Gestreepte anijsappelboom: variëteit en verzorgingskenmerken

Beschrijving van de gestreepte anijsappelvariëteit

Appelbomen van deze variëteit zijn altijd een genot met hun benijdenswaardige weerstand tegen lage temperaturen en plotselinge temperatuurschommelingen, hun lange levensduur en hun overvloedige jaarlijkse vruchtzetting. Maar dit zijn nog lang niet alle voordelen van de vertrouwde gestreepte anijs. Deze staat bekend om zijn makkelijke groeiomstandigheden, lage grondvereisten, licht en vochtigheid, hoge verkoopbaarheid en smaak, aantrekkelijke uiterlijk en unieke, aangename kruidige geur.

Deze krachtige, eeuwenoude reuzen, die nog steeds overvloedig fruit dragen, verbazen buitenlandse tuinders vaak. Ondanks het kleine formaat en de beperkte houdbaarheid van de appels, wordt deze anijssoort aanbevolen voor de teelt in kleine tuinpercelen, maar ook voor intensieve commerciële boomgaarden.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten van deze variëteit zijn doorgaans middelgroot of iets kleiner dan middelgroot, maar nog steeds groter dan die van zijn directe verwant, de scharlaken anijs. Ze bereiken een maximumgewicht van 90-130 gram, maar zijn vaker iets kleiner, met een gewicht van slechts 75-100 gram. De appels zijn rond, afgeplat langs de centrale as en kunnen licht conisch zijn richting de kelk, glad of met nauwelijks zichtbare, gladde ribbels.

De schil van de vrucht is glanzend, glad, lichtgroen of lichtgroen. Tijdens de rijping raakt deze bedekt met een rijke wasachtige laag, waardoor de vrucht een glaucoomachtige uitstraling krijgt. De blos is gevlekt en gestreept, helder scharlakenrood of gewoon rood, en bedekt ongeveer 65-85% van het oppervlak. Onderhuidse vlekken zijn lichtgrijs of groenachtig, groot, weinig in aantal en duidelijk zichtbaar. De chemische samenstelling is het gemakkelijkst te beoordelen aan de hand van de volgende indicatoren:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 268 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 8,4 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 11,5%.
• Pectinen (vezels) – 14,8%.
• Titreerbare zuren – 0,64%.

Het vruchtvlees is aangenaam stevig, fijnkorrelig en matig sappig. Het heeft een kenmerkend, herkenbaar aroma en een zoetzure smaak die als dessertachtig, evenwichtig en harmonieus wordt beschouwd. Professionele proevers hebben de Striped Anise (Gray) variëteit beoordeeld met een 4,6 uit 5 sterren.

Appelboom Anijs gestreept: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De boom wordt als middelgroot beschouwd, hoewel hij gemakkelijk 4,5-5 meter hoog kan worden, en soms zelfs nog hoger.De meeste tuinders snoeien echter om overmatige groei te voorkomen. De kroon is, als hij jong is, kegelvormig, ovaal of bezemvormig en neigt naar een dichte groei. De scheuten zijn middeldik, geknikt en gebogen, bedekt met een bruine of lichtbruine schors, soms licht behaard. De vruchtvorming vindt plaats op wortelstokken en stengels.

De bladeren zijn middelgroot, rond, langwerpig, leerachtig en dicht, iets groter dan die van de scharlaken anijs. Ze zijn licht glanzend, maar niet glanzend, en licht behaard, donkergroen of zelfs smaragdgroen van kleur, met grove ribbels. De uiteinden zijn langgepunt en de randen zijn fijn gekarteld, gekarteld en kunnen golvend zijn. Het wortelstelsel is uitgebreid, vrij robuust en middeldiep, goed aangepast aan het zoeken naar water.

Productiviteit en bestuiving

Volgens deskundigen is deze ondersoort van anijs de meest productieve van alle bestaande variëteiten.

Onder gunstige omstandigheden en de juiste verzorging kan een enkele volwassen boom in de herfst zelfs meer fruit produceren dan een gewone Antonovka, tot wel 220-260 kilo aromatisch fruit. In sommige jaren, of bij gebrek aan geschikt klimaat, weer, bemesting en watergift, kan de opbrengst echter dalen tot 80-100 kilo..

De variëteit wordt beschouwd als voorwaardelijk zelfbestuivend, wat betekent dat je zelfs vruchten zult krijgen als er geen andere appelboom in de buurt is met een geschikte bloeitijd. Bijen en wind zijn voldoende voor anijs, maar het is beter als er bomen in de buurt staan. Dan kun je je opbrengst verhogen tot de gewenste 100%. Velen raden ook aan om mobiele bijenstanden te gebruiken en de tuin tijdens de bloeiperiode te besproeien met verdunde honing of suiker.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Alle anijssoorten reageren zeer goed op relatief lage temperaturen. Ze vertonen geen specifieke tekenen van bevriezing bij temperaturen van -37-40 °C. Maar zelfs als knoppen, jonge scheuten of hout beschadigd raken, herstelt de boom zich zeer snel en blijft hij vruchten dragen alsof er niets is gebeurd. Daarom is deze variëteit zeer gewaardeerd in bijzonder barre streken, zoals OeralMaar om in te groeien Siberië de boom kan dat niet, omdat hij zo hoog is en omdat het niet mogelijk is hem voor de winter te bedekken.

