Vospitannitsa-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Vospitannitsa-variëteit

Deze semi-gekweekte variëteit, die zich onderscheidt door zijn hoge winterhardheid, zal zeker de aandacht trekken van tuinders in barre streken van het land. Hij is niet alleen bestand tegen wintervorst, maar ook tegen plotselinge temperatuurschommelingen, en verdraagt ​​droge en hete zomers met gemak. De boom is milieuvriendelijk, stelt weinig eisen aan de verzorging en de bodem, en heeft weinig voeding, bemesting of water nodig. Hij is hoog en neemt behoorlijk wat tuinruimte in beslag, maar dit wordt gecompenseerd door zijn vroege rijpheid, waardoor hij regelmatig vruchten draagt ​​en een goede jaarlijkse oogst van aromatische en zeer voedzame appels oplevert.

De vruchten zelf zijn klein aan de boom, maar zeer rijk aan diverse voedingsstoffen, zoals bij de meeste semi-gecultiveerde variëteiten. Ze zijn mooi, aromatisch, gemakkelijk te vervoeren en goed houdbaar, wat ongebruikelijk is voor noordelijke variëteiten. Vospitannitsa wordt aanbevolen voor teelt in privétuinen vanwege de hoge hoogte, die massale oogst zou belemmeren.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn klein of bijna middelgroot, maar zelden. De meeste appels wegen amper 25-35 gram, maar in sommige jaren kunnen individuele exemplaren wel 70-80 gram wegen. Ze zijn symmetrisch en meestal uniform. Hun vorm is rond, soms licht conisch, afgeplat, en kan bolvormig of licht langwerpig zijn, met subtiele ribbels en zonder zijnaad.

De schil is bovengemiddeld dik, elastisch en zelfs enigszins stevig, precies goed om het vruchtvlees te beschermen tegen mechanische beschadiging. De schil is glad en raakt tijdens de rijping bedekt met een dichte, wasachtige, zilvergrijze laag. De basiskleur is groen of groengeel. De blos is donkerrood, dieprood of bordeauxrood en beslaat minstens 65-80% van het oppervlak. Onderhuidse gaatjes zijn talrijk, langwerpig, groengrijs en groot. Het beoordelen van de chemische samenstelling is eenvoudig, zodra u een paar indicatoren begrijpt:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 442 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 18,9 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 14,6%.
• Pectinen (vezels) – 13,9%.
• Titreerbare zuren – 1,26%.

Vospitannitsa heeft stevig tot middelhard vruchtvlees, fijnkorrelig en zeer sappig. Het is doorgaans melkgroen, soms licht citroenachtig, en de schil heeft roodachtig roze nerven, wat hem een ​​karakteristieke kleur geeft. De smaak wordt als aangenaam, harmonieus, zoetzuur, met een uitgesproken kruidige wijnzuurgraad en een dessertachtige smaak ervaren. Professionele proevers geven de vrucht 4,6-4,8 punten uit 5.

Appelboom Vospitannitsa: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Deze boom groeit erg snel en is ook hoog. Hij kan gemakkelijk een hoogte van 10-11 meter bereiken., indien niet goed en tijdig gesnoeid. Snoeien kan de stam binnen de 6-7 meter houden, wat het onderhoud en de oogst aanzienlijk zal vergemakkelijken. De kroonvorm is rond, ovaal-langwerpig of hoog-ovaal, matig dicht en vrij compact. Op oudere leeftijd kan de kroon iets spreidend worden. De scheuten zijn middelmatig lang en dik, afgerond in doorsnede, bedekt met een gladde, groenachtige schors en dragen gemengde vruchten.

De bladeren zijn klein tot middelgroot, langwerpig, met korte, puntige uiteinden. De bladranden zijn fijn getand, gekarteld, vaak gegolfd of bootvormig gevouwen. Ze zijn meestal diepgroen, heldergroen of lichtgroen, met ruwe ribbels en soms een viltige onderzijde. Het wortelstelsel is zeer robuust, goed uitgegraven en vertakt; vezelig op de meeste onderstammen, maar kan ook een penwortel zijn. Het is goed aangepast aan de zoektocht naar water en voedingsstoffen.

Productiviteit en bestuiving

De variëteit levert geen hoge opbrengsten op, hoewel de noordelijke appelbomen een behoorlijke hoeveelheid fruit produceren.

Een volwassen Vospitannitsa-boom kan in één seizoen tot wel 75-85 kilo aromatische en zeer voedzame appels opleveren. In sommige ongunstige jaren en/of bij slechte verzorging kan de opbrengst met ongeveer 45-50% dalen.

