De Venyaminovskoye-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van het appelras Venyaminovskoe

Tuinders waren meteen onder de indruk van de nieuwe variëteit, die zich snel over het hele land verspreidde. De bomen bleken weinig eisen te stellen, tolerant te zijn voor zelfs minder gunstige groeiomstandigheden en een vrij streng klimaat, en, belangrijker nog, immuun voor de grootste plaag van alle appelbomen: schimmelziekte. schurftwaardoor de appels niet geschikt zijn voor consumptie.

De vruchten hebben hoge commerciële en consumentenkwaliteiten: ze zijn aantrekkelijk, smakelijk, hebben een aangenaam en sterk aroma en kunnen zelfs over vrij lange afstanden worden vervoerd. Hoewel ze een belangrijk nadeel hebben – een lange, geleidelijke rijping – worden ze aanbevolen voor zowel kleine privétuinen als intensieve industriële boomgaarden.

Appels: hoe ze eruit zien

Zelfs aan één boom kunnen de vruchten sterk in vorm variëren en ongelijk zijn, met een gemiddeld gewicht van ongeveer 120-145 gram. In sommige gevallen (in gunstige jaren) kunnen echter individuele vruchten tot 220-245 gram en zelfs tot 300 gram wegen. Ze zijn rond, licht afgeplat, kegelvormig of raapvormig, schuin naar één kant gericht, met brede, gladde ribben.

De schil is elastisch, stevig, maar niet hard, en dik. De schil heeft een groengele of citroengele tint en verkleurt vaak naar goud en zonnig naarmate de vrucht rijpt. De blos is dicht, gevlekt en dicht, met een gevlekt, gestreept patroon zichtbaar langs de randen van de steel en de kelkblaadjes. De schil is framboosrood of soms zelfs bietkleurig en beslaat 55% tot 95% van het oppervlak, afhankelijk van de hoeveelheid zonlicht die de vrucht bereikt. Onderhuidse grijze vlekken zijn talrijk en duidelijk zichtbaar. De volgende indicatoren kunnen worden gebruikt om de chemische samenstelling te beoordelen:

• Titreerbare zuren – 0,72%.
• Suikers (fructose) – 8,9%.
• Pectinen (vezels) – 7,3%.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 5,9 milligram.
• P-actieve stoffen (catechinen) – 223 milligram.

Het vruchtvlees van de Veniaminovsky-appel is stevig, grofkorrelig, zeer sappig en vrij stekelig en knapperig. Het is wit of lichtgroen, maar kan een paar roodachtige nerven onder de schil hebben. De smaak wordt omschreven als evenwichtig en tafelachtig; zoetzuur, harmonieus en aangenaam. Verschillende smaakscores variëren van 4,4 tot 4,6 uit 5.

Appelboom Venyaminovskoye: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De bomen worden over het algemeen als middelgroot beschouwd, hoewel ze vrij groot zijn. Op vegetatieve onderstam groeien ze tot ongeveer 4,5-5 meter, Met snoei kunnen ze echter compacter gehouden worden. Sommige tuinders zeggen dat appelbomen hoger dan 6,5-7 meter kunnen worden als ze niet goed verzorgd worden, wat de oogst aanzienlijk bemoeilijkt. De kroon is bolvormig of rond, heeft een gemiddelde tot lage dichtheid en is niet vatbaar voor overmatige overgroei. De scheuten zijn dik, geknikt, lang en kunnen gebogen zijn, meestal omhoog gericht, bedekt met een gladde, glanzende, staalkleurige schors. De vruchtzetting is geconcentreerd op de ringen.

De bladeren zijn middelgroot, kortpuntig, vaak spiraalvormig gedraaid, eivormig, donker- of heldergroen. Ze zijn mat, aan de onderzijde en bladstelen behaard, gerimpeld en grof geribbeld. Het wortelstelsel is sterk vertakt, krachtig en matig diep, aangepast aan het zoeken van water in de grond.

Productiviteit en bestuiving

Venyaminovskoye wordt beschouwd als een ras met een hoge opbrengst, hoewel het niet kan tippen aan de Antonovka- of Simirenko-rassen.

Tijdens het groeiseizoen kan er van één volwassen boomstam doorgaans 200-235 kilo aan vruchten met een verfijnde, karakteristieke geur worden geoogst..

