Gele suikerappelboom: variëteit en verzorgingskenmerken

Beschrijving van de Yellow Sugar-variëteit

Een zeer grote boom met een dichte, bladrijke kroon, die zich kenmerkt door een snelle groei en regelmatige jaarlijkse vruchtzetting. Hij stelt weinig eisen aan de grond, past zich gemakkelijk aan verschillende klimaten aan, is winterhard en heeft weinig grond, water of meststoffen nodig. Hij bloeit rijkelijk en vormt een echt decoratief element in de tuin, met een aanzienlijke hoeveelheid fruit.

De vruchten zelf zijn aantrekkelijk om te zien, erg lekker en hebben een zeer aangenaam, krachtig en kenmerkend aroma dat moeilijk met iets anders te verwarren is. Deze zomerappels zijn rijk aan diverse voedingsstoffen en zo zoet dat ze gekookt kunnen worden zonder toevoeging van zoetstoffen, wat vooral waardevol is voor mensen met endocriene problemen (zoals diabetes). De vruchten zijn gemakkelijk te vervoeren, maar ze blijven niet lang goed. Deze variëteit wordt aanbevolen voor thuistuinieren en voor commerciële, intensieve boomgaarden die speciaal zijn ontworpen voor de verwerking.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn middelgroot tot middelgroot en wegen ongeveer 120-150 gram. Ze zijn rond, uniform, symmetrisch en gelijkmatig van vorm, bolvormig, soms licht afgeplat langs de centrale as horizontaal of licht langwerpig. De ribbels zijn zichtbaar bij de kelk, gladgestreken op de rest van de vrucht, en de laterale naad is niet zichtbaar.

De schil van de vrucht is dicht, glad, glanzend en droog, maar kan een blauwachtig-zilveren waslaagje ontwikkelen wanneer deze volledig rijp is. De schil is dun, maar toch sterk en elastisch en biedt goede bescherming tegen mechanische schade. Appels hebben een lichtgroene of diepgele basiskleur, vrijwel zonder blos, hoewel er aan de zonzijde vage roodoranje of baksteenrode strepen kunnen verschijnen. Onderhuidse gaatjes zijn talrijk; ze zijn klein, onopvallend en licht van kleur. Deskundigen raden aan de chemische samenstelling te beoordelen op basis van de volgende gegevens:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 124 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 7,4 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 13,7%.
• Pectinen (vezels) – 11,1%.
• Titreerbare zuren – 0,37%.

De gele suikerappel heeft een kenmerkende, grofkorrelige textuur, maar is toch sappig en zeer mals, niet stekelig maar licht knapperig. Hij heeft een krachtig appelaroma. De smaak wordt als harmonieus, evenwichtig en dessertachtig beschouwd. Hij is zoetzuur, met een sterke zoetheid en een lichte zuurheid die in de nasmaak blijft hangen. De smaakscore van de vrucht is 4,7 uit 5 voor zowel smaak als uiterlijk.

Gele suikerappelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Bomen van deze variëteit zijn hoog en groeien snel, Ze kunnen gemakkelijk een hoogte van 7-9 meter bereiken zonder dat er snoei nodig is.De kroon is breed ovaal, spreidend met de leeftijd, matig dicht en kan treurend of hangend worden. De scheuten zijn middeldik, staan ​​haaks op de stam, recht, lang en omhoog gericht, bedekt met groengele of bruine schors. Geel draagt ​​gedurende 2-3 jaar vrucht aan ringetjes en vruchttakken.

De bladeren zijn langwerpig, niet lancetvormig, maar eerder eivormig, dicht, leerachtig en langgepunt. Ze hebben een lichte matte glans en een viltige beharing aan de onderzijde. Ze zijn lichtgroen of lichtgeel van kleur, met gekartelde, licht golvende en gekartelde randen. Het wortelstelsel is zeer robuust en vertakt, vezelig op de meeste onderstammen, met talrijke kleine zijtakken. Het beslaat een oppervlakte die ongeveer gelijk is aan de kroondiameter.

Productiviteit en bestuiving

Er zijn geen officiële gegevens over dit onderwerp, maar het is optimaal om de boom te classificeren als een boom met een gemiddelde productiviteit.

Van één volwassen gele suikerboom kun je per seizoen ongeveer 100-120 kilo aan aromatische suikervruchten oogsten..

De variëteit is zelfsteriel, wat over het algemeen als een nadeel wordt beschouwd. Om vruchten en vruchtbeginsels te produceren, zijn externe bestuivers nodig, die niet verder dan 25-50 meter van de plant mogen groeien voor een succesvol proces. Het is raadzaam om de bomen tijdens de bloei in het voorjaar met suikersiroop te besproeien en mobiele bijenstanden te gebruiken.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De variëteit heeft een benijdenswaardige weerstand tegen lage temperaturen. Zelfs bij strenge en langdurige vorst hebben de bomen vrijwel geen last van vorst, en als de knoppen licht beschadigd raken, herstellen ze zich zeer snel. Standaard beschutting is voldoende, zelfs in de koudste streken. Ze verdragen droogte iets minder goed, maar met tijdig water geven hebben ze geen last van een gebrek aan vocht of zonlicht. brandwonden zelfs bij extreme hitte.

