Appelboom Skala: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de appelboomsoort Skala

Nieuwe appelrassen, waaronder deze, bezitten doorgaans een aantal unieke eigenschappen die ze wereldwijd populair maken bij tuinders. De Skala-variëteit heeft er meerdere. Ten eerste zijn de planten winterhard genoeg om het barre en wisselvallige weer in ons land te weerstaan; ten tweede produceren de appelbomen zeer hoge opbrengsten en bevatten de vruchten werkelijk recordhoge niveaus vitamine C (ascorbinezuur). Bovendien hebben de appelbomen het Vf-gen in hun DNA, waardoor ze ziektebestendig zijn en immuun zijn voor alle vijf rassen. schurftAanbevolen voor het kweken in kleine tuinen, maar ook voor intensieve commerciële tuinen.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten van deze variëteit zijn groot tot zeer groot, gemiddeld 200-220 gram en bereiken een gewicht van 280-300 gram. Ze zijn regelmatig, langwerpig en rond van vorm, meestal gelijkmatig van grootte, met een glad oppervlak en lichte ribbels, die met het blote oog nauwelijks waarneembaar zijn.

De schil van onrijpe vruchten is groen en wordt groengeel of zelfs citroenkleurig naarmate ze rijper worden. De schil is glad, glanzend en droog, zonder tekenen van een olieachtige of wasachtige laag. De onderliggende blos is karmijnrood of helder scharlakenrood, diffuus gestippeld en streperig, en bedekt ongeveer 75-90% van het oppervlak. Onderhuidse gaatjes zijn klein, talrijk, licht, lichtgrijs of groenachtig van kleur en duidelijk zichtbaar. De oorspronkelijke chemische samenstelling kan het best worden gekarakteriseerd door de volgende indicatoren per 100 gram:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 201 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 8 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 12,4%.
• Pectinen (vezels) – 14,7%.
• Titreerbare zuren – 0,63%.

Het vruchtvlees is knapperig, medium-dicht, mals en aangenaam zoet, met een karakteristieke zuurheid, een licht citroenwitte of licht romige tint. De smaak wordt beschouwd als dessertachtig, harmonieus en evenwichtig. Volgens professionele proeverijen kreeg Skala 4,8 punten voor uiterlijk en 4,2 punten voor smaak van de 5 mogelijke punten.

Appelboom Skala: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De boom van deze variëteit wordt als middelhoog beschouwd, hoewel hij zonder snoei een hoogte van 6-7 meter kan bereiken.Tuinders beperken de kroon echter tot een hoogte van slechts 3-3,5 meter door de kroonvorm aan te passen, omdat dit de oogst en het onderhoud van de standaard aanzienlijk vergemakkelijkt. In de jonge jaren is de kroon ovaal of rond-ovaal, maar naarmate de boom ouder wordt, wordt hij spreidend, mogelijk zelfs treurend. De dichtheid is matig en de meeste scheuten vertakken zich in een scherpe hoek van de hoofdstam, wat als een nadeel van de variëteit wordt beschouwd. De scheuten zijn lang, recht, bedekt met een grijsachtige of grijsbruine gladde schors en licht behaard. De vruchtzetting is geconcentreerd op de stengels, evenals op lange en middelgrote vruchttakken.

De bladeren zijn middelgroot, rond-langwerpig of licht langwerpig, met een lange, puntige punt. Ze zijn groen of lichtgroen, leerachtig, glanzend en dicht, met fijne ribbels. De bladranden zijn fijn gezaagd, gezaagd en kunnen omhoog staan, alsof ze in een bootje zijn gevouwen. Het wortelstelsel is middeldiep, vertakt en heeft al dan niet een centrale penwortel.

Productiviteit en bestuiving

De variëteit wordt als hoogproductief beschouwd, hoewel er ook “dinosaurussen” als Antonovka Er is geen vergelijking met hem mogelijk.

In één seizoen kan een volwassen boom ongeveer 105-120 kilo geurige en heerlijke vruchten produceren. Het huidige record is 180 kilo, geoogst in 2014 op een boerderij in de regio Lipetsk..

