Appelboom Izbrannitsa: kenmerken van de variëteit en verzorging

Kleur	Rood , Gestreept
Rijpingsseizoen	Herfst
Grootte van appels	Groot
Smaak	Zoet en zuur
Kroontype	Gemiddelde boomhoogte
Houdbaarheid	Korte houdbaarheid
Sollicitatie	Voor recycling , Vers
Winterhardheid	Hoge winterhardheid
Vruchtleeftijd	Vanaf 5 jaar

Geschiedenis van oorsprong en groeiregio's

Groeiregio's

Middenzone.
Enkele noordelijke regio's.
Ten zuiden van Rusland.
Krim.

Oorsprong

In de jaren vijftig, tijdens de naoorlogse herstelperiode, had de tuinbouwsector in ons land behoefte aan rassen die bestand waren tegen lage temperaturen en zware groeiomstandigheden en toch een goede opbrengst opleverden. Het belangrijkste onderzoek op dit gebied werd uitgevoerd op een van de vele proefstations van de Staatsuniversiteit van Moskou, vernoemd naar M.A. Lomonosov. In 1951 verkregen drie gerenommeerde Sovjetveredelaars (G.E. Limberger, S.I. Isaev en V.V. Vartapetyan) een nieuwe hybride zaailing, ontstaan door open bestuiving van de Bellefleur-Kitayka en Antonovka Obyknovennaya rassen.

Er werd besloten de nieuwe variëteit de mooie naam "Izbrannitsa" te geven. Nieuwe zaailingen werden onmiddellijk naar verschillende kwekerijen in het hele land gestuurd voor veldproeven, en de boom deed het uitzonderlijk goed. Het duurde vele jaren voordat de variëteit werd opgenomen in het staatsregister, wat pas in 1999 gebeurde. Destijds werd de boom officieel bestemd voor de regio's Beneden-Wolga, Noordwest en Centraal. Sterker nog, "Izbrannitsa" groeit goed in het hele centrale deel van het land, evenals in de zuidelijke en zelfs sommige noordelijke regio's.

Beschrijving van de appelboomvariëteit Izbrannitsa

Een sterke, stabiele kroon, hoge winterhardheid, productiviteit en regelmatige vruchtzetting zijn de belangrijkste vereisten voor appelbomen in ons land. Voeg daar het aantrekkelijke uiterlijk van de vruchten en de dessertachtige smaak aan toe, en je hebt de Izbrannitsa-variëteit, die al lang populair is in de centrale regio's van ons land. Deze soort is gemakkelijk te verzorgen, reageert goed op tijdige voeding en bemesting en heeft een compacte kroon die het onderhoud vereenvoudigt. Daarom wordt deze soort aanbevolen voor zowel kleine achtertuinen als grote, intensieve commerciële boomgaarden.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten van deze variëteit zijn middelgroot tot groot en worden als groot beschouwd. Ze wegen ongeveer 170-250 gram, maar er zijn ook grotere exemplaren verkrijgbaar. De vruchten zijn overwegend rond, afgeplat en over het algemeen gelijkmatig van grootte en glad, met subtiele ribbels.

De schil is dicht, elastisch, sterk, glad, glanzend, groen of lichtgroen wanneer onrijp, zonder een olieachtige of wasachtige laag, en droog. De blos is helderrood, vaag gestreept en bedekt niet meer dan 45-55% van het oppervlak. Onderhuidse puntjes zijn lichtgrijs of lichtgroen, talrijk, klein en matig zichtbaar. De chemische samenstelling wordt gekenmerkt door de volgende indicatoren per 100 gram:

P-actieve stoffen (catechinen) – 154 milligram.
Ascorbinezuur (vitamine C) – 6,5 milligram.
Totale suikers (fructose) – 13,5%.
Pectinen (vezels) – 8,4%.
Titreerbare zuren – 0,6%.

