Raika-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Raika-variëteit

Deze laatrijpende appelboom trekt meteen de aandacht. Hij is mooi en decoratief, maar ook bestand tegen strenge vorst en plotselinge temperatuurschommelingen, en verdraagt ​​langdurige droogte. De bomen stellen weinig eisen: ze hebben geen speciale grond, intensieve verzorging of frequent water nodig, en stellen geen hoge eisen aan de omgevingsomstandigheden. Ze zijn van nature resistent tegen veldziekten, hoewel ze geen genetische immuniteit hebben. Ze dragen regelmatig vrucht, zonder te rusten, en leveren een goede oogst op.

De vruchten, hoewel middelgroot, zijn aantrekkelijk en zeer verkoopbaar. Ze zijn sappig, ongelooflijk aromatisch, mooi en heerlijk. Ze rijpen relatief laat, maar zijn gemakkelijk te vervoeren en kunnen tot het voorjaar bewaard worden zonder hun smaak of voedingswaarde te verliezen. Deze variëteit wordt aanbevolen voor de teelt in kleine, individuele tuinen en voor industriële teelt in intensieve commerciële tuinen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn gemiddeld tot groter dan gemiddeld in gewicht, maar bereiken zelden een groot formaat. Het maximale gewicht van appels is 170-190 gram, niet meer. Slechts af en toe overschrijden ze dit gewicht, en vaker zijn ze iets kleiner. De vorm van de vruchten is rond, rond-kegelvormig of licht langwerpig, afgeplat aan de steel. De ribbels zijn vrijwel onzichtbaar en de zijnaad is volledig onzichtbaar.

De schil van Raika-appels is dicht, elastisch en sterk en biedt uitstekende bescherming tegen mechanische beschadiging. De schil is glad, glanzend en zeer glanzend, hoewel er af en toe, naarmate de appel rijpt, een wasachtige, zilvergrijze laag kan ontstaan. De basiskleur is groengeel en verandert in goud of citroengoud wanneer de appel volledig rijp is. Deze kleur is echter moeilijk te onderscheiden, omdat deze meestal verborgen zit onder een dichte, rijke blos van helderrood, donkerrood, kersenrood of paars-kersenrood, die het grootste deel van het appeloppervlak bedekt. ​​Onderhuidse gaatjes zijn klein, licht en nauwelijks zichtbaar, en de laterale hechting is niet zichtbaar. Deskundigen raden aan de chemische samenstelling te beoordelen op basis van de volgende parameters:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 347 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 12,2 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 11,5%.
• Pectinen (vezels) – 13,9%.
• Titreerbare zuren – 0,67%.

Rayka heeft stevig tot middelhard vruchtvlees, fijnkorrelig of middelkorrelig. Hij is zeer sappig en heeft een krachtig, karakteristiek aroma, dat al van veraf herkenbaar is. De smaak wordt beschouwd als een dessertfruit; hij is zoetzuur, met een sterke neiging naar zoet, maar met een duidelijke wijnachtige zuurgraad. Hij is harmonieus en evenwichtig. Professionals geven de vrucht een smaakscore van 4,4-4,5 uit 5 voor zowel smaak als uiterlijk.

Appelboom Rayka: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Bomen op verschillende onderstammen kunnen een verschillende groeisnelheid hebben, maar worden over het algemeen als middelgroot beschouwd. Op een standaardonderstam kunnen ze 4-4,5 meter hoog worden zonder snoei, maar op een kortere onderstam zullen ze veel compacter zijn. De kroon is rond, rondovaal of bolvormig, en wordt na verloop van tijd hangend, spreidend en soms treurend. De takken zijn lang, recht, bedekt met groenbruine schors, glad en behaard. De takdichtheid is gemiddeld en het vruchtpatroon is gemengd.

De bladeren zijn middelgroot tot klein, glad, afgeplat, leerachtig en dicht. Ze zijn diepgroen, donkergroen of smaragdgroen van kleur, vaak met een viltige beharing aan de achterkant. Ze zijn ovaal, langwerpig en puntig, met gekartelde, gekartelde en dubbel gekartelde randen. De zenuwwortels zijn fijn en de blaadjes kunnen zich in een bootvorm vouwen. Het wortelstelsel is goed ontwikkeld en aangepast aan het zoeken naar water. Op de meeste onderstammen is het vezelig en vertakt en beslaat het een oppervlakte die ongeveer gelijk is aan de kroon.

Productiviteit en bestuiving

Volgens deskundigen is dit ras zeer productief, al moet het nog een lange weg afleggen om op hetzelfde niveau als Antonovka te komen.

Van één volgroeide boom van de Raika-variëteit kan een goede boer ongeveer 65-90 kilo appels per jaar oogsten..