Skala wordt beschouwd als een volledig zelfsteriele variëteit. Als er binnen een straal van 50-100 meter van het gebied geen andere appelbomen staan ​​die op het juiste moment bloeien, zullen er geen vruchten worden geproduceerd. Daarom is het gebruikelijk om ze met andere variëteiten te verplanten om kruisbestuiving te garanderen. Het is een goed idee om boomgaarden in de buurt van bijenboerderijen te plaatsen of om tijdens de bloeiperiode mobiele bijenstanden naar de aanplantingen te brengen.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Rots kan als zeer goed bestand tegen lage temperaturen worden beschouwd. Mits goed voorbereid op het koude seizoen kan het gemakkelijk temperaturen tot -42-45 °C verdragen. In zuidelijke streken, zoals de Krim of de Kaukasus, hebben hoogstambomen helemaal geen beschutting nodig, maar ze verdragen geen tocht en plotselinge temperatuurschommelingen. Bij strengere omstandigheden is een goede vorstbescherming essentieel om schade aan jonge zaailingen te voorkomen.

Zoals eerder vermeld, heeft de variëteit een genetische immuniteit tegen schurft, en tegen al zijn variëteiten. Daarom is hij volledig immuun voor deze ziekte, net als veel andere schimmelziekten die appels veroorzaken. De appelboom heeft echter ook gevaarlijke "vijanden", zoals bitterpit en vruchtrot, die bomen vaak en uitgebreid kunnen aantasten. Daarom is het verstandig om ze tijdig te behandelen met fungiciden en insecticiden tegen insecten die niet alleen de bladeren en vruchten, maar ook de bast en het hout kunnen beschadigen.

Onderstammen en ondersoorten

Deze variëteit wordt als nieuw beschouwd en wordt meestal gekweekt op de klonale onderstam van de hybride zaailing 54-118. Er kunnen ook semi-dwerg- en zelfs dwergvariëteiten worden gebruikt. Opbrengst, winterhardheid en groei zijn over het algemeen identiek aan die van de moederplant. Er is geen zuilvormige ondervariëteit van de Skala-variëteit.

Kenmerken van groeiende rotsen

Landing

Basisvoorwaarden

• Appelbomen gedijen het beste op open plekken die de hele dag door goed verlicht zijn. Kies daarom geen plek in de schaduw van hogere planten, muren of hekken.
• Tocht kan dodelijk zijn voor jonge bomen. Zorg er daarom voor dat u de omgeving ertegen beschermt.
• De variëteit stelt geen speciale eisen aan de bodem, maar deze mag niet te zuur of te zout zijn. Zwarte grond gemengd met rivierzand, leem en zandleem is geschikt.
• Het is niet aan te raden om appelbomen te planten waar de grondwaterstand te hoog is, maximaal 2,5-2 meter. Plant Skala's niet in de buurt van open water (vijvers, rivieren, meren), putten, moerassige gebieden of laaggelegen gebieden waar smeltwater zich in het voorjaar verzamelt. Anders kan het wortelstelsel van de planten gaan rotten, wat tot hun dood kan leiden.
• Houd er bij het planten rekening mee dat de boom een ​​lange, actieve levensduur heeft en na verloop van tijd breed en zelfs treurig wordt. De afstand tussen de bomen moet daarom minimaal 4,5-5 meter zijn, anders botsen de kronen en wortelstokken in de toekomst.
• Het is gebruikelijk om de gaten van tevoren te maken, bij voorkeur in het voorjaar of de herfst. Graaf hiervoor gaten van 80-90 centimeter diep en met een diameter van 1 meter. Op de bodem wordt een laag vruchtbare grond aangebracht, gemengd met een kleine hoeveelheid organische of minerale meststof. Daarbovenop wordt een drainagelaag aangebracht, het geheel wordt gevuld met water en buiten gezet.
• Staanders van metaal of hout worden direct in de grond geslagen of geslagen. De zaailingen worden aan deze palen vastgebonden en blijven daar staan ​​tot ongeveer 2-4 jaar nadat ze vrucht beginnen te dragen.
• Voordat de bomen worden geplant, worden ze geïnspecteerd. Alle droge, beschadigde of zieke wortelscheuten worden met een snoeischaar afgesneden en 4 tot 6 uur in warm water geweekt.
• Plaats de zaailingen verticaal in de gaten, direct op het drainageoppervlak, en ondersteun ze met je hand. Bedek met aarde en druk deze licht aan. Geef 35-45 liter water en mulch het oppervlak met compost of humus.

Landingsdata

Rotsbomen worden meestal in de herfst geplant, wanneer hun overlevingskans het grootst is. Rond eind september of begin oktober, wanneer de bladeren al gevallen zijn maar er nog minstens 3-4 weken voor de vorst zijn, is de meest geschikte tijd. Het planten kan echter ook in het voorjaar beginnen, rond maart of april, voordat de knoppen beginnen te openen. Bomen met een gesloten wortelstelsel kunnen op elk moment van het groeiseizoen in de volle grond worden verplant.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

In streken met een mild klimaat en over het algemeen goed weer is het niet nodig om bomen af ​​te dekken. Bij andere opties moet u er echter wel op letten dat de bomen niet afsterven, vooral niet totdat ze volledig gevestigd zijn. Plaats matten van stro of droog gras rond de wortelzone en wikkel de stammen in met dakleer, jute of agrofibre. Jonge bomen kunnen worden afgedekt met een tentachtige methode.