Het vruchtvlees is middelhard, mals, fijnkorrelig en zeer sappig. Het heeft een witte of romige kleur en een evenwichtige, harmonieuze zoetzure smaak, geschikt voor tafel en desserts. Volgens een professionele proeverij scoort de vrucht een 4,7 uit 5 voor smaak en uiterlijk.

Appelboom Izbrannitsa: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

De appelboom wordt als middelgroot beschouwd, hoewel hij gemakkelijk een hoogte van 5-7 meter kan bereiken.De meeste eigenaren geven er echter de voorkeur aan de groei te beperken door de boom te snoeien tot een hoogte van 3-5 meter om het onderhoud en de oogst te vereenvoudigen. De kroon van de Izbrannitsa is niet vatbaar voor verdikking, meestal ovaal of breed ovaal, en kan piramidaal zijn als hij jong is. De takken groeien overwegend in een hoek van 90 graden ten opzichte van de stam, waardoor ze niet afbreken tijdens de vruchtzetting. Ze zijn dik, kort en bedekt met een bruine of groenbruine schors.

De bladeren zijn dicht, groot, langgebogen, langwerpig, leerachtig, mat, sterk behaard aan de achterkant, met een fijne, fijne nervatie. Ze zijn groen of donkergroen en kunnen zich opvouwen tot een bootvormige vorm. Het wortelstelsel is vertakt, middeldiep en goed aangepast aan het zoeken naar vocht. Afhankelijk van de onderstam heeft de plant al dan niet een centrale penwortel.

Productiviteit en bestuiving

De boom wordt beschouwd als een boom met een hoge opbrengst en een gemiddelde vroege rijpheid.

Eén volwassen boom kan in één seizoen ongeveer 85-110 kilo sappig, aromatisch fruit opleveren. In sommige gevallen, onder gunstige omstandigheden in de regio Tambov, heeft één boom zelfs ongeveer 150 kilo opgeleverd.

De variëteit wordt beschouwd als volledig zelfsteriel. Om vruchten te krijgen, moet de plant daarom worden afgewisseld met andere bomen die op het juiste moment bloeien. Idealiter staan ze niet verder dan 50-100 meter van de Izbrannitsa, anders kunnen de bestuivende insecten falen. Het is een goed idee om de tuin in de buurt van een bijenstal aan te leggen of mobiele bijenstanden te gebruiken.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Appelbomen zijn goed aangepast aan lage temperaturen. Ze verdragen temperaturen tot -32-35 °C gemakkelijk, zelfs bij plotselinge veranderingen. Ze zijn ook bestand tegen hoge luchtvochtigheid en dooi, evenals tegen plotselinge, strenge vorst. Een goede wintervoorbereiding mag echter nooit worden vergeten.

Aan alle rassen schurft De Chosen One heeft een hoge mate van resistentie, maar mist genetische immuniteit. Andere ziekten, zoals echte meeldauw of vruchtrot, kunnen de boom snel en uitgebreid aantasten, evenals insectenplagen. Daarom is het noodzakelijk om de stammen snel en regelmatig te behandelen met fungiciden en insecticiden.

Onderstammen en ondersoorten

De variëteit wordt als relatief jong beschouwd en is pas sinds twintig jaar opgenomen in het Rijksregister. Verschillende ondersoorten, gekweekt op verschillende onderstammen, gedijen echter al in de tuinen van onze landgenoten.

Ondersoort	Beschrijving
Vroeg	Deze ondersoort wordt meestal gekweekt op een klonale standaardonderstam. Dit resulteert in een ronde of piramidale kroon met een veel kleinere diameter. Deze bomen zijn prachtig en worden vaak als sierplant gebruikt. De vruchten worden veel groter en wegen tot 250-330 gram. Ze rijpen van begin tot half augustus.
Dwerg	Deze ondersoort onderscheidt zich door zijn veel compactere formaat, dat amper 2-2,5 meter hoog wordt. Dit vereenvoudigt de wintervorstbescherming aanzienlijk. Deze eigenschap maakt het mogelijk om Izbrannitsa ook in noordelijker gelegen gebieden te telen, omdat hij met een tentachtige afdak kan worden afgedekt. De vruchten van deze boom zijn iets kleiner dan die van de oorspronkelijke soort, met een gewicht van slechts 120-150 gram, maar verder blijven de kenmerken ongewijzigd.

