Miasskoye appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Miass-variëteit

Het nieuwe ras werd direct gewaardeerd door nabijgelegen Oeral-boerderijen. De bomen zijn zeer compact, netjes en ruimtebesparend. Tegelijkertijd vertonen ze een uitstekende aanpassing aan het milieu, zijn ze winterhard, bestand tegen verschillende bodems en groeiomstandigheden, en zijn ze winterhard. Bovendien staan ​​ze bekend om hun consistent hoge opbrengsten. De standaardappels zijn echter niet bijzonder droogtetolerant en bij onvoldoende vocht worden de appels flauw en grassig van smaak.

De Miasskogo-appels zijn, hoewel middelgroot, zeer aantrekkelijk. Ze zijn sappig, hebben een sterke, rijke smaak en zijn zeer smakelijk en zoet. Ze zijn gemakkelijk over lange afstanden te vervoeren en blijven, vergeleken met andere zomerrassen, goed in de kelder. Deze appelboom wordt aanbevolen voor zowel individuele teelt als intensieve commerciële aanplant.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De meeste vruchten zijn middelgroot, maar sommige kunnen groot zijn. Het gemiddelde gewicht van appels is 120-140 gram. Ze zijn rond van vorm, maar meestal afgeplat, regelmatig, gelijkmatig en breed geribd, zonder een opvallende zijnaad. Ze zijn meestal uniform, asymmetrisch en schuin aan één kant.

De schil van de vrucht is vrij dik, ruw, hard en duurzaam, elastisch en biedt betrouwbare bescherming tegen mechanische beschadigingen. De schil is glad, glanzend en glanzend, met een geelgroene of geelwitte tint, soms goudwit. De blos is doorschijnend maar duidelijk zichtbaar, meestal aan de zonnige kant zichtbaar als wazige vlekken met een roodkarmijnrode of roodroze tint, soms gespikkeld en gestreept. Onderhuidse gaatjes zijn zichtbaar; deze zijn licht, groot en talrijk. De kwaliteit van de appel kan worden bepaald door hun chemische samenstelling:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 234 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 28,9 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 9,9%.
• Pectinen (vezels) – 13,7%.
• Titreerbare zuren – 0,7%.

De Miass-appel heeft een zeer kenmerkend vruchtvlees: grofkorrelig, licht vezelig en gemakkelijk herkenbaar. De smaak wordt beschouwd als dessertachtig, evenwichtig en harmonieus, met een zoetzure ondertoon en een vleugje wijnachtige zuurgraad. Het aroma van de appel is zeer krachtig en draagt ​​ver. Volgens professionele proevers scoren de appels maximaal 4,5 uit 5 voor smaak en uiterlijk.

Miasskoye appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De variëteit wordt over het algemeen als middelhoog beschouwd, hoewel hij veilig als een natuurlijke halfdwerg kan worden geclassificeerd. Zonder extra snoei bereiken bomen een maximale hoogte van 3,5-3,8 meter, zeer zelden 3,9-4De kroonvorm is rond, ovaal-piramidaal, afgerond-piramidaal of ovaal-langwerpig, spreidend maar regelmatig. De scheuten staan ​​haaks op de stam; ze zijn recht, dik, van gemiddelde lengte en bedekt met een gladde schors met een grijsgroene, groenbruine of grijsbruine tint. De vruchtzetting is gemengd en bevindt zich op ringen, scheuten en twijgen.

De bladeren zijn middelgroot tot groot, ovaal-eivormig, glad, afgeplat, leerachtig, sterk glanzend en behaard. Ze zijn langgepunt, met gekartelde, gekartelde en fijn gekartelde randen. Het wortelstelsel is diep begraven, vertakt en grotendeels vezelig, met een klein aantal kleine zijtakken, waardoor de plant matig is aangepast aan vochtregulatie.

Productiviteit en bestuiving

Deskundigen beschouwen Miasskoe als een ras met een hoge opbrengst, vanwege zijn kleine formaat en vroege rijping.

In gunstige jaren kan een bekwame kweker doorgaans zo'n 70-80 kilo aromatisch en heerlijk fruit oogsten van één volwassen boom van deze variëteit. In sommige gevallen kan dit aantal licht stijgen, maar tijdens droogte kan het met 40-50% dalen.

