Baltika-appelboom: kenmerken van de variëteit en verzorging

Beschrijving van het Baltika-appelras

Appelbomen groeien in bijna heel ons land. In de meest noordelijke regio's of waar het klimaat bijzonder onstabiel is, met het weer dat 's nachts omslaat van strenge vorst naar dooi, vergezeld door een snijdende zeewind, kan echter niet elke plant overleven, laat staan ​​vrucht dragen. De Baltika-appelsoort overwint deze uitdagingen met gemak, met een benijdenswaardige winterhardheid, hoge opbrengsten en ongewoon smakelijke, karakteristieke vruchten. Voeg daar nog de resistentie tegen schurft en andere schimmelinfecties aan toe, en deze bomen worden met zekerheid aanbevolen voor kleine privépercelen en zelfs intensieve commerciële boomgaarden.

Appels: hoe ze eruit zien

Baltika-vruchten worden als middelgroot tot middelgroot beschouwd en bereiken een maximaal gewicht van 130-140 gram. Ze zijn over het algemeen gelijkmatig van grootte, rond, licht afgeplat en kunnen enigszins raapvormig zijn. Ze zijn glad en hebben weinig ribbels.

De schil is vrij dicht, sterk, elastisch, glad en glanzend, met een lichte wasachtige laag tijdens de rijping. De schil heeft aanvankelijk een groene basiskleur, die later geelgroen of zelfs citroengeel wordt. De blos bedekt ongeveer 65-80% van het oppervlak en is vaag, gestreept, gevlekt, roze of karmijnroze. Talrijke onderhuidse stippen zijn lichtgrijs met een lichtgroene tint, nauwelijks zichtbaar tegen het gevlekte en gestreepte oppervlak. De chemische samenstelling wordt gekenmerkt door de volgende indicatoren per 100 gram:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 243 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 9 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 12,1%.
• Pectinen (vezels) – 9,9%.
• Titreerbare zuren – 0,87%.

Het medium-compacte, zeer sappige vruchtvlees is wit of licht romig, knapperig en heeft een kenmerkend aroma. De smaak wordt beschouwd als harmonieus, dessertachtig en evenwichtig, met een sterke neiging naar zoet met een subtiele, karakteristieke zuurheid. Een professionele proever gaf de vrucht een 4,5 van de 5 mogelijke punten voor uiterlijk en smaak.

Appelboom Baltika: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Deze boom wordt als krachtig beschouwd, want zonder vormsnoei kan hij gemakkelijk groter worden dan 8-9 meter.In de meeste gevallen worden tuinstammen echter beperkt tot een lengte van 4,5-5 meter om de oogst en diverse onderhoudsprocedures te vergemakkelijken. In de beginjaren is de kroon meestal bezemvormig of omgekeerd piramidaal, maar in de loop der jaren wordt hij ronder en steeds ovaler, en soms zelfs breed ovaal. De takken groeien in een hoek van ongeveer negentig graden vanuit de stam; ze zijn sterk, middeldik, recht en bedekt met een bruine of groenbruine schors met een lichte beharing.

De bladeren bedekken de takken niet erg dicht. Ze zijn groot, rond, met een korte, puntige punt. Ze zijn leerachtig, glanzend en dicht, groen of lichtgroen, soms met een lichtgele tint, en hebben een grove nervatie. De bladranden zijn gegolfd, met een fijn getande, gekartelde carina. Het wortelstelsel is diep begraven, doordringend, krachtig en vertakt, vaak met een centrale vertakking.

Productiviteit en bestuiving

Baltika is een fruitboomsoort met een hoge opbrengst, die gemakkelijk de behoefte aan micro-elementen en mineralen van één persoon gedurende de hele winter kan dekken.

Eén volwassen boom kan per seizoen ongeveer 170-200 kilo aan heerlijke vruchten produceren..

Het ras wordt beschouwd als voorwaardelijk zelfbestuivend. Dit betekent dat het voor de productie van appels niet nodig is om bomen van verschillende rassen in de boomgaard te hebben voor kruisbestuiving. De opbrengst zal in dit scenario echter niet hoger zijn dan 45-65%. Daarom is het een goed idee om appelbomen in de buurt te planten die op het juiste moment bloeien om een ​​opbrengst van 100% te garanderen. Het is ook een goed idee om boomgaarden in de buurt van bijenboerderijen te plaatsen of mobiele bijenstanden te gebruiken.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Deze variëteit is bestand tegen zelfs de strengste winters en plotselinge temperatuurschommelingen. Vorst tot -32-37 °C heeft er vrijwel geen last van, vooral niet als de bomen goed en zorgvuldig worden beschermd. Plotselinge temperatuurschommelingen, van extreme kou tot dooi, sterke, vochtige zeewind en zelfs tocht blijven met de juiste verzorging onaangetast.