De variëteit is zelfbestuivend en heeft geen bestuivers nodig om vruchten te produceren. Met de aanwezigheid van bestuivers neemt de productiviteit echter aanzienlijk toe. Het is ook gebruikelijk om in het voorjaar bloeiende stengels met honing of suikersiroop te besproeien om insecten aan te trekken. Door de bijenstand dicht bij de tuin te plaatsen, vergroot u de kans op bestuiving.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Deze variëteit is benijdenswaardig vorstbestendig en overleeft zelfs temperaturen tot -29-35 °C. Met een goede wintervoorbereiding en voldoende beschutting vóór de koude winter, zijn ze gemakkelijk bestand tegen plotselinge temperatuurschommelingen en -veranderingen, evenals tegen zwaardere omstandigheden dan hierboven beschreven. Zelfs bij schade herstellen de bomen zich zeer snel. Ze zijn ook zeer droogtetolerant en overleven zelfs langdurige warme en droge periodes.

Raika is tolerant voor schurft, echte meeldauw en andere schimmels. De plant is winterhard en wordt niet aangetast door meer dan 1-2 punten, zelfs niet tijdens jaren met ernstige epifyten. Het fruit wordt doorgaans niet aangetast, alleen de bladeren. De appels zijn daarom zonder beperkingen geschikt voor verse consumptie en verwerking. Parasieten kunnen appelbomen beschadigen, en ook andere ziekten zijn mogelijk, dus het is raadzaam om tijdig preventief te spuiten.

Onderstammen en ondersoorten

Raika heeft geen specifieke subvariëteiten of subtypen, hoewel de resultaten qua groei, vruchtzetting, winterhardheid en andere kenmerken op verschillende onderstammen enigszins kunnen verschillen. Er bestaat een zuilvormige variëteit, maar een kruipende variëteit is nog niet beschikbaar. Dwergvariëteiten zijn minder tolerant voor lage temperaturen, maar beginnen eerder vruchten te produceren en de vruchten zijn iets groter dan die van hoge variëteiten.

Kenmerken van het kweken van Raika

Landing

Basisvoorwaarden

• Raika gedijt het beste op een open, zonnige plek, uit de schaduw van hogere planten of gebouwen. In de schaduw kunnen bomen niet gedijen en zullen ze waarschijnlijk afsterven of gewoon zwak worden, waardoor ze mogelijk helemaal geen vrucht meer dragen of bloeien.
• Raika gedijt goed in vruchtbare, niet-verstopte grond met een lage zuur- en zoutgehalte. Zorg voor voldoende water- en luchtdoorlatendheid om ervoor te zorgen dat de wortelstok zich goed ontwikkelt en de appelboom voedt.
• Ventilatie van de kronen is belangrijk voor deze variëteit. Daarom moet u een locatie kiezen die goed geventileerd is, maar waar geen tocht is, wat de ontwikkeling van verschillende ziekten gemakkelijk kan bevorderen.
• Plantgaten worden van tevoren voorbereid, bij voorkeur in het voorgaande seizoen. Ervaren tuiniers graven gaten van 80-90 centimeter diep en ongeveer 1 meter in diameter, voegen meststof en drainage toe aan de bodem, vullen deze met water en laten het gat onbedekt. ​​De voorbereide gaten moeten minstens 4-5 weken rusten.
• Laat minimaal 4-5 meter tussen de bomen om ervoor te zorgen dat de kronen en wortelstokken elkaars groei niet belemmeren tijdens de groei. Een rijafstand van 3-4 meter is voldoende voor comfortabel onderhoud en oogsten.
• De eigenschappen van de onderstam blijven alleen behouden als de entplaats (wortelhals) minimaal 7-9 centimeter boven het oppervlak blijft.
• Het is een goed idee om direct palen of planken in de gaten te slaan om de zaailingen te ondersteunen. Bind ze in een achtvorm vast met gewoon bindtouw of huishoudtouw om beschadiging van de bast te voorkomen, zelfs bij harde windstoten.
• Zet de boom op het verzamelde drainagemateriaal in het midden van het gat, maak alle wortels recht, strooi er aarde overheen, druk de grond aan, geef water en mulch.