Een relatief zelfbestuivende variëteit kan nauwelijks een bestuivingspercentage van 15-18% van zijn maximale potentieel bereiken, dus er zijn absoluut bestuivers ter plaatse nodig. Dit stuifmeel moet actief genoeg zijn, anders zijn goede resultaten onwaarschijnlijk. Het is een goed idee om de stammen in het voorjaar met suikersiroop te besproeien en mobiele bijenstanden naar de tuin te brengen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Appelbomen zijn winterhard genoeg om temperaturen tot -29-34 °C te weerstaan, vrijwel zonder schade. Ze verdragen echter geen plotselinge veranderingen of schommelingen, dus het is het beste om ze in elke regio te bedekken, zelfs in relatief warme gebieden, aangezien plotselinge weersveranderingen van strenge vorst naar dooi en weer terug niet kunnen worden uitgesloten.

Miass heeft geen genetische immuniteit tegen ziekten. Het kan worden aangetast. schurft, echte meeldauw, cytosporose, andere schimmels en parasieten. De veldresistentie van de boom is echter uitstekend; hij raakt zelden en niet zwaar geïnfecteerd, en behandeling is relatief eenvoudig, terwijl preventie het risico op infectie kan minimaliseren.

Onderstammen en ondersoorten

Het is aan te raden om bomen op hoogstam- of dwergonderstammen te kweken; deze variëteit kent geen ondersoorten. Er zijn geen zuilvormige of kruipende variëteiten, dus wees voorzichtig bij aankoop bij niet-gecertificeerde verkopers.

Kenmerken van het kweken van Miass

Landing

Basisvoorwaarden

• Deze soort gedijt in vrijwel elke grondsoort, maar kies bij voorkeur voor een licht verontreinigde zandleem- of lemige grond. De boom groeit ook goed in podzolgrond en zwarte grond, maar vereist wel aanvulling met klei en zand.
• Een zonnige locatie is essentieel voor een goede groei en ontwikkeling van appelbomen, aangezien ze in de schaduw zwak worden en mogelijk weigeren te bloeien. De tuin mag wel wat schaduw krijgen, maar niet meer dan een paar uur per dag.
• De wortelstok van de boom is niet te diep begraven, dus de grondwaterdiepte is geen doorslaggevende factor. Als de grondwaterstand echter te laag is, kunnen de wortels rotten. Het is niet raadzaam om bomen te planten in een moeras of een weide in een overstromingsgebied, of direct naast een rivier, beek, meer of ondiepe put.
• Het is belangrijk om gaten voor het planten van appelbomen van tevoren te graven, minstens 2-3 weken van tevoren, omdat ze blootgesteld moeten worden aan de elementen. Graaf gaten tot 80 centimeter diep en 90 centimeter in diameter (ze kunnen later indien nodig breder worden gemaakt). Voeg teelaarde toe aan de bodem, gemengd met meststof (behalve stikstofhoudende meststof). Leg er vervolgens gebroken baksteen, vermiculiet of grof gezeefd materiaal bovenop voor drainage, en geef het hele gebied water.
• Het is een goed idee om direct na het vastbinden palen, staven of spanten in de gaten te slaan. Dit geeft de bomen extra steun en bescherming tijdens het koude weer.
• Bomen worden in een rij op een afstand van 2,5-3,5 meter van elkaar geplant, met rijen op een afstand van 3-4 meter. Dit geeft ze niet alleen voldoende ruimte om te groeien, maar maakt ook de oogst en het onderhoud voor de eigenaren gemakkelijker.
• Als u de eigenschappen van de onderstam wilt behouden, wat meestal het geval is, laat u de wortelhals 10-12 centimeter boven het oppervlak uitsteken. Houd er rekening mee dat de grond na de eerste watergift kan inklinken.
• Plaats de zaailing in het gat, bedek met aarde en schud de grond om alle lege plekken te vullen. Druk de grond aan met je handen of voeten en geef water. Bedek de oppervlakte met mulch om het vocht vast te houden.

Landingsdata

De Miasskoye-variëteit is vrij winterhard en gedijt daarom even goed in zowel de lente als de herfst. U kunt een warme, droge dag in maart-april of september-oktober kiezen om de appelbomen te planten. Het belangrijkste is dat de grond op dat moment warm genoeg is en dat er geen sapbeweging in de stammen plaatsvindt.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Ondanks hun vorstbestendigheid moeten appelbomen goed worden voorbereid op de winter en worden afgedekt. ​​Water geven moet uiterlijk begin september worden stopgezet, zonder rekening te houden met natuurlijke neerslag, die onmogelijk nauwkeurig te beheersen is. Snoei de bomen na het vallen van de bladeren, maak de boomstammen schoon, bedek ze met stro of sparrentakken en wikkel de stammen in jute.

