Appelboom Utes: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Utes-variëteit

Tuinders merkten de hoge, grote appelbomen van deze variëteit meteen op vanwege hun vele positieve eigenschappen. De bomen zijn uitstekend bestand tegen winterkou, zijn niet bijzonder gevoelig voor hoge luchtvochtigheid en plotselinge temperatuurschommelingen en vertonen een goede milieuvriendelijkheid. Ze kunnen zelfs in vervuilde grote steden groeien, vereisen geen speciale verzorging en gedijen in elke grondsoort met minimale begeleiding.

De vruchten rijpen prachtig aan de boom, zijn groot en van hoge commerciële en consumentenkwaliteit. Ze zijn heerlijk, laten zich goed over lange afstanden transporteren en kunnen praktisch tot de volgende oogst in een kelder worden bewaard. Utes wordt aanbevolen voor individuele teelt in zomerhuisjes en voor intensieve industriële tuinen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn middelgroot tot vaak bovengemiddeld groot en kunnen groot worden met de juiste, tijdige verzorging, regelmatige bemesting en watergift. Ze wegen gemiddeld 120-140 gram, maar kunnen wel 250-290 gram bereiken. Ze zijn rond met subtiele ribbels, symmetrisch, glad of licht gebobbeld, en kunnen afgeplat zijn. Ze hebben geen naad aan de zijkanten.

De schil is dicht, elastisch en sterk en beschermt het vruchtvlees tegen aanzienlijke mechanische schade. De basiskleur is grasgroen en verkleurt na verloop van tijd naar citroen of zelfs licht goud. De blos is gestreept, gevlekt, karmijnrood of felrood en kan een bruinachtige ondertoon of diffuse vlekken hebben. De onderhuidse vlekken zijn middelgroot en talrijk; ze zijn grijswit of groenachtig van kleur en vallen nauwelijks op tegen het bonte en decoratieve oppervlak van een rijpe appel. De chemische samenstelling moet worden beoordeeld aan de hand van de volgende parameters:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 386 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 12,8 milligram.
• Fructose (totale suikers) – 13,9%.
• Pectines – 12,2%.
• Titreerbare zuren – 0,47%.

De Utes-variëteit heeft vruchtvlees van gemiddelde dikte dat mals, ongewoon sappig en fijnkorrelig is, en een aangename consistentie en textuur heeft. Hij breekt gemakkelijk als je erin bijt en heeft een sterke, kruidige, limonade-achtige geur. De smaak wordt beschouwd als dessertachtig; hij is zoeter, maar behoudt nog steeds een kenmerkende zuurheid. Op een professionele 5-punts smaakschaal scoort de variëteit 4,3 punten voor zowel smaak als uiterlijk.

Appelboom Utes: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Bomen zijn krachtig of middelgroot, afhankelijk van de onderstam en de groeiomstandigheden. Ze kunnen zich uitstrekken tot 4-5 meter, en soms zelfs 6-9 meter lang wordenOp jonge leeftijd is de kroon piramidaal, later ovaal of zelfs breed ovaal. De scheuten zijn dik, recht en rond van doorsnede en kunnen zowel spits als haaks uit de stam groeien. Ze zijn bedekt met een bruine of bleke bruine schors zonder beharing. De vruchtzetting is gemengd (ringen, vruchtscheuten en speren).

De bladeren zijn middelgroot tot groot, ovaal of ovaal-langwerpig, langwerpig en kortpuntig, met punten die krullen als propellers. De randen van het blad zijn gekarteld, gekarteld en kunnen licht golvend en naar beneden gebogen zijn. Ze zijn groen of heldergroen, niet glanzend, maar mat, en kunnen aan de onderkant licht viltig behaard zijn. Het wortelstelsel is middeldiep, vezelig op de meeste onderstammen en goed aangepast aan het zoeken naar vocht in de grond.

Productiviteit en bestuiving

De klif wordt hoogproductief genoemd, hoewel veel appelbomen hem gemakkelijk kunnen overtreffen.

Eén volwassen boom kan ongeveer 60-70 kilo fruit per jaar produceren. Zelfs in de meest gunstige jaren, met de hoogste kwaliteit en tijdige verzorging, voeding en meststoffen, overschrijdt de vruchtbaarheid van hoogstambomen nauwelijks de honderd kilogram..