Landingsdata

Rayka is bestand tegen bijna alle weersomstandigheden, dus elk plantmoment is acceptabel. In strengere klimaten is het echter nog steeds het beste om hem in het voorjaar te planten, wanneer de grond volledig is opgewarmd en de kans op vorst voorbij is. De optimale tijd is eind maart tot begin september, soms iets later, maar niet significant; je kunt niet wachten tot de knoppen opengaan.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

In de herfst, vanaf begin september, moet u stoppen met het geven van vocht, inclusief bemesting of kunstmest. Als u dit niet doet, kan de boom zich niet voorbereiden op de winter en kan er vorstschade ontstaan. Zaailingen van één en twee jaar oud kunnen worden afgedekt met een tent, maar bij oudere bomen is dit niet meer mogelijk. Omwikkel daarom de stammen eenvoudig met agrofibre, spongebond of jute en dek de wortelzone af met schoven rijshout, sparrentakken of hooimatten.

Om bomen te beschermen tegen insectenschade, kunt u de onderste delen van de stam witkalken met een dikke kalkoplossing. Dit voorkomt dat ongedierte zich in de winter in de schorssnippers nestelt. Knaagdieren kunnen worden geweerd door de stam te bestrijken met stookolie, vet of gesmolten dierlijk vet.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Jonge appelbomen worden meestal twee keer per jaar omgegraven, vóórdat de knoppen opengaan en nadat de bladeren volledig zijn gevallen. Verwijder dan worteluitlopers, scheuten van andere planten, onkruid en ander afval. In de zomer kunt u de grond ook losmaken met een schoffel of hak, bijvoorbeeld de dag na het watergeven.

Het kan geen kwaad om de appelboom regelmatig water te geven tot hij groeit. Idealiter zou dit een of twee keer per maand moeten gebeuren als er voldoende natuurlijke neerslag valt. Volgroeide appelbomen zijn niet bijzonder gevoelig voor droogte en kunnen vrij lange, warme periodes doorstaan ​​zonder extra water. Druppelbevloeiing of irrigatie is niet schadelijk voor de bomen; de boomgaard zal er alleen maar baat bij hebben.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De kroon van deze variëteit is vrij dicht, dus regelmatig snoeien is noodzakelijk, te beginnen in het eerste jaar na aanplant. Het beste is om de plant te vormen in een trapsgewijze of spaarzaam getrapte vorm, bezemvormig of bekervormig. Het is het beste om de takken vanaf het begin op verschillende hoogtes te plaatsen om later uitdunnen te vergemakkelijken.

Sanitair snoeien gebeurt meestal in de herfst, maar het afknippen van een zieke of dode tak midden in de zomer is ook mogelijk. Dit alles belemmert de goede ontwikkeling van de boom, dus het is belangrijk om eventuele bedreigingen onmiddellijk te elimineren. Gesnoeide plekken moeten worden afgedicht met verf of tuinplaats.

Rijping en vruchtvorming van Raika

Het begin van de vruchtvorming

Hoewel dit ras als vroegdragend wordt beschouwd, moet je 3-4 jaar wachten voordat de vruchten verschijnen. Dit is niet lang wachten, vooral omdat de bloemen veel eerder kunnen bloeien, maar het is aan te raden om ze te plukken voor een overvloedigere eerste oogst. De eerste paar jaar zul je slechts een paar kilo appels kunnen oogsten, maar dat is genoeg om te proeven.

Bloeitijd

De rayka bloeit midden tot laat in het seizoen, dus bestuivers moeten hiermee rekening houden. De plant produceert prachtige, grote, geurige bloemen die alle takken dicht bedekken, waardoor de boom een ​​ongewoon decoratieve, bijna feestelijke uitstraling krijgt. De bloemen, met grote, vlezige, ronde bloemblaadjes, hebben een heldere karmozijnrode of roze tint. Het proces duurt minstens 12-14 dagen, zodat insecten en wind meestal de tijd hebben om het bestuivingsproces te voltooien, ongeacht de weersomstandigheden.

Vruchtvorming en groei

De boom groeit zeer snel en groeit minstens 55-70 centimeter per jaar, waardoor hij snel zijn maximale hoogte bereikt. De opbrengst neemt ook snel toe. Rond het 10e of 11e jaar is de oogst al volledig rijp, dus je hoeft niet lang te wachten. De vruchtopbrengst kan dan meer dan 120-150 kilo bedragen.

Appels rijpen eind september, maar in de koudste streken kan het soms tot begin oktober of zelfs half september duren. De rijpheid voor de consument valt samen met de technische rijpheid, wat betekent dat appels direct na de pluk gegeten kunnen worden. Ze verdragen transport goed, zelfs in bulk, maar niet in een te dikke laag. Ze kunnen het beste worden bewaard in een gewone kelder met een temperatuur van maximaal 5-6 °C en een luchtvochtigheid van 55-60%. Dan blijven ze 4,5-6 maanden goed, terwijl ze in een speciale koelkast zelfs 7-8.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Raika, zodat ook een beginnende tuinier nuttige informatie uit de eerste hand kan krijgen.