Witte Naliv-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van het appelras White Naliv

Deze appelsoort wordt beschouwd als een van de oudste, en heeft tot op de dag van vandaag niets aan populariteit ingeboet.

Appels: grootte, kleur, gewicht

De vruchten verschijnen vrij vroeg, met een lichtgroene of gelige schil die wit of geel wordt naarmate ze rijpen. Soms kan de zijkant een lichtroze tint krijgen. Aan één kant van de appel loopt meestal een naad van het kelkblad naar de steel.

Deze appels hebben zacht, lichtzoet, heerlijk en sappig vruchtvlees. Hoewel deze appels niet lang houdbaar zijn, zijn ze een echte aanrader als seizoensproduct voor compote, taarten en jam. Ze zijn over het algemeen rond, maar kunnen iets taps toelopen richting de kelkblaadjes. Het gemiddelde gewicht van één vrucht is 80-120 gram.

Witte appelboom met vulling: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Deze appelboom is klassiek. Hij kan een hoogte van 5 meter bereiken., maar met de juiste snoei in de tuin beperken eigenaren de hoogte van de boom doorgaans tot 2-3 meter voor een gemakkelijke oogst. De schors, die in het begin glad is, verhardt na verloop van tijd en wordt licht ruw. Hij heeft een karakteristieke lichtgrijze kleur met donkerdere vlekken.

Aanvankelijk, als de boom nog jong is, is de kroon overwegend piramidaal, maar na verloop van tijd krijgt deze een meer ronde vorm. De vrij spreidende takken kunnen een vrij groot oppervlak beslaan, ongeveer 2-3 meter in diameter. Het wortelstelsel wordt bepaald door de onderstam waarop de Witte Naliv geënt is. Deze kan een centrale penwortel hebben of niet, en kan sterk vertakt of juist vrij compact zijn.

Productiviteit en bestuiving

Deze variëteit is zeer productief en in goede jaren hangt zelfs een jonge boom al vol met appels. Om dit te bereiken, is echter wel optimale verzorging nodig.

Een volwassen boom kan 60-80 kilo fruit per jaar produceren, maar kan ook 150-200 kilo bereiken. Meestal worden tweejarige zaailingen geplant en begint de oogst twee tot vijf jaar na het planten.

De Witte Naliv is niet zelfbestuivend en zal dus geen vrucht dragen zonder bestuiver. Andere appelbomen worden gebruikt voor de bestuiving. De voorkeur gaat uit naar bomen die in dezelfde periode bloeien als de Witte Naliv.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Witte druiven zijn in ons land wijdverspreid dankzij hun uitzonderlijke vorstbestendigheid. Ze overleven zelfs strenge winters gemakkelijk en bewaren bijna al hun fruit. In noordelijke streken, waar de temperaturen dalen tot onder de -30-35 °C, is de teelt ervan echter onpraktisch. Ze zullen daar waarschijnlijk sterven.

Witte druiven zijn niet bijzonder resistent tegen diverse ziekten. Ze worden ook vrij gemakkelijk aangetast door ongedierte. Daarom is regelmatige behandeling nodig als u betrouwbaar hoge opbrengsten wilt behalen. Het ernstigste probleem is schurft, dat vooral actief is bij hoge luchtvochtigheid op ongesnoeide bomen.

Ondersoorten en onderstammen

Er bestaan ​​veel ondersoorten van deze variëteit, die moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn.

Het wordt vaak verward met Papirovka, dat inderdaad uit de Baltische landen is geïmporteerd. Bovendien geloven veel gerenommeerde kwekers dat het variëteiten van dezelfde cultivar zijn. Bij nadere beschouwing zijn er veel verschillen te ontdekken, dus we zullen ze voorlopig als verschillend beschouwen.

Onderstammen: kenmerken

Elke ondersoort van de variëteit kan op verschillende onderstammen worden gekweekt.

De kruipende witte vulling groeit zelfs in SiberiëDe plant levert een redelijk goede opbrengst, onderscheidt zich door zijn vroege rijpheid en is bijzonder gemakkelijk te kweken. Dwerg- en halfdwergvariëteiten stellen hogere eisen en vereisen water, mest en een goede snoei.

