Marat Busurin-appelboom: variëteit en verzorgingskenmerken

Beschrijving van de appelboomvariëteit Marat Busurin

Moderne tuinders geven de voorkeur aan vooruitstrevende, veelbelovende appelrassen, die wetenschappers beschouwen als een doorbraak in de veredeling. De vruchten van dit ras hebben uitstekende commerciële en consumentenkwaliteiten; ze zijn smakelijk en goed houdbaar, en de appelbomen zelf vertonen een aanzienlijk hogere winterhardheid, zelfs vergeleken met de beruchte Antonovka. Het compacte formaat van de Marat Busurin-boom vergemakkelijkt de verzorging en oogst aanzienlijk en bespaart bovendien ruimte, waardoor hij wordt aanbevolen voor zowel kleine particuliere boerderijen als commerciële, intensieve boomgaarden.

Appels: hoe ze eruit zien

De vruchten van deze variëteit zijn doorgaans middelgroot of zelfs groter. Met de juiste verzorging en gunstige weersomstandigheden kunnen ze 90-150 gram wegen. In sommige gevallen bereiken ze 160-200 gram, maar dit vereist speciale omstandigheden. Ze zijn uniform, rond en kunnen licht afgeplat, symmetrisch en licht geribbeld zijn.

De schil van de vrucht is dicht, glad, glanzend en glanzend. Aanvankelijk is hij lichtgroen, maar naarmate hij rijpt, wordt hij lichtgroen of zelfs groengeel. De blos beslaat ongeveer 65-75% van het oppervlak; hij is gestippeld en gemarmerd, roodachtig roze of karmijnrood, met een lichte paarse of violette tint. Tegen de tijd dat de vrucht rijpt, raakt hij bedekt met een dichte, blauwgrijze waslaag. De onderhuidse vlekken zijn licht, grijsachtig en klein, hoewel talrijk, bijna onzichtbaar. De chemische samenstelling kan worden gekarakteriseerd door de volgende indicatoren:

• P-actieve stoffen (catechinen) – 321 milligram.
• Ascorbinezuur (vitamine C) – 11,2 milligram.
• Totale suikers (fructose) – 11,7%.
• Pectinen (vezels) – 14,6%.
• Titreerbare zuren – 1,33%.

Het middelzware, fijnkorrelige, sappige vruchtvlees heeft een sterke, karakteristieke geur. Het is knapperig, krokant en wit of licht romig van kleur. De smaak is dessertachtig, zoetzuur, meer neigend naar zoet met een lichte appelzuurheid. Het is harmonieus en evenwichtig. Een professionele proever geeft het een 4,4 uit 5 voor zowel smaak als uiterlijk.

Marat Busurin appelboom: kenmerken

Kroon en wortelstelsel

Deskundigen classificeren deze variëteit als een middelgrote, volwassen boom of als een natuurlijke halfdwerg. In werkelijkheid worden ze, zelfs zonder vormgevende snoei, niet hoger dan 3-3,5 meter.Veel tuinders bereiken echter een hoogte van 2-2,5 meter om de verzorging, winterbeschutting en oogst te vereenvoudigen. De kroon is matig dicht, breed afgerond of breed ovaal. De takken groeien in een precieze rechte hoek vanuit de stam en zijn bedekt met een donkergrijze of bruinachtige, dichte, gladde schors die in de loop der jaren kan barsten en afbrokkelen. De vruchtvorming vindt plaats op wortelstokken en vruchttwijgen.

De bladeren van deze variëteit zijn groot, langwerpig en rond, lichtgroen, sappig en soms lichtgeel. Ze zijn leerachtig, dicht en mat. Ze hebben een fijn gekartelde bladrand en een korte, puntige top, soms bijna dubbelgevouwen langs de centrale as. Het wortelstelsel is meestal ondiep, oppervlakkig en vertakt, en kan een centrale penwortel hebben, afhankelijk van de onderstam.

Productiviteit en bestuiving

De variëteit wordt als zeer productief beschouwd, evenals zijn vroege rijpheid. In het tweede of derde jaar zal de boom in het voorjaar bedekt zijn met prachtige knoppen, die het beste volledig geplukt kunnen worden. De eerste oogsten zijn het beste in het vierde of vijfde jaar, zodat de boom al van tevoren gezond blad kan ontwikkelen.

Bij goede verzorging en geschikte weers- en klimaatomstandigheden kan één volwassen boom jaarlijks 100-130 kilo aan aromatische, sappige vruchten produceren.

