Rossoshanskoye gestreepte appelboom: variëteit, kenmerken en verzorging

Beschrijving van de gestreepte variëteit Rossoshanskoe

Winterappelrassen zijn bijzonder geliefd bij tuinders in ons land vanwege het aanhoudend strenge klimaat in een groot deel van de regio. De Rossoshanskoye-appelboom is zeer milieuvriendelijk en gedijt goed onder uitdagende omstandigheden, waaronder rook, lucht- en bodemverontreiniging, en overmatige rook in grote steden, in de buurt van grote industriële installaties, fabrieken en fabrieken. Hij kan de grond reinigen van giftige stoffen. Hij verdraagt ​​strenge vorst goed, heeft weinig speciale verzorging nodig en hoeft niet vaak bewaterd of bemest te worden. De kroon is compact en de vruchtzetting is regelmatig.

De vruchten van deze variëteit zijn indrukwekkend groot. Ze zijn zeer mooi, smaakvol en aromatisch, geschikt voor verwerking of verse consumptie. Ondanks hun geringe schimmelresistentie worden de bomen aanbevolen voor intensieve commerciële aanplant, maar ook voor particuliere teelt op privépercelen.

Appels: Hoe zien ze eruit?

De vruchten zijn meestal rond, glad, met nauwelijks zichtbare ribben, bolvormig of licht afgeplat, en minder vaak raapvormig. Ze zijn over het algemeen uniform en symmetrisch, maar soms ook scheef. Het gemiddelde gewicht van appels is 170-190 gram, maar in goede jaren kan dit gemakkelijk 290-340 gram bedragen.

De huid van Rossoshansky is glad, dicht, sterk en elastisch, maar niet dik. De huid heeft een gemiddelde glans, een licht matte finish en kan soms bedekt zijn met een wasachtige, blauwachtige waas. De basiskleur is groen of groengeel, zelden citroengeel of honingkleurig. De waas is gevlekt en gestreept, dieprood of roodbruin, soms bordeauxrood of karmijnrood, gelaagd, gevlekt en diffuus, en kan 45-90% van het hele oppervlak bedekken. Onderhuidse gaatjes zijn matig zichtbaar; ze zijn lichtgroen of witachtig, talrijk en middelgroot. Professionals wordt aangeraden de chemische samenstelling te evalueren door een aantal parameters te onderzoeken:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 193,9 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 18,9 milligram.
• Fructose (totale suikers) – 12,1%.
• Pectines – 0,99%.
• Titreerbare zuren – 0,57%.

De appels hebben een aangename textuur, zeer sappig, fijnkorrelig vruchtvlees. Het is mals, knapperig, maar niet stekelig, en lichtgroen, crèmegroen of licht citroenkleurig. De Rossoshansky Striped appel heeft een zoetzure smaak, neigend naar zuur, maar met een duidelijke zoete ondertoon. Op een professionele smaakschaal van 5 scoort de vrucht 4,7-4,8 punten voor smaak en uiterlijk.

Rossoshanskoe gestreepte appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Bomen van deze variëteit worden geclassificeerd als middelgroot, omdat Zonder vormgeving kunnen ze 4-5 meter groeien, op zeldzame uitzonderingen na, iets groter. Als ze jong zijn, zijn ze vaak ovaal of zelfs licht piramidaal van vorm, maar naarmate ze ouder worden, worden ze steeds breder, soms treurend, met hangende, lange, afhangende takken. De scheuten staan ​​haaks op de hoofdstam, meestal recht, maar soms licht gebogen, bedekt met groenbruine of bruingrijze schors, spaarzaam behaard. De vruchtzetting is geconcentreerd op het hout van drie- of vierjarige scheuten en is gemengd.

De bladeren van deze variëteit zijn vrij groot, mat en gerimpeld, met een grove nervatie en een ronde, licht langwerpige, kortpuntige vorm. De randen zijn gekarteld, sterk gekarteld en gekarteld, en kunnen licht golvend zijn. Ze zijn groen, diepgroen of smaragdgroen, en verkleuren in de herfst naar geelgroen. Het wortelstelsel is middeldiep, vezelig en kan bij wilde planten een centrale penwortel hebben. De plant is matig vochtbestendig, heeft regelmatig water nodig en geeft de voorkeur aan luchtige grond.

Productiviteit en bestuiving

Door de gemiddelde hoogte van de boom en de compactheid van de kroon kan de opbrengst hoog genoemd worden.

Een volgroeide boom kan in één seizoen ongeveer 140-180 kilo appels produceren. De vruchtzetting kan enigszins variëren, afhankelijk van het regionale klimaat, de groeiomstandigheden, de verzorging, het weer in een bepaald jaar en andere factoren, maar niet significant..