Een ander voordeel van de Baltika is de resistentie tegen verschillende soorten schimmelinfecties: hij wordt bijna nooit ziek. schurft, echte meeldauw en andere ziekten, hoewel er geen genetische immuniteit voor bestaat. Zelfs als bomen geïnfecteerd raken, herstellen ze zich snel na behandeling. Meestal wordt het blad slechts licht aangetast tijdens jaren van ernstige epifyten, en blijven de vruchten geschikt voor consumptie.

Onderstammen en ondersoorten

Hoewel de variëteit meer dan een halve eeuw oud is, is er slechts één ondersoort bekend: Baltika Zhigulevskaya. Deze hybride vertoont over het algemeen alle kenmerken van de oorspronkelijke variëteit, maar heeft een veel langere vruchtperiode. Dit betekent dat de vruchten geleidelijk rijpen in plaats van allemaal tegelijk. Zo kunt u langer van vers fruit genieten of de oogst spreiden, wat de taak eenvoudiger maakt.

Bijzonderheden van de teelt van Baltika

Landing

Basisvoorwaarden

• Kies, zoals bij alle appelbomen, een zonnige plek voor deze soort. Bomen groeien slecht in de schaduw en de vruchten zullen klein, zuur en smakeloos zijn.
• Appelbomen zijn zeer goed bestand tegen kou en wind, maar verwacht niet dat ze gedijen in constante tocht. Kies daarom een ​​beschutte, bij voorkeur rustige, plek, bij voorkeur op een zuidelijke of minstens zuidoostelijke helling.
• De grondwaterstand speelt een belangrijke rol. Deze mag niet hoger zijn dan 2,5-3 meter, anders zullen de wortels van de boom er onvermijdelijk in terechtkomen en rotten. Sommigen weten zich hiertegen te beschermen door een leisteenplaat of meerdere lagen dakleer of teerpapier iets dieper in te graven.
• Baltika stelt geen specifieke eisen aan de bodem; hij groeit goed in zwarte grond, leem en zelfs zandleem. Het belangrijkste is om de zuurtegraad en het zoutgehalte binnen de normale waarden te houden; goede bemesting en voeding dragen bij aan de rest.
• Het is het beste om plantgaten van tevoren te maken, in de herfst of lente, maar minstens 3-4 weken voor het planten. Graaf gaten met een diameter van 1 meter en een diepte van ongeveer 75-85 centimeter. Voeg een kleine hoeveelheid teelaarde, gemengd met meststof, toe aan de bodem van het gat. Zorg voor drainage en vul het gat met 35-50 liter water. Laat het hele gebied buiten staan.
• De wortelstok van de zaailingen wordt geïnspecteerd, alle droge of beschadigde scheuten worden afgesneden en de zaailingen worden 4-6 uur in warm water gezet.
• De afstand tussen de bomen moet voldoende zijn om te voorkomen dat de kronen en de uitgebreide, krachtige wortelstelsels met elkaar botsen. Idealiter is de afstand tussen de rijen minimaal 5,5-6 meter en tussen de planten binnen een rij 5-5,5 meter.
• De palen worden direct in het gat geslagen om ze vast te binden. Houten palen hebben de voorkeur, maar metalen palen zijn ook geschikt. Ze moeten aan de noordkant van de boomstam worden geplaatst en mogen pas twee of drie jaar na het planten worden verwijderd.
• De voorbereide zaailing wordt verticaal in het gat geplaatst, ondersteund door de stam. Hij wordt gevuld met aarde en licht aangedrukt. Rondom het gat wordt een klein heuveltje aarde gecreëerd, mogelijk diep van binnenuit opgegraven. De boom wordt bewaterd met 35-45 liter water en het oppervlak wordt gemulcht met stro, gehakseld gras, zaagsel en compost.