Marat-appels worden beschouwd als tweehuizig, wat betekent dat ze zichzelf kunnen bestuiven. Tuinders wijzen er echter op dat zelfbestuiving niet de maximale opbrengst oplevert. Daarom is het aan te raden om ze tussen andere rassen te planten. Het is een goed idee om tijdens de bloei mobiele bijenstanden in de tuin te plaatsen, of gewoon een tuin aan te leggen in de buurt van vaste imkerijfaciliteiten.

Winterhardheid en ziekteresistentie

Wetenschappers roemen hun benijdenswaardige winterhardheid, maar de werkelijkheid is anders. De bomen gedijen in zuidelijke streken met een mild klimaat, en in bijna de gehele gematigde zone. In noordelijker gelegen streken hebben ze echter diverse winterbeschermingsmaatregelen nodig. Ze herstellen zich echter zeer snel, zelfs na ernstige vorstschade. Het belangrijkste voor deze soort is bescherming tegen tocht en harde wind, die de bomen kunnen doden.

Dankzij het Vm-gen in het DNA van appelbomen van deze variëteit zijn ze vrijwel volledig immuun voor appelschurft, de belangrijkste schimmelinfectie bij appelbomen. De bomen zijn ook zeer resistent tegen andere ziekten. Ze worden zeer zelden aangetast, en als dat wel gebeurt, is de schade zeer gering. Plagen veroorzaken zelden schade aan de planten, hoewel regelmatige preventieve maatregelen een goed idee zijn.

Onderstammen en ondersoorten

Er zijn verschillende opties voor het kweken van Marat Busurin. Het is de moeite waard om deze uitgebreider te bespreken.

Kenmerken van de cultivatie door Marat Busurin

Landing

Belangrijkste kenmerken

• De plantlocaties voor deze soort moeten zorgvuldig worden gekozen, aangezien jonge zaailingen mogelijk geen sterke wind verdragen. Overdrijf het echter niet; tocht is het belangrijkste.
• Zonnige, open ruimtes zijn ideaal voor Marat, omdat hier hoogwaardige groei en ontwikkeling voor hoge opbrengsten worden gegarandeerd.
• De grond voor het planten van deze soort moet los en goed gedraineerd zijn; zelfs zandige leem en leem zijn geschikt, evenals zwarte grond, die meestal wordt "verdund" met rivierzand. Houd de zuurgraad in de gaten, want de bomen verdragen geen hoge zuurgraad.
• Het is het beste om een ​​plek te kiezen waar het grondwaterpeil niet hoger wordt dan 2,5-2 meter. De boom zal er onvermijdelijk met zijn uitgebreide wortels tegenaan komen en gaan rotten. Als er geen andere keuze is, is het planten van bomen op kunstmatige taluds optimaal.
• Het is gebruikelijk om de gaten van tevoren te maken, minstens 2-4 weken voor het planten. Graaf hiervoor een gat van 60-70 centimeter diep en met dezelfde diameter. Vul de bodem met wat teelaarde gemengd met mest, voeg 8-12 centimeter drainagemateriaal toe en vul het vervolgens met water (20-30 liter).
• Het is voldoende om 2 tot 2,5 meter tussen de bomen te laten, en twee meter tussen de rijen zal voldoende zijn.
• Er worden direct palen in de gaten geslagen ter ondersteuning. Deze mogen pas 2-3 jaar na het begin van de vruchtzetting worden verwijderd. Dit voorkomt dat de bomen door harde wind omvallen.
• De zaailing wordt verticaal in het gat geplaatst, vastgehouden door de stam, direct op de drainagehelling, met alle wortels verspreid en los. Voeg geleidelijk aarde toe en verdicht deze met de hand. Het belangrijkste is om niet te veel aarde toe te voegen, anders wordt de grond verdicht tot de consistentie van asfalt. Geef de bovenkant 35-45 liter water en mulch het oppervlak met compost of gehakseld gras.

Landingsdata

Voor het planten in de volle grond is het het beste om eenjarige zaailingen te kiezen, omdat deze de beste overlevingskans hebben. Ze kunnen in het voorjaar geplant worden, rond eind maart of begin april, of in de herfst, zodra de bladeren volledig zijn afgevallen en de sapstroom in de stammen is gestopt. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de laatste vorst in het voorjaar voorbij is en dat er minstens 3-4 weken resteren voordat de laatste vorst in de herfst intreedt.

Bescherming tegen vorst en knaagdieren

Marat Busurin is matig tolerant voor lage temperaturen. Daarom is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de stammen voldoende bedekt zijn voor de winter, vooral in strengere klimaten, zoals de regio Leningrad of regio MoskouLeg matten van stro of droog gras op de wortelzone, of harkt een laag aarde van 15-20 centimeter om. Wikkel de stammen in agrofibre, dakleer, jute of een ander beschikbaar materiaal. Door het compacte formaat van de bomen is beschutting met een tent eenvoudig.

