Appelboom Tsyganka: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van de Tsyganka-appelvariëteit

Veel oude appelrassen raken langzaamaan in onbruik en de meeste tuinders hebben geen idee waar ze het over hebben. Een van deze onterecht vergeten rassen is de Tsyganka, die over veel positieve eigenschappen beschikt. Momenteel wordt het ras als weinig belovend beschouwd en is het volledig uit het rijksregister verwijderd. Deze hoge appelbomen zijn echter nog steeds te vinden in boomgaarden van verzamelaars.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten zijn over het algemeen middelgroot en wegen 90-130 gram. Ze zijn rond of licht rond-kegelvormig. De ribbels zijn niet of nauwelijks zichtbaar.

De schil van de vrucht is dicht, vrij stevig en dik, met een lichte, blauwgrijze wasachtige, olieachtige laag. De schil is groen en wordt geel en soms zelfs wit naarmate de vrucht rijpt. Deze laag is echter volledig onopvallend, omdat hij voor 85-100% bedekt is met een uniforme, bruinrode blos, zonder strepen of vlekken. De onderhuidse gaatjes zijn lichtgroen, groot en talrijk, duidelijk zichtbaar.

Het vruchtvlees is wit, soms licht crèmekleurig of gelig, en kan een lichte roze tint net onder de schil hebben. Het is vrij compact, fijnkorrelig en gemiddeld sappig en aromatisch. De appels hebben een zoetere smaak, maar met een aangename appelzuurheid in de nasmaak, waardoor ze memorabel zijn. Er is geen informatie over de chemische samenstelling of smaaknotities; de appels worden beschouwd als tafelappels.

Appelboom Tsyganka: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De meeste oude Russische appelrassen die vroeger commercieel werden gebruikt, waren hoog. De Tsiganka is daarop geen uitzondering. Zonder snoeien kan een boom in slechts 10 tot 15 jaar een hoogte van 7 tot 8 meter bereiken. Kroon In de jonge fase is de boom piramidaal of breed piramidaal, en wordt hij ronder, spreidend en zelfs treurend naarmate hij ouder wordt. De scheuten zijn meestal dun en hangend. De schors van jonge takken heeft een roodachtige tint, terwijl die van de hoofdstam bruin is en met de jaren barst en afbrokkelt.

De bladeren zijn middelgroot tot groot, dicht, gerimpeld, ovaal-langwerpig en hartvormig aan de basis. Ze zijn groen of donkergroen, leerachtig, licht glanzend en licht behaard aan de achterkant. Het wortelstelsel is uitgebreid en diep, voornamelijk met een dikke centrale penwortel en verschillende grote skeletwortels die diep in de grond doordringen.

Productiviteit en bestuiving

De opbrengst wordt als gemiddeld beschouwd, zelfs bij oudere rassen. Gemiddeld kan een enkele appelboom niet meer dan 60-80 kilo mooi fruit opleveren.

Een kenmerkend kenmerk van de Tsyganka is zijn cyclische vruchtzetting. Het is onmogelijk te voorspellen wanneer de boom besluit te rusten. Hij kan drie jaar achter elkaar een stabiele oogst produceren en dan plotseling een jaar of twee of drie geen vrucht meer dragen.

De boom is zelfbestuivend, wat betekent dat hij appels produceert, zelfs als er geen andere rassen in de buurt zijn voor kruisbestuiving. De opbrengst zal in dit geval echter niet meer dan 55-60% bedragen. Om dit te maximaliseren, moeten appelbomen tussen andere rassen worden geplant. Het is een goed idee om een ​​bijenstal in de buurt te hebben, omdat de geur van appelbomen tijdens de bloei niet erg sterk is.

Winterhardheid en ziekteresistentie

De Tsiganka-variëteit wordt beschouwd als zeer goed bestand tegen lage temperaturen. Hij gedijt dan ook goed in het strenge gematigde klimaat van het centrale deel van het land en tolereert gemakkelijk plotselinge temperatuurschommelingen, evenals strenge vorst en dooi. Bovendien heeft hij vrijwel geen extra beschutting nodig.

Appelbomen zijn vatbaar voor echte meeldauw, schurft en een hele reeks andere veelvoorkomende appelziektes. Ze vallen snel en hevig aan, dus preventieve maatregelen zijn essentieel. Plagen beschadigen ook gemakkelijk het fruit, de bladeren en zelfs het hout van de Tsyganka, dus regelmatige behandelingen met insecticiden zijn essentieel.

Onderstammen en ondersoorten

Omdat deze variëteit lange tijd als weinig belovend werd beschouwd, is er geen ondersoort ontwikkeld. Hij wordt voornamelijk op vegetatieve onderstammen gekweekt. Dwerg- of zuilvormige variëteiten bestaan ​​niet.

