Jonagold-appelboom: variëteit en verzorgingskenmerken

Kleur	Rood
Rijpingsseizoen	Herfst
Grootte van appels	Groot
Smaak	Zoet en zuur
Kroontype	Hoge boom
Houdbaarheid	Hoge houdbaarheid
Sollicitatie	Universele variëteit
Winterhardheid	Gemiddelde winterhardheid
Vruchtleeftijd	Tot 5 jaar

Geschiedenis van oorsprong en groeiregio's

Groeiregio's

Middenzone.
Ten zuiden van Rusland.
Noord-Kaukasus.

Oorsprong

Een van de beroemdste Amerikaanse appelbomen verscheen eind jaren 30 in de staat New York. De officiële ontwikkelingsdatum is 1943 en de locatie is een kweekstation genaamd Geneva.

De veredelaars hoefden niet lang na te denken over de naam. De voorouders van deze appelboom waren de bekende Jonathan en Delicious Golden. Hieruit ontstond de bijzondere en memorabele naam Jonagold.

Rond 1959-1960 werden appelbomen van deze variëteit voor het eerst naar Europa gebracht. Tien jaar later raakten hoveniers er geïnteresseerd in en besloten ze vorstbestendiger te maken. In 1980 groeiden ze al in overvloed in de boomgaarden van de Oekraïense steppe en bossteppe. Enkele jaren later had de appelboom zich verspreid over vrijwel het hele centrale deel van Rusland, de noordelijke Kaukasus en de zuidelijke regio's van Rusland.

Beschrijving van het appelras Jonagold

Het is zeldzaam om waar ook ter wereld een appelboomgaard te vinden zonder minstens één appelboom van deze variëteit. Hij is bij bijna iedereen geliefd vanwege zijn uitzonderlijke verzorgingsgemak en redelijke weerstand tegen kou en ziekten. De vruchten zijn heerlijk, sappig en aangenaam om aan te raken; ze zijn goed te vervoeren en, belangrijker nog, ze zijn lang houdbaar. Deze variëteit wordt aanbevolen voor zowel kleine moestuinen als grote, intensieve commerciële boomgaarden.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten zijn meestal vrij groot, in ieder geval bovengemiddeld. Ze kunnen wel 180-230 gram wegen, en in sommige gevallen zelfs meer dan een kwart kilo. Ze zijn rond, maar kunnen ook iets langwerpig, langwerpig, uniform zijn, met nauwelijks zichtbare ribbels.

De schil is middeldik en stevig, glad, glanzend en kan een vrij dikke waslaag hebben. De schil is vrij elastisch, wat bijdraagt aan de uitstekende transporteigenschappen. De schil is groen van kleur en verkleurt na verloop van tijd naar groengeel. De blos beslaat maximaal 80% van het oppervlak; de schil is roodbruin of oranjerood, met een wazige, streperige uitstraling. De chemische samenstelling wordt gekenmerkt door de volgende indicatoren per 100 gram product:

P-actieve stoffen (catechinen) – 147 milligram.
Ascorbinezuur (vitamine C) – 6,4 milligram.
Totale suikers (fructose) – 11,2%.
Pectinen (vezels) – 5,6%.
Titreerbare zuren – 0,48%.

Het vruchtvlees is aanvankelijk groenachtig, maar wordt geleidelijk lichter, wit, romig of lichtgeel. Het is compact, fijnkorrelig, zeer sappig en zuur, met een evenwichtige en harmonieuze dessertachtige smaak. Het heeft een kenmerkende zuurheid, een licht wrange nasmaak die voor variatie zorgt. Professionele proevers beoordelen het met 4,6 tot 4,8 punten op een schaal van 5.

Jonagold appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Bomen van deze soort zijn erg hoog. Ze kunnen gemakkelijk hoger worden dan 6-7 meter zonder snoei.Jonagold haalt het niet helemaal bij de machtige Hoornden of Aphrodite, maar de kroon van een volwassen hoogstam kan gemakkelijk een diameter van ongeveer 4-6 meter beslaan. Als jonge boom heeft hij een piramidale, ovale of bolvormige vorm, maar naarmate hij ouder wordt, wordt hij meer koepelvormig en soms zelfs wijdverspreid en uitgestrekt.