Deze variëteit wordt beschouwd als zelfbestuivend, dus om appels te produceren, hoeft u geen andere rassen in de buurt te hebben die geschikt zijn voor hun knopperiode. Ervaren professionals merken echter op dat de vruchtbaarheid aanzienlijk toeneemt als de bomen verspreid staan. U kunt tijdens de bloei een mobiele bijenstand in de tuin plaatsen en de bomen ook besproeien met suiker of honing verdund met water.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Voor appelbomen in de Midden-Wolgaregio, en eigenlijk de hele Wolgaregio, vertoont dit ras een opmerkelijke weerstand tegen lage temperaturen en plotselinge temperatuurschommelingen. Ze zijn goed bestand tegen langdurige koude winterperiodes, waarbij de temperatuur daalt tot onder de -25-30 °C, zelfs gedurende langere perioden. Ze hebben ook geen last van plotselinge koude periodes na dooi, vooral niet als de wintervoorbereiding tijdig en correct wordt uitgevoerd.

De boom is bovengemiddeld resistent tegen diverse schimmel-, bacteriële en parasitaire ziekten. Hij raakt alleen geïnfecteerd in de meest ongunstige jaren, wanneer alle omringende bomen eronder lijden en zelfs afsterven. Als er tijdig preventieve maatregelen worden genomen, worden de risico's aanzienlijk verminderd en kunt u erop vertrouwen dat uw boom veilig is.

Onderstammen en ondersoorten

De Utes-appelboom ondergaat momenteel een officiële rassentest, die al meer dan dertig jaar aan de gang is. Het is daarom nog te vroeg om over ondersoorten te spreken. De boom wordt echter al op een breed scala aan onderstammen gekweekt, waardoor de bomen enkele van hun unieke eigenschappen krijgen. Zo zal de hoogte op dwergonderstammen merkbaar kleiner zijn en de vruchten groter, terwijl de koudebestendigheid aanzienlijk zal afnemen.

Kenmerken van groeiende Utes

Landing

Basisvoorwaarden

• Hoogstambomen moeten alleen op open, goed geventileerde plaatsen worden geplant. Ze moeten het grootste deel van de dag zonnig zijn en hun kronen moeten goed geventileerd zijn. In de schaduw worden bomen zwak en kunnen ze direct afsterven, of ze kunnen lang blijven hangen en worstelen zonder knoppen te produceren.
• Stilstaande lucht verhoogt het risico op schimmelaantasting aanzienlijk. Tocht moet echter absoluut worden vermeden; jonge bomen kunnen de stress simpelweg niet aan.
• Tuinders beginnen 5-8 maanden voor het planten met het voorbereiden van gaten voor appelbomen. Ze graven gaten van standaardformaat, voegen meststof toe aan de bodem, zorgen voor drainage (stenen, bakstenen of vermiculiet) en vullen met zoveel schoon water als ze willen. De gaten blijven onbedekt en moeten buiten drogen.
• Laat voldoende ruimte tussen de bomen zodat de kroon en wortelstok vrij kunnen groeien. Voor kleinere bomen is 2-3 meter voldoende, terwijl vegetatieve onderstammen 4-6 meter nodig hebben.
• De entplaats (wortelhals) van de boom moet, om de eigenschappen van de onderstam te behouden, altijd boven het grondoppervlak blijven. Als de grond dieper wordt, kunnen de wortels hoger uitgroeien en gaan de eigenschappen van de onderstam verloren.
• Staven, palen of stokken worden direct in de gaten gegraven of geslagen om de jonge zaailingen te ondersteunen. Als ze onbeheerd worden achtergelaten, kunnen ze bij harde wind omvallen. Bovendien biedt de steun extra vorstbescherming als deze aan de noordkant wordt geïnstalleerd, waar de sterkste en koudste wind waait.
• Voor het planten worden de bomen geïnspecteerd, alle gedroogde of gebroken scheuten worden afgesneden en de wortelstokken worden 6-8 uur in warm water ondergedompeld.
• Plaats de zaailing direct op het drainagegat, zodat de wortels vrij kunnen groeien. Bedek met aarde, druk licht aan met je voeten, geef 20-35 liter water en mulch het oppervlak. Het is een goed idee om ervoor te zorgen dat er geen luchtzakken of holtes in het gat rond de wortelstok ontstaan, wat kan leiden tot toekomstige rotting.

Landingsdata

De rotsboom is goed bestand tegen alle omstandigheden, dus in een gematigd klimaat met warm en aangenaam weer maakt het weinig uit om hem in de herfst of lente te planten. Als de winters echter streng zijn, met vroege en onvoorspelbare vorst, is de lente een betere keuze. Op die manier worden de bomen niet beschadigd door vroege vorst en zijn ze minder vatbaar voor vervolgvorst. Bovendien kunt u een planttijd kiezen wanneer de kans op vorst volledig voorbij is en de grond is opgewarmd.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Standaard beschermingsmethoden werken perfect bij Utes. Stop in september met water geven om de stammen te laten rijpen en de sapstroom te stoppen. Wikkel de boom in jute, dakleer, teerpapier of andere geschikte materialen. Tijdens de strengste vorst kunt u een laag aarde van 15-20 cm op de wortelstok leggen en sparrentakken en stro toevoegen.