Halfgekweekte appelbomen zijn standaard zelfbestuivend en hebben geen externe bestuivers nodig om vruchten te produceren. Ze worden ook beschouwd als uitstekende bestuivers voor andere soorten. Ervaren tuinders geven echter aan dat als er andere appelbomen met een geschikte bloeitijd in de buurt staan, de opbrengst van de soort aanzienlijk toeneemt (met 45-70%). Het is daarom raadzaam om de bomen tussen de bomen te planten.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De vorstbestendigheid van Vospitannitsa is zeer hoog. Hij kan winters met temperaturen tot -39-42 °C zonder schade overleven. De strenge winters van 1976-1978 overleefden hij met slechts 1-2 vorstschade. Het is echter belangrijk om goed voorbereid te zijn op koud weer en beschutting te bieden, aangezien bomen een hekel hebben aan langdurige vorst, hoge luchtvochtigheid en plotselinge temperatuurschommelingen.

De veldresistentie van het ras tegen diverse ziekten is uitstekend, maar schurft tast regelmatig het blad aan. Meestal blijft het fruit onaangetast, maar in jaren met ernstige epifyten kan er van alles gebeuren. Preventie is daarom net zo belangrijk voor Vospitannitsa als voor andere appelbomen. Plagen vallen de appelboom gemakkelijk aan en het is belangrijk om ervoor te zorgen dat ze worden geëlimineerd.

Onderstammen en ondersoorten

De meest populaire appelboomsoort is de standaard vegetatieve onderstam, maar deze kan op vrijwel elke soort gekweekt worden. Er zijn nog geen ondersoorten van semi-gecultiveerde onderstammen en er zijn geen zuilvormige of kruipende variëteiten, dus wees voorzichtig bij de aankoop.

Kenmerken van het laten groeien van een pupil

Landing

Basisvoorwaarden

• De grondsoort waarin u appelbomen plant, is niet zo belangrijk. Het belangrijkste is dat de grond lucht- en vochtdoorlatend is. U kunt dit echter eenvoudig doen door de grond te verdunnen met rivierzand en dit regelmatig los te maken.
• Een zonnige locatie zorgt ervoor dat de boom sneller zijn volledige kracht bereikt, een volle oogst produceert en zoetere en gezondere appels produceert. In de schaduw kunnen bomen simpelweg omhoog groeien zonder zijscheuten te ontwikkelen, wat leidt tot een lage fruitopbrengst. In sommige gevallen kan extreme schaduw de appelboom zelfs doden.
• Het is raadzaam om rekening te houden met de diepte van de grondwaterspiegel. Het krachtige wortelstelsel dringt diep door en zal rotten als het in contact komt met water. Kies daarom voor drogere locaties en vermijd het planten van appelbomen in de buurt van rivieren en meren, in moerassen of overstromingsgebieden.
• Het is niet nodig om de plantlocatie van tevoren voor te bereiden; appelbomen verdragen vrijwel alle omstandigheden. Graaf bij het voorgraven gaten van een meter diep en met dezelfde diameter, voeg meststof toe aan de bodem, geef water en zorg indien nodig voor drainage. Als u direct plant, kunt u gewoon een gat graven, vullen met stenen en water geven. In het laatste geval kunt u de meststof in hetzelfde jaar als het planten toedienen.
• Het is een goed idee om 5-6 meter tussen de bomen te laten en evenveel tussen de rijen. De boom is groot en kan de goede ontwikkeling van omringende planten belemmeren, dus dit is ook het overwegen waard.
• Indien de eigenschappen van de onderstam behouden moeten blijven, wordt de wortelhals 4-6 centimeter boven het grondoppervlak gelaten.
• De boom heeft in eerste instantie ondersteuning nodig, dus het is het beste om direct planken of palen in te graven of te slaan. De zaailingen worden met gewoon tuin- of hobbytouw in een achtvorm aan deze palen vastgebonden.
• De boom wordt in het gat geplaatst, de wortels worden ondergedompeld in een mengsel van aarde en water, en indien nodig wordt er een speciale wortelaanvulling gebruikt. De wortels worden bedekt met aarde, aangestampt, het oppervlak wordt bewaterd en gemulcht.

Landingsdata

Het maakt de variëteit niet uit of hij in de herfst of lente buiten wordt geplant. De sleutel is dat de grond warm is, maar dat het sap niet in de stammen kan trekken. Hoe noordelijker de teeltregio, hoe beter de periode maart-april, om te voorkomen dat de aankomende kou de jonge en kwetsbare appelbomen beschadigt.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

De plant is zeer goed bestand tegen lage temperaturen, dus er zijn geen speciale trucs nodig. Wikkel de stammen gewoon in jute of oude panty's. In de koudste streken dek je de wortelzone af met matten van hooi of stro of sparrentakken, die je in het vroege voorjaar verwijdert voordat de bomen beginnen te groeien.