De scheuten zijn lang en recht, meestal haaks op de stam, waardoor ze zelfs bij aanzienlijke oogsten niet afbreken. De boom draagt vruchten aan ringvormige scheuten, eenjarige scheuten en vruchtdragende twijgen. De schors is groenbruin of licht staalgrijs, licht behaard. De bladeren zijn groot, leerachtig en rond, met fijn gekartelde randen en een langwerpige, puntige punt. Het wortelstelsel is extreem robuust, diepgeworteld en vertakt, soms met een diameter tot 5-6 meter, waardoor de boom zelfs bij orkaankracht stevig op de grond blijft staan.

Productiviteit en bestuiving

Deze appelbomen zijn echt vroegrijp en dragen hun eerste vruchten al in het derde of vierde jaar. Maar wees niet te enthousiast, want in het achtste of negende jaar kun je slechts 10-20 kilo geurig fruit oogsten.

Jonagold-appels bereiken hun maximale opbrengst pas als ze 17-20 jaar oud zijn. Op dat moment kan een volwassen boom 75-115 kilo appels opleveren. De maximale geregistreerde opbrengst is 180 kilo, mits goed verzorgd en onder gunstige klimaatomstandigheden. Het weer heeft geen noemenswaardige invloed op de opbrengst van de boom, dus een regenachtige zomer is geen probleem.

De variëteit wordt als triploïd beschouwd. Dat wil zeggen dat hij volledig steriel is, maar dat is niet alles: bestuiving vereist twee of meer bestuivers, dus Jonagold wordt tussen meerdere andere variëteiten geplant.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De bomen verdragen lage temperaturen slechts beperkt. Vorst onder de -18-20°C die langer dan een week aanhoudt, is dodelijk. De variëteit houdt ook niet van plotselinge overgangen van strenge vorst naar dooi met temperaturen boven nul.

In de jaren tachtig daalde de thermometer in het Oekraïense Polen plotseling onder de -32°C. Ondanks de winterafdekking liepen de bomen ernstige schade op: niet alleen de jonge scheuten en de bast, maar ook het hout, bevroor. Ze konden zich binnen twee tot drie jaar niet herstellen, dus moesten ze worden gekapt en vervangen.

Appelbomen zijn, net als de meeste andere bomen, vatbaar voor diverse schimmelinfecties. Ze worden snel en zwaar aangetast door echte meeldauw. schurft en andere "charmes", daarom is het noodzakelijk om alle verzorgingsmaatregelen, inclusief de behandeling met fungiciden, strikt in de gaten te houden.

Onderstammen en ondersoorten

Standaardvariëteiten worden op verschillende onderstammen gekweekt, waardoor ze licht verschillende eigenschappen kunnen hebben.

De Jonagold-variëteit heeft meer dan honderd klonen, wat hem vrijwel ongeëvenaard maakt onder de appelbomen. Voor een gemakkelijke classificatie hebben wetenschappers ze ingedeeld in vijf subgroepen op basis van de kleur van hun blos.

Ondersoort	Beschrijving
Morrison	Dit is de populairste ondervariëteit van Jonagold ter wereld. Andere namen voor deze ondervariëteit zijn eveneens bekend: Highlander, Jonagold en Jonagold Morrens Supra. Men vermoedt dat deze niet kunstmatig is gekweekt, maar eerder is ontstaan door toevallige bestuiving in België halverwege de jaren 80. De variëteit produceert grote appels met een gewicht van 165-230 gram, die begin oktober rijp zijn en bewaard kunnen worden tot de volgende oogst. De variëteit wordt beschouwd als een van de tien beste appelrassen ter wereld, met een smaakscore van 4,8-4,9 uit 5.
Dwerg en halfdwerg	Jonagoldbomen die op MM-106 en M-9 onderstammen groeien, zijn kort en bereiken slechts een hoogte van 2,5-3 meter. Ze beginnen vroeg vrucht te dragen, produceren goede vruchten, verdragen lagere temperaturen en zijn bestand tegen ziekten, vocht en nattigheid. De actieve levensduur van de bomen wordt echter beperkt tot maximaal 20-35 jaar. Daarna moeten ze worden gerooid en vervangen door nieuwe bomen.
Koning	Deze subvariëteit is nog kleiner, maar het belangrijkste kenmerk is een uniforme, mooie roodoranje blos die ongeveer 95-98% van de vrucht bedekt. De standaardvariëteiten zijn zeer resistent tegen schurft, echte meeldauw, moniliose en andere infecties, en verdragen temperaturen tot -20 °C.