Om insecten van de bast of wortelzone te weren, worden bomen witgekalkt met kalk tot een hoogte van ongeveer 1,2-1,5 meter. Om knaagdieren te weren die in de winter aan jonge, tere bast knagen, wordt de bast bedekt met vet of reuzel. Ook kunnen kant-en-klare producten, verkrijgbaar bij tuincentra, worden gebruikt.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Je hoeft de grond rond de stam van de Skala-boom niet vaak los te maken. Het is voldoende om het gebied één keer per jaar om te spitten en een paar keer te schoffelen, waarbij je onkruid, worteluitlopers en andere scheuten verwijdert. In de toekomst kan het hele wortelgebied worden bedekt met graszoden, wat dergelijke problemen voorkomt, en dan hoef je helemaal niets meer te doen.

Appelbomen hebben niet veel water nodig, en alleen als het echt droog en warm is zonder neerslag. Ongeveer 5-6 keer per seizoen water geven is echter voldoende. Je kunt de grond ook bemesten en voeden.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Hoewel deze variëteit als een middeldichte cultivar wordt beschouwd, speelt de kroonvorming een belangrijke rol. Dit heeft direct invloed op de kwaliteit en kwantiteit van de vruchten, dus snoeien is cruciaal. In het eerste jaar worden alle takken met een derde ingekort, inclusief de centrale geleider. Vervolgens moeten alle scheuten die naar binnen groeien of verticaal uitsteken, worden verwijderd.

Regelmatig hygiënisch snoeien is noodzakelijk, waarbij droge, zieke of beschadigde scheuten worden verwijderd. Rond het 10e tot 15e jaar kunnen verjongingsbehandelingen worden gestart. Verwijder vervolgens om de één of twee jaar 2-3 volwassen takken, zodat de nieuwe scheuten zich kunnen ontwikkelen.

Rijping en vruchtvorming van de Rots

Het begin van de vruchtvorming

De boom kan als relatief vroegdragend worden beschouwd, aangezien hij meestal pas op vijfjarige leeftijd vruchten draagt, maar al in het vijfde of zesde jaar levert hij een zeer goede oogst op. In de eerste paar jaar kan er zo'n 5-15 kilo aan bijzonder, smaakvol en aromatisch fruit worden geoogst. Natuurlijk is zo'n oogst niet bepaald volwaardig, maar het is ruim voldoende om de variëteit te leren kennen.

Bloeitijd

Zoals de meeste appelbomen bloeit Skala in mei, maar preciezere data moeten proefondervindelijk worden vastgesteld. Dit wordt direct beïnvloed door het klimaat en de heersende weersomstandigheden in een bepaald jaar. Bloemen kunnen ongeveer twee tot drie jaar na het planten in de volle grond aan de boom verschijnen; ze moeten volledig worden geplukt om te voorkomen dat ze zich tot appels ontwikkelen. De bloemen zelf zijn fijn geschubd, geurig, roze of wit met een lichtroze tint, overvloedig en bloeien gelijkmatig over de hele boom.

Vruchtvorming en groei

De boom groeit matig en groeit ongeveer 15-35 centimeter per seizoen. Daardoor bereikt hij vrij snel zijn hoogtepunt. De opbrengst neemt ook vrij snel toe. Tussen de leeftijd van 12 en 16 jaar kun je tot wel 150 kilo of meer aromatische appels oogsten.

De technische, of oogstbare, rijpheid vindt plaats rond half september in warme en gematigde klimaten. In noordelijker gelegen gebieden is het het beste om appels iets later te plukken, begin oktober. Ze hechten zich stevig aan de takken, dus u hoeft zich geen zorgen te maken dat ze op de grond vallen als ze overrijp zijn. De rijpheid voor de consument, wanneer de suikers in het fruit karamelliseren en de appels smaakvoller worden, vindt ongeveer 2-3 weken na bewaring plaats. Appels hebben een gemiddelde houdbaarheid; ze kunnen ongeveer 2-3 maanden worden bewaard zonder hun verkoopbaarheid of smaak te verliezen.

Geef uw feedback over de winterharde Skala-variëteit om uw ervaringen met anderen te delen.