De Sakharny-trompet heeft een gemiddelde ziekteresistentie, wat betekent dat hij alleen vatbaar wordt voor ziekten tijdens jaren van ernstige epidemieën, en zelfs dan alleen bij gebrek aan tijdige preventieve behandelingen. Hoge luchtvochtigheid en tocht, evenals ongewassen boomstammen vol rottend fruit en bladeren, kunnen schimmelgroei veroorzaken. Daarom is het raadzaam om de hygiëne en luchtvochtigheid te handhaven en regelmatig te behandelen met fungiciden en insecticiden.

Onderstammen en ondersoorten

Er zijn geen officieel geregistreerde ondersoorten van de Yellow Sugar-variëteit. De soort kan echter op verschillende onderstammen worden gekweekt, wat de eigenschappen van de boom enigszins verandert, maar de kwaliteit van de vruchten niet beïnvloedt. Er bestaan ​​geen zuilvormige of kruipende variëteiten van deze variëteit, dus wees voorzichtig bij de aankoop.

Kenmerken van de teelt van geel suikerriet

Landing

Basisvoorwaarden

• Vrijwel elke grondsoort is geschikt voor appelbomen, zolang deze maar losgemaakt, bevochtigd en regelmatig bemest wordt. Leem, zandleem en podzolgrond zijn de beste opties. Appelbomen houden niet van zware, zwarte grond, die verdund moet worden met rivierzand, of van zeer zure en zoute grond.
• De bomen verdragen tocht goed, maar kunnen wel licht ziek worden. Daarom is het beter om de soort op een beschutte plaats te planten, maar dan wel zonder stilstaande lucht.
• Bomen verdragen geen stilstaand water, dus ze moeten niet geplant worden waar het grondwater zich dicht bij het oppervlak bevindt. Overstromingsvlaktes, moerassen of direct naast een vijver, rivier, meer of beek zijn ongeschikte locaties. Zelfs in de buurt van ondiepe putten kunnen appelbomen met hun wortels het water bereiken en afsterven.
• Geel staat het mooist op een zonnige, open plek. In de schaduw groeit de plant slecht en kan het jaren duren voordat hij bloeit of vrucht draagt, of zelfs helemaal afsterft.
• Ervaren tuiniers graven gaten voor appelbomen altijd ruim van tevoren, het seizoen ervoor. Dit is echter niet nodig voor deze soort. Het is voldoende om de gaten 3-4 weken voor het planten te graven. Ze moeten ongeveer 60-80 centimeter diep zijn en een diameter hebben van maximaal 1 meter. Bemest de bodem met meststof, gevolgd door stenen of vermiculiet voor de drainage. Vul het geheel vervolgens met water en laat het onbedekt.
• Laat voldoende ruimte tussen de bomen in een rij – minimaal 4-5 meter en maximaal 5-6 meter tussen de rijen, afhankelijk van de gebruikte onderstam. Dit voorkomt dat bomen elkaar in de toekomst in de weg zitten, zowel met hun kruin als met hun onderstam.
• Trellis, planken of palen worden direct in de gaten geslagen ter ondersteuning. Als ze aan de noordkant van de boomstam worden geplaatst, bieden ze extra bescherming tegen koude winterwinden.
• De wortelhals wordt 4-8 centimeter boven het oppervlak gelaten om te voorkomen dat de wortels hoger lijken te groeien, anders gaan de eigenschappen en kwaliteiten van de onderstam volledig verloren.
• De zaailing wordt gecontroleerd op gebroken of droge scheuten en uitlopers, en deze worden verwijderd. Je kunt de wortelstokken 5-8 uur in warm water laten weken voordat je ze plant.
• Plaats de jonge boom op drainage, richt de wortels recht, bestrooi met aarde, stamp aan, geef water en mulch met zaagsel, gehakseld gras, compost, mest.

Landingsdata

De gebruikelijke plantdata voor fruitbomen in de regio zijn ook geschikt voor de gele suikerboom. In het voorjaar moet hij in de grond worden geplant voordat het sap door de stammen begint te stromen, rond eind maart of begin april. In de meest noordelijke regio's kan hij tot halverwege de maand worden verplaatst, hoewel zelfs jonge zaailingen niet bijzonder gevoelig zijn voor terugkerende vorst.

In de herfst is het het beste om een ​​moment te kiezen waarop de bladeren al gevallen zijn. Het is echter belangrijk om 5-6 weken, of minstens een maand, te wachten voordat strenge, aanhoudende vorst begint. De optimale tijd is eind september of begin oktober. In zuidelijke streken kunnen bomen zelfs tot eind oktober geplant worden, als het koude weer doorgaans laat aanbreekt en niet gekenmerkt wordt door strenge vorst.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

In gematigde klimaten hebben bomen niet veel beschutting nodig; het inpakken van de stammen in jute is voldoende. In koudere, noordelijke klimaten is het echter beter om jonge bomen te bedekken met een tentachtige afdekking, en oudere bomen te omwikkelen met dakleer of teerpapier, met aarde rond de wortels opgestapeld en bedekt met sparrentakken, stro of hooi.