Kenmerken van groeiende witte vulling

Het kweken van zaailingen vereist speciale aandacht voor hun specifieke eigenschappen. Er moet rekening worden gehouden met veel factoren: de weersomstandigheden in uw regio, het klimaat en de verzorgings- en groeivereisten van de variëteit.

Landing

Basisvoorwaarden

• Witte grondvulling gedijt niet in drassige grond. Leem is ideaal. Je kunt de grond verdunnen met rivierzand als deze te kleiachtig is. Dit verbetert ook de wortelafwatering.
• Deze soort houdt niet van laagland en de nabijheid van grondwater. Daarom is het beter om hem op heuvels en hoogten te planten.
• Idealiter worden bomen aan de noordkant beschermd. Dit kan een hek, haag of andere planten zijn. De afstand tussen de bomen en de witte vulling moet 2,5-3 meter zijn.
• De grond moet neutraal of licht zuur zijn (niet meer dan 66,5 pH).
• Het is het beste om de wortels van andere fruitbomen binnen 2-3 meter van de grond te houden. Ze kunnen vocht en voedingsstoffen opnemen, waardoor de vruchtproductie afneemt. Het optimale plantpatroon is een raster van 4 bij 5 meter.

Landingsdata

De timing hangt direct af van de groeiregio. In strengere klimaten is de lente de beste planttijd, omdat de plant dan meer kans heeft om te wortelen. Planten kan het beste midden tot eind april, maar uiterlijk begin mei. De belangrijkste vereiste is goed verwarmde, zonnige en redelijk droge grond.

Voor grotere zaailingen (ouder dan 2 jaar) is het aan te raden om ze in de late herfst te planten. Dit kan het beste eind oktober gebeuren, vóór de eerste vorst. De grond moet dan minstens een maand bevroren zijn.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Jonge, eerstejaars bomen moeten zorgvuldig tegen vorst worden beschermd. Zorg er allereerst voor dat de bast van de boom onbeschadigd is, anders zullen ze waarschijnlijk afsterven. Sparrentakken worden vaak gebruikt ter bescherming, wat betekent dat de boom omgeven is door een cirkel van takken. Alle bomen jonger dan vijf jaar moeten jaarlijks extra worden gemulcht met mest. Onder bijzonder zware omstandigheden is het acceptabel om tot 15-25 centimeter aarde op de stam te stapelen om de wortels te beschermen.

De dunne, sappige bast van jonge bomen, samen met een vergelijkbare winterbescherming, creëert gunstige omstandigheden voor kolonies knaagdieren, die de appelbomen kunnen beschadigen. Ter bescherming kunt u dakleer of teerpapier om de stam wikkelen. Fijn gaas of zelfs jute is ook geschikt. Het is echter het beste om de stam te behandelen met een afweermiddel; gesmolten reuzel wordt bijvoorbeeld als het veiligst beschouwd.

Boomverzorging

Het is belangrijk om te beseffen dat hoe meer moeite je steekt, hoe beter het resultaat. Daarom loont het de moeite om tijd en moeite te investeren om je appelboom de verzorging te geven die hij verdient, vooral omdat het niet moeilijk is.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Ervaren tuinders raden aan om White Naliv de eerste vijf jaar van de teelt wekelijks water te geven. Uitzondering hierop is tijdens de oogst en de periode direct na de eerste vorst. Als u blijft water geven, kunnen de zaailingen bevriezen en afsterven. Het waterschema en de regels zijn vrij eenvoudig.

• Irrigatie kan via druppelirrigatie, grondwaterirrigatie, oppervlakte-irrigatie of zelfs sproeierirrigatie. Het is het beste om alle irrigatie 's avonds te doen, wanneer de zon al onder is.
• De eerste keer dat er water wordt gegeven, is in het voorjaar, nog voordat de knoppen opengaan.
• De tweede keer dat u een volwassen plant water geeft, is optimaal wanneer de vruchtbeginsels zich vormen.
• De derde bewatering wordt 2-3 weken voor de oogst uitgevoerd.
• De laatste keer dat u de appelboom water geeft, is uiterlijk begin oktober, vóór de eerste vorst.

Voor een eenjarige zaailing is de aanbevolen watergift 16-20 liter. Deze hoeveelheid kan jaarlijks worden verdubbeld. Appelbomen ouder dan vijf jaar hebben 50 tot 100 liter water per vierkante meter bewaterd oppervlak nodig.