Kenmerken van de groeiende Gypsy

Landing

Basisvoorwaarden

• Deze soort geeft de voorkeur aan open, goed verlichte ruimtes, veel ruimte en geen schaduw. Daarom is het raadzaam om hem op die plekken te planten.
• De boom stelt geen hoge eisen aan de grondsoort. Geschikt zijn zwarte grond, leemzand of leem. Maar net als alle appelbomen prefereert de Tsiganka lichtzure en luchtige grond.
• Het is niet aan te raden om bomen te planten in de buurt van open water, in laaglanden of in moerassige gebieden. Het grondwaterpeil moet ook dieper zijn dan 2,5-3 meter.
• Plantgaten kunnen van tevoren worden voorbereid met de standaardmethode, maar dit is niet noodzakelijk. U kunt ze direct voor het planten graven, maar zorg dan wel voor een drainagelaag van 15-20 centimeter tussen de meststof op de bodem van de gaten. Anders kunnen de wortels verzakken. brandwond en de boom zal sterven. Vermiculiet, grind of gebroken baksteen zijn goede drainagematerialen.
• Het is raadzaam om een ​​ruime afstand (minimaal 6-7 meter) aan te houden tussen de Gypsy en andere beplanting in de tuin, anders zal dit in de toekomst de kroon en de wortels van de boom belemmeren.
• De zaailingen worden verticaal geplant, zodat de wortelhals 4-6 centimeter boven het oppervlak uitsteekt. Ze worden bedekt met aarde, aangestampt en bewaterd met 30-40 liter water. Het oppervlak wordt gemulcht met humus, compost of gehakseld gras.

Landingsdata

Het is het beste om appelbomen in het vroege voorjaar te planten, voordat het sap door de stammen begint te stromen, of in de herfst, nadat het volledig is uitgewerkt. Dit kan in april, maar ook in september of oktober. Volgens de waarnemingen van tuinders slaan zaailingen die in de herfst zijn geplant, beter aan.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Onder normale omstandigheden heeft deze soort helemaal geen winterbescherming nodig. Hij verdraagt ​​zelfs vrij strenge vorst goed, en zelfs als het vriest, herstelt hij zich zeer snel binnen één groeiseizoen. Tuinders nemen echter liever het zekere voor het onzekere bij jonge aanplant en bedekken daarom de wortelzone met stromatten of sparrentakken. De stammen kunnen worden omwikkeld met dakleer, teerpapier, agrofibre of nylon panty's.

Om vervelende insecten af ​​te weren, kunt u de bomen in de herfst witkalken tot een hoogte van ongeveer 1-1,5 meter. Om te voorkomen dat knaagdieren zich tegoed doen aan de sappige jonge bast, kunt u deze insmeren met reuzel of vet. U kunt ook kant-en-klare producten gebruiken, verkrijgbaar bij tuincentra.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Het is voldoende om de stam van de boom een ​​of twee keer per jaar om te spitten. Je kunt de grond vaker losmaken met een schoffel, en tegelijkertijd diverse onkruiden, scheuten van bomen en struiken en worteluitlopers verwijderen, die de appelboom met benijdenswaardige volharding produceert.

Bomen hebben geen water nodig. In bijzonder warme en droge jaren kan het echter geen kwaad om wat extra vocht toe te voegen. Het is het beste om dit niet vaker dan 3-5 keer per seizoen te doen. De watergift kan worden afgestemd op de bloei, vruchtzetting en rijping. Stop echter pas half tot eind september met water geven, anders heeft de boom geen tijd om zich voor te bereiden op de kou en zal zijn winterhardheid aanzienlijk afnemen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De eerste vormsnoei vindt direct na het planten in de volle grond plaats. De centrale basis- en skelettakken worden met een derde ingekort. Daarna mogen alleen takken die ver uit elkaar staan, niet verticaal groeien (uitlopers) en de kroon niet verdikken, worden gelaten.

Bomen moeten ook regelmatig worden ontdaan van zieke, beschadigde en dode takken. Sanitair snoeien gebeurt in de herfst, nadat de oogst is binnengehaald en de bladeren zijn gevallen.

Rijping en vruchtzetting van de Tsyganka-appelboom

Het begin van de vruchtvorming

Gypsy kan worden omschreven als vroegdragend, zoals kenmerkend is voor oudere rassen. De eerste bloei vindt al plaats 4-5 jaar na aanplant. Een oogst van 5-10 kilo kan al na 6-8 jaar worden binnengehaald.

Bloeitijd

Afhankelijk van de groeiregio kan de bloeitijd van de knoppen licht variëren, van half mei tot eind mei. Het weer kan hier ook invloed op hebben; als het voorjaar koud en regenachtig is en er late vorst is, is de bloei vertraagd. De bloemen zijn groot, verzameld in kleine trossen, wit, maar vaker lichtroze, zeer delicaat en geuren matig.

Groei en vruchtvorming

Deze variëteit groeit zeer snel en wordt tot wel een meter hoog per jaar, wat opvallend is. Daardoor draagt ​​hij ook al vrij vroeg zijn volle vrucht. Al in het 9e tot 11e jaar kan er een opbrengst van meer dan 50-60 kilo worden geoogst, en daarna zelfs nog meer.

De vruchten rijpen pas half tot eind september, maar kunnen tot begin oktober blijven hangen. Als je het juiste moment mist, kunnen ze op de grond vallen en binnen een paar dagen verwerkt moeten worden. Deze appels zijn in ieder geval niet lang houdbaar, hooguit 1-1,5 maand. Het vruchtvlees wordt na verloop van tijd zacht, slap en minder sappig.

Deel gerust je mening over de Tsyganka-variëteit in de reacties, want er is nog maar weinig informatie over beschikbaar. Zo help je andere tuinders om oude variëteiten nieuw leven in te blazen.