Appelboom Helena: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Helena-variëteit

Deze appelboom is een van de bomen die puur voor sierdoeleinden wordt gebruikt. Hij is winterhard, milieuvriendelijk en kan zelfs groeien in vervuilde stedelijke gebieden, in de buurt van grote industriële installaties, transportroutes, in bodems die verontreinigd zijn door emissies en chemisch afval, en zelfs in gebieden met stralingsbesmetting.

De vruchten van Helena zijn talrijk, aantrekkelijk en zeer pittoresk. Ze zijn volledig oneetbaar, zowel vers als verwerkt. De boom kan dienen als honingplant en bestuiver. Hij wordt aanbevolen voor de teelt in parken, op pleinen en in tuinen, zowel als onderdeel van een algeheel landschapsontwerp als als zelfstandig element.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn zeer klein, nauwelijks groter dan een kers. Ze wegen maximaal 2-5 gram en hebben een diameter van maximaal 1-1,3 centimeter. Ze zijn rond of licht afgeplat en kunnen licht langwerpig zijn, maar dit komt zelden voor. De appels zijn overwegend onregelmatig en asymmetrisch, met een duidelijke ribbel, alsof ze in partjes verdeeld zijn.

De schil is dicht, zelfs hard, dik, glad en glanzend, en kan tijdens de rijping bedekt raken met een blauwachtige of zilverachtige waslaag. De kleur is groengeel of goudgeel, soms vol en doorschijnend. De blos is gevlekt, gestreept en gestreept, rood of roodoranje, karmijnrood of paars, en bedekt tot 95% van het oppervlak. Onderhuidse gaatjes zijn talrijk, licht, groenachtig en nauwelijks zichtbaar.

Helena-vruchten hebben zeer dicht, zelfs taai, fijnkorrelig vruchtvlees met een witgele of geelachtige citroenkleur. Ze hebben een wrange, scherpe, zeer pittige, zuur-bittere smaak, waardoor ze praktisch oneetbaar zijn. Sommige huisvrouwen gebruiken deze kleine appeltjes echter graag om een ​​pittige smaak toe te voegen aan jam, niet alleen aan fruit maar ook aan groenten. Ze voegen ze toe aan vlees- en visgerechten en marinades.

Appelboom Helena: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De boom wordt als middelgroot beschouwd en bereikt in volwassen toestand slechts een hoogte van 3,5-4 meter, soms iets hoger. De kroon is rond of ovaal en wordt met de jaren steeds breder en treuriger. Het blad en de dichtheid zijn hoog, dus het in goede conditie houden van de boom vereist inspanning en regelmatige snoei. De takken groeien vanuit de hoofdstam in een scherpe hoek omhoog, maar worden met de jaren steeds minder krullend. Ze zijn bedekt met roodbruine of roodbruine schors.

Het blad is langwerpig, ovaal en puntig, tot 6-7 centimeter lang. Het is glanzend, bijna plasticachtig, dicht, leerachtig en zeer glanzend. De randen zijn gekarteld, gekarteld en diep gekarteld. De bladeren zijn drielobbig, grof geaderd, glad en rood of framboosroze van kleur, met een opvallende groenige tint als ze jong zijn. Het wortelstelsel is sterk vertakt en diep, robuust, vezelig en goed aangepast om water in de grond te zoeken.

Productiviteit en bestuiving

Het is niet helemaal juist om over de vruchtbaarheid van sierappelbomen te praten, aangezien het niet de bedoeling is om de vruchten te oogsten. Toch valt er wel het een en ander over te leren.

Van één volwassen, volledig rijpe Helena-boomstam kun je per seizoen ongeveer 8-10 kilo aan kleine vruchten oogsten, die absoluut niet geschikt zijn om rauw te eten..

De variëteit wordt beschouwd als volledig zelfbestuivend, maar profiteert zeker van de aanwezigheid van bestuivers. Bovendien is de appelboom een ​​uitstekende bestuiver voor fruitbomen. Hij bloeit vrij lang, waardoor veel variëteiten perfect aansluiten bij het bloeiseizoen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Canadese appelbomen zijn, net als inheemse Russische Siberische appelbomen, doorgaans zeer goed bestand tegen lage temperaturen, en deze is daarop geen uitzondering. Helena verdraagt ​​gemakkelijk temperaturen tot -30-35 °C, zelfs als ze langer dan 3-4 weken meegaan. Met de juiste wintervoorbereiding kan hij zelfs veel lagere temperaturen verdragen. Alleen jonge stammen hebben bescherming nodig en volledig gevormde stammen lopen zelden schade op, waardoor hij zelfs in het Verre Oosten geschikt is voor teelt.