Rossoshanskoe is zelfsteriel en kan zichzelf niet bestuiven. Om fruit te produceren en vervolgens de appels te laten rijpen, heeft hij daarom externe bestuivers nodig. Daarom wordt hij vaak tussen appelbomen geplant die tegelijkertijd bloeien.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Appelbomen zijn zeer vorstbestendig, maar kunnen niet tegen frequente temperatuurschommelingen. Ze hebben vooral een hekel aan late voorjaarsvorst, die de vruchtknoppen en/of bloemen kan vernietigen. Met de juiste beschutting en verpakking verdragen ze temperaturen tot -25-29 °C in de winter zonder de knoppen te beschadigen. Een goede wintervoorbereiding is echter essentieel.

Bomen zijn behoorlijk succesvol in het bestrijden van de meeste appelziekten, zowel parasitair als schimmel- of bacterieel. schurft Rossoshansky is gevaarlijk; de ziekte tast bomen aan door een hoge luchtvochtigheid, gebrek aan preventieve maatregelen of slechte verzorging. Het tast niet alleen de bladeren aan, maar ook de vruchten. Uiteindelijk moet de hele oogst worden weggegooid.

Onderstammen en ondersoorten

De variëteit wordt gekweekt op een breed scala aan onderstammen, waardoor bepaalde eigenschappen en kwaliteiten zich onderscheiden van die van de oorspronkelijke variëteit. Dit heeft minimale invloed op de vruchten, maar de bomen zelf kunnen hoger of lager zijn, en min of meer winterhard. Bovendien zijn er vele ondersoorten, waarvan sommige het waard zijn om kort te bespreken.

Kenmerken van de groeiende Rossoshansky-streep

Landing

Basisvoorwaarden

• Bomen verdragen geen schaduw; het kan ze verzwakken en zelfs doden. Kies daarom een ​​plek die het grootste deel van de dag in de volle zon staat.
• Het is raadzaam om grond te kiezen met natuurlijke luchtdoorstroming, of om dit zelf te creëren door bijvoorbeeld wat zand of leem toe te voegen aan zware, rijke zwarte grond of klei. Rossoshanskoye groeit echter in elke grondsoort, behalve in zeer zure of zoute grond.
• Het reguleren van de grondwaterstand is niet altijd mogelijk, maar het is het beste om te planten op een plek waar het waterpeil niet te hoog stijgt (2,2-2 meter). Als zo'n plek niet beschikbaar is, is het het beste om tijdens het planten een kunstmatige heuvel te creëren.
• Noordenwind kan ervoor zorgen dat de knoppen bevriezen, dus bescherm ze tegen tocht. Stilstaande lucht moet echter ook worden vermeden. Goede ventilatie van de kroon is essentieel.
• Het is mogelijk om van tevoren gaten te graven, maar dit is niet noodzakelijk. Laat de grond en meststof 2-4 weken bezinken. Idealiter zijn de gaten 60-70 centimeter diep en hebben ze een diameter van maximaal 90-100 centimeter. Vul de bodem met aarde met mineralen en organisch materiaal, dek af met een laag drainage van 10-15 centimeter en geef er 25-50 liter water bij.
• Je moet meteen palen in de gaten graven waaraan je de jonge appelbomen vastbindt, zodat ze niet door de wind worden beschadigd.
• Laat 3 tot 4,5 meter tussen de bomen en 4 tot 6 meter tussen de rijen. Dit vereenvoudigt het onderhoud en de oogst van vruchten in de toekomst, wanneer de boom groeit en zich uitbreidt.
• Het is beter om de wortelhals, dat wil zeggen de plaats waar de onderstam wordt geënt, boven het oppervlak te laten, zodat de eigenschappen ervan niet verloren gaan.
• Plaats de zaailing op een hoopje drainagemateriaal in het midden van het plantgat, spreid de wortels uit, bedek met aarde en geef 25-35 liter water. Om snelle verdamping te voorkomen, kan het oppervlak worden gemulcht, bijvoorbeeld met zaagsel of mest.

Landingsdata

Rossoshanskoe is zo'n winterharde variëteit dat hij onder vrijwel alle omstandigheden gedijt. Hij kan daarom zowel in het vroege voorjaar als in de late herfst geplant worden. Kies een mooie, warme, heldere dag in maart-april of oktober-november om te planten. Omdat het wortelstelsel gesloten is, is het toegestaan ​​om de bomen op elk moment in de volle grond te verplanten, zelfs midden in de zomerhitte.