Landingsdata

Baltika kan zowel in de herfst als in de lente buiten geplant worden. Voor de eerste optie wacht u tot de bladeren zijn gevallen en het sap in de stam is bevroren. Het is echter belangrijk om niet te wachten tot de vorst – minstens 2-3 weken daarvoor, rond eind september of begin oktober. In het voorjaar moet u ervoor zorgen dat de kans op vorst voorbij is (eind maart of begin april) voordat u plant. Ervaren tuiniers raden de eerste optie aan, omdat de bomen dan beter wortelen.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Hoewel deze soort bestand is tegen verschillende weersextremen, moet hij in de winter toch worden afgedekt. ​​Een laag aarde van 15-20 centimeter moet op de wortelzone worden gelegd, die in het voorjaar moet worden verwijderd. Je kunt de bomen ook omringen met stromatten, of de stammen omwikkelen met dakleer, teerpapier of jute. Jonge zaailingen zijn hoog genoeg om met een tent te worden afgedekt, wat bij volwassen bomen niet het geval is.

Om boomstammen tegen knaagdieren te beschermen, kunnen ze worden ingesmeerd met in de handel verkrijgbare producten, of met gewone reuzel of vet. Het witkalken van de stammen met gewone kalk tot een hoogte van maximaal 1,5 meter in het voorjaar en de herfst is effectief tegen insecten.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Elke plant houdt van luchtige, zuurstofrijke grond, en appelbomen vormen daarop geen uitzondering. Daarom moet de wortelzone twee keer per jaar worden omgespit, zodat de wortels kunnen "ademen". Tussendoor kun je de grond schoffelen en wortelspruiten, onkruid en andere scheuten verwijderen.

Het bewateren van de Oostzee is helemaal niet kritisch en vaak onnodig. Als het echter extreem warm en droog weer is en er 4-6 weken geen neerslag is gevallen, kan ongeveer 15-20 liter water tweemaal worden toegediend, 's ochtends en 's avonds; dit is voldoende.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

De boom is niet gevoelig voor overmatige kroonverdikking, dus de eerste kroonvorming begint meestal rond het tweede tot vierde jaar na aanplant. Er blijven twee tot vier skeletachtige takken over en de rest wordt verwijderd. Alles, inclusief de centrale geleider, wordt met een derde ingekort.

Zorg ervoor dat u niet meer dan een derde van de gehele groene massa verwijdert, anders kan de appelboom ziek worden. Bescherm de snijplekken met tuinlak of verf op waterbasis. Ook droge of gebroken scheuten die naar binnen of naar boven uitsteken, moeten regelmatig in de herfst en het voorjaar worden gesnoeid.

Rijping en vruchtzetting van de Baltische zee

Het begin van de vruchtvorming

Het ras is niet bijzonder vroegdragend, maar vanaf het vierde of vijfde jaar begint het een consistente oogst te produceren. Toegegeven, je kunt in deze periode slechts 5-15 kilo heerlijke appels oogsten, maar je zult er wel van kunnen genieten. Tot die tijd is het aan te raden om alle knoppen en vruchtbeginsels die verschijnen te verwijderen.

Bloeitijd

De boom bloeit in mei, maar de exacte timing kan per regio verschillen. In het zuiden bijvoorbeeld kunnen ze al aan het begin van de tweede tiendaagse periode knoppen produceren, terwijl ze in noordelijker gelegen gebieden pas aan het einde van de maand verschijnen. Het proces duurt ongeveer 10-15 dagen, waardoor de bijen de tijd hebben om hun werk te doen. De bloemen zelf zijn prachtig, middelgroot, verzameld in trossen, sneeuwwit of met een lichtroze tint.

Vruchtvorming en groei

De appelboom draagt ​​matig fruit; tegen het 8e of 9e jaar kan een goede, volwaardige oogst van 160 kilo of meer fruit worden behaald. De boom zelf groeit ook matig, met een groei van ongeveer 20-45 centimeter tijdens het groeiseizoen. Vóór de vruchtzetting is de groei veel krachtiger, maar daarna neemt deze aanzienlijk af.

Baltika-appels rijpen gelijkmatig, dus je kunt van half tot eind september 1-2 dagen uittrekken voor de oogst. Hun houdbaarheid laat echter te wensen over. Onder geschikte omstandigheden met de juiste luchtvochtigheid en temperatuur kunnen ze maximaal 30-45 dagen worden bewaard, en zelfs dan slechts zeer beperkt. Het is het beste om de vruchten binnen een maand volledig op te eten of te verwerken; daarna verliezen ze hun textuur, worden ze los, zuur en smakeloos.

Geef uw feedback over de winterharde Baltika-variëteit om uw ervaringen met anderen te delen.