Appelbomen zijn volledig zelfsteriel, wat als het grootste nadeel van de variëteit wordt beschouwd. Om de vruchtproductie te garanderen, moeten andere variëteiten met geschikte bloeitijden binnen 45-55 meter worden gekweekt. Om bijen extra aan te trekken, besproeien ervaren tuinders de bomen met suiker- of honingsiroop.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De duurzaamheidstests werden uitgevoerd in speciale ruimtes waar de temperaturen lager konden zijn dan buiten. Venyaminovskoye toonde een uitstekende vorstbestendigheid tot -38-41 °C, met een vorstschade van slechts 0,9 punten bij -43 °C. Na ernstige vorstschade herstellen de bomen zich binnen 2-4 jaar, en na lichte vorstschade dragen ze datzelfde jaar nog binnen de normale grenzen vrucht.

Van alle vijf rassen schurft De variëteit heeft genetische immuniteit (Vf), waardoor de bomen nooit door deze infecties worden aangetast. De stammen zijn ook zeer resistent tegen andere schimmels. Regelmatig preventief onderhoud en insectenbestrijding mogen echter niet worden verwaarloosd.

Onderstammen en ondersoorten

Er zijn nog geen ondersoorten van Veniaminovsky, hoewel er nog steeds aan deze cultivar wordt gewerkt. Het is daarom goed mogelijk dat we uiteindelijk veel ondersoorten met verschillende kenmerken en unieke kwaliteiten zullen ontwikkelen. Voorlopig kan de boom zowel op zaailing- als op dwergonderstam worden gekweekt. De laatste zal resulteren in een veel compactere boom met grotere vruchten, maar zal minder winterhard zijn.

Kenmerken van de groeiende Veniaminovsky

Landing

Basisvoorwaarden

• Het is beter om een ​​plek te kiezen die goed verlicht is door de zon, ruim is en beschut tegen de koude wind.
• Venyaminovskoe kan het beste niet worden geplant in moerassige gebieden, laaglanden en gebieden waar het grondwaterpeil boven de 3,2-3,5 meter stijgt, en ook niet in de buurt van rivieren, beken, bronnen en vijvers.
• Elke grondsoort is acceptabel, maar eerder vruchtbare, vruchtbare leem is het beste. De variëteit groeit zowel in zwarte aarde als in zand, maar deze moeten "tot wasdom worden gebracht" door verdunning en bemesting.
• Het is niet nodig om de gaten voorafgaand aan het seizoen voor te bereiden, maar laat ze wel minstens een week of anderhalve week liggen. Graaf gaten op 4-5 meter afstand van elkaar en meet 60 bij 90 centimeter. Voeg wat vruchtbare grond (teelaarde) toe aan de bodem en meng dit met minerale en organische meststoffen. Zorg vervolgens voor drainage (vermiculiet, gebroken baksteen of grind) en geef 22-25 liter water.
• De wortelhals van de zaailing moet altijd minimaal 7-11 centimeter boven het oppervlak uitsteken. Anders kan de boom hoger wortelen en gaan de eigenschappen van de onderstam volledig verloren.
• In het midden van het gat wordt een plank of paal gegraven om de boom rechtop te houden, zelfs bij harde windstoten.
• Plaats de zaailing op een drainagelaag, spreid de wortels uit en bedek met aarde. Zorg ervoor dat er geen luchtbellen of holtes ontstaan. Druk de aarde met de hand aan, geef 25-35 liter water en mulch het oppervlak.

Landingsdata

In gematigde klimaten en streken met mild, warm weer is het het beste om bomen in de herfst te planten, wanneer de eerste vorst ongeveer 3-4 weken op zich laat wachten. Hoe noordelijker u ze echter wilt planten en hoe strenger de winters zijn, hoe praktischer het is om het planten uit te stellen tot de lente, rond eind maart of begin april.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

In de gematigde streken van ons land, in het zuiden en zuidwesten, heeft Venyaminovskoe helemaal geen beschutting nodig; het weerstaat gemakkelijk alle weersomstandigheden. Verder naar het noorden bijvoorbeeld, regio Moskou In de regio Leningrad is het het beste om alle nodige maatregelen te nemen om te voorkomen dat de stammen verloren gaan. De stammen worden in jute, zeildoek of agrofibre gewikkeld en de wortelzone wordt bedekt met droge bladeren, stro of hooi. Soms worden ze zelfs bedekt met aarde, die in het voorjaar moet worden verwijderd.