Kenmerken van het kweken van Jonagold

Landing

Belangrijkste kenmerken

Zoals bijna alle appelbomen prefereert deze soort een open plek met veel zon gedurende het grootste deel van de dag. Daarom is het belangrijk om een geschikte plantlocatie te kiezen. Zorg er echter wel voor dat er geen tocht is, want dat zou de zaailingen kunnen beschadigen.
De nabijheid van grondwater is dodelijk voor Jonagold. Zijn uitgebreide wortelstelsel zal onvermijdelijk in het water terechtkomen en rotting veroorzaken. Plant hem daarom niet in de buurt van moerassen, open wateren of gebieden waar smeltwater zich in de lente verzamelt.
Graaf de boomgaten minimaal 2-4 weken voor het planten. De diameter moet ongeveer 80-90 centimeter zijn en de diepte moet even groot zijn. Vul de bodem met vruchtbare grond gemengd met humus of compost, voeg drainage toe (grind, vermiculiet) en vul aan met water. Laat het gat onbedekt.
Controleer voor het planten het wortelstelsel van de zaailingen en verwijder verdroogde of beschadigde scheuten met een snoeischaar. Het is een goed idee om de bomen 5-8 uur in warm water te laten weken, zodat ze vocht kunnen opnemen en beter kunnen wortelen.
Er wordt direct een paal in het gat geslagen of gegraven om de boom te ondersteunen. Deze kan pas twee tot vier jaar na de vruchtzetting worden verwijderd.
De wortelhals van een Jonagold moet minimaal 8-10 centimeter boven het grondoppervlak uitsteken. Anders kan de boom hoger wortelen en alle oorspronkelijke eigenschappen van de onderstam verliezen.
De onderstam moet verticaal worden geplaatst, laag voor laag met aarde worden gevuld en met de hand worden aangestampt, maar niet tot de consistentie van asfalt. Na voltooiing wordt een kleine aarden wal rond de omtrek van het gat aangelegd, wordt er 30-40 liter water in gegoten en wordt het oppervlak gemulcht met compost.

Ontschepingstijd

Deze variëteit kan zowel in het voorjaar (eind april - begin mei) als in de herfst geplant worden. Ervaren tuiniers vinden de laatste optie geschikter. Dit geeft de bomen de tijd om zich beter te vestigen, waardoor ze de tijd krijgen om blad te ontwikkelen en hun wortelstelsel te versterken. De optimale tijd is nadat het blad is gevallen, maar minimaal 2-3 weken voor de eerste vorst.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Jonagold is een vrij kwetsbare soort, dus je moet er alles aan doen om hem te beschermen tegen de barre weersomstandigheden in ons land. Hoogstambomen groeien alleen probleemloos op de Krim en in de Noord-Kaukasus, maar zelfs daar kunnen extreme omstandigheden voorkomen. In andere regio's is het essentieel om de wortelzone te bedekken met matten van droog gras of stro, en de stammen te omwikkelen met jute, agrofibre, dakleer of dakleer. Soms volstaan zelfs oude damesnylon panty's. Jonge een- en tweejarige planten kunnen worden afgedekt met een tent, maar dit werkt niet bij grotere planten vanwege hun hoogte.