Maak na elke waterbeurt de grond los om te voorkomen dat deze te dicht op elkaar gaat zitten. Vergeet niet te wieden, want onkruid ontneemt de appelboom voedingsstoffen en water. Dit geldt vooral voor onkruidzaailingen, zoals esdoorns.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Er zijn vier basistypen snoei die alle fruitbomen, waaronder appelbomen, nodig hebben.

• VormendOm dit te bereiken, worden de takken in 2-3 lagen gevormd om het plukken te vergemakkelijken. Dit type heeft slechts 5-6 takken nodig, die in een hoek van 65-70 graden uit elkaar staan. Deze vorm van snoei dient in de eerste 2-4 jaar van de groei te worden uitgevoerd. Als de takken een andere hoek hebben, kunnen ze worden teruggebogen en vastgezet met touw of gewichten.
• OndersteunendDeze snoei wordt alleen bij jonge bomen uitgevoerd om de "wonden" gemakkelijker te laten genezen. Hierbij wordt slechts één van de dubbele scheuten, de dikkere, sterkere, behouden en tegelijkertijd ingekort. Bovendien geldt: hoe sneller de scheut groeit, hoe korter de scheut zou moeten zijn.
• SanitairBij dit type snoei worden alle zieke, oude of beschadigde takken weggesnoeid.
• VerjongendAppelbomen bereiken doorgaans een plateau rond de 30 jaar. Op dit punt vindt verjonging plaats, wat tuinders "knijpen" noemen. De scheuten worden teruggesnoeid tot twee- of driejarig hout.

Het is gebruikelijk om 'zaad op zaad' te enten, dat wil zeggen planten van dezelfde variëteit die in dezelfde periode vrucht dragen. Witte Naliv is geen geschikte onderstam voor winterappelrassen.

Om boomsterfte te voorkomen, is het belangrijk om afgevallen fruit en onkruid snel te verwijderen, regelmatig takken uit te dunnen en hygiënisch te snoeien. Het is ook een goed idee om de stammen en skelettakken wit te kalken, knaagdiervallen te plaatsen en de appelbomen indien nodig met geschikte middelen te bespuiten.

Rijping en vruchtzetting van witte appelbomen

Deze factoren zijn direct afhankelijk van het klimaat en de weersomstandigheden en kunnen elk jaar sterk fluctueren. De eigenschappen van het ras spelen echter ook een belangrijke rol.

Het begin van de vruchtvorming

Het hangt allemaal af van de gekozen ondersoort van de witte vulling. Sommige beginnen al in het tweede of derde jaar appels te dragen, terwijl andere er vijf of zes jaar over kunnen doen. Dit is het gemakkelijkst te bepalen bij de aankoop van zaailingen. Dit hangt grotendeels af van de onderstam. Bomen van dwergvariëteiten beginnen eerder vruchten te dragen dan andere.

Bloeitijd

Deze variëteit onderscheidt zich door de vrij grote, sneeuwwitte bloemen, die letterlijk de hele boom bedekken. In de gematigde zone begint de bloei ongeveer tussen 1 en 10 mei. In het zuiden kan Witte Naliv zelfs nog eerder bloeien, half tot eind april, en in het noorden half juni.

Vruchtvorming en groei

Witte Naliv rijpt vaak eerder dan andere variëteiten, waardoor het een vroegrijp ras is. Tegen half augustus zijn de geurige vruchten meestal klaar om volledig geoogst te worden. Het weer speelt een belangrijke rol: hoe koeler de zomer, hoe later de appels rijpen. Ze worden twee keer geoogst, met een pauze van één tot twee weken ertussen.

Normaal gesproken bepaalt elke boom zijn eigen vruchtcyclus. Deze wordt niet alleen beïnvloed door de ondersoort, maar ook door het klimaat, het weer, de bodem, de nabijheid van grondwater en de kwaliteit ervan.

Gemiddeld produceert de Witte Naliv jaarlijks 4-7 grote, sterke scheuten. Deze scheuten beginnen het jaar daarop te rijpen. Dit hangt echter ook af van het weer, de verzorging, de watergift en de bemesting.

De Witte Vulling Appelboom heeft een matige bemesting nodig.

Laat in de reacties je eigen recensie over White Filling achter en deel je ervaringen!