Anijs is niet immuun voor echte meeldauw, schurft of andere schimmelinfecties. Deskundigen beoordelen de resistentie echter als gemiddeld; de plant is niet gevoelig voor deze ziekten, maar kan er wel door worden aangetast. Tijdens ernstige epidemieën kunnen ziekten ernstig en wijdverspreid zijn, dus preventieve maatregelen moeten snel worden genomen. Insecten vormen ook een veelvoorkomend probleem voor deze soort, dus insecticiden moeten altijd in uw arsenaal zitten.

Onderstammen en ondersoorten

Er zijn enorm veel verschillende ondersoorten anijs, waarvan sommige al op onze website worden beschreven. Mochten deze nog niet beschikbaar zijn, dan zal dergelijk materiaal binnenkort beschikbaar zijn. Het is vermeldenswaard dat er tegenwoordig veel ondersoorten zijn die zeer geschikt zijn voor teelt in het Verre Oosten, Siberië, de Oeral, Tatarstan, Kazachstan, Basjkirië en andere regio's met even uitdagende weers- en klimaatomstandigheden. Gestreepte anijs is nog niet geschikt voor deze regio's, maar er wordt aan gewerkt.

Kenmerken van het kweken van gestreepte anijs

Landing

Basisvoorwaarden

• Anijsbomen houden van veel zon en lucht, dus kies een plek met goede ventilatie en de volle zon gedurende het grootste deel van de dag. In de schaduw worden appelbomen zwak, produceren ze kleine vruchten, zijn ze vatbaar voor ziekten en kunnen ze zelfs afsterven.
• Het is niet aan te raden om deze soort te planten waar het grondwaterpeil boven de 2,5-3 meter stijgt, omdat de boom daar onvermijdelijk met zijn uitgebreide, krachtige wortels terechtkomt. Plant deze bomen daarom niet in de buurt van rivieren, bronnen, vijvers, meren of zelfs ondiepe putten, in laagland of moerassige gebieden.
• Appelbomen hebben lichte en luchtige grond nodig, waarbij vruchtbaarheid een ondergeschikte factor is. Daarom moet zwarte grond verdund worden met rivierzand. De boom gedijt goed in leem en zandleem, maar moet wel regelmatig bemest worden.
• De gaten worden voorafgaand aan het seizoen gegraven, in de lente of herfst, maar als je de kans hebt gemist, kun je ze 2-4 weken van tevoren voorbereiden. Vruchtbare teelaarde wordt gemengd met organisch materiaal en minerale meststoffen en vervolgens op de bodem van de gaten gegoten. Bovenop dit mengsel wordt drainage aangebracht; grind, stenen, gebroken steen, baksteen of zelfs notendoppen kunnen als drainage dienen. De gaten worden rijkelijk bewaterd en buiten gelaten.
• Laat voldoende ruimte tussen de bomen om te voorkomen dat ze elkaars groei belemmeren met wortels of takken. Ongeveer 4,5-5 meter zou voldoende moeten zijn, mits er regelmatig vormsnoei wordt uitgevoerd.
• Bij het planten moet de wortelhals van de boom 6-12 centimeter boven de grond blijven. Als de boom hoger wortelt, gaan alle eigenschappen van de onderstam volledig verloren.
• Het is een goed idee om direct in de gaten steunbalken te slaan om de jonge zaailingen te ondersteunen. Plaats deze bij voorkeur aan de noordkant van de boomstammen.
• Inspecteer het wortelstelsel voor het planten. Als de wortels droog zijn, is het het beste om de boom in een bak met water te zetten om hem weer vochtig te maken. Beschadigde of zieke wortels kunnen meedogenloos worden gesnoeid met een snoeischaar.
• Plaats de zaailing in een drainagegreppel en spreid de wortels uit zodat ze vrij kunnen liggen. Bedek met aarde en schud de stam constant om luchtbellen te voorkomen. Druk de grond met de hand aan, maar zorg ervoor dat de grond niet te dicht op elkaar komt te liggen. Geef 25-40 liter water en mulch het oppervlak.