Boomverzorging

Bescherming tegen vorst en ongedierte

Zoals alle appelbomen moet deze soort goed worden voorbereid op de winter om risico's te vermijden. Om dit te bereiken, wordt water geven, bemesten en bemesten vóór het begin van de herfst, eind augustus, volledig stopgezet. Dit stelt de bomen in staat zich goed voor te bereiden op het koude weer en de sapstroom in de stammen tijdig te stoppen. Sparrentakken, stro of hooi worden over de wortels gespreid, de grond wordt geharkt en de stammen worden in jute of oude panty's gewikkeld. Jonge bomen kunnen als een tent worden ingepakt.

Appelboomstammen worden een of twee keer per jaar, in de lente en de herfst, witgekalkt, nadat ze eerst met een harde borstel zijn geschrobd. Dit helpt om vervelende insecten te verwijderen die zich nestelen in kieren en afgebrokkelde bast. Door de stammen te bestrijken met reuzel, stookolie of vet, worden knaagdieren verwijderd of in ieder geval afgestoten.

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Je kunt een of twee keer per jaar rond de stam graven. Schoffel en wied vaker, verwijder onkruid, afval, gevallen fruit en bladeren. Houd de stam schoon, anders zijn ziekten onvermijdelijk. Snoei tegelijkertijd alle wortelspruiten terug, waarvan Rossoshansky er vrij veel heeft.

Geef water naar behoefte, wanneer de grond erg droog is en er geen neerslag valt. Ongeveer 5-8 keer per seizoen is meer dan nodig. Bij warm weer is het een goed idee om de grond de volgende dag na het water geven los te maken, anders kan deze verdichten tot een stevige klomp, zoals asfalt. Na 9-12 jaar geven veel tuinders er de voorkeur aan om de wortels natuurlijke beluchting te geven door het gebied rond de stam in te zaaien met kruiden of gazongras en aantrekkelijke stenen toe te voegen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

In het voorjaar van het eerste jaar is het raadzaam om de boom vorm te geven door alle scheuten te verwijderen, op twee of drie na, die skeletachtig zullen worden. Deze moeten op verschillende hoogtes en ver uit elkaar worden geplant om elke gewenste vorm te creëren: cordon, bezem, schaars of schaars gelaagd.

De herfst is de tijd voor een sanitaire inspectie en snoei. Verwijder vervolgens scheuten die verticaal naar binnen of omhoog zijn gegroeid, gebroken, ziek of uitgedroogd zijn. Deze zijn overbodig en maken de kroon dikker, maar hebben geen zin, omdat ze geen appels opleveren.

Rijping en vruchtzetting van Rossoshansky gestreepte

Het begin van de vruchtvorming

Afhankelijk van de groeiomstandigheden, het klimaat, de verzorging en de ondersoort beginnen appelbomen op iets verschillende tijdstippen vruchten te dragen. Knoppen kunnen al in het tweede of derde jaar beginnen te bloeien, maar het is het beste om ze te verwijderen. Dit zijn waarschijnlijk onvruchtbare bloemen die alleen maar energie verspillen. De eerste fruitoogst kan pas in het derde of vierde jaar beginnen, wanneer ze rijp zouden moeten zijn en 3-7 kilo wegen.

Bloeitijd

De bloei begint meestal vrij vroeg, rond begin mei, en is half mei volledig voltooid. De timing kan echter sterk variëren, afhankelijk van het weer en de groeiomstandigheden. Het proces duurt ongeveer 12-17 dagen en het is belangrijk om ervoor te zorgen dat Rossoshanskoye voldoende bestuivers en honingproducerende insecten heeft om deze periode te overleven.

De bloemen staan ​​in individuele trossen, groot en sneeuwwit of met een roze tint. De bloemblaadjes zijn afzonderlijk en open. Ze zitten dicht op de takken en verspreiden een sterke, aangename geur.

Vruchtvorming en groei

De variëteit groeit zeer snel en bereikt een hoogte van 45-60 centimeter per jaar, ongeacht wanneer de eerste vruchten beginnen te dragen. Het duurt dus niet langer dan 8-10 jaar voordat ze hun volledige grootte bereiken en vruchten gaan dragen. Tegen die tijd kun je minstens honderd kilo geurige, heerlijke appels oogsten.

De vruchten beginnen eind september te rijpen, maar het is het beste om de oogst uit te stellen tot begin of zelfs half oktober. Ze worden van de takken geplukt wanneer er een wasachtige, zilverachtige laag op het oppervlak verschijnt en direct bewaard. Het is het beste om ze na 2-4 weken te eten, wanneer de suikers in de vrucht volledig gekarameliseerd zijn en ze hun volle smaak bereiken. Appels zijn gemiddeld houdbaar tot midden tot laat in de winter, soms tot het vroege voorjaar.

Laat een beoordeling achter op basis van uw eigen ervaring met de appelboomsoort Rossoshanskoye Polosatoye, zodat ook beginnende tuinders geen vragen meer hebben over het kweken van bomen.