Kenmerken van het kweken van de Uitverkorene

Landing

Basisvoorwaarden

De variëteit moet worden gekweekt op een plek die de hele dag volle zon krijgt. In de schaduw worden de bomen zwakker en blijven de vruchten klein.
Het beste is om vruchtbare grond te kiezen. Zwarte grond is ideaal, maar bemeste zandleem of kleileem voldoet ook.
Bomen mogen niet in de buurt van open water, rivieren, meren, vijvers of ondiepe putten worden geplant. In laaggelegen overstromingsgebieden of moerassige gebieden is de kans groot dat ze afsterven, omdat hun wortels in het vocht kunnen reiken en kunnen rotten.
De plantgaten worden van tevoren gegraven, in de herfst of lente, maar 2-3 weken voor het planten is voldoende. Graaf gaten van ongeveer 65-80 centimeter diep en 1 meter in diameter. Voeg een kleine hoeveelheid teelaarde gemengd met meststof toe aan de bodem, plaats drainagemateriaal en vul aan met 35-45 liter water. Laat de gaten buiten staan.
Laat minimaal 5-5,5 meter tussen de bomen in een rij en 4,5-5 meter tussen de rijen. Dit voorkomt dat volwassen appelbomen botsen met hun wortels of kruin.
Er worden direct palen in de gaten geslagen en de bomen worden eraan vastgebonden. Ze kunnen pas vier of vijf jaar na het planten worden verwijderd.
De wortelhals van de zaailing moet bij het planten minimaal 8-12 centimeter boven het grondoppervlak blijven. Anders kan de boom hoger wortelen en alle eigenschappen van de onderstam volledig verliezen.
Het wortelstelsel van de zaailingen wordt geïnspecteerd, alle droge, zieke of beschadigde scheuten worden verwijderd en vervolgens worden ze 4-8 uur in warm water gezet.
Zet de boom verticaal in het gat en ondersteun hem bij de stam. Vul het gat met aarde en stamp het met de hand aan. Maak een aarden wal rondom en giet er 15-35 liter water bij. Bedek het oppervlak met zaagsel, mest, compost of gehakseld gras.

Landingsdata

Bomen kunnen in de herfst geplant worden, nadat de bladeren zijn gevallen en de sapstroom in de stammen is gestopt. De beste tijd hiervoor is eind september of begin oktober. Het is belangrijk om minstens 3-4 weken te wachten tot de eerste vorst. Ervaren specialisten raden echter aan om het planten uit te stellen tot het voorjaar, wanneer de grond volledig ontdooid is en de kans op vorst voorbij is (maart-april).

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

De variëteit is redelijk tolerant voor lage temperaturen, maar ze moeten wel voorbereid zijn op de winter. Ten eerste mogen appelbomen na half september geen water meer krijgen, anders hebben de bomen geen tijd om de sapstroom te stoppen. De wortelzone wordt bekleed met matten van droog gras of bedekt met aarde, en de stammen worden omwikkeld met dakleer, jute, agrofibre of oudedamespanty's.

Om insecten te weren, is het raadzaam om de stammen ongeveer een meter wit te kalken met gewone kalk. Om hongerige knaagdieren in de winter, die graag aan de zachte bast en jonge scheuten knagen, te weren, worden bomen bedekt met gesmolten reuzel of vet.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Appelbomen hebben zelden speciale verzorging nodig, en Izbrannitsa is daarop geen uitzondering. Het is voldoende om de omgeving rond de stam één keer per jaar om te spitten en een paar keer te schoffelen om onkruid en worteluitlopers te verwijderen. Dit moet voorzichtig en voorzichtig gebeuren om beschadiging van de wortels te voorkomen, waarvan sommige zich dicht bij de oppervlakte kunnen bevinden.

