Witte rozenappelboom: variëteit en verzorgingskenmerken

Beschrijving van de White Rose appelboomvariëteit

De tuin van de moderne tuinier wordt regelmatig aangevuld met nieuwe variëteiten en soorten, vooral nu internationaal reizen voor onze landgenoten aanzienlijk is vereenvoudigd. Een bijzondere plant die onlangs in de huistuin is verschenen, is de witte rozenappel (Syzygium jambos), een werkelijk bijzondere plant, ook wel bekend als de Java-appel. Hij wordt meer geplant voor de sier dan voor de oogst, maar de vruchten zijn zeer eetbaar en smakelijk, dus het kan zeker geen kwaad om te leren hoe je hem kweekt.

Appels: kleur, grootte, gewicht

De vruchten van de Witte Roos lijken weinig op appels, omdat de plant zelf tot de Mirtefamilie behoort. Het zijn struiken of kleine bomen, meestal groenblijvend, die extreem rijk zijn aan aromatische etherische oliën. De vruchten zijn meestal rond, ovaal, langwerpig of peervormig. Ze zijn klein en bereiken nauwelijks een lengte van 4-6 centimeter. De schil is vrij dik, glanzend wanneer rijp en kan een groenachtige, witte, roze, karmijnrode of zelfs felrode tint hebben.

De vrucht bevat mogelijk geen zaaddoos, maar één grote pit. Ze zijn gevuld met zoet, knapperig, maar toch mals en zeer sappig vruchtvlees, wit of licht crèmekleurig. De geur van de vrucht doet denken aan rozen, vandaar de analogie waaraan de plant zijn naam ontleent. Dankzij hun dikke schil zijn appels gemakkelijk te vervoeren, zelfs over lange afstanden, maar hun houdbaarheid laat te wensen over. Daarom worden ze meestal direct verwerkt tot sappen, jams, conserven, marmelade en compotes.

Witte rozenappelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Deze plant is groenblijvend en kan onder gunstige omstandigheden gemakkelijk 15-17 meter hoog worden. In Rusland komen echter exemplaren van 4-5 meter het meest voor.De Witte Roos groeit zeer snel, maar alleen in de hoogte gedurende de eerste 3-5 jaar. Er beginnen zijscheuten te ontstaan. De stam heeft een gemiddelde diameter van 35-40 centimeter. De schors is donkerroze, glad op zeer jonge scheuten, maar wordt na verloop van tijd oneffen, schilfert in stukken af ​​en vertoont barsten.

De onderste takken, die haaks op de stam groeien, bevinden zich meestal vrij laag bij de grond. De bladeren zijn vrij groot, ongeveer 30 bij 15 centimeter, vlezig, glad en glanzend, met een lichtblauwachtige tint aan de bladsteel. De wortelstok van de boom is robuust, vertakt en ontworpen voor efficiënte vochtopname.

Productiviteit en bestuiving

Zelfs van een volwassen boom kun je niet op een grote oogst rekenen.

De maximale opbrengst aan aromatische vruchten die per jaar geoogst kan worden, bedraagt ​​ongeveer 15-35 kilogram, mits de plant een goede verzorging krijgt en de weersomstandigheden gunstig zijn.

De variëteit wordt op een standaardmanier bestoven: het heldere, unieke aroma trekt een groot aantal bestuivende insecten naar de tuin. Witte rozen worden beschouwd als uitstekende honingplanten en produceren hoogwaardige en voedzame honing.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Dit is een tropische plant, dus vorstbestendigheid is absoluut uitgesloten. In een normaal gematigd klimaat zal hij onvermijdelijk in de volle grond afsterven, en zelfs in zuidelijke streken is het het beste om hem in serres of kassen te kweken. Bij temperaturen onder de 5 °C sterft de boom af, waardoor de groei en ontwikkeling stoppen. Als hij lang genoeg onder deze omstandigheden wordt gehouden, zal hij waarschijnlijk afsterven.

Mirte is niet vatbaar voor appelziekten, dus bescherm hem tegen echte meeldauw of schurftNiet per se. De Java-appel heeft echter ook zijn eigen "kwetsbare plekken": roest Mirte en guave. Dit zijn exotische schimmelinfecties, maar ze kunnen ook een bedreiging vormen voor inheemse tuinplanten. De bomen ondervinden geen schade van de plagen waaraan we gewend zijn.

Groeiregio's

In de tweede helft van de achttiende eeuw brachten Britse zeelieden de appelboom naar het eiland Java, waar hij floreerde. De boom verspreidde zich vervolgens naar Bermuda, de Bahama's en de Antillen, vanwaar hij zich verspreidde naar Midden- en Zuid-Amerika (Mexico en Peru). Rond het midden van de negentiende eeuw werd de appelboom ook gekweekt in Zuid-Afrika en aangrenzende gebieden (Réunion, Madagaskar, Zanzibar) en in Australië.

Tegenwoordig worden Java-appels op vrijwel elk continent geteeld, maar niet op industriële schaal. Ze ontbreken alleen op Antarctica, waar simpelweg geen gespecialiseerde kassen zijn om geschikte omstandigheden te creëren.