Helena heeft een hoge weerstand tegen schimmels en andere infecties, maar kan geïnfecteerd raken tijdens jaren van ernstige epifytose. Daarom is het het beste om alle reguliere spuit- en preventieve behandelingen direct uit te voeren, zonder er een over te slaan. Hetzelfde geldt voor parasitaire bedreigingen. Het is veel beter en gemakkelijker om een ​​infectie te voorkomen dan deze later te behandelen.

Onderstammen en ondersoorten

Deze variëteit kan op een grote verscheidenheid aan onderstammen worden gekweekt, wat de fundamentele kenmerken niet wezenlijk beïnvloedt. Alleen de hoogte van de stammen kan aanzienlijk variëren; dwergbomen bereiken bijvoorbeeld amper 1,5-1,8 meter. Dit heeft vrijwel geen invloed op de kwaliteit van de vruchten of de overvloed aan bloemen.

Kenmerken van het kweken van Helena

Landing

Basisvoorwaarden

• De meest geschikte grond is gemiddelde, vruchtbare grond, die noch zout noch zuur is. Zwarte grond, leem, podzolgrond, zandleem en zelfs rotsachtige berghellingen zijn geschikt.
• Een zonnige plek is de beste plek voor Helena. Alleen als de plant het grootste deel van de dag uv-straling ontvangt, zal hij het meest uitbundig bloeien. In de schaduw zal de boom zwak groeien, met dunne, schaarse takken, waardoor hij er "kaal" uitziet.
• Het wortelstelsel dringt diep in de grond, dus het is belangrijk om een ​​plek te kiezen waar het grondwaterpeil niet hoger wordt dan 2 meter. Anders zal de appelboom met zijn wortels de grond raken en rotten. Je kunt Helena op een kunstmatige heuvel planten of een leisteenplaat op geringe diepte (1,5-1,8 meter) in de grond graven om de scheuten te sturen.
• Goede kroonventilatie is essentieel voor deze variëteit om luchtstagnatie te voorkomen. Indien dit niet gebeurt, neemt het risico op schimmelaantasting aanzienlijk toe.
• Maak de gaten klaar zoals je dat bij elke appelboom zou doen. Dit kun je het beste een seizoen van tevoren doen, maar twee tot drie weken is voldoende om de bomen te laten volgroeien. Graaf de gaten 55-65 centimeter diep en ongeveer 85-90 centimeter in doorsnee. Voeg organisch materiaal en mineralen toe aan de bodem en meng dit met de vruchtbare grond uit de bovenste laag. Vul het gat vervolgens met drainage (10-15 centimeter) en water (20-35 liter).
• Er worden palen of planken in de gaten geslagen, waaraan de jonge bomen worden vastgebonden. Het is het beste om deze steunen te laten staan ​​tot ze 4-5 jaar oud zijn.
• De zaailingen worden geïnspecteerd, het wortelstelsel wordt zorgvuldig gecontroleerd op de aanwezigheid van gedroogde scheuten, ze worden meedogenloos afgesneden en 5-9 uur ondergedompeld in warm water.
• Als u de eigenschappen van de onderstam wilt behouden, moet u de wortelhals altijd 5-8 centimeter boven de oppervlakte laten uitsteken.
• Zet de zaailing rechtop, maak de wortelstok recht om te voorkomen dat hij doorbuigt en maak het plantgat indien nodig groter. Voeg kleine beetjes aarde toe en druk de grond geleidelijk aan met je handen om luchtbellen te verwijderen. Het is gebruikelijk om appelbomen van bovenaf water te geven met 20-30 liter water en mulch aan te brengen op de grond voor extra vochtretentie.

Bloeitijd

Donkerrode, en soms zelfs violetrode of paarse, knoppen verschijnen al begin of half april aan de boom, en begin mei beginnen ze te bloeien met grote, geurige bloemen in trossen. Ze gaan niet allemaal tegelijk open, maar geleidelijk, waardoor het lijkt alsof de appelboom heel lang bloeit, tot wel 5-6 weken.

De bloemen zelf zijn groot, vijfbladig, schotelvormig, maar toch subtiel versierd met gekrulde paarse bloemblaadjes en zijn zeer geurig. Tijdens de bloei verspreidt de boom een ​​heerlijke geur die tientallen meters ver reikt en bestuivende bijen en andere bloeiende planten in de omgeving aantrekt.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Volwassen boomstammen hebben geen speciale bescherming nodig, zelfs niet onder de barre omstandigheden in Russisch Siberië. De meest zuinige eigenaren wikkelen hun stammen echter nog steeds in jute, dakleer, agrofibre en zelfs oude panty's ter isolatie. Stro of hooi, sparrentakken of goed gedroogde bladeren kunnen rond de wortels worden gestrooid. Deze vorm van bescherming is vooral nodig bij jonge zaailingen die zich nog niet aan de omgeving hebben aangepast.