Bomen moeten alleen water krijgen tijdens droge en warme periodes, wanneer er langer dan 14-16 dagen geen neerslag is gevallen. Voor een volwassen appelboom is 15-25 liter water, tweemaal daags 's ochtends en 's avonds, voldoende. Water geven kan worden gecombineerd met bemesting.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Deze variëteit ontwikkelt snel blad en extra takken, dus het snoeien begint al in het eerste jaar na aanplant en gaat daarna continu door. Eerst wordt de centrale stam met een derde ingekort en worden de takken met nog eens 5-8 centimeter ingekort. Er blijven slechts 2-4 hoofdtakken over, die op verschillende hoogtes ver uit elkaar staan. Vervolgens worden alle uitlopers (opgaande scheuten) en naar binnen groeiende scheuten verwijderd.

Sanitair snoeien is ook jaarlijks nodig, en het is nog beter om de bomen in het voorjaar en de herfst te inspecteren. Alle droge, beschadigde of zieke scheuten moeten worden verwijderd, zodat ze een sterke, gezonde groei niet belemmeren. Verjonging kan rond het 10e tot 12e jaar beginnen, waarbij meerdere oudere scheuten tegelijk worden verwijderd.

Bestuiversoorten

Borovinka.
Map.
Witte vulling.
Zilveren Hoef.
Antonovka.
Bellefleur de Chinese.
Grushovka.
Simirenko.

Voortplanting

Stekken laten wortelen.
Enten door middel van knoppen en stekken.
Klonen (gelaagdheid).
Groeien uit zaad.

Ziekten en plagen

Moniliose.
Schurft.
Echte meeldauw.
Vruchtrot.
Tondelzwam.
Groene bladluis.
Fruitmot.

Rijping en vruchtzetting van de Uitverkorene

Het begin van de vruchtvorming

Het is moeilijk om deze variëteit vroegdragend te noemen. De eerste bloei begint rond het vierde of vijfde jaar, maar het is dan het beste om alle uitgebloeide knoppen te verwijderen voordat ze vruchtbeginsels vormen. De eerste oogsten zijn het beste in het zesde of achtste jaar, wanneer de takken ongeveer 5-15 kilo appels kunnen opleveren.

Bloeitijd

De uitverkorene begint al aan het einde van de tweede tien dagen van mei knoppen te produceren, en tegen het begin van de derde gaan ze meestal open en verspreiden ze een krachtige, aangename en karakteristieke geur. De exacte timing hangt echter direct af van het klimaat en de weersomstandigheden van het betreffende jaar. De bloemen van de boom zijn sneeuwwit, licht langwerpig, groot en verzameld in kleine bloeiwijzen.

Vruchtvorming en groei

De boom groeit zeer krachtig, waardoor eigenaren doorgaans veel moeten snoeien en de kroon moeten opschonen. In één seizoen kan de boom minstens 25-45 centimeter groeien. De vruchtzetting neemt geleidelijk, maar vrij snel toe. Een volledige oogst kan uiterlijk 3-5 jaar na het begin van de vruchtzetting worden geoogst. Een oogst van meer dan 80-90 kilo aromatisch fruit is gegarandeerd.

Appels worden beschouwd als late zomer- of vroege herfstappels omdat ze al eind augustus of begin september beginnen te rijpen. Dit hangt grotendeels af van de teeltregio en de weersomstandigheden in een bepaald jaar. De houdbaarheid van de appels is zeer beperkt en zelfs onder ideale omstandigheden behouden ze hun verkoop- en consumptiekwaliteit slechts 20-35 dagen. Daarna beginnen ze te verwelken, worden ze los, zuur en smakeloos.