Zulke schuilplaatsen trekken vaak knaagdieren aan, die er nesten kunnen bouwen en zich ook tegoed kunnen doen aan de jonge bast. Om ze af te weren, kunt u kant-en-klare oplossingen gebruiken of gewoon het onderste deel van de stam insmeren met reuzel of vet. Ook het witkalken in het voorjaar en de herfst is effectief tegen insecten.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Regelmatig, minstens twee keer per jaar, moet u het gebied rond de boomstam omspitten en scheuten van andere planten, onkruid en worteluitlopers verwijderen. Het is ook een goed idee om de bomen regelmatig water te geven, ook al zijn ze droogtebestendig. Een goede regel om te volgen is de 10-dagenregel, wat betekent dat u alleen water mag geven als er tien jaar lang geen neerslag is gevallen. In de winter is het een goed idee om het gebied rond de boomstam te mulchen met gehakseld gras, mest of compost.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De takken van Jonagold groeien in het begin vrij dicht, waardoor het gemakkelijk is om voor vrijwel elke vorm de juiste skeletachtige takken te kiezen. Ze hebben echter ook de neiging om niet dicht te groeien, dus snoeien is later geen probleem. Aanbevolen vormen voor deze soort zijn palmet, spaarzaam getrapt, spichtig, muur- en cordonvormig en leivormig.

Vergeet de hygiënische en verjongende snoei niet. In het eerste geval moet u beschadigde, gebroken, zieke en dode takken verwijderen, terwijl u in het tweede geval oude takken die u wilt vervangen, moet verwijderen tot aan het één- of tweejarig hout.

Bestuiversoorten

Spartaans.
Idared.
Ligol.
Jonathan.
Gloucester.
Coca-Cola sinaasappel pijp.
Melrose.
Elstar.

Voortplanting

Klonen (uitlopers).
Stekken laten wortelen.
Enten.
Groeien uit zaden.

Ziekten en plagen

Echte meeldauw.
Schurft.
Moniliose.
Vruchtrot.
Meidoorn.
Bladroller.
Fruitmot.

Rijping en vruchtzetting van Jonagold

Het begin van de vruchtvorming

De eerste bloemen aan de appelbomen van dit ras zijn al in hun eerste jaar in de kwekerij te zien. Het is echter het beste om ze onproductief te laten ontwikkelen; pluk de knoppen direct en wacht 3-4 jaar, waarna u zo'n 5-10 kilo geurig en sappig fruit kunt oogsten. Bovendien zal de appelboom zijn opbrengst elk jaar langzaam verhogen en steeds meer appels produceren.

Bloeitijd

Zoals de meeste appelbomen begint Jonagold te bloeien in de tweede tien dagen van mei. Deze bloeiperiode is kort en duurt ongeveer 10-14 dagen, waardoor er ruim de tijd is voor bestuiving. De bloemen van de variëteit zijn groot, met vlezige bloemblaadjes, sneeuwwit met een lichtroze tint. Tijdens de bloei verspreiden de bomen een sterke geur, die bestuivers zelfs van grote afstand aantrekt.

Vruchtvorming en groei

De groei van groene massa verloopt langzaam maar zeker. Een boom kan ongeveer 25-40 centimeter per jaar groeien, vooral als hij op een vegetatieve onderstam groeit. Ook de vruchtproductie neemt gestaag toe. Elk jaar worden de appels steeds talrijker, totdat je tussen het 15e en 20e jaar een maximum van meer dan honderd kilo bereikt.

De vrucht wordt meestal geoogst nadat deze technisch rijp is. Dit is te zien aan de gelige basiskleur van de schil, die van groen naar geel verkleurt. Dit gebeurt meestal eind september of begin oktober. De rijpheid voor consumptie treedt pas 1-3 maanden later in, wanneer de suiker in de appels karamelliseert. Onder gunstige omstandigheden (geschikte keldertemperatuur en luchtvochtigheid) kan Jonagold tot de volgende oogst worden bewaard zonder zijn oorspronkelijke smaak te verliezen. De vrucht is zeer goed te transporteren en de schil beschermt hem tegen mechanische of andere beschadigingen.