Om insecten uit scheuren of afgebrokkelde schors te weren, kunt u ze witkalken tot een hoogte van 1-1,35 meter. Dit kan in het voorjaar en de herfst. Om knaagdieren (hamsters, hazen, muizen) helpen het onderste deel van de romp te smeren met een dikke laag gesmolten dierlijk vet.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Onkruid, worteluitlopers en scheuten van diverse planten kunnen indien nodig onder de boom worden verwijderd. Deze kunnen gemakkelijk visueel worden beoordeeld en verwijderd door te wieden en tegelijkertijd de grond los te maken met een schoffel. Het is het beste om dit gebied een of twee keer per jaar om te spitten, en zelfs dan voorzichtig, aangezien sommige wortels ondiep onder de oppervlakte groeien.

Jonge, pas geplante bomen hebben veel water nodig. Ongeveer 45-80 liter water per boom moet ongeveer eens in de 7-12 dagen worden gegeven als er geen natuurlijke neerslag valt. Volwassen bomen hebben dezelfde hoeveelheid water nodig, maximaal 5-6 keer per seizoen, tijdens de knopvorming, bloei en vruchtrijping.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Jaarlijks, voordat de sapstroom begint, is een vormsnoei of, later, een corrigerende snoei van de stam nodig. Dit houdt in dat de centrale scheut en alle andere takken met een derde van hun jaarlijkse groei worden ingekort. Dit zorgt ervoor dat de boom een ​​consistente vorm behoudt.

Sanitair snoeien kan zowel in het voorjaar, samen met het vormen, als in de herfst, zodra de bladeren volledig zijn gevallen. Alle dode, zieke en gebroken takken moeten worden verwijderd. Vanaf het 15e tot 18e jaar kunt u de boom geleidelijk verjongen door telkens 2-3 volwassen scheuten te verwijderen.

Rijping en vruchtvorming van Veniaminovsky

Het begin van de vruchtvorming

Hoewel deze variëteit als vroegdragend wordt beschouwd, produceert hij pas 5-6 jaar na aanplant zijn eerste vruchten. Hij kan eerder met enkele knoppen bloeien, maar deze zullen waarschijnlijk niet uitgroeien tot appels. Het is het beste om dit te voorkomen en de bloemen direct te plukken.

Bloeitijd

Veniaminovskie-appelbomen bloeien half mei, een proces dat minstens 12-18 dagen duurt. De bloeitijd kan variëren afhankelijk van de groeiregio, het klimaat, het weer en zelfs de verzorging, maar tegen het einde van de maand zijn ze volledig uitgebloeid. Hun geurige, grote bloemen, met vlezige en delicate bloemblaadjes, zijn wit en roze van kleur, verzameld in kleine bloeiwijzen en dicht op elkaar gepakt over de takken.

Vruchtvorming en groei

Bomen bereiken zeer snel hun maximale hoogte, tot wel 45-60 centimeter per jaar. De groei, die sneller verloopt voordat de vruchtzetting begint, neemt in de loop der jaren iets af. De vruchtzetting neemt geleidelijk toe, waardoor de boom elk jaar meer en meer appels produceert. Na slechts 7-9 jaar kunt u meer dan 150 kilo heerlijke, mooie vruchten oogsten.

De fruitoogst begint meestal in de tweede helft van september, wanneer de vruchten technisch rijp zijn. Vervolgens worden ze geplukt, in kisten gelegd, bestrooid met zaagsel of zelfs zand, en in de kelder bewaard. De rijpheid voor de consument, wanneer alle suikers in het fruit gekarameliseerd zijn en het veel zoeter en smakelijker is geworden, duurt nog minstens 45-60 dagen. Gelukkig is de houdbaarheid gemiddeld en kunnen ze onder gunstige omstandigheden hun smaak behouden tot het vroege voorjaar.

Geef uw feedback over de Venyaminovskoe-variëteit, zodat andere tuinders er iets van kunnen leren en hun ervaring kunnen verbeteren.