Bijzonderheden van het kweken van witte rozen

Dit is een tropische, warmteminnende plant, dus buiten kweken is alleen mogelijk in zuidelijke streken. Gelukkig groeit hij binnen ook goed in potten, hoewel er geen goede oogsten worden verwacht.

Landing

Basisvoorwaarden

• Voldoende zonlicht of kunstlicht is essentieel voor een gezonde appelgroei. Zorg voor minimaal 6-8 uur licht per dag, anders zal de boom nooit bloeien.
• Bodem De grond voor het planten moet los, luchtig, maar voedzaam zijn. Hiervoor zijn turf- en graszodenmengsels zeer geschikt.
• Let op de zuurtegraad van de grond; deze mag niet hoger zijn dan 6,8-7 pH. Anders wordt de grond te zuur. mest Tijdens de bemesting wordt daarom ook kalk toegevoegd om de negatieve effecten te neutraliseren.
• De plant geeft de voorkeur aan vochtige plekken, dicht bij grondwater en open water. Een lage plek bij een rivier of meer is daarom ideaal, maar zorg wel dat de grond los is.
• Java-appels verdragen geen tocht, maar geven wel de voorkeur aan goede ventilatie. Zorg er daarom voor dat aan deze voorwaarden wordt voldaan.
• In de volle grond moet je ervoor zorgen dat de inheemse flora de "nieuwkomer" niet overschaduwt, omdat deze beter is aangepast aan de omstandigheden. Onkruid en scheuten van andere bomen en struiken moeten zorgvuldig worden verwijderd.
• Het is het beste om de bomen in speciale grote potten te planten. Zo kun je ze in het voorjaar naar buiten halen en in de winter weer naar binnen halen.
• Bij het planten moet de zaailing (minimaal 20 centimeter) acclimatiseren en "gewend" raken aan de nieuwe omstandigheden. Zet de potten hiervoor 15-20 minuten buiten, daarna een half uur, een uur, enzovoort.

Landingsdata

Deze warmteminnende plant kun je het beste in het voorjaar planten, want dan is de kans op wortelvorming veel groter. Bij het planten in kassen, serres of gewoon in potten maakt dit echter niet veel uit. Kweken kan ook in de herfst, nadat de meeste planten hun groeiseizoen hebben afgerond.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Dit is een vochtminnende en zeer vrijheidslievende variëteit, dus hij moet worden voorzien water geven Eens in de vijf tot zes dagen. Langere pauzes mogen nooit worden toegestaan, omdat dit de boom, ondanks zijn droogtetolerantie, stress bezorgt. Het is beter om geen andere fruitbomen te planten binnen een straal van 2-4 meter.

Je kunt de vochtigheid van de grond als leidraad gebruiken bij het regelmatig losmaken. Als de grond tot een diepte van 2-3 centimeter droog is, is het tijd om de gieter erbij te pakken.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Snoeien bij deze soort is meestal een formatieve procedure, waardoor de kroon naar wens van de tuinier kan worden gevormd. Dit kan pas na het actieve groeiseizoen, dat wil zeggen nadat de bloei en vruchtzetting zijn gestopt. Sommigen hebben geprobeerd de Pomorosa in het voorjaar te snoeien, vóór de bloei, maar daardoor verliest de plant zijn bladeren, bloeit hij niet en produceert hij geen vruchten. Het is erg moeilijk te voorspellen wanneer het groeiseizoen begint; alleen een ervaren botanicus met kennis van tropische planten kan deze taak uitvoeren.

Om schade aan de boom te voorkomen, mag de snoei van de hoofdstam niet meer dan een kwart van de totale hoogte bedragen. Tot een derde van de zijgroei mag worden verwijderd. Sanitaire snoei omvat het verwijderen van alle dode, zieke of beschadigde takken.

Rijping en vruchtzetting van White Rose-appelbomen

Het begin van de vruchtvorming

De eerste bloei en vruchtvorming vinden niet eerder plaats dan 3-4 jaar nadat de plant in een permanente container of in aarde in een wintertuin of kas is geplant.

Bloeitijd

Afhankelijk van de groeiomstandigheden, de verlichting en de omgevingstemperatuur kan de bloeitijd per regio verschillen. De boom produceert prachtige grote witte, gelige of lichtgroene bloemen met vier vlezige bloemblaadjes en talloze lange meeldraden.

De bloei duurt ongeveer een maand. Na 50-60 dagen is de boom klaar om zijn heerlijke en zeer aromatische vruchten te oogsten.

Vruchtvorming en groei

In potten gekweekt, bedraagt ​​de opbrengst per boom doorgaans niet meer dan 120-200 vruchten, hoewel dit nog steeds zeer goed is voor gebruik binnenshuis. De beste resultaten in ons land werden behaald toen ze in de zomer buiten op de Krim werden geplant. Daar produceerden de bomen 450-600 appels tegelijk.

De boom groeit erg goed, 25-50 centimeter per jaar. Daarom is het belangrijk om deze groei goed in de gaten te houden en tijdig te snoeien.

Deel je mening over de Witte Roos in de reacties, want informatie uit de eerste hand over deze exotische plant is schaars. Zo help je anderen aan deze heerlijke en zeer voedzame vruchten, die een krachtige dosis vitamines leveren.