Landingsdata

Deze soort kan zowel in het voorjaar als in de herfst buiten worden geplant. Hoe noordelijker de groeiregio, hoe groter de kans dat hij in de eerste richting wordt geplant. Het is het beste om te wachten tot het vorstgevaar geweken is, of tot de eerste vorst binnen 3-4 weken arriveert. Alle tuinbeplantingen moeten worden uitgevoerd wanneer de sapstroom in de stammen nog stagneert of volledig is gestopt.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Deze anijssoort is echt vorstbestendig, maar wintervoorbereiding blijft cruciaal. Alle irrigatie, zelfs druppelirrigatie, moet onmiddellijk rond half september worden stopgezet om de boom de tijd te geven zich voor te bereiden op de kou. De wortelzone wordt bedekt met grasmatten of strobalen, en in de meest noordelijke gebieden met 15-25 centimeter aarde. De stammen worden omwikkeld met jute of dakleer, dakleer, agrofibre of zeildoek. Dwerg- en kruipende ondersoorten kunnen worden afgedekt met een tent.

Boomstammen worden witgekalkt om te voorkomen dat insecten zich nestelen in kieren en spleten. Om hongerige knaagdieren die in de winter aan de bast en jonge scheuten komen knagen, te beschermen, worden ze bedekt met reuzel, vet en andere sterk geurende stoffen.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Het is een goed idee om de grond rond de appelboom los te maken, vooral in de beginjaren. Hij heeft graag vrije toegang tot zuurstof bij zijn wortels. Spit de grond twee keer per jaar om, maar hak hem 3-5 keer per seizoen. Na 15-18 jaar kun je het gebied rond de stam van de boom bedekken met graszoden, wat het onderhoud aanzienlijk zal vereenvoudigen.

Anijsplanten water geven is over het algemeen niet nodig, behalve als ze jong zijn en nog geen sterk wortelstelsel hebben ontwikkeld. In dat geval kun je ze eens in de twee tot drie weken water geven, vooral tijdens droog en warm weer. Het is een goed idee om verschillende meststoffen en supplementen tegelijk met het water te geven, omdat dit de opname van water bevordert.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De gestreepte anijs is een krachtige, hoge boom, dus experts raden een schaarse, gelaagde kroon aan. Dit buigzame "materiaal" kan echter in bijna elke gewenste vorm worden gevormd. In het eerste jaar wordt de centrale geleider met een derde gesnoeid en blijven twee of drie skeletachtige takken wijd uit elkaar staan. Daarna moet u de gewenste vorm behouden en ook uitlopers (scheuten die verticaal omhoog steken) en scheuten die naar binnen groeien, verwijderen.

Vergeet de hygiënische snoei niet; het is erg belangrijk. Alle droge en beschadigde takken moeten regelmatig worden gesnoeid. Na deze schoonmaakbeurt de snedes afdichten met tuinhars of droogolie. Het is het beste om de boom in de late herfst te inspecteren en te snoeien, wanneer de sapstroom in de stam is gestopt.

Rijping en vruchtvorming van gestreepte anijs

Het begin van de vruchtvorming

Alle Anijs-subvariëteiten beginnen op verschillende tijdstippen vrucht te dragen, maar de gestreepte variëteit kan als "gemiddeld" worden beschouwd. Deze kan in het derde of vierde jaar voor het eerst een paar knoppen produceren, maar de eerste vruchten verschijnen pas in het vijfde of zesde jaar. Je kunt op dit punt een klein aantal appels oogsten, maar dat is genoeg voor een steekproef.

Bloeitijd

Zelfs de meest ervaren tuinier kan de exacte bloeitijd van de gestreepte anijs niet voorspellen, omdat deze fluctueert afhankelijk van veranderende omgevingsomstandigheden. Klimaat en weer, bodemgesteldheid, groeilocatie en -regio, schaduw en licht – al deze factoren kunnen de bloei versnellen of vertragen. Deze begint meestal in de tweede helft van mei, maar in koudere streken kunnen de knoppen pas begin juni opengaan.

Vruchtvorming en groei

Deze variëteit wordt niet als snelgroeiend beschouwd, aangezien hij amper 8-14 centimeter per jaar bereikt. Je zult dus geruime tijd moeten wachten voordat de boom zijn volledige hoogte bereikt. Je zult dus moeten wachten tot de boom zijn volledige hoogte bereikt, wat pas in het 12e tot 15e jaar merkbaar zal zijn. Dit wordt echter volledig gecompenseerd door de regelmatige vruchtzetting en de zeer lange levensduur.

Net als de bloeiperiode kan de rijping van de appels aanzienlijk variëren. In zuidelijker gelegen gebieden rijpen de appels rond eind augustus, maar in koudere gebieden worden ze doorgaans pas eind september geoogst. Alleen in de zuidelijke Wolga-regio worden deze appels als zomerappels beschouwd. Over het algemeen verkrijgen alle Anijsappels alle eigenschappen van winterappels naarmate ze noordelijker trekken. De bewaring is ook direct afhankelijk van de rijping. Hoe eerder de appels rijpen, hoe korter de houdbaarheid. In noordelijke gebieden kunnen telers de appels tot maart of zelfs april bewaren.

Geef uw feedback over de gestreepte anijssoort, zodat andere tuinders kunnen leren over uw ervaringen met het kweken van deze bomen.