siersoorten. Al in het eerste jaar zijn er bloemen te zien, gevolgd door kleine, schattig ogende appeltjes. De eerste volledige oogst vindt echter pas in het derde of vierde jaar plaats. Dan kan er ongeveer 2-5 kilo fruit van de takken worden geoogst. Velen laten de vruchten tot het voorjaar aan de takken hangen, want de rode vlekken op de sneeuwwitte deken zien er heel pittoresk en bijzonder uit. Ze zorgen ook voor extra decoratie. topdressing voor niet-trekvogels tijdens de lange winter.

Bloeitijd

De knoppen van deze variëteit zijn zeer groot, bordeauxrood of donkerrood, soms met een dieprode of bietachtige tint. Wanneer ze opengaan, transformeren ze in grote, geurige, enkele bloemen met een roodachtig roze tint. Ze bedekken de takken dicht en onttrekken ze volledig aan het zicht. Ze bloeien rond half mei, soms iets eerder of later. Bovendien bloeien ze niet allemaal tegelijk, maar in etappes, waardoor het proces 1 tot 1,5 maand lijkt te duren.

Vruchtvorming en groei

Makovetsky-appelbomen groeien vrij snel, het snelst in hun jeugd en daarna langzamer naarmate ze ouder worden. De boom kan ongeveer 20-45 centimeter per jaar groeien en bereikt zijn maximale groei in het zesde tot negende jaar. Geleidelijk neemt ook de vruchtbaarheid van de boom toe, maar een volledige oogst duurt zeven tot tien jaar. Tegen die tijd zijn de appels echt overvloedig.

De vruchten rijpen al in september. Dit is de beste tijd om ze te plukken en te verwerken. Als ze te lang aan de ranken blijven hangen, verliezen ze niet alleen hun smaak, maar ook hun consistentie, waardoor ze onbruikbaar worden. Ze zijn niet langer dan 1-2 weken houdbaar, en zelfs dan is er geen garantie dat ze vers, bitter of onaangenaam van smaak blijven. Daarom is het gebruikelijk om de geoogste vruchten direct te verwerken, binnen 1-2 dagen.

Deel uw eigen ervaringen met de Makovetsky-appelboomsoort, zodat ook beginnende tuiniers geen vragen hebben over het kweken van deze bomen.