Om hazen, hamsters en muizen te bestrijden, die in de winter gemakkelijk aan de bast van jonge bomen knagen en soms zelfs oudere bomen plagen, is het effectief om de onderste delen van de stam in te smeren met scherpe en onaangenaam ruikende stoffen. Geschikte stoffen zijn onder andere vaste olie, stookolie, oude drogende olie, ranzige zonnebloemolie en andere commercieel verkrijgbare producten.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Meestal wordt er maximaal twee keer per jaar rond de stam gegraven; vaker is niet nodig. Onkruid, afval, rottend fruit en afgevallen bladeren worden in deze periode verwijderd. In de zomer kan de grond een paar keer met een schoffel verder worden bewerkt, maar niet te diep. Wortelscheuten en andere scheuten kunnen ook worden gesnoeid. Na ongeveer vier tot vijf jaar geven velen er de voorkeur aan om een ​​wortelcirkel met graszoden of stenen aan te leggen, zoals in Japan, en deze in te zaaien met kruiden of grassen.

Regelmatig water geven aan Helena is niet alleen onnodig, maar zelfs schadelijk. De boom kan in de meeste gevallen zelf water in de grond vinden. Alleen tijdens de droogste periodes is het verstandig om water te geven; drie tot vier keer per seizoen is voldoende. Meststoffen en andere supplementen kunnen met het water worden gemengd, maar pas als de boom drie of vier jaar oud is; tot die tijd is de boom voldoende voorzien van de meststoffen die bij het planten zijn toegediend.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Sierappelbomen zijn een speciaal type dat zich leent voor vrijwel elke vorm van snoei. Ze kunnen worden gebruikt voor alles, van een haag tot een grillige solitair. Het is gebruikelijk om eerst alle scheuten te snoeien, behalve de hoofdstam en 2-4 steuntakken, en vervolgens de jonge scheuten naar wens te snoeien, waarbij de vertakking wordt aangepast.

Regelmatig snoeien is noodzakelijk, anders kan het uiterlijk van de appelboom ernstig worden aangetast. Alle gebroken, droge of zieke scheuten worden weggesnoeid. De snijwonden, ook wel wonden genoemd, worden meestal gedicht. tuinplaats of verf op waterbasis, drogende olie.

Rijping en vruchtvorming van Helena

Het begin van de vruchtvorming

Deze variëteit is uitzonderlijk vroegdragend; de eerste vruchten verschijnen al in het eerste jaar na aanplant. In de meeste gevallen zijn dit echter onvruchtbare bloemen, die geen vruchtbeginsel produceren. De volle vruchtzetting kan echter pas in het tweede of derde jaar beginnen, wanneer de boom al een groot aantal kleine, aantrekkelijke appeltjes draagt.

Bloeitijd

De knoppen openen zich voor het eerst rond begin mei, maar in warmere streken kunnen ze tot april opengaan. In koudere klimaten kan de bloei midden of eind van de laatste lentemaand beginnen. De knoppen openen zich één voor één, waardoor het proces lang duurt. Ze zijn paars of donkerrood, met bloemen variërend van framboosrood, karmijnrood, roodoranje of zelfs roze-framboos, en zijn intens geurend.

Vruchtvorming en groei

De boom groeit matig snel en groeit ongeveer 35-50 centimeter per seizoen, wat behoorlijk respectabel is voor een sierlijke variëteit. Hij bereikt daardoor vrij snel zijn hoogtepunt, en het is belangrijk om de kans niet te missen om de kroon te vormen. De vruchtzetting is ook zeer snel optimaal.

Appels rijpen eind augustus of begin september. Ze kunnen worden geplukt en verwerkt, bijvoorbeeld in jam of compote, of tot het voorjaar aan de boom blijven hangen. Ze hechten zich stevig aan de takken en vallen er zelfs bij strenge vorst niet af. Ze vormen ook uitstekend voedsel voor vogels die niet naar het zuiden zijn gevlogen, en ze zien er prachtig uit tegen de besneeuwde winterdeken.

Deel uw eigen ervaringen met de appelboomsoort Helena, zodat ook beginnende tuinders geen vragen hebben over het kweken van deze bomen.