Om te voorkomen dat knaagdieren jonge scheuten en zachte bast opeten, worden boomstammen ingesmeerd met stookolie, reuzel, vet of andere commercieel verkrijgbare producten. Witkalken met kalk weert insecten effectief en geeft de tuin een nette en aantrekkelijke uitstraling. Regelmatige behandelingen met insecticiden en fungiciden zijn noodzakelijk om het risico op ziekten te minimaliseren.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Tuinders graven twee keer per jaar rond de stam, of zelfs maar één keer als de grond goed belucht is. Ze graven de stam half om met een spade om beschadiging van de wortels te voorkomen. Schoffelen kan gedurende het hele groeiseizoen. Vergeet tegelijkertijd niet om onkruid, rottende bladeren en vruchten, en alle rommel die ziekten kan bevorderen, te verwijderen.

Bomen moeten alleen water krijgen tijdens droge periodes en als ze jong zijn. Jonge bomen kunnen eens in de 10-14 dagen water krijgen, terwijl oudere bomen baat hebben bij 5-6 keer water per seizoen. Maak de grond op de tweede dag na het water geven los om verdichting te voorkomen. Naarmate de bomen ouder worden, kunt u stoppen met spitten en de wortelzone inzaaien met kruiden of grassen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Suikerlelie heeft een duidelijke neiging om te dicht te groeien, dus snoeien is voldoende. Het is het beste om in het eerste jaar te beginnen met het creëren van een schaarse of dun gelaagde kroon, zodat de scheuten op verschillende hoogtes ver uit elkaar staan. Snoeien moet jaarlijks in de herfst gebeuren, waarbij naar binnen groeiende of verticaal uitstekende takken worden verwijderd om overmatige wildgroei te voorkomen.

Bomen snoeien kan ook in de herfst of lente. In die periode is het gebruikelijk om gebroken, zieke, dode of beschadigde takken weg te snoeien. Alle gesnoeide delen moeten onmiddellijk of de volgende dag worden afgedicht. tuinplaats, verf of gewoon primer.

Rijping en vruchtvorming van gele suiker

Het begin van de vruchtvorming

Deze variëteit wordt over het algemeen beschouwd als vroegdragend, hoewel de eerste vruchten pas in het vierde of vijfde jaar na aanplant in de volle grond kunnen worden geoogst. Bloemen kunnen eerder verschijnen, al in het derde of vierde jaar, maar het is onwaarschijnlijk dat ze vruchten dragen; ze zijn steriel. Daarom is het aan te raden om alle knoppen te plukken, zodat de boom wortels en takken kan ontwikkelen zonder zijn energie te verspillen aan nutteloze bloemen.

Bloeitijd

De knoppen aan de boom openen zich rond begin mei, maar naarmate je verder van de gematigde zone af komt, kan de bloeitijd aanzienlijk opschuiven richting de zomer. In sommige regio's van Siberië en de Oeral kan Sacharnoe tot begin juni bloeien. Er zijn meestal voldoende bestuivers en de bloeiperiode duurt minstens 14-17 dagen. De bloemen zelf zijn groot, geurig, prachtig en sneeuwwit en bedekken de takken dicht. De vruchtbeginsels zijn echter gevoelig voor vervelling, dus het is het beste om de bloei met 15-35% te vertragen.

Vruchtvorming en groei

Bomen beginnen niet alleen al vroeg vrucht te dragen, maar groeien ook snel, met een groei van minstens 45-60 centimeter per seizoen. Ze verhogen ook snel hun productiviteit. Na 8-10 jaar zijn de opbrengsten bijna volledig gerealiseerd en dit niveau blijft gedurende de hele actieve levensduur van de boom behouden.

De vruchten behoren tot de eerste die in de tuin rijpen, waardoor u rond 15-20 augustus van de geurige vruchten kunt genieten. In de meest noordelijke regio's kan de technische rijpheid, die samenvalt met de rijpheid voor de consument, worden uitgesteld tot eind augustus, maar niet later. Ze rijpen zeer gelijkmatig en moeten direct worden geplukt om te voorkomen dat ze op de grond vallen. Ze zijn gemakkelijk te vervoeren en uitstekend geschikt voor verwerking (sappen, gedroogd fruit, jam, gelei). Maar ze kunnen praktisch niet liggen. De maximale duur van een blessure in een speciale koelkast bedraagt ​​30-45 dagen, soms tot 60, maar niet meer.

Laat een recensie achter over de Yellow Sugar appelboomsoort, zodat ook een beginnende tuinier uit eerste hand nuttige informatie kan verkrijgen.