Het witkalken van de boomstammen met gewone kalk tot een hoogte van 1-1,3 meter, of het behandelen ervan met industriële chemicaliën, is effectief tegen insecten die zich gemakkelijk nestelen in de spleten van de bast. Knaagdieren kunnen worden geweerd door alle boomstammen te bedekken met gesmolten dierlijk vet, smeermiddel, stookolie of oude drogende olie. Het afdekken van de stammen met metaal of sterk plastic gaas beschermt de bast ook effectief tegen aanvreten door hazen en hamsters.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Alleen de jongste bomen hoeven te worden uitgegraven. Dit kan in het voorjaar en de herfst, of zelfs maar één keer per jaar. Vaker schoffelen is mogelijk, maar niet noodzakelijk. Maak de grond pas de dag na het water geven grondig los, tijdens droog en warm weer. In het vierde tot zesde jaar kunt u kruiden of gras rond de boomstam zaaien voor natuurlijke beluchting. Vergeet niet om afval, onkruid en andere scheuten onder de boom te verwijderen.

Alleen zeer jonge zaailingen of zaailingen die in bijzonder droge gebieden groeien, hebben mogelijk regelmatig water nodig. In deze gevallen moet u 5-7 keer per seizoen water geven, met een snelheid van 456-60 liter per stam. In een normaal klimaat hebben bomen veel minder vaak water nodig; het kan 2-3 keer per seizoen worden gegeven, gemengd met meststoffen en kunstmest.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De Vospitannitsa (pupil) groeit niet erg dicht, maar vereist toch onderhoud aan de kroon. Het is het beste om vanaf het eerste jaar een spaarzame, gelaagde stijl te creëren en deze vervolgens te onderhouden, zodat de boom niet te groot wordt. Verwijder hiervoor alle scheuten die naar binnen groeien, omhoog steken, parallel lopen of elkaar kruisen.

Sanitaire reiniging wordt meestal in de herfst uitgevoerd, wanneer bomen het beste bestand zijn tegen stress. Alle gebroken, droge of zieke scheuten moeten worden afgesneden. Ze zijn niet meer bruikbaar en onttrekken nog steeds sap aan de boom. Het is gebruikelijk om de afgesneden plekken te bedekken met verf of tuinplaats, maar als er niets dergelijks is, dan voldoet een gewoon moeras ook prima.

Rijping en vruchtvorming van de leerling

Het begin van de vruchtvorming

De variëteit begint vrij vroeg vruchten te dragen, wat ongebruikelijk is voor Siberische winterharde appelbomen. Al in het vierde of vijfde jaar kan hij tot 5-10 kilo aromatische vruchten produceren. Natuurlijk moet je iets langer wachten op volle vruchtzetting, maar niet te lang.

Bloeitijd

De knoppen van de boom zijn dieproze, zelfs lichtpaars, en verschijnen vrij laat aan de boom, waardoor terugkerende vorst meestal geen invloed heeft op de vruchtzetting of de oogst. De bloemen zijn lichtroze of wit met een lichtroze tint, de bloemblaadjes zijn licht, delicaat, luchtig en erg mooi. De boom bloeit uitbundig en ziet er in deze periode elegant uit, en zijn geur verspreidt zich tientallen meters ver.

Vruchtvorming en groei

Weinig appelbomen kunnen tippen aan de kracht van de Vostutannitsa, aangezien hij 90-100 centimeter per jaar kan groeien en zijn maximale hoogte in slechts tien jaar bereikt. Deze groeisnelheid zorgt voor een zeer snelle toename van de vruchtbaarheid. Tegen het achtste of negende jaar produceert de appelboom een ​​volledige oogst en zijn lange levensduur zorgt voor kolossale opbrengsten.

De vrucht begint al begin september te rijpen, maar het kan soms tot half september duren. Je kunt aan de kleur zien of hij rijp is; hij wordt donker bordeauxrood of paars, en de vlekken onder de schil worden lichter. Appels rijpen gelijkmatig, zijn goed te vervoeren in dozen en in bulk, en kunnen tot 60-80 dagen in een standaard kelder worden bewaard. Ze zijn geschikt om te drogen, voor jam, inmaak, marmelade en sappen.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Vospitannitsa, zodat ook een beginnende tuinier nuttige informatie uit de eerste hand kan verkrijgen.