Om te voorkomen dat knaagdieren de zachte bast van jonge boompjes aanvreten, worden de stammen ingesmeerd met vet, of soms zelfs met reuzel, tot een hoogte van 1-1,2 meter. Het witkalken van de stammen tot dezelfde hoogte in het voorjaar en de herfst helpt ook om insecten af ​​te weren.

Boomverzorging

Grond losmaken, water geven: de juiste landbouwtechniek

Net als de meeste andere appelbomen prefereert de Busurin luchtige, zuurstofrijke grond, dus hij heeft regelmatig grondbewerking nodig. Het wordt aanbevolen om de grond rond de boomstam minstens twee keer per jaar om te spitten, in het vroege voorjaar en de herfst. Dit moet voorzichtig en voorzichtig gebeuren om beschadiging van de wortels dicht bij de oppervlakte te voorkomen. De rest van het jaar is het voldoende om de grond te schoffelen en onkruid, worteluitlopers en scheuten van andere planten te verwijderen.

Het is belangrijk om de bomen op tijd water te geven. Hoewel ze een gemiddelde droogtetolerantie hebben, helpt regelmatig water geven zeker, vooral tijdens hete en droge zomers. Ongeveer 15-25 liter water per zaailing per kalendermaand wordt als voldoende beschouwd. Je kunt ook verschillende meststoffen en kunstmeststoffen tegelijk toevoegen, omdat deze beter met water worden opgenomen.

Snoeien: eenvoudige kroonvorming

Om ervoor te zorgen dat de boom voldoende licht en voedingsstoffen krijgt, is regelmatig snoeien noodzakelijk, want zonder verzorging zal hij te hard groeien. Ervaren tuiniers creëren vaak een schaarse, trapsgewijze vorm, waarbij de skeletachtige takken ver uit elkaar staan. In het eerste jaar na aanplant wordt de centrale geleider ingekort tot ongeveer 50-70 centimeter en worden de resterende scheuten in trapsgewijze snoei nog korter. Daarna is het nodig om regelmatig uitlopers (scheuten die recht omhoog steken) en takken die schuin uit de stam groeien, te verwijderen.

Sanitair snoeien is meestal eenvoudig, omdat er meestal weinig of geen beschadigde of zieke takken zijn. Deze moeten zorgvuldig worden gesnoeid met een snoeischaar of een handzaag, en de wond moet worden gedicht met tuinhars.

Rijping en vruchtvorming van Marat Busurin

Het begin van de vruchtvorming

Deze variëteit wordt beschouwd als vroegdragend, omdat hij al in de kwekerij kan bloeien. Het is het beste om in deze periode en de komende 2-3 jaar alle knoppen en vruchtzettingen direct te verwijderen, zodat de appelbomen zich kunnen vestigen. In het 4e of 5e jaar kunt u 5-15 kilo aromatisch fruit oogsten. De appelboom verhoogt zijn productiviteit zeer snel, dus u zult snel zijn hoogtepunt bereiken.

Bloeitijd

Zoals de meeste appelbomen begint deze variëteit in de vroege herfst of late zomer rond half mei te bloeien. Afhankelijk van het klimaat en het weer kan deze periode iets verschuiven en zelfs doorlopen tot het einde van de maand. De bloei duurt ongeveer 10-14 dagen. De bloemen zijn overvloedig en dicht, de bloemen zelf zijn groot, verzameld in kleine trossen, geurig, wit of met een lichtroze tint.

Vruchtvorming en groei

In één seizoen kan de boom tot wel 20-25 centimeter groene massa produceren, wat behoorlijk indrukwekkend en snel is voor een semi-dwergboom. Binnen een paar jaar bereikt hij zijn volledige potentieel en begint hij een goede opbrengst te produceren. Het duurt ongeveer 4-6 jaar vanaf het begin van de vruchtzetting tot het maximale gewicht van 180 kilogram, maar dat is niet lang.

De oogst vindt meestal eind augustus plaats (zelden), maar vaker begin of half september. Men is van mening dat het het beste is om de hele oogst in één keer te oogsten om te voorkomen dat het fruit op de grond valt, waarna het alleen nog geschikt is voor verwerking. De opslagduur is echter doorgaans ongeveer 2-3 maanden, waarna de hele oogst nog verwerkt moet worden tot conserven (compotes, jams, gelei en sappen).

Geef uw feedback over de winterharde variëteit Marat Busurin om uw ervaring en kennis met anderen te delen.