Het schoonmaken van de bast met een harde borstel in het voorjaar en de herfst, gevolgd door het witkalken met kalk, helpt insecten af ​​te weren. De oplossing moet vrij geconcentreerd zijn, ongeveer de dikte van dunne zure room. Gesmolten reuzel, stookolie of oude plantaardige olie op de stam helpt ook om knaagdieren af ​​te weren; de ongedierte kan de geur niet verdragen.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Appelboomstammen worden doorgaans twee keer per jaar uitgegraven, maar appelbomen hebben deze verzorging alleen in de eerste jaren nodig. Tussen het graven door kunt u ook de grond schoffelen en onkruid en worteluitlopers verwijderen die de normale ontwikkeling van de boom belemmeren. Na een paar jaar kunt u gras of bloemen rond de appelbomen zaaien en graszoden leggen.

Appelbomen moeten regelmatig water krijgen om een ​​goede en overvloedige fruitproductie te garanderen. Jonge appelbomen hebben 2-3 keer per maand water nodig, terwijl volwassen bomen 6-9 keer per seizoen water nodig hebben. Bij extreem droog weer kunt u de watergift beperken tot eens in de 10-12 dagen. Het is een goed idee om een ​​druppelirrigatiesysteem of sproeisysteem aan te leggen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De beste vorm voor dit type boom is een schaarse of dun begroeide boom. Dit zorgt ervoor dat de kroon voldoende licht en ventilatie krijgt. Na de eerste snoeibeurt moeten de scheuten jaarlijks met ongeveer 20 procent worden gesnoeid om te voorkomen dat de boom te groot wordt. Het behouden van de natuurlijke vertakking is ook belangrijk; we hebben hierover een aparte gids op onze website.

In de herfst, en soms zelfs in de lente indien absoluut noodzakelijk, worden de stammen geïnspecteerd op gebroken, droge of ongezond uitziende scheuten. Deze moeten onmiddellijk worden afgesneden om te voorkomen dat ze sap uit de boom trekken, dat vervolgens vruchten kan voortbrengen. Sneden mogen nooit onverzegeld blijven met tuinhars of andere geschikte afdichtmiddelen.

Rijping en vruchtvorming van de klif

Het begin van de vruchtvorming

De variëteit kan niet vroegdragend genoemd worden, aangezien de eerste bloemen pas in het vijfde of zesde jaar verschijnen. Zelfs dan zullen de appels waarschijnlijk niet rijpen, omdat de eerste onvruchtbare bloem zelden vruchtbeginsels produceert. De vruchtzetting begint in het zevende of achtste jaar en is direct en overvloedig. Zelfs dan kun je ongeveer 7-10 kilo geurige, zoete vruchten oogsten.

Bloeitijd

De boom bloeit vroeg, net als zijn voorouder, Zhigulevskoye. Daarom zijn beide uitstekende bestuivers voor elkaar. Hij bloeit overvloedig en gelijkmatig, waarbij al zijn roze knoppen tegelijk opengaan. De bloemen zelf zijn witroze of zuiverwit, verzameld in kleine, geurige trossen, en bedekken de takken vrij dicht. In sommige gevallen moet de bloei met 15-35% worden belemmerd om de grootte van de vruchten te maximaliseren.

Vruchtvorming en groei

De boom groeit snel, maar niet uitzonderlijk. Hij ontwikkelt geleidelijk zijn blad, wat ook de vruchtbaarheid verhoogt. Het duurt 10-12 jaar om een ​​volledige oogst te bereiken, maar dit is geen probleem, gezien de lange, actieve levensduur van de boom van meer dan 70-80 jaar. Utes vertoont geen periodiciteit in de vruchtzetting en produceert regelmatig zijn maximale aantal vruchten. Als de opbrengst afneemt, moeten ziekten en plagen als oorzaak worden beschouwd.

Appels beginnen al aan het begin van de herfst te rijpen. De oogstrijpheid is rond de 15e of 20e. Dit kan enigszins variëren, tot wel een week. Het is het beste om het fruit in speciale koelkasten te bewaren, maar je kunt ook een gewone kelder gebruiken, afgedekt met zaagsel of zand. De houdbaarheid is 6-8 maanden, maar soms kan het fruit tot de volgende oogst bewaard worden zonder aan kwaliteit in te boeten.

Deel uw eigen ervaringen met de Utes-appelsoort, zodat iedere tuinier er meer over kan leren voordat hij of zij gaat planten en maximale resultaten kan behalen.