Om insecten die de bast en het hout beschadigen te weren, worden boomstammen twee keer per jaar, in het voorjaar en de herfst, met kalk witgekalkt, maar er kunnen en moeten ook kant-en-klare producten worden gebruikt. De meest milieuvriendelijke manier om knaagdieren te bestrijden is door appelbomen te bestrijken met reuzel of vet, wat een sterke, onaangename geur afgeeft.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Graaf minstens één keer per jaar rond de stam, maar twee keer is beter. Het is ook een goed idee om worteluitlopers, onkruid en andere scheuten te verwijderen. Naarmate de grond groeit, kun je deze de volgende dag na elke waterbeurt losmaken om te voorkomen dat de grond samenklontert en keihard wordt. Verwijder ook regelmatig afval om ziekten te voorkomen.

Jonge bomen moeten regelmatig water krijgen, minstens één keer per week. Naarmate ze ouder worden, is 6-8 keer per seizoen voldoende. Houd er echter rekening mee dat zelfs volwassen appelbomen bij extreme hitte en gebrek aan natuurlijke neerslag vaker water nodig hebben. Beregening of druppelirrigatie zijn uitstekende oplossingen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De boom heeft niet de neiging om te overwoekerd te raken, dus snoeien zou geen probleem moeten zijn. Vorm de kroon in het eerste jaar door 2-3 hoofdtakken in rijen te rangschikken, ver uit elkaar. Verwijder vervolgens eenvoudig takken die omhoog steken, in de kroon groeien of elkaar kruisen. Het is een goed idee om de boom na 10-12 jaar te verjongen door telkens 2-3 volwassen scheuten te verwijderen, zodat de nieuwe scheuten zich kunnen ontwikkelen.

Sanitair snoeien gebeurt meestal in de herfst, maar wees niet bang om een ​​afgebroken tak direct af te snoeien. Verwijder dode of zieke takken; deze zijn niet meer bruikbaar. Laat gesnoeide plekken niet onbehandeld; het is het beste om ze af te dichten met tuinhars of verf.

Rijping en vruchtvorming van Miass

Het begin van de vruchtvorming

Hoewel deze bomen doorgaans als vroegfruitig worden beschouwd, zijn ze dat niet. Ze beginnen pas vijf tot zes jaar na aanplant vrucht te dragen en de opbrengsten in de eerste jaren zijn duidelijk laag.

Bloeiperiode

De knoppen openen zich vrij vroeg, half tot eind april, en in zuidelijke streken zeer zelden begin mei. Daarom moeten bestuivers die tegelijkertijd bloeien, zorgvuldig worden geselecteerd voor de Miass-appelboom. De appelbloesems zelf zijn groot, extreem geurig en lichtroze of wit. Het proces duurt vrij lang, minstens 12-16 dagen, dus bijen en de wind zorgen meestal voor de bestuiving, zelfs bij slecht weer.

Vruchtvorming en groei

Appelbomen groeien gemiddeld en bereiken ongeveer 35-45 centimeter per jaar. Dit proces versnelt voordat de vruchtzetting begint, maar vertraagt ​​iets nadat de appels aan de takken beginnen te rijpen. De vruchtzetting neemt daarom niet erg snel toe. Een volledige oogst wordt pas verwacht in het 10e tot 12e jaar. Gelukkig is de actieve levensduur van de boom vrij lang, variërend van 60 tot 75 jaar.

Dit is een laatzomerras, waardoor de eerste appels pas eind augustus rijp zijn, soms iets eerder. Ze rijpen vrij gelijkmatig en vallen gemakkelijk af, dus het is het beste om ze direct te plukken om te voorkomen dat ze op de grond vallen. De appels zijn gemakkelijk te vervoeren in kratten, maar blijven slechts 35-50 dagen goed, afhankelijk van de bewaarcondities. Ze zijn geschikt voor het maken van sappen, conserven, jam, gedroogd fruit en babyvoeding.

Laat een recensie achter over de appelboomsoort Miasskoye, zodat ook een beginnende tuinier uit eerste hand nuttige informatie kan verkrijgen.